คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นักเรียนคนใหม่
“จดหมายหรอคะ จดหมายจากไหนคะแม่"
“ไม่รู้สิจ้ะ หนูลองมาดูเองสิ" ผู้เป็นแม่หันไปยิ้มให้กับพ่อของเด็กสาวขณะที่เรียกให้ลูกสาวตัวดีลงมารับจดหมาย
“นี่จ้ะ"
“จดหมายจากฮอกวอตส์ งั้นหรอ แต่หนูอายุจะ 17 แล้วนี่คะ ทำไมถึงได้มันละ" เธอพูดขึ้นด้วยความสงสัย
“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะจ้ะ"
วันแรกในการเดินทางไปฮอกวอตส์
ชานชาลา 9 เศษ 3 ส่วน 4 (บนรถไฟ)
“อะไรกันเนี่ยยย ! ทำไมฉันถึงได้เดินทางล่าช้ากว่าคนอื่นตั้ง 5 เดือนล่ะ โลกมันไม่เห็นยุติธรรมกับฉันสักนิดเลย" เชอรีนนั่งหน้ามุ้ยหันมองออกไปนอกหน้าต่างที่ในโบกี้แทบจะไม่มีใครเลยนอกจากเธอ
“เฮ้ออ แล้วเมื่อไรจะถึง ฉันตื่นเต้นจะแย่อยู่แล้วววววววววว"
1 ชั่วโมงผ่านไป
ตุ้บ !
“โอ้ยยยย ..... เจ็บ" เชอรีนโอดครวญออกมาเสียงดัง เนื่องจากเธอนั่งหลับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ที่ตื่นก็เพราะว่าเธอนั่งหลับผงกหัวจนชนเข้ากับกระจกเต็มๆ
“ว้าวววว สวยจัง" เมื่อเธอหันมองออกไปนอกหน้าต่างที่ตอนนี้กำลังจะถึงฮอกวอตส์แล้วเธอถึงกับต้องอ้าปากค้างเพราะภาพที่เธอมองเห็นในตอนนี้มันช่างสวยงามมากจริงๆ
ปู๊นๆๆ
“เย้ ถึงสะที แล้วฉันจะเข้าไปยังไงละเนี่ย"
“ทางนี้เลย ทางนี้เลย"
ชายหนุ่มตัวใหญ่กว่าเธออย่างมากที่มารอเธอตั้งแต่ 20 นาทีที่แล้วจากคำสั่งของอาจารย์ใหญ่ที่ให้มารับเธอในกรณีพิเศษ
“สวัสดีค่ะ หนูเชอรีน ดีนเลอร์ค่ะ คุณ ......”
“ฉันรูเบอัส แฮกริด สอนดูแลสัตว์วิเศษ"
“ว้าววว สวัสดีอีกครั้งค่ะศาสตราจารย์"
เธอยิ้มหวานให้กับเขาเพื่อเป็นการทักทายครั้งแรกของเธอ
“ตามฉันมาเลย กำลังจะถึงเวลาอาหารเย็นพอดี ฉันจะพาเธอไปคัดสรรเข้าบ้าน"
“น่าตื่นเต้นจังค่ะ"
เธอเดินตามแฮกริดไปขึ้นเรือเพื่อล่องเข้าสู่ตัวปราสาทเหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆ ที่เพิ่งเข้าปี 1 เหมือนกันแต่เธอล่าช้ากว่าคนอื่นเท่านั้นเอง เธอหยุดมองทิวทัศน์รอบๆ ปราสาทไม่ได้เลยจริงๆ เพราะมันสวยแบบที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
“ถึงแล้ว เดินไปตามทางเดินเธอจะพบกับศาสตราจารย์อีกคนรอเธออยู่แล้ว"
เธอเดินไปตามทางที่แฮกริดบอกก็มาเจอกับหญิงที่มีอายุหน่อยๆ
“เอ่อ .... สวัสดีค่ะ"
“สวัสดีจ้ะ คุณดีนเลอร์ ฉันมิเนอว่า มักกอนนากัล เป็นศาสตราจารย์สอนวิชาแปลงร่างและฉันก็เป็นอาจารย์ประจำบ้านกริฟฟินดอร์ ในที่นี่จะมีบ้านอยู่ 4 บ้านด้วยกันคือ กริฟฟินดอร์ เรเวนคลอ ฮัฟเฟิลพัฟ และ สลิธีริน ตามฉันมาเลยจ้ะ"
เธอเดินตามศาสตราจารย์มักกอนนากัลไป ก็เจอกับประตูทางเข้าบานใหญ่ แล้วศาสตราจารย์ก็เปิดมันออก เชอรีนตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแล้วในตอนนี้ เมื่อเธอเปิดมันออกเสียงดังเจื้อยแจ้วก็เงียบลงแล้วหันมามองผู้ที่เดินเข้ามาใหม่ ชายหนุ่มแต่ละบ้านมองเธอตาค้างจนละไม่ได้เลย เพราะเธอช่างสวยมาก สวยมากจริงๆ (จะบอกว่าเชอรีนไม่มีส่วนเหมือนลิลี่เลยนะ)
เพี๊ยะ !
“นี่ โรนัลด์ มองตาไม่กระพริบเชียวนะ" เฮอร์ไมโอนี่ตีไปที่แขนของแฟนหนุ่มอย่างแรงจนแฟนหนุ่มของเธอสะดุ้ง
“โธ่ เฮอร์ไมโอนี่ที่รัก ฉันก็แค่มองเฉยๆ ว่าใครกันที่เข้ามาใหม่ในช่วงนี้ ที่ได้ยินข่าวมาน่ะ แต่เธอก็สวยดีนะ เห้ยยย อุ๊บบบ"
“รอน!!!!!”
“ขอโทษคร้าบบบบบ"
แฮร์รี่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามรอนก็หัวเราะแล้วหันไปมองคู่รักของเขา เขาก็ถึงกับสะดุ้งเมื่อจินนี่ก็มองเขาเช่นกัน มองด้วยสายตาที่ดุดันจนน่ากลัว จนแฮร์รี่ไม่กล้าสบตา
“ลูน่า ฉันไม่ได้มองเลยนะ ไม่ได้มองเลย" เนวิลล์รีบพูดขึ้นมาก่อนที่จะโดนแฟนสาวของเขาโกรธ
“ไม่ค่อยร้อนตัวเลยนะเนวิลล์" รอนเสริมขึ้นมา
“ก็ฉันกลัวลูน่าโกรธนี่หน่า"
“ฟังทางนี้ ฟังทางนี้" เสียงของอาจารย์ใหญ่ฮอกวอตส์ดังขึ้น
“วันนี้มีนักเรียนที่เข้ามาใหม่ ที่เธอต้องมาล่าช้ากว่าเด็กปี 1 ปีนี้เพราะว่าเธอติดเรียนอยู่ที่โลกมักเกิ้ล และเธอก็เพิ่งเรียนจบ เธอเลยมาล่าช้ากว่าพวกเธอสักหน่อย" ดัมเบิ้ลดอร์ก็ประกาศเหมือนเคย ข้อห้ามของฮอกวอตส์
“มานั่งนี้เลยจ้ะ คุณดีนเลอร์"
เชอรีนเดินไปตามคำสั่งของศาสตราจารย์มักกอนนากัล เมื่อเธอนั่งลงศาสตราจารย์ก็วางหมวกคัดสรรลงบนหัวของเธอ และหมวกคัดสรรก็ประกาศว่า
“............ กริฟฟินดอร์"
เย้ ~~~ เสียงดังมาจากโต๊ะของบ้านกริฟฟินดอร์ อาจารย์ประจำบ้านยิ้มกว้างต้อนรับเธอ เมื่อเชอรีนหันไปมองหน้าเธอ แต่เมื่อเชอรีนละสายตาจากอาจารย์ประจำบ้านของเธอ ก็พบกับศาสตราจารย์ผมดำมัน ผิวสีซีด มองเธออยู่ เธอเลยส่งยิ้มไปให้ แต่ศาสตราจารย์กับเมินรอยยิ้มที่เธอส่งไปแล้วก้มกินอาหารในจานต่อไป เธอจึงเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำบ้านข้างๆ กับเฮอร์ไมโอนี่
“สวัสดีจ้ะ ฉัน เชอรีน เชอรีน ดีนเลอร์"
“ฉัน เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์จ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
“เธอสวยจังเฮอร์ไมโอนี่"
“เอ่อ ...... ขอบใจ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบกลับไปด้วยอาการเขินนิดหน่อยถึงจะมีคนมาชอบเธอเยอะแยะก็เถอะ ไม่เคยมีใครมาชมเธอซึ่งๆ หน้าอย่างนี้นิ
“ลอยแล้วๆ" รอนเบรกแฟนสาวทันทีที่เห็นหน้าเธอตอนนี้ ทุกคนในกลุ่มก็หัวเราะในการที่รอนแซวแฟนแบบนั้น จินนี่เลยถือโอกาสแนะนำตัวสะเลย
“ฉันจินนี่ วิสลีย์นะ"
“ฉันลูน่า เลิฟกู๊ดจ้ะ"
“ฉันแฮร์รี่ พอเตอร์"
“ฉันก็โรนัลด์ วิสลีย์ เรียกรอนเฉยๆ ก็ได้"
“ส่วนฉันเนวิลล์ ลองบัตท่อม"
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนเลยนะ" เชอรีนยิ้มตอบด้วยความสดใส เธอได้เจอเพื่อนใหม่สักที
“นี่ๆ ฉันเดรโก มัลฟอยนะ ถึงฉันจะอยู่คนละบ้านก็เถอะ" เสียงเรียกมาจากโต๊ะบ้านข้างๆ
“อ่อ จ้ะ ฉัน เชอรีน ดีนเลอร์นะ ยินดีที่ได้รู้จักนะมัลฟอย"
“เรียกเดรโกก็ได้"
“ได้ๆ เดรโก"
“ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ" เชอรีนกระซิบกับพวกเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกัน
“ศาสตราจารย์ที่นั่งซ้ายมือสุดฝั่งนู้นนะ เขาชื่ออะไรหรอ สอนวิชาอะไร"
เมื่อทุกคนหันไปมองก็ถึงกับอึ้ง อ้าปากค้างกันเป็นแถว เนื่องจากคนที่เชอรีนชี้ไปนั้นคือศาสตราจารย์ที่ขึ้นชื่อว่าเย็นชาที่สุดในฮอกวอตส์ แล้วก็เป็นแฮร์รี่ที่เป็นคนตอบคำถามนี้
“นั่นนะ ศาสตราจารย์เซเวอรัส สเนป สอนวิชาปรุงยา และก็เป็นอาจารย์ประจำบ้านสลิธีรินที่เดรโกอยู่ด้วยนะ เดรโกน่ะเป็นลูกศิษย์ที่รักของเขาเชียวนะ แล้วเธอ ....... ถามถึงเขาทำไมกันละ"
“พอดีเมื่อกี้ฉันน่ะยิ้มให้เขา แต่เขาเมินนะสิ ฉันก็แค่สงสัยนึกว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าฉันตั้งแต่แรกเจอสะอีก"
“ไม่หรอก เขาน่ะไม่ชอบขี้หน้าทุกคนแหละ ยกเว้นเดรโก"
แฮร์รี่พูดจบก็หน้ามุ้ยทำหน้าเซงเพราะเขาไม่ชอบสเนปเอาเสียเลย แต่ทำไงได้เขาก็ต้องทำใจยอมรับในเมื่อเขาเป็นเพื่อนเก่าเพื่อน'แก่' ของพ่อทูนหัวเขานิ และยังช่วยปรุงยาให้พ่อทูนหัวเขาอีกด้วย
“แล้วเธอเห็นศาสตราจารย์ที่นั่งข้างๆ สเนปไหม" รอนพูดขึ้นมาบ้าง
“เห็นสิๆ ทำไมหรอ"
“เขาน่ะชื่อ รีมัส ลูปิน เป็นพ่อทูนหัวของแฮร์รี่"
“จริงหรอ"
“จริงสิ แล้วเขานะก็เป็นแฟน ......”
“แฟนฉันด้วย"
เสียงดังมาจากข้างหลังของรอนเป็นใครไม่ได้นอกจากเดรโก
“ว้าววว แฟนนายนี่หล่อเหมือนกันนะ"
“ขอบใจ แล้วนี่พวกเธอไม่กลับหอกันหรือไง เขาปล่อยกลับหอแล้วนะ"
“แล้วไปปาร์ตี้ห้องรีมัสไหมวันนี้" แฮร์รี่ถามขึ้น
“วันนี้งด รีมัสเหนื่อยจากการแปลงร่างน่ะ"
“เห้ออ ฉันฝากพ่อทูนหัวฉันด้วยนะ"
“ด้วยความเต็มใจครับคุณแฮร์รี่ พอตเตอร์ 55555 ไปละ เจอกันพรุ่งนี้เช้า"
“แปลงร่าง ? แปลงร่างอะไรหรอ"
“พ่อทูนหัวฉันเข้าเป็นมนุษย์หมาป่า แต่ก็ต้องขอบคุณศาสตราจารย์สเนปนะที่ปรุงยาให้เขาในช่วงจะแปลงร่างนะและก็ดีหน่อยที่เขามีเดรโกคอยดูแล"
“มีแต่เรื่องน่าตื่นเต้นจริงๆ เลยโลกเวทมนตร์ จะว่าไปสิ่งที่น่าตื่นเต้นนะหรอ ศาสตราจารย์สอนปรุงยามากกว่า" เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ แล้วเดินตามเพื่อนๆ ไปเพื่อเข้าหอนอน เจอกันใหม่นะคะศาสตราจารย์เซเวอรัส สเนป
Talk : ตอนแรก ไม่หวังว่ามันจะออกมาดี แค่หวังให้มีคนเข้ามาอ่านก็พอแล้ว เรื่องมันอาจจะออกแปลกๆ ไปบ้าง ตามใจไรท์แล้วกันเนอะ อย่าซีเรียสล่ะ อ่านบันเทิงๆ สนุกๆ 555555555 จะพยายามแต่งให้มันออกมาดี ฮาๆ นะ ขอบคุณด้วยนะคนที่เข้ามาอ่าน แสดงความคิดเห็นกันด้วยน้าาาา อยากได้กำลังใจ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :)
ความคิดเห็น