คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6 เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
เช้าอันสดใสแบบนี้ที่โรงอาหารมหาลัยโคยองจะเป็นที่ๆมีนักศึกษามาอ่านหนังสือ ทำงาน ทานข้าว นั่งกันอยู่เต็มไปหมด จนบรรยากาศนี้ก็ไม่ต่างจากตอนเที่ยงที่หลายคนจะมากินข้าวในโรงอาหาร
วันนี้ทงเฮมามหาลัยเช้ากว่าทุกวันเพราะอะไรก็ไม่รู้(ก็เมื่อวานทงเฮเจอแก้มป่องบอมไง) เดินไปพ้องเพื่อนที่หลังโต๊ะหลังสุดของโรงอาหารอย่างไม่เร่งรีบ เพราะวันนี้ทงเฮทำงานเสร็จเรียบร้อนไม่ต้องมานั่งปั่นงานของตัวเองเหมือนฮยอกแจและก็ซองมิน หรอก ถ้าฮีชอลร็ว่าลูกเขาต้องมานั่งปั่นงานแบบนี้ทุกเช้าที่มามหาลัย ฮีชอลจะทำยังไงนะ
“ทงเฮวันนี้มาเช้านะ”ฮยอกแจเงยหน้าจากการบ้านที่ปั่นอยู่มามองทงเฮที่ลงนั่งที่ว่างตรงข้ามเขา
“วันนี้อารมณ์ดีไง เลยมาเช้า”ทงเฮพูดไปยิ้มไป พลางนึกถึงพ่อแก้มตุ้ยนุ้ยที่เจอกันเมื่อวาน คนอะไรว๊า แก้มนุ่มนิ่มน่ารักดีจัง
“เหรอ เออ”ฮยอกแจพูดแค่นั้นแล้วก้มหน้าลงไปปั่นงานต่อ ไม่เสร็จซวยแน่ ไก่เอ๋ย บ้านมีไม่ยอมทำที่บ้าน
“อรุณสวัสดิ์ ทงเฮ ขอเราทำการบ้านแปปนะ”ซองมินทักทายโดยไม่ได้เงยหน้ามาจากสมุดการบ้าน ทงเฮที่เข้าใจดีก็ไม่ได้ว่าอะไร
“เอ่อ ทงเฮสวัสดีนะ”ฮันคยองที่นั่งข้างๆฮยอกแจทัก ส่งยิ้มแสนละลายใจไป แต่ทงเฮกลับนึกถึงรอยยิ้มของคิบอมเมื่อวานอยู่ก็ยิ้มออกมา ส่วนฮันคยองก็นึกว่าทงเฮส่งยิ้มให้ตนดีใจใหญ่เลย
“ฮยอกๆ ทงเฮส่งยิ้มให้กูด้วย”ฮันคยองกระซิบเบาๆกับฮยอกแจที่ก้มหน้าก้มตาลอกการบ้านเขาเอาเป็นเอาตาย ทำให้ฮยอกแจเงยหน้ามาเห็นหน้าเพ้อฝันของตนเอง เขารู้เลยว่าไม่ได้เคลิ้มกับยิ้มฮันคยองเป็นแน่แต่ถ้าพูดออกไปมีหวังการบ้านไม่เสร็จ
“เออๆกูเห็นแล้ว”ฮยอกแจรีบก้มหน้าก้มตาลอกการบ้านต่อ ต้องเสร็จๆ วิชาอาจารย์ยุนโฮสุดโหด ถ้าไม่เสร็จไก่ต้องโดนล้างส้วมอีกแน่เลย
ทีกูมึงไม่เห็นยิ้มให้บ้างเลย
ฮยอกแจได้แต่คิดน้อยใจตัวเอง กี่ปีแล้วนะที่เฝ้ารักเขาข้างเดียวมาตลอด แต่ฮันคยองกลับมองแค่ทงเฮ ทำไมล่ะมองมาทางคนนี้บ้างไม่ได้เหรอ แค่สักนิดก็ยังดี
‘Everytime, everyday ima daremo ga Survivor ...’เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของฮันคยองที่ฮยอกแจจำได้ทุกๆเพลง แต่ฮันคยองกลับไม่เคยจำอะไรแม้ตัววันเกิดเขาเลย
“ฮัลโหล”นั่นคือเสียงที่ฮยอกแจจำได้ดีว่าฮันคยองใช้คำๆนี้รับโทรศัพท์บ่อยๆ
(มึงอยู่ไหนเนี่ย)คิบอมนั่นเองที่โทรมาหา
“โรงอาหารโต๊ะหลังสุด”ฮันคยองบอกแล้ววางสาย หันมาจ้องใบหน้าหวานของทงเฮต่อ (ฮันคยองเพ้ออีกแล้วครับท่าน)
“คิบอม!!!”เสียงทงเฮร้องเรียกคิบอมที่กำลังเดินมา นั้นแปรเปลี่ยนให้คิบมวิ่งมาหาคนตัวเล็กแทน โดยไม่สนใจเพื่อนอย่างฮันคยอง
“ทงเฮรู้จักกับไอ้ฮันด้วยเหรอ โลกกลมจัง”คิบอมยิ้มกว้างไปให้ทงเฮ ทั้งฮันคยอง ฮยอกแจ และซองมินต่างมองหน้ากันงงว่าทั้งสองคนนี้ไปรู้จักกันได้ไง
“คิบอมก็รู้จักกับฮันคยองเหรอ ดีจังก็ทงเฮก็ได้เจอคิบอมทุกวันน่ะสิ”ทงเฮยิ้มหวานไปให้คิบอมที่ยิ้มหวานตอบกลับมาเหมือนกัน โลกนี้มีอยู่กันแค่สองคนหรือไง
“พวกฉันยังอยู่นะเว้ย!!!”ฮยอกแจตะโกนออกมาเมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดของฮันคยอง เขาไม่อยากให้ฮันคยองเจ็บปวด เขาจึงพยายามทุกอย่างให้ทงเฮรักฮันคยอง แต่มันคงจะยากขึ้นไปอีกเนื่องจากทงเฮดูมีใจให้คิบอม
“อ่า~ โทษทีๆ”ทงเฮที่แสดงสีหน้าความอายออกมาอย่างชัดเจนเอ่ยปากขอโทษ แต่คิบอมไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ก้มหน้าซ่อนความอายแทน
“ฮยอก มิ้นว่าเรารีบปั่นงานเหอะ เดี๋ยวโดนอาจารย์ยุนโฮสั่งให้ล้างส้วมอีก”ซองมินที่ก็รู้ว่าเพื่อนฮยอกนั้นรักฮันคยองข้างเดียวตะโกนใส่หูฮยอกแจ แล้วรีบปั่นการบ้านต่อทันที
ส่วฮยอกแจเมื่อรู้ว่าโทษที่อาจจะโดนถ้าทำการบ้านไม่เสร็จจะเป็นยังไงก็รีบเขียนอย่างรวดเร็ว
“เขาสองคนไม่ได้ทำการบ้านมาหน่ะ”ทงเฮบอก เมื่อเห็นว่าคิบอมมองมาทางสองคนนี้อย่างงงๆว่าทำอะไร
คิบอมที่เข้าใจก็พยกหน้ารับ แล้วจ้องใบหน้าของทงเฮ จนทงเฮรู้ตัวรีบหันหนี พอหันหน้าไปก็เจอฮันคยองกำลังจ้องตัวเองอยู่ จะหันไปทางไหนดีเนี่ย
“ฮยอก มิ้นเสร็จยัง”ทงเฮถาม เขาไม่อยากอยู่ในบรรยกาศอึดอัดแบบนี้อีกแล้ว มันอึดอัดเกินไป
สองเพื่อนรักที่ทำงานเสร็จแล้ว ก็เงยหน้ามาส่งยิ้มให้ ก่อนจะรีบเก็บอุปกรณ์ทำมาหากิน ลุกขึ้นยืนทันที
ทงเฮที่เห็นเพื่อนรัก ลุกขึ้นเขาก็คว้ากระเป๋าเตรียมลุกขึ้น แต่ดันมีมือๆหนึ่งฉุดเขาเอาไว้ก่อนน่ะสิ ไม่ใช่มือคนอื่นไกล มือคิม คิบอมที่นั่งข้างๆเขานั่นเอง
“ไปส่งนะ”
“เอาสิ”
แค่สองประโยคที่ออกมาจากคนสองคนก็ทำให้ฮันคยองเจ็บไปทั้งใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าคนที่มาทีหลังอย่างคิบอมจะได้รับความสนใจจากทงเฮมากกว่าเขา
ฮยอกแจที่เห็นฮันคยอง มองไปที่สองคนนั้นเลยจะพูดขัดทั้งสอง แต่ซองมินบีบมือเป็นการห้ามปรามไว้ก่อน
“ฮยอกไม่เห็นเหรอว่าด๊องกำลังมีความสุข”ซองมินเอยถามเบาๆ ถึงเขาจะไม่ใช่หมอดูแต่เขาก็สามารถรู้ได้ว่าคิบอมเป็นเนื้อคู่ทงเฮแน่ คอนเฟิร์ม!!!
“แล้วฮันคยองล่ะ นายไม่เห็นใจฮันคยองหรือไง”ฮยอกถาม ใช่ว่าซองมินจะลำเอียงไปทางคิบอม แต่ซองมินมีเหตุผลมากกว่าใช้การเดา
“ด๊องๆไปกับคิบอมก่อนนะ เดี๋ยวมิ้นไปคุยกับฮยอกแปปนึง ฮันเองก็ไปเรียนได้แล้ว”ซองมินลากทงเฮออกมาจากบริเวณโรงอาหารไกลพอสมควร แล้วเริ่มยิงคำถามใส่ฮยอก
“ฮยอก มิ้นรู้นะว่าฮยอกรักฮัน”ซองมินพูดออกมาทำให้ฮยอกแจงงมา ก็เขาอุตส่าห์ปิดความรู้สึกของเขาต่อฮันคยองมานาน แล้วทำไมซองมินถึงรู้ได้
“มิ้น มิ้นรู้ได้ไง”ฮยอกแจถามไปอย่างคนใจหาย ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ถูกแล้วซักอย่าง แม้แต่หายใจยังงงอยู่ว่าต้องหายใจเข้าก่อนหรือออกก่อน
“มิ้นรู้ มิ้นเห็นทุกอย่างฮยอกดูแลเขามากกว่าเพื่อน ฮยอกใส่ใจเขาทุกอย่าง
ฮยอกเจ็บปวดตลอดที่เห็นเขาไปกับด๊อง ฮยอกมองเขาทุกๆ 5 วินาที ฮยอกจะหลอกตัวเองไปอีกทำไม ในเมื่อทุกอย่างมันก็ชัดเจน มันชัดเจนเสียจนคนรอบข้างมอง ยกเว้นคนที่ไม่เคย...เอ่อ..”ซองมินที่รู้ว่าคำพูดที่ตัวเองจะพูดนั้นทำร้ายเพื่อนคนนี้ขนาดไหน
“สนใจ ก็เพราะนี่ไงฉันถึงปิดมันมาได้ตั้งนาน ฮึกๆๆ..ถ้าเขาสนใจฉันสักหน่อย..ฮึกๆ...ป่านนี้ฉันรักเขาแบบเปิดเผยได้แล้ว ฮือๆๆ มิ้นฮยอกไม่รู้ว่าฮยอกควรจะทำยังไงดี”ฮยอกแจร้องไห้ออกมาทันที เขารู้ว่าเพื่อนตัวอวบไม่อยากให้เขาร้องไห้ แต่พอนึกถึงเรื่องนี้ทีไร อดที่จะร้องไห้ออกมาทุกทีไม่ได้เลย
“ฮยอก~ฉันชอบทงเฮอ่ะทำไงดี”
“นายว่าไงนะ”
“ฉันบอกว่าฉันรักทงเฮ”
“แล้วมาบอกฉันทำไม”
“ช่วยฉันหน่อยสิ”
“ชะ..ช่วยอะไร”
“ช่วยจีบทงเฮให้ฉันหน่อย”
“อะ...อืมก็ได้ ฉันจะช่วยนายก็ได้ ฮันคยอง”
“เย้ ฮยอกแจใจดีที่สุดในโลก”
ชายหนุ่มที่ตัวใหญ่กว่ากอดร่างบางของเพื่อนเอาไว้แน่นเมื่อได้คำตอบแบบที่คาดเอาไว้
“ฮยอก~”ซองมินเรียกเพื่อนตัวเองที่หลุดไปในโลกส่วนตัวให้กลับมามีสติอีกครั้ง น้ำตาของฮยอกแจหยุดไหลแล้ว แต่สีหน้าของฮยอกแจยังเศร้าหมองอยู่
“นายเป็นอะไรหน่ะ”ร่างอวบถามเพื่อนอย่างระมัดระวังไม่ให้คำพูดตัวเองทำร้ายจิตใจของร่างโปร่งตรงหน้านั้น
“แค่คิดอะไรที่มันน้ำเน่าๆอ่ะ ไปเรียนเถอะเดี๋ยวสาย”ฮยอกแจจับมือซองมินเดินไปที่ห้องเรียนทันที
“เธอสองคนไปไหนกันมา”เสียงโหดของอาจารย์ยุนโฮถามนักศึกษาทั้งสองที่เพิ่งเข้าเรียน ซึ่งเลยเวลามาแล้วครึ่งชั่วโมง
“เอ่อ..คือ..ว่า.”นักศึกษาทั้งสองคนยังอั้มๆอึ้งๆแบบไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี ก็เขาสองคนอุตส่าห์ไม่เสียเวลารอลิฟต์วิ่งขึ้นบันไดมาสุดท้ายก็มาไม่ทัน
“เย็นนี้ไปหาครูที่ห้องพักด้วย ไปนั่งที่ได้”ยุนโฮสั่งนักศึกษาในความปกครองอขงตนเองก่อนที่จะสั่งให้ไปนั่งที่ ทงเฮที่ขำตั้งแต่เพื่อนมายันเพื่อนนั่งข้างๆตนนั้นก็ยังไม่หยุดขำ เพื่อให้ได้อารมณ์ทงเฮจึงตีแขนคิบอมที่นั่งๆข้างๆเขาอีกด้วย
“เออๆ ขำเข้าไป สักวันแกต้องเจอแบบฉัน”ฮยอกแจบอกทงเฮแล้วทิ้งตัวลงข้างๆทงเฮพร้อมๆกับซองมินที่ทิ้งตัวลงที่นั่งข้างๆเขา
V
V
“ฮยอก มิ้นจะไปไหนอ่ะ”ทงเฮถามทันทีที่หมดเวลาเรียน รู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนโดนทำโทษ แหม แต่ขอแกล้งหน่อยเถอะ
“แกก็รู้อยู่แก่ใจ”ฮยอกกระแทกเสียงใส่ก่อนจะสะพายเป้ขึ้นบ่า แล้วเดินไปรอซองมินที่หน้าห้องเรียน
ทงเฮที่เห็นการเปลี่ยนไปของเพื่อนน้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รู้ว่าฮยอกแจขี้เล่น แต่ครั้งนี้ทงเฮมีความรู้สึกว่าไม่ใช่แน่ ฮยอกแจไม่ได้ล้อเล่น แต่มันออกมาจากความรู้สึกฮยอกแจจริงๆ
“ไม่มีอะไรหรอกนะทงเฮ”~ซองมินกอดเพื่อนรักปลาน้อยหนึ่งที เป็นการปลอบ รู้ดีแก่ใจว่าปลาจอมซนนี่อ่อนไหวแค่ไหน
“คิบอม ฉันฝากพาทงเฮกลับบ้านด้วยนะ”ซองมินบอกคิบอม เมื่อเห็นคิบอมพยักหน้าซองมินก็ถือกระเป๋าสีชมพูใบโปรดออกจากห้องตามฮยอกแจไป
“คุณไม่เป็นไรนะ ทงเฮ”คิบอม เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ไม่มีคำตอบใดเอ่ยออกมาจากปากของทงเฮ
คิบอมพาทงเฮออกมาจากห้องดูจากความสัมพันธ์ทงเฮต้องรูกจักกับฮยอกแจมาไม่ต่ำกว่าสิบปี และเขาทั้งสองต้องสนิทกันมาก มาเจอแบบนี้คงเจ็บน่าดู
“ทงเฮ จะกลับบ้านยังไงเหรอ”คิบอมถาม ด้วยความไม่รู้อิโหน่อิแหน่ ต้องตกใจที่ใบหน้าหวานนั้นมีน้ำตา
“ฉันกลับกับฮยอกแจ”แม้จะไม่สะอื้น แต่ร่างสูงก็รับรู้ว่าร่างบางตรงหน้ากำลังเศร้า เศร้ามากๆด้วย
“งั้นกลับกับผมก็ได้ครับ วันนี้ผมเอารถมา”คิบอมพาร่างบางที่ยังรถสปอร์ตคันหรูสีบลอนด์ที่จอดไว้ในที่จอดรถหลังมหาลัย
“คิบอม~ ฮยอกแจ เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว”ทงเฮพูดเมื่อรถออกตัวไป คิบอมงงกับคำพูดของหนุ่มหน้าหวาน แต่จะหันไปถาม ร่างข้างๆก็หลับไปเสียนี่
ขอโทษนะค่ะ ที่ช้า เผอิญว่าอุ้มกำลังดูเสื้อแดงบุกโรงแรมที่กำลังมีการประชุมผู้นำอาเซียนอยู่อ่ะค่ะ แล้วก็เพิ่งเลิกดูไปอาบน้ำ (โมโหอิพวกนั้นมาก)
แล้วก็มาอัพเรื่องนี้แหละค่ะ
อุ้มมีความรู้สึกว่ามีแต่คนอ่าน ไม้มีคนเม้นท์เลยอ่ะ
ดูสิมีคนเข้ามาอ่านเกือบจะถึง 200 คนอยู่แล้ว คนเม้นท์แค่ 20 เอง - -“
อุ้มน้อยใจ เหนื่อยใจเป็นนะ คนที่เม้นท์แล้วนี่ก็เป็นคนที่ดีมากๆเลยนะค่ะ
SJ_Kihae
~KimKeyChul^^
~นู๋น้องน่ารัก~
NutSu_TVXQ567
★UNFORG3TT4BL€ '
Love_SuJu&SHINee
13angel-teukie
sandle
mooSom_o
อุ้มต้องขอขอบคุณนะค่ะที่มาเม้นท์ให้อุ้มในทุกๆครั้งที่อุ้มอัพเรื่องใหม่
ต้องขอขอบคุณจริงๆนะค่ะ อุ้มมีแผนกะว่าจะแต่ง สเปเชี่ยล ให้ดีไหมค่ะ
ถ้าอยากได้คู่ไหนก็บอกเลยนะค่ะ อุ้มจะรับไว้แล้วคิดดูก่อนนะค่ะว่าจะทำเป็นโปรเจคแต่งไปตามเพลงดีหรือเปล่า รอหน่อยแล้วกันนะค่ะ
Nan sujU
ความคิดเห็น