เรื่องเป็ดๆ ของเด็กชายบ้านนอก

ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตเป็ดๆ 3 : เพื่อนใหม่ของเป็ด

บทนี้ไม่ค่อยมีอะไรครับ ก็แค่มีการเจอเพื่อนใหม่ๆ ที่เขาย้ายภาคเข้ามา ตอน ปี 2

เอาหล่ะครับ ถึงเวลาเปิดตัว คู่กรณีผมแล้ว  คณะที่ผมเรียน ลักษณะ มันจะเป็นแบบตอนแอดมิสชั่นเข้ามาแยกไปก่อนส่วนหนึ่ง

แล้วมีการเลือกภาคเข้ามาได้อีกส่วนหนึ่ง

ไอ้ตี๋หิด (เอ้ยพิมพ์ผิด ไม่หรอกครับเพราะมันหม้อจริงๆ) กับเพื่อนใหม่ นี่มันก็เข้ามาตอนปีสองแหละครับ ผมก็จำไม่ได้นะว่าผมรู้จักกับมันได้อย่างไร

ในกลุ่มก็จะมี

1.ไอ้ตี๋หิด ไอ้ตี๋นี่หน้ามันก็ตี๋สมชื่อจริงๆแหละครับ แต่เรื่องที่น่าตกใจคือ มันไม่มีเชื้อสายจีนเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มักจะโดนล้อเรื่องเตี้ยมากกกกกกกกกกกกกกกกกถึงมากที่สุด แหะๆ

2.เด็กชายโจศักดิ์ หัวเกรียนของจริง ตอนนี้ยังทะเลาะกับมันอยู่เลย ไม่ได้คุยกันนานและ งอนกันอยู่ แหะๆ ถ้าอยากเห็นภาพนายโจศักดิ์ก็ นึกถึงอารมณ์ประมาณ แจ๊สชวนชื่นย่อส่วนนะครับ เหมือนจริงจังเลย

3.คุณชายโอม จริงๆนะ ในกลุ่มทุกกลุ่มจะต้องมีคนนิ่งๆมาดคุณหนูอย่างน้อยหนึ่งคน แหะ

4.เด็กชายนมบูด นึกถึงโนบิตะได้เลยครับ เหมือนมาก แหะๆ

5.เด็กชายก้วง เพื่อนสนิทของเป็ดเองเป็นคนที่พึ่งพาได้ทุกเรื่องจริงๆ มีอะไรผมก็ปรึกษามันเนี่ยแหละ แม้ว่าผมจะงอนมันโคตรรรรบ่อย มันก็คอยง้อนะ โชคดีจริงๆที่รู้จักมัน แหะๆ

6.เด็กชายปุ้ม (ละอองกอ) จริงๆแล้วชื่อมันไม่ใช่ชื่อนี้หรอก แต่ว่า มันพ้องเสียงกับชื่อนี้ ผมเลยขอตั้งชื่อให้มันละกัน

ปีสองเป็นปีแรกที่ผมได้เล่นเกมส์  counter strike กับ dota เป็นครั้งแรกในชีวิต  แหะๆ

โดยพวกนี้แหละครับที่มันสอนผมเล่น นึกถึงสมัยนั้นก็สนุกดีนะ

เวลาเล่นก็โดนด่าประจำ จนตอนหลังได้ฉายา

น้องเป็ด ร้อยศพ (หมายถึงที่ผมตายในเกมส์นะ)
น้องเป็ดผู้ทำเกมส์(เสีย)
น้องเป็ด ผู้ที่โหดที่สุดในเกมส์(กับทีมเดียวกัน)

…… บลาๆ แต่ผมก็ไม่เลิกเล่นนะ ฮ่ะๆ

ส่วนสาเหตุที่ผมมาสนิทกับเพื่อนกลุ่มนี้ได้

จำได้เรื่องเดียวคือรู้ตัวอีกที มันกับเพื่อนที่เข้ามาใหม่ก็มาให้ผมติวหนังสือให้แล้ว

“เห้ยมึงสอนวิชานี้ให้กูหน่อยสิ” ไอ้ตี๋กล่าว

“ลองดูก็ได้ กูก็ไม่ค่อยแน่ใจนะ สอนผิดก็อโหสิละกัน” อันนี้เป็นประโยคที่เวลาผมโดนไหว้วานให้ช่วยติวอะไรจะออกตัวก่อนที่จะติว แหะๆ บางทีก็ไม่รู้ว่าที่ตัวเองรู้มันถูกหรือเปล่านะครับ

ซึ่งใครจะไปรู้ว่าการเริ่มรู้จักกันในครั้งนั้นจะพาไปสู่ความเศร้าเป็ด ในภายหลัง

เห้อ ชีวิตเป็ดๆ