คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่สิบสอง Small council สภาที่ปรึกษา
อนที่สิบสอ Small council สภาที่ปรึษา
“อ์ราามอเอไ” ื่อนี้็ฟัเพราะเสนาหูอยู่แ่สู้
“ผู้อาวุโสม่อเ๋อ่าย แห่เ๋าแห่วามมื” ไม่่อยะไ้เท่าไร
หาถามวามเห็นอผมล่ะ็นะ
แ่นเราอยู่ับสิ่ที่มีไม่ใ่สิ่ที่ฝัน
ผมแ่้อทำสิ่ที่มีมาเป็นสิ่ที่ผมฝันเท่านั้นเอ
ผมหวัว่าารเ้าถึห้อสมุอราวศ์ที่เ็บหนัสือไว้มาที่สุมันน่าะี่อาร้นว้าเรื่อเวทมนร์อผมมาว่าที่้อผ่านบประมาผ่านทาแี่
แ่พอมาเป็นราามีสถานะที่สามารถเ้าถึห้อสมุราวศ์ไ้แล้ว
ผมลับ้อมาทำานและหน้าที่อราา
ทำไมราวศ์ไม่มีพวที่อยายึอำนาอราาามที่ผมิันนะ
พวเอ็ิะให้เ็อายุที่ไม่ถึเ็วบมีสิทธิมีเสียในารปรอประเทศริๆเหรอเฮ้ย?
สัมศัินานี่นับถือิใพวนี้ริๆฟ่ะ
ึ่น้อสาวอผม็ไ้ไปเล่นในานน้ำา ทานนมเ้อะไรอเธอ
ส่วนผม้อมาที่ห้อประุม small council สภาเล็เพื่อบริหารบ้านเมือ
Great Council สภาให่ือสภาที่รวบรวมุนนาเ้ารอินแน่าๆมารวมัวันเพื่อัสินใเรื่อให่ๆอย่าารทำสรามระหว่าประเทศเพื่อนบ้าน small council ือสภาเล็ทำหน้าที่บริหารประำวัน
สภาให่อาะมีารเปิึ้นมาไ้้วยเรื่อให่อื่นๆเ่น ารเลือทายาทหรือราาปรอ่อในรีที่ไม่มีารสืบสันิวศ์ แ่ท่าทาพวเาแ่ละนเอาผมนั่บัลลั์เพื่อป้อันปัหาที่อาะมีมาึ้นหาเปิสภาให่สินะ?
วามมั่นสำัว่า เพราะมาะน้อย อาะมีลอรืุนนา่าๆที่อยาไ้อำนาและ้อารยึรอินแน แ่ไม่มีใร้อารเลื่อนไหวในอนที่ผิแผนารอนทั้หมล่ะมั้
รัษาสถานะเิมไว้็เป็นอะไรที่่อน้ายั่วยวนใอยู่สำหรับนหลายๆน
นเราอาะีวามเรื่อนโลภ้อารอำนา แ่ล่าวถึที่สุ น้อยนนัที่ะ้อารทำลายสถานภาพที่มีอยู่เิม
เป้าหมายอผมวระเป็นารรัาษวามมั่นมาว่าารสร้าอะไรใหม่ๆึ้นมาแบบพระเออิเไล่ะนะ
ผมุ้นๆว่าะลอปรับปรุทำะเน่ยเ๋อแบบเียวับราสำนัีนีไหม?
แ่็เบรนเอไว้่อนว่า่วนี้ราาอ์เ่าพึ่ายไป ้อทำให้บ้านเมือลับมาสบามเิม่อนที่ะทำอะไรที่ rocking the boat ทำให้ประานไม่พอใ
าารำนวอผม ผม้อทำให้ฝ่ายทหารมาอยู่ฝ่ายผมให้ไ้ ผสานับพ่อ้าและารลั
เท่านี้่อให้พวบอยาะบ็ทำไม่สำเร็
หาาแลนทรัพยาร
เม่ยั๋ว เอ๊ยอเมริา
หาไม่ไ้รับเินทุนาฝรั่เศสและารฝึ้อม่าๆ ไม่สามารถประาศอิสรภาพไ้สำเร็
ไม่มีใรหาว่าพวเาายาิอเมริาเลยสัำ
หรือมินอ่อหลาย ราบผู้อาวุโสอประเทศเพื่อนบ้านเป็นบุรบุธรรม ็ไม่มีใรหาว่าเาายาิแ่ประารใ
“ายาิ” มัน็แ่ำโห ที่ล่าวหาันเท่านั้นล่ะ ทุอย่าือารเมือผลประโยน์ลัว็ุยันไ้
น่าเสียาย ที่เหล่าุนนาในยุศัินา็อาะ”มีใเป็นอื่น”ไ้เ่นันหาผมไม่สามารถวบุมพวเาไ้
ผมอ่านรายาน่าๆอย่าเียบๆและบันทึ้าๆาารประุม
แ่ท่านนายรัมนรี ารลัและุนพลทหารลับเียบริบเมื่อเห็นผมโน้่าๆ
ไม่ล้าพุัผมที่ำลัโน้ำนวรายลับราย่าย
ผม้อยอมรับว่า สมออมอเอไ นี่ีว่าผมในโลเิมริๆ้วย
ผมิว่าเป็นนลาในโลเ่าแล้ว มาเอสมออมอเอไที่ผสานับวามรู้ในโลเ่าอผม บวับพรสวรร์เพาะัวทำให้ผมพันาไปอีั้น
สามารถอ่านเอสาร่าๆไ/้้วยวามรวเร็วและำเรื่อราว่าๆไ้อย่าแม่นยำ
สมับเป็นนธาุแห่วามมื ที่นิสัยะำไม่ลืมวามแ้นแม้ว่าเวลาะผ่านไปนานแ่ไหน
“โปรล่าววาาัน่อเถอะ ท่านสมาิสภาเล็”
ผมยื่นระาษที่ผมำนวใหม่ไปให้ทาารลั
“ไปรวสอบัวเลพวนี้ให้ถู้อ้วย ำนวนัวเลอารเินและอาวุธไม่รัน รวมถึำนวนม้าไม่รับที่ทาผูู้แลปราสาทบันทึเอาไว้ รวสอบมาใหม่้วย”
บรรยาาศในห้อเียบอีรั้
นายพลบัลาร์ ที่ปรึษาฝ่ายทหารออาาัร
“เอ..อ์ราา ฝ่ายทหาร้อารบประมาเพิ่มมาึ้นในารรัษาวามปลอภัยออาาัร เพื่อรับมือับวามวุ่นวายที่อาะเิึ้นาประเทศเพื่อนบ้านอเรา มันเอ.ไม่น่าะมีสรามแ่เรียมพร้อมเอาไว้็ะไ้”
นายพลบัลาร์เียบไปเมื่อเห็นวาสีำลึล้ำอมอเอไ้อมอมาที่นเอ
แม้แ่สายลมที่อยู่รอบัวเา็ราวับหยุนิ่เมื่อวาสีำอมอเอไ้อมา
“เท่าไร?”
“เท่าไร?หรือรับอ์าย..เอ่ออ์ราา”
บัลาร์แ่ไม่เยินไม่ไ้มีเนาูหมิ่นอ์ราานใหม่แ่อย่าใ
เาเป็นทหารที่ผ่านารรบมา เารู้สึไ้ว่าอ์ราานใหม่นี้แม้ยัเ็แ่็มีสัมผัสอันรายบาอย่า
“เรา้อารบประมาเท่าไรึะสามารถเอานะประเทศเพื่อนบ้านอพวเราไ้ทั้หม่อให้พวเาบุเ้ามาพร้อมัน?”
มอเอไิว่าเรา้อิาสถานาร์ที่เลวร้ายที่สุ่อนและ่อยๆอบโทย์ปัหาไปทีละอย่า
ความคิดเห็น