ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขอโทษคะ ชั้นเป็นนักเลง

    ลำดับตอนที่ #6 : การเที่ยวที่สนุก

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 48


    สวัสดีคะ   อุมินะคะ  (ก็มีแต่เธอนี้จะให้ท่านผู้อ่านคิดว่าใคร:ปุ้ย)(ไปไกลชั้น  ชั้นจะคุยกลับ



    ผู้อ่าน)  คะตัวละครที่เพิ่มมานะคะเป็นเพื่อนของชั้นเอง   กะจะแกล้งเลยเอามันลงไปในเรื่อง  



    สำหรับเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของให้ช่วยบอกความคิดเห็นด้วยนะคะ



    *********************************************************************



             เช้าวันรุ่งขึ้น  ชั้นตื้นขึ้นมาแล้วก็ลงไปอาบน้ำเห็นพี่แชมป์กำลังนั่งทำกับข้าวอยู่  



    เพราะพ่อแม่ชั้นชั้นออกไปตั่งแต่เช้า   หลังจากอาบน้ำแล้วชั้นก็ไปแต่งตัวเพื่อไปเที่ยวกับ



    เพื่อนๆ    ฮิฮิวันนี้ชั้นแต่งสีชมฟ้าทั้งชุดเพราะก่อนจะนอนยัยเบญโทรมาบอกว่าจะใส่ชุดสีฟ้า



    เลยให้พวกเราทุกคนใส่สีฟ้า   เฮอ   มาวันแรกก็สั่งให้ทำนู่นทำนี้



    “พี่แชมป์  เดียวปุ้ยไปก่อนนะคะ”ชั้นพูด



    “อืมอย่ากลับดึกนะ”พี่แชมป์พูด



    “คะ   พี่ชายเจ้าระเบียบ”ชั้นพูดแล้วไปขึ้นรถที่รออยู่แล้ว



    “นี้ไปไหนดีอ่ะ”รินพูดเพราะไม่ได้กลับประเทศไทยนานแล้ว



    “ดูหนังไม”นิดพูด



    “อืมก็ได้  ทุกคนว่าไง”ชั้นถาม



    “ชั้นไงๆก็ได้”เบญพูด



    “ชั้นก็เหมือนกัน”ซันมาพูด



    “งันถามดูหนังแล้วไปซื้อหนังสือ   หรือหนังมาดูไม”รินพูด



    “ชั้นว่าไปร้องเพลงด้วย  ดีกว่าแต่เวลาพอปะ”ยูลิดพูดพลางนั่งคิด



    “เดียวค่อยดู  ว่ามีเวลาหรือเปล่า”ชั้นพูด



    “อืมงันตกลงตามนี้”ไนท์พูดแล้วก็ขับรถไป  แล้วเราก็นั่งรถไปที่ห้างเพื่อไปดูหนัง



    “ไม่ได้มานานเลยนะ”รินพูด



    “อยู่ที่นู่นนั่งอยู่กับหนังสือนอนอยู่กลับหนังสือ  เฮ้อคิดแล้วสยอง”เบญพูด



    “อืม  แล้วไปเลยปะ”นิดพูด



    “งันเดียวชั้นไปซื้อบัตรนะ”ยูลิดพูด “ไอ้ไนท์แกไปกับชั้นหน่อย”ยูลิดพูด



    “อืม”แล้วยูลิดกับไนท์ก็เดินไปที่ข่ายบัตร



    “นี้เมื่อวันชั้นฝันด้วยแหละ”ริมพูด



    “หาฝันว่าอะไรหรอ”นิดพูดพลางทำหน้าแบบอยากรู้สุด



    “ฝันเห็น  เหยี่ยวห้าตัวบินมาใกล้   โฮสงามมากเลยของบอก”รินบอก



    “แล้วไงต่อ”ซันมาพูด



    “ชั้นก็ตื่นก่อนเพราะเสียงนาฬิกาปลุก”รินพูดแบบเสียดาย



    “นี้ชั้นเจอคนโดยบังเอิญด้วย”ไนท์พูดพลางวิ่งแต่ไม่เห็นยูลิด



    “ใครหรอ”ซันมาพูด



    “เธอไม่รู้จักหรอก  แต่เดียวก้รู้จักเพราะมันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเธอที่เป็นแกนนำของกลุ่ม”ไนท์พูดแล้วยิ้มๆ  “อ้าวไปได้แล้ว”ไนท์พูดแล้ว



    เดินนำไป



    “เออ  ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ  เดียวตามไป”ชั้นพูดแล้ววิ่งไปห้องน้ำ    เพื่อมาโทรหาพี่แชมป์   ชั้นลืมบอกพี่แชมป์ให้ช่วยไปเก็บผ้าที่ชั้นตาก



    “พี่แชมป์หรอ   คือปุ้ยลืมเก็บผ้าที่ตากที่ระเบียงพี่แชมป์ช่วยเก็บให้หน่อย”ชั้นพูดไปที่มือถือ



    “อืม  มีไรอีกปะ”พี่แชมป์พูด



    “ไม่แล้วคะ”ชั้นพูด “บายนะคะพี่ชายสุดหล่อ ฮิฮิ”



    “ไม่ต้องมาย่อ”พี่แชมป์พูด



    “คะ”แล้วชั้นก็ว่างสาย   แล้วเดินไปที่หน้าโรงเรียนหนัง  เอหลังใครคุ้นๆ



    “ปุ้ย  มาแล้วหรอ”นิดพูด   ชั้นเดินไปยิ้มๆ   นั่นมันนายสายัณห์



    “นายมาที่นี้ได้ไง”ชั้นละสายตาจากเพื่อนชั้นมาทางนายสายัณห์



    “ไงปลายิ้ม”นายนั่นพูดอย่างมีความสุข



    “มีไรนายสายัณห์”ชั้นพูดยิ้มๆ   นายยิ้มมาชั้นยิ้มไป  หึหึ



    “ ชั้นออกจะหล่อกว่านายสายัณห์”นายนั่นบ่นอุบอิบ



    “นายเนี้ยนะหล่อ”ชั้นพูด(หล่อกว่าเธอและกันยัยปุ้ย:อุมิ)(ชั้นเป็นผู้หญิงนะ:ปุ้ย)(ไม่สนชั้นเป็นคนเขียน:อุมิ)(ว่าไงนะ  มาต่อยกันไม:ปุ้ย)(พูดงี้



    เลยหรองันเปลี่ยนคนภาค:อุมิ)



    ********เต้*******



      ครับต่อไปเป็นการบรรยายของผมเพราะเจ๊อุมิแกงอนยัยปุ้ยมาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ



    “หล่อซิ   หรือจะปฏิเสธว่าสาวที่มองมาทางพวกเรานะ  มองเธอ”ผมพูดกวนใส่เธอ  ผมรู้สึก



    ประสาด  เวลาได้แกล้งเธอทำให้ผมมีความสุขมากเลย   ทั่งที่ปกติเวลาที่ผมสนุกต้องเป็นสาว



    ที่จีบสาว  ผมละไม่เข้าใจตัวเองเลย(เจ้าชู้:ทุกคน)



    “ไอ้เต้  ปุ้ย  จะยืนคุยกันอีกนานไม   เข้าโรงหนังได้แล้ว”เสียงไอ้ไนท์พูด



    “เออ  ไปแล้ว”ผมพูด



    “อืม  มาแล้ว  รอด้วย”ปลายิ้มพูด  จากนั่นพวกเราไปนั่งที่โรงหนัง   เพวกเรานั่งแถวที่สอง



    หัวคือไอ้ไนท์ถัดมาริน    อิทธิ   ซันมา   ยุทธ์    เบญ    เล่    นิด    ตวง   ยูลิด   ปลายิ้มแล้วก็ผม



    ลืมบอกไปเลยว่าพวกผมดูเรื่องอะไร  พวกเราดูเรื่องแฮร์รี่ส่วนตอนอะไรทุกคนน่าจะรู้  งันรา



    จะข้ามเวลาดูไปเลยเพราะพวกเราดูอย่างตั่งใจเลยไม่มีอะไรผิดปกติ  มาเป็นตอนที่พวกเรามา



    กินข้าวเลยนะครับ(เข้าเรื่องซักที   เดียวเปลี่ยนคนบรรยาย:อุมิ)



    “นี้พวกเรากินอะไรดี”รินพูด



    “เออ  จริงด้วย   ช่วยคิดหน่อยซิ”ซันมาพูด



    “ชั้นว่ากินหมูกระทะตรงนู่นปะ”อิทธิพูด



    “ดีเหมือนกัน  ตั่งแต่กลับมายังไม่ได้มากินเลย”เบญพูด  



    “งันเราไปเถอะ”ปลายิ้มพูด  ฮิฮิ  ผมก็ไม่รู้อะนะว่าคิดได้ไง  ไอ้ปลายิ้มนะ   แต่ว่าเธอชื่อปุ้ยใช่    



    ไม  ถ้ามีปุ้มอีกคนมันก็เป็นปุ้มปุ้ยปลายิ้มและใช่ท่านผู้อ่าน  จากนั่นพวกเราก็พากันไปที่ร้าน



    หมูกระทะที่อยู่ใกล้ๆ



    “กี่ที่คะ”พนักงานคนหนึ่งเดินมาถาม



    “12 คนคะ”ปลายิ้มพูด   เวลาเธอพุดเพระก็ดีคะครับ  แต่เวลากวนละอย่าบอกใคร



    “คะ  เชิญทางนี้คะ”พนักร้านพูดแล้วพาพวกผมไปนั่งโต๊ะ



    “นี้ส่งน้ำอะไรดี”ผมพูดยิ้มๆ



    “ชั้นเอาโค้ก    ชั้นเอาน้ำส้ม    ชั้นเอาน้ำเปล่า”ยูลิด   อิทธิ  รินพูดพนักงานจดแล้วก็เดินไปเอา



    เครื่องดื่มมา  แล้วผม   ปลายิ้ม    ซันมาก็ไปตักอาหาร  พวกเรานั่งกินกันไปพูดไป(ทะเลาะ



    มากกว่าสำหรับผมกับปลายิ้ม



    “นี้   ไอ้ไนท์แกเล่าเรื่องเวลาแกต่อยกับพวกนักเลงด้วยกันให้ฟังหน่อยดิ”อยู่ๆ  ไอ้อิทธิมันก็



    พูดขึ้น



    “เอาตอนไหนละ”ไอ้ไนท์พูด



    “งันเอาตอนที่อยู่กันครบทุกคนรวมตอนที่  รน  วันมา  เบญอยู่ด้วยอ่ะ”อิทธิพูด  ไอ้นี้กินข้าว



    มันให้คุยเรื่องเตะต่อยเนี้ยนะ



    “เอาหน้าก่อนแล้วกัน”ไอ้ไนท์พูด  เออ ค่อนยังชั่วที่มันเอาหน้าที่ของแต่ละครเพราะถ้ามันเล่า  



    ตอนเลือดกะเด่นละ   พระเจ้า



    “หน้าที่ของรินนะ   คิดคำนวณเรื่องเงินเวลาทำแผล   เพราะเตะต่อยมันก็ต้องมีเลือดออก



    บาง”ไนท์พูด  ไอ้เลวแกจะพูดถึงเลือดไมวะ    พูดตอนกินน้ำพอดีด้วย



    “ส่วนเบญนะ   เป็นฝ่ายบุก   เตะต่อยหมดถึงนิด  ข้า  ไอ้ยูลิด”ไอ้ไนท์พูด  อ้าวแล้วซันมากับ



    ปลายิ้มละ(เดียวกำลังจะบอก:ยูลิด)



    “ส่วนซันมากับปุ้ยนะว่างแผนแล้วก็ต่อยธรรมดา”ไนท์พูด



    “เออ  แล้วตอนไหนบางที่มันๆๆ”ไอ้เล่พูดพลางทำหน้าแบบโคตรรอยากรู้เลย



    “ตอนที่แข่งกับโรงเรียนที่เกงเรื่งอต่อสู้มั้ง”ไอไนท์พูดพลางทำถ้าคิด  กลุ่มพวกผมที่มีไอ้อิทธิ  



    เล่  ยุทธ์   ตวงอยากรู้กันใหญ่    มีแต่พวกสาวๆกับไอ้ยูลิดที่ไม่อยากรู้เรื่องกันเลย



    “ไม่มีอะไรหรอก   กลุ่มเราบาดเจ็บกันคนละนิดคนละหน่อย  ส่วนนพวกนั่น  หึหึ  ฝ่าย



    หัวหน้าตอนนี้ยังอยู่โรงพยาบาลอยู่เลย”ไอ้ไนท์พูดแล้วหัวเราะ  ไอ้พวกนี้โรคจิตปะ  กลุ่มผม



    ที่บอกเป็นมาเฟียนะมันไม่ใช่อย่างนี้      ที่เป็นมาเฟียนะเพราะพ่อแม่เป็น



    “พวกแกนี้โรคจิตปะ   เล่นกันตอนนี้ยังอยู่โรงเรียนบาลเลยหรอ”เล่พูด



    “ก็ตอนนั่นวันมามันไปต่อยกับหัวหน้าอยู่ใช่ปะ  แล้วไอ้หัวหน้านั่นมันพกมีดแล้วบาดมือ



    ซันมา  ปุ้ยก็แล้วตอนสะกระดูกหักนิดหน่อย”ยูลิดพูด “แต่ตอนนั่นชั้นพึ่งมาอยู่”ยุลิดพูด



    “ถ้าใช่มีดก็สมควรแล้ว”ผมพูดเอกนานจะมีคำพูดดีๆ



    “หน้าอย่างนายพูดดีได้ด้วย”ปลายิ้มพูด  อ้าว  เอาแล้วไงกวนอีกแล้ว



    “ใช่ชั้นยังพูดดีได้  ไม่เหมือนเธอ”ผมว่าเอาให้   เรื่องอะไรเธอมาด่าผมฝ่ายเดียว



    “ชั้นนะพูดดี  กับคนที่ดีๆเท่านั่น”ปลายิ้มพูด  แล้วผมไม่ดีตรงไหนเนี้ย (ตรงเจ้าชู้ไง:อุมิ)



    “ชั้นก็เป็นคนดีนะ”ผมพูด “ดีกว่าเธอ”ฮ่าฮ่าฮ่า



    “สายัณห์  นายว่าชั้นนิสัยไม่ดีหรอ   นายดีตายละ”ปลายิ้มพูด    ไม่เข้าใจเลยหน้าผมออกจะ



    หล่อแต่ทำไม เธอมาว่าผมหน้าเหมือนสายัณห์    ท่านผู้อ่าคิดว่าไงครับ



    “นี้อิ่มกันยัง”นิดพูด



    “อืม  อิ่มแล้วใครยังไม่อิ่ม”ไนท์พูด  ทุกคนส่ายหน้า



    “งันไปกันเลยปะ”ผมพูด



    “ไปร้องคาราโอเกะกัน”รินพูด



    “อืมไปดิ ”เล่พูด



    “โอเค   ไปเลย”ผมพูดแล้วเดินไปที่ร้านคาราโอเกะ  หลังจากนั่นพวกเราก็พัดกันร้องกันเต้น



    อย่างสนุก    ไม่น่าเชื่อว่าซันมากับปุ้ยจะร้องเพลงเพราะ   มันไม่เข้ากับหัวหน้านักเลงเลยแต่



    เพลงก็เพราะ  เพราะเธอชอบร้องคู่กันบ่อย  พวกเราเล่นสนุกกันจนลืมเวลาเลยละครับ  ตอนนี้



    พอมาดูมันก็ทุ่งครึ่งแต่ก็ถึงว่าไม่ดึกนะครับ



    ~~~รักนะแต่ไม่แสดงออก       ไม่ให้รู้หรอกเก็บรู้สึกนี้ไว้~~~



    “ช่วยเงียบแปปนะ”ปลายิ้มพูดแล้วยิบมือถือมารัยสาย



    “คะ ......พี่แชมป์มีอะไร.....หามาแล้ว.....ทำไมกลับเร็วจัง.......คะพี่งันเดียวกลับคะเพราะพ่อ



    ไม่ว่าหนูหรอก.......คะ”แล้วปลายิ้มก็ว่างโทรศัพท์



    “พี่แชมป์โทรมาหรอ”ซันมาพูด



    “นี้ชั้นเห็นพี่แชมป์แล้ว   หล่อกว่าตอนที่จะไปอังกฤษอีก   พี่แชมป์มีแฟนยังปุ้ย”ซันมาพูด



    แบบอยากรู้



    “พี่แกเล่นห่วงน้องสวยจนไม่มีเวลาหาแฟนให้ตัวเองแล้ว”ปลายิ้มพูดแล้วหัวเราะ    ถ้าเธอพูด



    ดีกว่านี้ผมคงชอบไปแล้วมั้ง



    “เออ  พ่อแม่ชั้นกลับมาแล้ว  ชั้นกลับก่อนนะ”ปลายิ้มพูด



    “งันพวกเราก็กับด้วยดีกว่า   นี้ก็ทุ่งครึ่งแล้ว       ชั้นยังไม่ได้ทำรายงานเลย”ไอ้ไนท์พูด



    จากนั้นไอ้ไนท์ก็ขับรถไปส่งพวกเราทุกคน   พอมาถึงบ้านปลายิ้มก็มีคนอยู่ในรถแค่  ผม  ไนท์  ซันมา  เพราะบ้านซันมาอยู่ใกล้บ้านปลายิ้ม



    “นี้บ้านปลายิ้มหรอ  ใหญ่นะเนี้ย”ผมแซวใสปลายิ้ม  ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองแต่เวลาเรียกปลายิ้ม



    มันรู้สึกดี



    “จะเป็นบ้านใครละถ้าไม่ใช่บ้านชั้น  ถามแปลก”ปลายิ้มพูดแล้วเดินเข้าบ้าน   จากนั่นไอ้ไนท์



    ก็ไปส่งผม  พอผมมาถึงบ้านก็ขึ้นไปข้างบนเพื่ออาบน้ำ   เหนื่อยเหมือนนะเนี้ยเพราะปกติผม



    จะอยู่บ้านตอนกลางวันไปเที่ยวต้องกลางคืน



    “คุณหนูคะ   นมมาแล้ว”พี่ไก่พี่เลี้ยงผมเอานมมาให้



    “ขอบคุณครับพี่”แล้วผมก็เอานมมาดื่มแล้วเอาแก้วให้พี่ไก่  หลังจากพี่ไก่ไปผมก็มานอนบน



    เตียงนุ่มๆ   สบายดีแท้



      

    คะเสร็จอีกตอนและนะคะ    ถ้ามีของผิดพลาดอะไร ก็ขอโทษด้วยนะคะ   ส่วนเรื่องก็พยายาม



    เขียนให้ยาวพอประมาน  เพราะถ้าเขียนมากไปกลัวจะเบื่อนะคะ      เออจริงด้วยช่วยเขียนให้



    คำแนะนำด้วยนะคะ  จะรอคำติช่วย



    *******ขอบคุณมากคะ*******



                                                                     +0+  อุมิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×