คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : LOVE OR OFFENDED 04
LOVE OR OFFENDED 04
ก็แค่คนๆหนึ่ง
“อย่าพูดถึงเรื่องคนอื่น เวลามีแค่เราสองคน”คิบอมบอก ความหมายที่ทงเฮไม่อาจจะรู้ได้ว่าคนพูดต้องการสื่อถึงอะไร
เพียงแค่คำๆเดียวแต่ก็ทำให้ทงเฮหน้าแดงซ่านได้อยางมาก แต่ต้องระงับไว้เมื่อความรู้สึกทั้งหมดถูกปิดกั้นด้วยคำว่า พี่น้อง ทงเฮไม่ควรเผลอไปกับคิบอม และคิบอมก็ไม่ควรทำให้ทงเฮเพ้อฝันแบบนี้
“เราสองคน...พี่น้อง”ทงเฮยังคงตอกย้ำความเป็นพี่น้อง เพื่อสร้างกำแพงความรู้สึกของตัวเอง
“ก็ใช่ แต่มันคงไม่ผิดมากหรอกนะ”คิบอมพูดจบ เข้าไปคว้าตัวทงเฮมาจูบไล้ตั้งแต่หน้าผก พวงแก้มใส ปลายคาง ซอกคอหอม จนอีกคนเกือบคล้อยตาม
“ปล่อยนะ!!!!พี่คิบอม เราไม่ควรทำแบบนี้”ทงเฮผลักคิบอมออกอย่างแรง มือบางถูไปตามทุกส่วนที่คิบอมสัมผัสไม่ว่าจะใช้ปากหรือมือ แม้กระทั่งลมหายใจทงเฮก็เข็ดมันออกไป
“ทำไมล่ะ พี่ปล้ำน้อง มันเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ”คิบอมเดินตรงเข้าไปหมายจะกอดทงเฮอีกครั้งแต่ก็โดนตบกลับมา
เพี้ยะ!!!!
“ทงเฮเคยคิดไว้ว่าถ้าพี่คิบอมเป็นพี่ของทงเอจริงๆ คงจะดีใจ แต่ตอนนี้บอกได้อย่างเดียวทงเฮไม่ได้เต็มใจเป็นน้องของพี่คิบอมเลยซักนิด…ฮึก”
“ทงเฮ~~”
“ทงเฮรู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ทงเฮก็ขอให้พี่คิบอมรู้ไว้ว่า...ไม่ว่าทงเฮจะรักพี่คิบอมมากแค่ไหน พี่คิบอมก็ทำแบบนี้กับทงเฮไม่ได้หรอก”ทงเฮพูดน้ำเสียงสั่นเครือ
“เหรอจ้ะ น้องรัก ถ้าคิดว่าทนได้ก็ลองดูสิ”พูดจบคิบอมจัดการอุ้มร่างบางพาดบ่า เดินฝ่าทั้งคังอินและเยซองขึ้นไปบนห้อง
“ปล่อยทงเฮเดี๋ยวนี้นะฮะ พี่คิบอม”มือบางทุบที่หลังหนาอย่างแรงแต่คิบอมก็ยังไม่เจ็บเมื่อเขารู้ดีว่าอีกไม่นานร่างบางนี้จะต้องเจ็บกว่าที่เขาเคยเจ็บมาหลายเท่า(บอมมันมีปมแยะเนอะ)
“โอ๊ย!!!”เสียงหวานร้องออกมาเมื่อโดนโยนลงกับพื้นห้องแข็งๆ ...เตียงก็มีทำไมต้องโยนลงพื้น...
มือใหญ่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองและทงเออก แล้วจดจ้องร่างสวยตรงหน้าอย่างไม่วางตาเมื่อไร้อาภรณ์ปกปิดร่างกาย
“พี่จะทำให้เธอรู้ว่าต่อไปนี้ เธอต้องเป็นของพี่คนเดียวและจะไม่เป็นของใคร”คิบอมประกาศกร้าว(บอมมันแค้นอะไรมาฟะ)
“อื้อ...พี่คิบอม ปล่อยด๊องนะ”ทงเฮปฏิเสธทุกรสสัมผัสที่ได้รัย ไม่ว่ามันจะมาจากจิตส่วนลึก หรือความพลาดพลั้งไป
“เธอรู้ไหมว่าพี่รอเธอมา 10 กว่าปี 10กว่าปีที่พี่ต้องทนทรมานให้เธอได้เสวยสุขอยู่ไอ้คนเจ้าเล่ห์นั่น แต่เวลานี้เธออยู่ตรงหน้าพี่ เธอคิดเหรอว่าพี่จะยอมปล่อยเธอไปเป็นครั้งที่ 2”คิบอมก้มลงเชยชิมยอดอกทั้งสองข้าง จนเกิดเสียงครางหวานหูออกมา
“อ้า...พี่คิ..บอมอย่านะ”ทงเฮดันไหล่จองคนตรงหน้าแต่ไม่เป็นผลเมื่อมือทั้งสองข้างโดนรวบเอาไว้เหนือหัว ต่อให้ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่มีทาง เมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาภายในตัวเขา
“อ๊า...เจ็บบบ”น้ำตาใสๆเริ่มคลอหน่วงเมื่อเริ่มทนความเจ็บไม่ไหว แต่อีกคนก็ยังดุนดันเข้ามาจากหนึ่งกลายเป็นสองและสามในเวลาต่อมา เพื่อปรับช่องทางให้เข้าที่
“เริ่มละนะ”คิบอมบอกเหมือนๆว่าทงเฮไม่สามารถปฏิเสธได้ ความเป็นชายเริ่มคลืบคลานเข้ามา ทำเอาจุกไปถึงช่วงอก
“อื้อ..อึ่ก”เสียงความเจ็บดังเล็ดรอดออกมาเล็กน้อย แล้วหยุดสิ้นเมื่อส่วนนั้นของคิบอมเข้าไปจนหมดแล้วหยุดแข่เพื่อให้อีกคนปรับตัว
“เอาเลยนะ”คิบอมเริ่มกระแทกสะโพกเบาๆแล้วเพิ่มความแรงและความเร็วขึ้นเมื่อรับรู้ว่าอีกคนทนได้ไหว
“อย่า...มะ.ไม่”คิบอมไม่ฟังคำทัดทานของคนข้างใต้ กระแทกเข้าไปแรงๆโดนจุดกระสันของร่างบางและเริ่มแรงความเร็วอย่างขีดสุดเมื่อกำลังจะปลดปล่อย
“อืม!!!!!!!!!!!!”
“อื้อ!!!!!!!!!!!!”
เสียงแรงคือเสียงความต้องการของคิบอมที่ถูกปลดปล่อยสู่ช่องทางด้านหลังของทงเฮ และเสียงที่สองคือเสียงของทงเฮที่ปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องตัวเอง แต่พยายามระงับเสียงตัวเองเอาไว้
“ปล่อยออกมาซะเยอะ แบบนี้สงสัยคงต้องการมาก งั้นเรามาทำอีกรอบนะ”คิบอมเริ่มระแทกตัวเข้าไปอีกหลังจากหายเหนื่อย
...เอาสิ เอาให้พอ ย่ำยีฉันให้พอ
ต่อไปจะต้องไม่มีอีทงเฮที่คอยแต่จะอ่อนแอ
คอยแต่จะขี้แง ขี้งอน
ต้องมีแต่ทงเฮ ที่เย็นชาต่อดลกภายนอก และ
ต้องเป็นอีทงเฮที่เกลียดคิมคิบอมเข้าใส้...
“อ้ะ...เจ็บๆ”ทงเฮที่ตื่นขึ้นมาจากความฝันอันโหดร้ายแต่คือเรื่องจริง แขนที่โอบรอบเอวเขาคือแขนของคนที่เขาเกลียดมากที่สุด
...มันจะไม่มีวันที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว พี่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างเองนะ...
ร่างบางพยุงตัวเองเข้าไปอาบน้ำแล้วลงไปนั่งรอทานอาหารเช้า ซึ่งยังไม่มีใครตื่นมาเลยซักคน
“อะ..อืม ด๊อง!!”คิบอมที่งัวเงียตื่นขึ้นมาโดยไม่มีคนที่กอดเอาไว้เมื่อคืนถึงกับงงแต่เขาก็พอจะรู้เนื่องจากประตูมันไม่ได้ถูกปิดไว้เหมือนเมื่อคืน
“หึ...ลองดูสิ ว่าเธอจะหลบหน้าพี่ได้สักกี่น้ำ”คิบอมยิ้มให้กับเหตุการณเมื่อคืนแล้วพาร่างตัวเองเข้าไปชำระล้างทุกสิ่งออก ก่อนจะลงไปหาคนข้างล่าง
“อ้าวไอ้คิบอมลงมาได้ที่เลยนะมึง”ชีวอนทักเพื่อนเก่าแก่คร่ำครึก(คงไม่ขนาดนั้น)
“ไม่เจอกันนาน แก่ขึ้นเยอะนะมึง”คิบอมทักกลับทำเอาคนที่ยิ้มหน้าบานหุบปากลงทันที นิสัยมันยังไงก็อย่างนั้น กวนตีนก็ยังกวนตีนอยู่เหมือนเดิม
45%
K a e
ความคิดเห็น