ณ ปิดเทอมฤดูร้อนของเต้ย

ลำดับตอนที่ #3 : 6a.m.-2 โอ่ง-ตะเกียบ(ยังไม่จบตอนครับ)

  ผมเกลียดการตื่นเช้า คนเราชั่วชีวิตนี้เรามีเวลาน้อยอยู่แล้วที่จะนอน การตื่นเช้าทำให้เวลาที่เราควรจะได้นอนในระยะเวลาชั่วชีวิตของเราลดน้อยลง นั่นคือคติที่คนที่ชื่อว่าอ่าง แต่เพื่อนชอบเรียกกันว่าโอ่งจนบางที่ตนเองก็เผลอคิดว่าตนเองชื่อว่าโอ่งไปซะแล้ว

  

  (ดัดแปลงจากคำพูดที่ว่าเรามีเวลาที่ทำงานน้อยอยู่แล้วในชั่วชีวิตนี้ ดังนั้นเราควรใช้เวลาที่ตื่นอยู่ให้คุ้มค่าที่สุด ซึ่งพ้องกับคำกล่าวที่ว่า การตื่นเช้าคือกำไรนั่นเอง โดยโอ่งเห็นไปในทางตรงกันข้าม) เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างอวบหนาไม่ใช่อ้วนนะ เรียกว่าอ้วนมีเคืองจริงๆ และผมก็แค่ชอบกินกับชอบนอนมากกว่าที่จะไปเที่ยวเล่น เป็นคนประเภทถ้านั่งได้จะไม่ยืน นอนได้จะไม่นั่ง ยืนอยู่กับที่ดีกว่าเคลื่อนไหว ไม่ใช่คนขี้เกียจนะครับสาบานก็ได้ วันนี้เนื่องจาก พิม พยายามจะวางแผนการไปเที่ยวที่ต่างๆในฤดูร้อน ทำให้ผมต้องล้มเลิกกำหนดการต่างที่ผมวางเอาไว้ในฤดูร้อนนี้ (คือการอยู่เฉยๆ เปิดทีวีดูกินขนม เปิดแอร์ให้สบายใจและเคลื่อนไหวให้น้อยที่สุดจนกว่าจะปิดเทอมโดยไม่ทำอะไรเลยเพราะถ้าทำอะไรมันก็ไม่ใช่พักผ่อนนะสิ)

   และผมก็ถูกพิมบังคับให้ไปเที่ยวด้วยกัน (บังคับไม่ใช่การขอร้องครับ เพราะการขอร้องคุณยังมีสิทธิที่จะบอกว่า ไม่เอาและขอตัวอย่างสุภาพได้แต่นี่ ผมมีสิทธิบอกว่าไม่เอา แต่ผมก็คงต้องรับผิดชอบคำพูดว่าไม่เอา โดยการถูกทุบ ไม่ใช่หมูทุบนะครับอย่าเล่นมุขนี้กับผมมีเคืองอีกเหมือนกัน) เอาละ เข้าเรื่องคือผมปฏิเสธได้แต่ต้องทนกับการโดนโดดเตะและสายตาที่เย็นชาจากพิม และแต่ละคนก็ไม่ช่วยกันเล้ย พอผมแก้ตัวว่า มีเรื่องอื่นที่อยากทำตอนปิดเทอม

  พวกนั้นก็ถามว่าเรื่องอะไร พอผมตอบว่ากินกับนอนดูทีวี พวกนั้นเลยยื่นคำขาดว่าผมต้องไปด้วย แย่จริงๆวันนี้ผมก็ตื่นสายไม่ได้อีกแล้ว การตื่นเช้าคือขาดทุน พวกนี้ตั้งใจจะทำอะไรน้อ วัยรุ่นอย่างเรา ต้องพักผ่อนให้เพียงพอสิ ร่างกายจะได้เจริญเติบโต

  ผมเลยจัดของเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเตรียมไปแต่ของจำเป็นเช่นเสื้อผ้าแปรงสีฟันรสสตอว์เบอร์รี่ ผ้าขนหนู หนังสือการ์ตูน ขนมปังกรอบ2แถว ขนมห่อ5ถุงอมยิ้ม3ถุง ช็อคโกแลตครึ่งโหล ซาลาเปาอีก1โหล และแอปเปิ้ล1กิโล และอื่นๆอีกเอ๊ะเกือบลืมเนื่องจากผมเป็นคนใจดีจึงเอาซูกัส5เม็ดไปแบ่งเพื่อนด้วย (ส่วนที่กล่าวมาข้างต้นไว้กินคนเดียว)

  ฮ้าว  โอ่งหาวหนึ่งครั้งยังนอนได้แค่9ชั่วโมงครี่งเองนอนไม่พอจะทำให้ผิวเสียผมไม่ชอบเลย(ครับผมเข้าใจที่คุณสงสัย คนรูปร่างอวบหนาอย่างผมก็เป็นหนุ่มสำอางนะจะบอกให้ไม่ใช่คนอวบทุกคนจะซกมกซะเมื่อไหร่ล่ะ ผมชอบอาบน้ำด้วยนะและชอบขัดตัวด้วย)

   ตะเกียบก็เหมือนกับตัวตนของเขา ไม่ใช่เพราะเวลามองตัวเขาเองจากที่ไกลๆแล้วดูผอมเหมือนตะเกียบหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะตะเกียบเวลามันอยู่ข้างเดียวจะรู้สึกโดดเดี่ยว ใช้ประโยชน์ไม่ได้ ตะเกียบเป็นสิ่งที่ต้องอยู่คู่กัน เขาคิดว่าตนเองเป็นคนที่ทำอะไรแทบไม่ได้เมื่ออยู่ตัวคนเดียว แต่เขาก็ผ่านเรื่องราวหลายเรื่องมาได้เพราะมีพวกพ้องอยู่ด้วย เขามักจะกังวลกับร่างกายของตนเองที่มักถูกเพื่อนๆล้อว่าตะเกียบแต่ใครบ้างไม่เคยถูกล้อเล่า เขาเป็นคนที่ความถนัดทางไหวพริบเชาว์ ปัญญาค่อนข้างดีเนื่องจากขอบทำปริศนาอักษรไขว้ และชอบต่อตัวต่อเลโก้เป็นรูปร่างต่างๆมาตั้งแต่เด็ก

  อย่างที่รู้กันว่าเขาอยู่ในกลุ่ม101ที่มีภาพพจน์ไม่ค่อยใส่ใจทั้งการเรียนและกีฬา แต่ตะเกียบก็มีไหวพริบที่ปราดเปรียวในการทำข้อสอบวิชาคณิตศาสตร์เป็นตัวช่วยเขาในวิชาอื่น เช่นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ ตอนเด็กๆเขาเคยทำข้อสอบคณิตศาสตร์ได้เต็มทั้งที่นั่งหลับจนโดนอาจารย์เขกหัวในชั่วโมงเรียนบ่อยๆ จึงมีการเรียกผู้ปกครองมาเพราะคิดว่าเขาทุจริต แต่เขาไม่เคยโกงข้อสอบ ที่เขาทำได้เต็มเพราะอาจารย์ออกข้อสอบง่ายเกินไปต่างหากไม่ใช่ว่าเขาเก่งด้วยซ้ำ

   

   ในความคิดของตะเกียบตนเองไม่ใช่คนฉลาดเลยเพราะมักจะหลงกลโอ่ง(ที่ชื่อจริงว่าอ่างอยู่เสมอ) พอเขา บอกว่าข้อสอบง่ายเกินไปเขาเลยทำได้ ก็ถูกอาจารย์ทำโทษ ทำให้เขาเกลียดวิชาเรียนมากเข้าไปอีก ความรู้ที่เขามีส่วนใหญ่จะไม่ใช่ความรู้ในห้องเรียนเพราะส่วนใหญ่ตะเกียบจะเรียนรู้แต่ในสิ่งที่เขาสนใจเท่านั้น ..พอยิ่งมาคบกับพวก เต้ย และโอ่งก็ยิ่งทำให้เขาเอ้อระเหยเข้าไปใหญ่ แต่ก็รู้สึกสนุกดีที่ได้ทำเรื่องบ้าๆบอๆด้วยกัน พอได้พบกับพิมพ์และพิมพ์ก้ได้พยายามทำให้กลุ่ม101เราขยันมากขึ้น ซึ่งเขาก็ทำตามต้องขอบคุณพิมพ์ที่เป็นห่วงเราขนาดนี้ แต่ผมต้องลำบากมากทีเดียวในการทำให้เกรดเฉลี่ยสูงขึ้นโดยไม่ทำให้อาจารย์สงสัย และไม่ให้ต่ำไปจนพิมพ์โกรธเพราะคิดว่า101 ไม่ตั้งใจเรียน

  ทุกคนผ่านอะไรมามากเมื่อปิดเทอมคราวที่แล้วคราวนี้เพื่อสร้างความทรงจำที่ดีและไม่ให้หดหู่กับความทรงจำที่ไม่ดีในฤดูร้อนที่แล้วทุกคนจึงตัดสินใจไปเที่ยวกัน ถ้าจะพูดตามตรงบางคนเช่นโอ่งแทบจะต้องงัดมาจากโซฟาที่อยู่หน้าทีวีทีเดียวเลยล่ะจะว่าไปแล้วนึกถึงฤดูร้อนคราวที่แล้วผมก็ยังเฝ้าเสียใจไม่หาย เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่หัวเราะเจ้าอารมณ์ทำตัวงี่เง่ากับเพื่อนฝูงก็ตายไป