ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฆาตรกรรมอำพราง
ลมเย็นในฤดูหนาวพัดถูกร่างกายที่ชุ่มเหงื่อเนื่องจากเสียพลังงานในการขุดหลุมฝังสิ่งที่มันอาจทำให้ผม
ต้องถูกจับ จริงๆแล้วผมไม่ได้ฆ่าเธอแต่เธอฆ่าตัวตายเองอาจะเป็นเพราะเธอทนรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ แต่ทำไงได้
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าปล่อยศพทิ้งไว้ตำรวจต้องซิวผมแน่ๆ ในข้อหาข่มขืนแล้วฆ่า ถ้าผมถูกจับนั้นก็
หมายความว่าชื่อเสียงในการค้ายาของผมก็อาจกระจายและในที่สุดผมก็อาจจะพบจุดจบแบบเธอ หรืออาจไม่พบ
ศพ แล้วเมียหลวงผมหละเธอยังแค่อายุ 25 เองเธอคงต้องลำบากเพราะเนื่องจากกฎหมายที่ทำการยึดทรัพย์แน่ๆ
อ้า... เสร็จแล้วแม้มันจะเป็นหลุมเล็กๆแต่ก็พอที่จะยัดร่างขาวซีดและน่ากลัวนี้ลงไปได้พอดี ผมรีบกลบหลุมฝัง ทำไมมันเย็นอย่างนี้นะ ผมได้ยินเสียงหมาหอนมาจากหน้าบ้าน มีโหยหวนเหลือเกิน ผมเกิดความกลัวขึ้นภาพน่ากลัวสยองขวัญเริ่มปะดังเข้ามาในหัวสมองผม ยิ่งไม่คิดมันยิ่งเยอะขึ้นๆ มันเป็นภาวะกดดันที่ผมกำลังสร้างมันเองหรอ หรือว่ามันเกิดขึ้นจริง ไม่มั้งเราคงคิดไปเอง ผมก้มหน้ากมตากลบจนเสร็จ แต่เพื่อไม่เป็นสังเกตผมต้อง
ออกไปจากที่นี้ก่อนเมียผมจะกลับมา
ผมดูเวลาที่ข้อมือ โอ้... ตี 1 นับตั้งผมเริ่มทำการจนเสร็จสิ้นมันใช้เวลาตั้ง 4 ชั่วโมง ผมเงยหน้าละสายตาจากนาฬิกามามองรอบๆตัวเอง มันวังเวงมาก ถ้ามีใครอยู่ตรงนี้ซักคนเราคงแย่แน่ ผมยังคิดไม่ทันจบผมสังเกตเห็นพุ่มไม้ขยับระยะมันห่างจากผมประมาณ 4 เมตร มันตรงนั้นเป็นทางไปบ้านหลังใหญ่ซึ่งเป็นบ้านผมพอดี
ตายหละ! คงเป็นสาวใช้ในบ้านแน่ๆ มันคงมาแอบดู ไม่ได้ผมไม่ปล่อยมันไปเด็ดขาด ผมวิ่งตามไปด้วยความโกรธ อย่าให้กูจับได้นะ จะเชือดให้เหมือนอีนางสมรเลย แต่ก็นั้นแหละด้วยความเหนื่อยจากการขุดดิน ผมจึงไล่ตามไม่ทันเห็นหลังไวว่าแน่นอนมันต้องเป็นผู้หญิง และทางที่มันวิ่งไปนั้นเป็นทางเข้าเรือนคนใช้เอาหละเสร็จแน่ผมตัดสินใจอ้อมไปดักหน้าบ้านซึ่งไปทางนี้จะชนกับทางนั้นพอดี
ผมกัดฟันแบกจอบขุดดินแล้ววิ่งไป ในที่สุดก็ถึง ตอนนี้ผมรู้สึกอยากฆ่าคนมากๆ ผมเดินดูบนทางเดินและแน่นอนอีสายยังมาไม่ถึงเพราะไม่มียังไม่มีเศษดินบนทางเท้าเลย ผมดักซุ่มอยู่ริมทาง ผมคิดว่าถ้ามันวิ่งมาเมื่อไหร่ผมจะเอาจอบฟัดคอมันให้ขาดเลย ผมคิดถึงสมัย 30 ปีที่แล้วผมเป็นลูกน้องคนหนึ่งในพ่อค้ายาเสพติด ผมต้องทำงานทุกอย่างไม่ว่าจะฆ่าคน ปล้น และอีกมากมาย ผมเริ่มไต่เต้าขึ้นมาเรื่อยๆ จากลูกน้องปลายแถวขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดคือหัวหน้าสายค้ายาในแถบ 3 อำเภอนี้ เป็นรองอยู่แค่นายใหญ่เท่านั้น บ้านหลังนี้ปลูกขึ้นในเนื้อที่ 5 ไร่ มันกว้างหน้าดู กว้างจนจะขุดหลุมฝังร่างหญิงสาวได้เป็น 10 และนางสมรก็เป็นรายที่ 10 พอดี และคงต้องมีรายที่ 11 ซึ่งมันกำลังวิ่งมา
เสียงฝีเท้าดังขึ้นๆ ผมจับตาจ้องมองเงาที่หัวเลี้ยวของทาง มันเป็นเงาผู้หญิงและที่สำคัญเป็นเงาของคนที่ผมคาดเดาไว้ไม่ผิด แต่ความหื่นกระหายเข้ามาในตัวผม ลองคิดซิว่าถ้าร่วมรักกับเธอก่อนจะมีความสุขแค่ไหน ผมตัดสินใจวางจอบลง กระโดดออกมา ขว้าร่างที่กำลังวิ่งอย่างเร็วล้มลงกระแทกพื้นเธอกรีดร้องเสียงดัง อีกไม่กี่เสี้ยววินาทีหมัดขวาก็วิ่งเข้าท้องอย่างจัง เสียงเงียบทันทีเอาหละมึงมีผัวก่อนตายเป็นสิ่งที่หาได้ไม่ง่ายนะ
ผมจับเธอให้อยู่ในท่านอนหงายพินิจพิเคราะห์ร่ายกายที่บอบบางแล้วก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้กับเธอ ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นทันที แล้วผมก็เดินไปที่ผมวางจอบไว้ เตรียมพร้อมที่จะจามต้นคออันอ่อนนุ่มนั้นทันที ผมเดินออกมาจากที่นั้น เธอนอนนิ่งไม่ขยับเสื้อผ้าฉีกขาด แต่ลองนึกจิตนาการภาพเธอไม่มีหัวดูซิ มันน่ารักขนาดไหน แล้วดัง ฉับ! ก็ดังขึ้นมันเป็นภาพที่สวยงามมาก คอกลมๆกระเด็นออกจากหัวของเธอทันทีมันกลิ้งไปตกไกลเหมือนกัน แต่ตัวผมเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงฉาน นี้กูต้องอาบน้ำอีกแล้วหรอ
ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้ง โอ้ไม่ตี 4 แล้ว วรรณเมียผมอาจะเดินกลับมาแล้วก็ได้เธอทำงานเป็นพยาบาลเข้ากะกลางคืน ไม่ได้แล้วผมรีบแบกศพเธอ วิ่งไปหลังบ้านอีกครั้ง รออีกนิดนะสายเพื่อนๆ เธอกำลังรอเธออยู่ อีกไม่กี่นาทีผมก็เดินไปถึงสุสาน ผมเลือกทำเลอีกพอสมควร แล้วตัดสินใจขุดหลุมอีกครั้งแต่ดินตรงนี้นุ่มกว่า ที่ผมฝังสมร จึงใช้เวลาขุดและกลบแป๊ปเดียวพอดี ตี 5 เป็นเวลาเหมาะที่จะอาบน้ำผมเดินกลับบ้าน ด้วยความสุข ผมสังเกตเห็นดวงไฟ ผมตกใจ ผี ผี ผีแน่ๆ ผมเจอดีเข้าให้แล้วผมกลัวแล้ววิ่งด้วยความรวดเร็วเพื่อที่จะให้ถึงบ้านแล้วอะไรไม่รู้ลอยมากระแทกที่หัวผมอย่างแรง ผมรู้สึกเจ็บปวดมาก ผมร้องตะโกนด้วยความทรมาน แล้วผมก็เห็นทั้ง 10 คนยืนอยู่ข้างหน้าผม ผมร้องไห้ขอเธอไว้ชีวิตให้ผมลุกขึ้นตั้งสติแล้วก้าวถอยหลังขาข้างหนึ่งถอยไปเหยียบ
วัตถุกลมๆ ผมหันไปดูมันคือหัวของสาย นัยน์ตาของเธอนั้นแดงก่ำและอาฆาตมากผมกลัว ผมกลัวแล้ว อย่าทำผมเลยแล้ว ผมก็รู้สึกว่าหัวของผมหลุดจากบ่าตกลงไปข้างล่าง และภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือใบหน้าที่หน้าเกลียดหน้ากลัวของเธอทั้ง 11 คน แล้วมันก็จบความบ้าของผมด้วยความมืด
“ของหน้าจอคอม”
ต้องถูกจับ จริงๆแล้วผมไม่ได้ฆ่าเธอแต่เธอฆ่าตัวตายเองอาจะเป็นเพราะเธอทนรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ แต่ทำไงได้
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าปล่อยศพทิ้งไว้ตำรวจต้องซิวผมแน่ๆ ในข้อหาข่มขืนแล้วฆ่า ถ้าผมถูกจับนั้นก็
หมายความว่าชื่อเสียงในการค้ายาของผมก็อาจกระจายและในที่สุดผมก็อาจจะพบจุดจบแบบเธอ หรืออาจไม่พบ
ศพ แล้วเมียหลวงผมหละเธอยังแค่อายุ 25 เองเธอคงต้องลำบากเพราะเนื่องจากกฎหมายที่ทำการยึดทรัพย์แน่ๆ
อ้า... เสร็จแล้วแม้มันจะเป็นหลุมเล็กๆแต่ก็พอที่จะยัดร่างขาวซีดและน่ากลัวนี้ลงไปได้พอดี ผมรีบกลบหลุมฝัง ทำไมมันเย็นอย่างนี้นะ ผมได้ยินเสียงหมาหอนมาจากหน้าบ้าน มีโหยหวนเหลือเกิน ผมเกิดความกลัวขึ้นภาพน่ากลัวสยองขวัญเริ่มปะดังเข้ามาในหัวสมองผม ยิ่งไม่คิดมันยิ่งเยอะขึ้นๆ มันเป็นภาวะกดดันที่ผมกำลังสร้างมันเองหรอ หรือว่ามันเกิดขึ้นจริง ไม่มั้งเราคงคิดไปเอง ผมก้มหน้ากมตากลบจนเสร็จ แต่เพื่อไม่เป็นสังเกตผมต้อง
ออกไปจากที่นี้ก่อนเมียผมจะกลับมา
ผมดูเวลาที่ข้อมือ โอ้... ตี 1 นับตั้งผมเริ่มทำการจนเสร็จสิ้นมันใช้เวลาตั้ง 4 ชั่วโมง ผมเงยหน้าละสายตาจากนาฬิกามามองรอบๆตัวเอง มันวังเวงมาก ถ้ามีใครอยู่ตรงนี้ซักคนเราคงแย่แน่ ผมยังคิดไม่ทันจบผมสังเกตเห็นพุ่มไม้ขยับระยะมันห่างจากผมประมาณ 4 เมตร มันตรงนั้นเป็นทางไปบ้านหลังใหญ่ซึ่งเป็นบ้านผมพอดี
ตายหละ! คงเป็นสาวใช้ในบ้านแน่ๆ มันคงมาแอบดู ไม่ได้ผมไม่ปล่อยมันไปเด็ดขาด ผมวิ่งตามไปด้วยความโกรธ อย่าให้กูจับได้นะ จะเชือดให้เหมือนอีนางสมรเลย แต่ก็นั้นแหละด้วยความเหนื่อยจากการขุดดิน ผมจึงไล่ตามไม่ทันเห็นหลังไวว่าแน่นอนมันต้องเป็นผู้หญิง และทางที่มันวิ่งไปนั้นเป็นทางเข้าเรือนคนใช้เอาหละเสร็จแน่ผมตัดสินใจอ้อมไปดักหน้าบ้านซึ่งไปทางนี้จะชนกับทางนั้นพอดี
ผมกัดฟันแบกจอบขุดดินแล้ววิ่งไป ในที่สุดก็ถึง ตอนนี้ผมรู้สึกอยากฆ่าคนมากๆ ผมเดินดูบนทางเดินและแน่นอนอีสายยังมาไม่ถึงเพราะไม่มียังไม่มีเศษดินบนทางเท้าเลย ผมดักซุ่มอยู่ริมทาง ผมคิดว่าถ้ามันวิ่งมาเมื่อไหร่ผมจะเอาจอบฟัดคอมันให้ขาดเลย ผมคิดถึงสมัย 30 ปีที่แล้วผมเป็นลูกน้องคนหนึ่งในพ่อค้ายาเสพติด ผมต้องทำงานทุกอย่างไม่ว่าจะฆ่าคน ปล้น และอีกมากมาย ผมเริ่มไต่เต้าขึ้นมาเรื่อยๆ จากลูกน้องปลายแถวขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดคือหัวหน้าสายค้ายาในแถบ 3 อำเภอนี้ เป็นรองอยู่แค่นายใหญ่เท่านั้น บ้านหลังนี้ปลูกขึ้นในเนื้อที่ 5 ไร่ มันกว้างหน้าดู กว้างจนจะขุดหลุมฝังร่างหญิงสาวได้เป็น 10 และนางสมรก็เป็นรายที่ 10 พอดี และคงต้องมีรายที่ 11 ซึ่งมันกำลังวิ่งมา
เสียงฝีเท้าดังขึ้นๆ ผมจับตาจ้องมองเงาที่หัวเลี้ยวของทาง มันเป็นเงาผู้หญิงและที่สำคัญเป็นเงาของคนที่ผมคาดเดาไว้ไม่ผิด แต่ความหื่นกระหายเข้ามาในตัวผม ลองคิดซิว่าถ้าร่วมรักกับเธอก่อนจะมีความสุขแค่ไหน ผมตัดสินใจวางจอบลง กระโดดออกมา ขว้าร่างที่กำลังวิ่งอย่างเร็วล้มลงกระแทกพื้นเธอกรีดร้องเสียงดัง อีกไม่กี่เสี้ยววินาทีหมัดขวาก็วิ่งเข้าท้องอย่างจัง เสียงเงียบทันทีเอาหละมึงมีผัวก่อนตายเป็นสิ่งที่หาได้ไม่ง่ายนะ
ผมจับเธอให้อยู่ในท่านอนหงายพินิจพิเคราะห์ร่ายกายที่บอบบางแล้วก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้กับเธอ ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นทันที แล้วผมก็เดินไปที่ผมวางจอบไว้ เตรียมพร้อมที่จะจามต้นคออันอ่อนนุ่มนั้นทันที ผมเดินออกมาจากที่นั้น เธอนอนนิ่งไม่ขยับเสื้อผ้าฉีกขาด แต่ลองนึกจิตนาการภาพเธอไม่มีหัวดูซิ มันน่ารักขนาดไหน แล้วดัง ฉับ! ก็ดังขึ้นมันเป็นภาพที่สวยงามมาก คอกลมๆกระเด็นออกจากหัวของเธอทันทีมันกลิ้งไปตกไกลเหมือนกัน แต่ตัวผมเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงฉาน นี้กูต้องอาบน้ำอีกแล้วหรอ
ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้ง โอ้ไม่ตี 4 แล้ว วรรณเมียผมอาจะเดินกลับมาแล้วก็ได้เธอทำงานเป็นพยาบาลเข้ากะกลางคืน ไม่ได้แล้วผมรีบแบกศพเธอ วิ่งไปหลังบ้านอีกครั้ง รออีกนิดนะสายเพื่อนๆ เธอกำลังรอเธออยู่ อีกไม่กี่นาทีผมก็เดินไปถึงสุสาน ผมเลือกทำเลอีกพอสมควร แล้วตัดสินใจขุดหลุมอีกครั้งแต่ดินตรงนี้นุ่มกว่า ที่ผมฝังสมร จึงใช้เวลาขุดและกลบแป๊ปเดียวพอดี ตี 5 เป็นเวลาเหมาะที่จะอาบน้ำผมเดินกลับบ้าน ด้วยความสุข ผมสังเกตเห็นดวงไฟ ผมตกใจ ผี ผี ผีแน่ๆ ผมเจอดีเข้าให้แล้วผมกลัวแล้ววิ่งด้วยความรวดเร็วเพื่อที่จะให้ถึงบ้านแล้วอะไรไม่รู้ลอยมากระแทกที่หัวผมอย่างแรง ผมรู้สึกเจ็บปวดมาก ผมร้องตะโกนด้วยความทรมาน แล้วผมก็เห็นทั้ง 10 คนยืนอยู่ข้างหน้าผม ผมร้องไห้ขอเธอไว้ชีวิตให้ผมลุกขึ้นตั้งสติแล้วก้าวถอยหลังขาข้างหนึ่งถอยไปเหยียบ
วัตถุกลมๆ ผมหันไปดูมันคือหัวของสาย นัยน์ตาของเธอนั้นแดงก่ำและอาฆาตมากผมกลัว ผมกลัวแล้ว อย่าทำผมเลยแล้ว ผมก็รู้สึกว่าหัวของผมหลุดจากบ่าตกลงไปข้างล่าง และภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือใบหน้าที่หน้าเกลียดหน้ากลัวของเธอทั้ง 11 คน แล้วมันก็จบความบ้าของผมด้วยความมืด
“ของหน้าจอคอม”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น