ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    suicide

    ลำดับตอนที่ #2 : 72ชั่วโมงก่อนเด็กหญิงเสียชีวิต

    • อัปเดตล่าสุด 30 ม.ค. 48


       ชายคนหนึ่งถูกจับมัดและผูกตาอยู่ (พวกมันจับเรามาทำไม) ชายคนนั้นคิด



    และทุกๆ1ชั่วโมงเขาจะถูกเข็มแทงเข้าไปในนิ้วมือ ตอนนี้มันปักอยู่10เล่มแล้ว



        พวกมันไม่ได้ตั้งคำถามแต่ให้แค่ 2อย่างกับเขาความเจ็บปวดและการรอคอย



    หลังจากนั้นการรอคอยก็สิ้นสุดลง \"พวกแกอยากให้ฉันทำอะไร\" เขาพูดต่อหน้าผู้คุมทั้ง4คน



    กับคนออกคำสั่งที่มีแต่\"เสียง\"ที่ผ่านจากคอมพิวเตอร์บนโต๊ะ \"ลาสกิน นายรู้อยู่แล้วว่าบอร์ด



    ต้องการอะไรจากนายคงไม่ต้องการให้เราพูดซ้ำใช่ไหม\" (เสียงกล่าว)และชายคนที่ร่างใหญ่ที่สุดในกลุ่ม



    ได้ใช้ค้อนทุบที่ข้อนิ้วของลาสกิน \"ฉันมีหน้าที่แค่ให้ข่าวที่ผ่านมาเท่านั้น ไม่ได้เป็นฝ่ายใครทั้งนั้น\"



    ลาสกินรีบพูดด้วยความรวดเร็ว เขาอยากให้เรื่องนี้จบเร็วที่สุด \"แต่ใน3เดือนนี้ ของของเรา



    ถูกจับไป เสียหายไปกว่า3ร้อยล้าน นั่นทำใจยากนะลาสกิน\"ชายอีกคนเริมถอดเล็บเท้าของลาสกิน



    ด้วยคีม เลือดไหลออกอย่างรวดเร็วทำให้ลาสกินต้องกัดฟันเพื่อกลั้นเสียงร้องไว้\"เมื่อมีตัวล่อก็ต้องมีของแลก



    ข้อนี้พวกแกก็เข้าใจกันมาตลอดนี่\"ลาสกินกล่าว ชาย1ใน4คนนั้นเอาเข็มแทงเข้าไปตรงเอ็นหัวเข่า



    ของลาสกิน \"แลกกับชีวิตของแกเป็นไง\"(เสียงตอบ)



       สถานีตำรวจเมืองเดียวกันกับที่ลาสกินอยู่ \"เงินที่คุณเสนอมากับชีวิตลูกน้องของผมที่ตายไปก็สมเหตุสมผลดี\"



    เรนน็อก โบการ์ด กล่าวทางโทรศัพท์\"แต่หนุ่มๆในทีมของผมไม่ค่อยพอใจที่ต้องปล่อยคนที่ฆ่าเพื่อนของเขาไป\"



    \"เสนอเงื่อนไขของคุณมาเลย แต่อย่าให้มากไปจนเรารับไม่ได้ เราไม่ยอมคุณตลอดไปหรอกนะ\"(ปลายสายกล่าว)



    \"ไม่มาก20บัญชีเดิม\" โบการ์ดกล่าว 20หมายถึง20ล้านเครดิตที่จะทำให้เขามีเงินไปเลี้ยงลูกน้องได้4เดือน



    แบบสบายๆโบการ์ดนึก \"เรายอมได้แค่15\"ปลายสายต่อรอง \"งั้นทางเราก็จะปล่อยจามินไป และพอเขาออกจาก



    สถานีไปจะไม่มืใครเห็นเขาอีกเลย\"และพวกมันก็จะเสียลูกน้องมือดีไป แต่มันต้องการอย่างนั้นอยู่แล้ว



    แค่ต้องการแน่ใจว่าจามินตายด้วยมือของมันเอง เพราะมันไม่แน่ใจว่าจามินคายความลับอะไรมาบ้างตอน



    อยู่กับเรา โบการ์ดนึก  \"ตกลง20บัญชีเดิม\" (ปลายสายกล่าว)  \" อะฮ่า..นี่แหละผมถึงชอบอาชญากรคุยเข้าใจง่ายดี\"



    \"ไปลงนรกซะ..\"(ปลายสายตัดไป)  โบการ์ดวางหูโทรศัพท์ลง\"ฉันเคยไปมาแล้ว\" โบพึมพัม มองเอกสารบนโต๊ะ



    และลงมือทำงาน พร้อมกับคิดว่าตอน 15:00นเขาจะปล่อยจามินไปตามแผน และเขายังมีงานต้องทำอีก โอ้เมืองที่ไม่เคยหลับ



       ในห้องขังเดี่ยว มีนักโทษวิดพื้นอยู่ในห้องพร้อมกับคิดว่า บอร์ดไม่มีทางอภัยให้กับคนทำงานพลาด15..16และ



    ถ้าเขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป..25 เขาจะต้องวางแผนไว้ก่อน.. 30ซึ่งบอร์ดก็คงคิดไว้แล้ว เราก็ปล่อยข่าวลวงไปว่าเรา



    จะหลบหนีไปเจอกับแฟนที่ท่าเรือ ..40..41และบอร์ดก็คงไม่เชื่อ..50และก็ได้เวลาที่จะใช้แผนที่เราเตรียมการไว้นานแล้ว



    .70ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด..100 \"จามิน คีนเนอร์ ทางเราจะทำการปล่อยตัวคุณ\"จามินหยุดวิดพื้นและยืนขึ้น และก้าวออกจาก



    ห้องขังที่ผู้คุมไขให้แล้ว \"กรุณาเซ็นใบแจ้งการปล่อยตัวและรับสิ่งของของท่านคืนด้วย\" (ผู้คุมพูด)  \"ขยันจังนะครับ\"(จามินทักทาย)



    \"ฉันรู้ว่าแกทำอะไรอยู่นะจามิน..ระวังตัวไว้\" (ผู้คุมจ้องตาจามิน)  \"ก็คอยดูกันไป\"(จามินยิ้มตอบ) และเขาเดินไปรับของและเดิน



    ออกจากห้องขัง \"หวังว่าคงไม่มีคนมารับเรานะ\" (จามินนึก) ...แต่เขาก็ผิดหวัง มีคนคอยเขาอยู่ข้างนอกแฟนของเขานั่นเอง



    จามินระวังตัวเสมอมาและจะไม่ไว้ใจใครง่ายๆ  และเขาไว้ใจคนไม่กี่คน เคท  มารี่  แฟนของเขาคือคนที่มารอรับ



    \"สวัสดีที่รัก\"(จามินทักทาย)  เคทเปิดประตูรถคอยไว้แล้ว  \"เราจะไปด้วยกันตลอดเลยนะ ที่รัก\"(เคทกล่าว)



       จามินอึ้งไปชั่ววินาทีแล้วพูดว่า\"แน่นอนที่รัก...แน่นอน\"  หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ขับรถจากไปด้วยความคิดในใจที่ต่างกัน



       เราไม่ชอบการหลอกลวงเลย แต่...นี่แหละชีวิตละ   จามินนึก  พร้อมกับพูดว่า  \"ถึงที่แล้วปลุกด้วยนะ\"



       เขาหลับฝันถึงวัยเด็ก เขาเดินเข้าไปที่สวนหลังบ้าน เห็นแมวกัดนกจนคอขาดและดึงไส้นกออกมากิน เขาได้เดินไปไล่แมวนั่น



    แต่เขาเกิดหิวขึ้นมา เขาจึงรู้ว่าแมวก็หิวเหมือนกัน ดังนั้นการกินหรือถูกกินเป็นเรื่องธรรมดา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×