คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 แม่!!!
“คังอินค่ะ คุณจะกลับไปเยี่ยมแม่ที่มกโพเหรอค่ะ”ริอิน หรือ จางริอิน หญิงสาวที่รักชายหนุ่ม คังอิน เต็มหัวใจเอ่ยถามผ่านโทรศัพท์
(ครับ นี่ผมกำลังจะไปแล้วครับ รออีทึกเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกอยู่)พอคังอินพูดถึงอีทึก ภรรยาของเขาทีไร ริอินก็เจ็บปวดทุกที ทำไมถึงไม่เป็นเธอที่ถูกเลือก ทำไมต้องเป็นอีทึก ทั้งๆที่อีทึกก็เป็นผู้ชาย แต่เขาเป็นคนพิเศษที่สามารถท้องได้แค่นั้นเอง
“ไปรถฉันก็ได้นะค่ะ ลูกคุณจะได้หลับสบายเวลาง่วง”ริอินเซ้าซี้ให้คังอินเอารถของเธอไปใช้แทนรถที่คังอินจะใช้ไปหาแม่ เพราะหล่อนจ้างคนไปตัดสายเบรกเอาไว้นะสิ
(ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่รบกวนดีกว่า...อ้าวทึกกี้เสร็จแล้วเหรอ แปปนึงนะเดี๋ยวผมไป...เอ่อ คถณริอินครับผมต้องขอวางสายนะครับ)คังอินบอก เพราะอีทึกกับลูกน้อยวัย 5 ขวบรออยู่ในรถแล้ว
“คุณจะไม่เอารถฉันไปจริงๆเหรอค่ะ”ริอินถามด้วยหัวใจกระวนกระวาย ก็ตอนที่สั่งให้คนไปตัดสายเบรกนั่นน่ะ คังอินบอกว่ามีงานด่วนไปไม่ได้ ให้อีทึกขับรถไปกับลูกนี่นา แล้วนี่ดันมีหมอมารับงานแทนคังอิน ทำให้คังอินได้ไปกับอีทึกนั่นหมายความว่าคังอินอาจจะตายพร้อมกันทั้งครอบครัวเลยก็ได้
(ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอบคุณนะครับ)คังอินพูดเสร็จก็ตัดสายทิ้งๆไปเลย
“ถ้าคุณเป็นอะไรขึ้นมา ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย”ริอินบ่นเบาๆแล้วเดินกลับเข้าห้องไปสวดภาวนาให้คังอินปลอดภัย
คังอิน&ทึกกี้&ลูกน้อย
“คุยโทรศัพท์กับใครน่ะนานจัง”อีทึกถามทันทีที่สามีเข้ามานั่งในรถ
“หึงหรือไง”คังอินตอบไปแบบกวนๆ
“บ้าน่า คังอินก็”อีทึกประคองลูกไว้บนตักด้วยแขนข้างนึง และใช้แขนอีกข้างตีไปที่สามีจอมกวน
“ทงเฮลูกดูสิ ม๊าเขาหึงป๊าใหญ่เลย ฮ่าๆๆ”คังอินบอกลูกน้อยที่นั่งยิ้มแป้นอยู่บนตักผู้เป็นแม่ แล้วหัวเราะอย่างชอบใจ
“ม๊าทึกแก่แล้วยังหึงได้อีกเหรอเนี่ย”ทงเฮแซวแม่ตัวเอง
“แหม ทำยังกะป๊าคังไม่แก่งั้นแหละ”อีทึกพูดด้วยเสียงงอน
“หวา~ม๊าทึกงอนซะแหละ ป๊าคังก็อายุป่านนี้แล้วยังทำให้ม๊าทึกหึงได้อีก”ทงเฮหันมาแซวพ่อตัวเองบ้าง แล้วก็โดนป๊าคังอินขยี้หัวไปทีนึง
“ฮ่าๆๆๆ”เสียงหัวเราะของสามคนที่อยู่บนรถหัวเราะทิ้งท้ายก่อนที่คังอินจะขับรถออกไป
ใครจะรู้ว่านั่นคือเสียงหัวเราะสุดท้ายที่ของครอบครัวนี้
เสียงของพ่อแม่ลูกกำลังร้องเพลงกันอย่างสนุกสนานนั้นเป็นความสุขของพวกเขาทำหมด แต่ความสุขนั้นก็หมดอย่างรวดเร็วเมื่อมีรถบรรทุกคันนึงเลี้ยวออกมาจากซอย คังอินพยายามเบรกรถ แต่ในเมื่อสายเบรกถูกตัดเขาจึงไม่สามารถทำได้ดั่งใจ คังอินจึงหักหลบทำให้รถหมุนไปโดยไม่สามารถควบคุมได้อีก รถที่กำลังจะฟาดกับต้นไม้นั้นทำให้ทงเฮร้องลั่นออกมาอีทึกจึงใช้ตัวเองปกป้องลูกน้อยให้พ้นจากอันตราย รถที่เสียการควบคุมไปฟาดกับต้นไม้แล้วพลิกคว่ำนั้นช่างเป็นภาพที่น่ากลัวเสียจริง
“ชิบหายแล้ว”คนขับรถบรรทุกสบถเบาๆแล้วเหยียบคันรเงไปจากบริเวณนั้นทันที
“ฮึกๆๆ...ฮือ....แม่!!!...ฮือ”เสียงร้องไห้ของทงเฮดังตั้งแต่ที่หน่วยกู้ภัยช่วยเขาออกมาจากอ้อมกอดของแม่ ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ดังไม่หยุดหย่อนขนาดพ่ออย่างคังอินที่ไม่ว่าทงเฮร้องไห้ด้วยสาเหตุอะไรเขาก็สามารถปลอบให้ทงเฮเงียบได้แต่ครั้งนีเทงเฮไม่ยอมเงียบคังอินจึงหมดหนทางได้แต่ปล่อยให้ทงเฮร้องไห้ขณะที่พยาบาลทำแผลให้
“อีทึก”คังอินมองร่างอีทึกที่ถูกบุรุษพยาบาลอุ้มขึ้นเตียงเข้นขึ้นรถโรงพยาบาลไปผ่านม่านน้ำตา ...คังอินร้องไห้... เขาไม่เคยเสียใจจนต้องร้องไห้ขนาดนี้มาก่อน
คังอินเดินไปที่ที่เกิดเหตุเขาหยิบมือที่ขาดออกมาของอีทึกเก็บใส่กระเป๋าเสื้อสูท(ขนาดมาเที่ยวคังยังใส่สูทอีกเระ- -“)ความสงสัยของคังอินคือทำไมรถชนแรงขนาดนั้น เขากับทงเฮมีแค่แผลถลอก แต่ทำไมอีทึกถึงเสียชีวิตล่ะ
----------------------------------------------------
ขอขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ที่ให้มานะค่ะ
มีกำลังใจเยอะเลย ฮี่ๆ>.<
- b g-
ความคิดเห็น