คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 เจอกันครั้งแรกของตุ้ยนุ้ยกับด๊องแด๊ง
13ปีผ่านไป......(เลขสวยๆมั่กๆ>///<)
“แหม น้องด๊องเนี่ยวาดรูปเก่งจังเลยนะค่ะ”จองอึมดูทงเฮวาดรูปแม่ของเขาแล้วก็อดที่จะชมไม่ได้ ก็มันสวยจริงๆนี่นา
“ไม่ขนาดนั้นหรอกฮะ พี่จองอึมแล้วก็ไม่ต้องพูดกับด๊องซะเพราะแบบนั้นก็ได้ฮะ”ใครๆก็ชอบที่ทงเฮเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ไปถือตัวเองดีกว่าทิฟฟานี่ลูกของจางริอินตั้งเยอะ
“แหม ไว้วันหลังน้องด๊องวาดรูปพี่กับพี่อึมตอนใส่ชุดแต่งงานให้ด้วยแล้วกันนะ”จงมินที่นั่งอยู่ด้วยพูดขึ้น
“พี่มาม่อน้องด๊องใช่มั้ย”จอมอึมดุเพื่อกลบความอาย แต่หน้ามันแดงขนาดนั้นใครจะไม่รู้ว่าอาย
“พี่มาม่อน้องอึมนั่นแหละ”จงมินพูดไปตรงๆ จองอึมยิ่งหน้าแดงไปใหญ่
“ฮ่าๆๆๆ”แล้วทั้งสามก็หัวเราะเสียงดังออกมา
“มีความสุขกันจริงๆนะ แล้วนั่นแกวาดรูปอะไรน่ะ”มารความสุขนามว่าจาง ริอินก็เดินมาทันที
“ระ..รูป แม่ฮะ”ทงเฮที่ไม่กล้าบอกไปตรงๆก็หลบหน้าแล้วตอบ
“คนตายไปแล้วยังไปนึกถึงอยู่ได้ ไร้สาระ”ริอินสบถออกมาให้ทั่วบรเวณนั้นได้ยิน เพราะตอนนี้คังอินก็ไปทำงานต่างจังหวัด ไม่มีเหตุผลที่จะต้องตีหน้าซื่อเล่นละครเป็นคนดี
“คุณอย่าว่าม๊าทึกแบบนั้นนะฮะ”~ทงเฮพยายามพูดปกป้องแม่ตัวเองแต่ริอินไม่สนใจ เดินไปมองที่ภาพวาดด้วยสายตาเหยียดๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
“คนบ้าอะไรไม่รู้ มาเหยียดหยามกันแล้วก็เดินไป”จองอึมนินทาเจ้านายเบาๆ
“นินทาเจ้านายระวังจะโดนดีนะฮะ”ทงเฮพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก
“โธ่ก็มันน่านินทาจริงๆนี่นา น้องด๊องก็ไม่น่ายอมเขาขนาดนั้นเลย”จองอึมทำแก้มป่องเลียนแบบทงเฮเวลางอนเธอกับจงมินและมยองฮุนกับคุณยาย
“อึม รู้มั้ยเวลาอึมทำแบบนี้ พี่รู้สึกนะ”จงมินทำหน้าหื่นๆใส่ ทงเฮหัวเราะคิกคัก
“ระ..รู้สึก บ้าอะไร”จองอึมถามแบบกลัวคำตอบ
“รู้สึกว่า....มันขนลุกยังไงก็ไม่รู้อ่ะ อึมจ๋า”จงมินลูบแขนตัวเองไปมา แล้วลูบแขนตัวเองไปมาเหมือนขนลุก
“ไอ้บ้าาาาา....”จองอึมวิ่งไล่ตีจงมินไปทั่วบ้าน แล้วทั้งสองคนก็โดนทิฟฟานี่ไล่ให้ไปอยู่ในบ้าน
“พี่ทงเฮงานที่ทิฟให้พี่ทำเสร็จหรือยัง”ทิฟฟานี่ที่วันนี้มีเรียนเดินมาถามทงเฮ
“เสร็จแล้วๆ”ทงเฮเดินนำทิฟฟานี่ไปที่ห้องของเขา ทงเฮเดนตรงไปเปิดลิ้นชักที่ตู้สีฟ้า แล้วหยิบเอารูปปั้นปลานีโม่ขึ้นมา มันน่ารักมากๆเลย
“นี่พี่แกล้งทำห่วยๆให้ทิฟใช่มั้ย”ทิฟฟานี่โวยวาย ด้วยความที่เกลียดชังทงเฮมากเพราะทงเฮหน้าหวานกว่าตัวเอง และเพราะไม่ชอบขี้หน้าด้วยแล้วก็มีความเกลียดมาก ตั้งแต่เด็กทิฟฟานี่จึงหาเรื่องให้ทงเฮโดนว่าเป็นประจำ
“ไม่ใช่นะทิฟ พี่ทำได้เท่านี้แหละ”ทงเฮพยายามพูด เดี๋ยวน้องตัวดีต้องเอาไปฟ้องแม่เลี้ยงเขาอีกแน่เลย
“พี่กลัวทิฟได้ดีกว่าพี่ใช่มั้ย พี่เลยทำงานห่วยๆแบบนี้ให้”ทิฟฟานี่โมโหมากที่ทงเฮทำให้เธอได้แค่นี้ เธอจึงระบายอารมณ์ด้วยการ
‘เพล้ง!!!’ทิฟฟานี่ปารูปปั้นปลานีโม่ลงพื้นอย่างแรงจนมันแตกแบบไม่สามารถต่อใหม่ได้อีกครั้ง ทงเฮตกใจมากที่ทิฟฟานี่ปารูปปั้นปลานีโม่ที่เขาอุตส่าห์อดหลับอดนอนสองวันเพื่อทำมันให้น้องสาว
“ทิฟทำอะไรลงไปหน่ะ รู้ตัวบ้างไหม”ทงเฮถามเสียงอ่อยๆ ไม่กล้าขึ้นเสียงเดี๋ยวปฟ้องพ่อทงเฮจะโดนทำโทษอีก
“ทิฟจะไปฟ้องแม่”ทิฟฟานี่บอกแล้วรีบวิ่งลงไปหาแม่ที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องรับแขก
“แม่จ๋า...”ทิฟฟานี่รีบวิ่งไปกอดแม่ทันที
“มีอะไรจ้ะลูกทิฟขา”ริอินลุกขึ้นกิดลูกทันทีที่เห็นลูกวิ่งมา พอเห็นทงเฮวิ่งตามลงมาเธอก็พอจะรู้อะไรบางอย่าง
“ก็พี่ทงเฮสิค่ะ เขากลัวว่าทิฟจะได้คะแนนดีกว่าเลยทำงานอะไรก็ไม่รู้ให้ทิฟไปส่งอาจารย์ ถ้าทิฟเอาไปส่งมีหวังโดนอาจารย์ว่าแน่เลย”ทิฟฟานี่ๆได้ทีฟ้องใหญ่เลยใช่ว่างานของทงเฮทิฟฟานี่จะไม่ชอบ แต่ถ้าทงเฮโดนทำโทษทิฟฟานี่ชอบยิ่งกว่าเสียอีก
“ทำไมแกไม่ทำงานให้ลูกฉันดีๆฮะ!!”ริอินตวาดทงเฮลั่นบ้าน ทงเฮสะดุ้งนิดหน่อย แต่เพราะความเคยชินที่ถูกด่าว่าประจำทำให้ทงเฮไม่สะทกสะท้านเท่าไหร่
“ผมก็ทำดีสุดได้เท่านั้นแล้วนะครับ”ทงเฮก้มหน้าลงเพราะถ้าสบตาไปอะไรๆมันจะยิ่งแย่มากกว่านี่ (ยังมีอะไรแย่กว่าอีกเหรอ)
“ไม่เป็นไรนะลูก เดี๋ยวแม่หาให้ใหม่”ริอินลูกหัวทิฟฟานี่เป็นการปลอบและพาทิฟฟานี่เดินไปที่สระน้ำข้างบ้าน เพื่อหางานชิ้นใหม่ให้ลูกไปส่ง
ทงเฮที่ยืนอึ้งอยู่ก็นึกได้ว่าเขาวาดรูปทิ้งไว้ที่ริมสระ แม่ลูกสองคนนั่นต้องเอารูปเขาไปแน่เลย วคิดได้แล้วทงเฮก็รีบวิ่งไปแย่งรูปในมือของริอินทันที
ทงเฮกับริอนแย่งรุปกันอยุ่นานมาก จนสุดท้ายริอินก็คว้ามาแล้วขว้างทิ้งลงน้ำ ทงเฮหัวใจแทบสลายเขารีบเขี่ยๆรูปนั้นให้เข้ามาใกล้แล้วหยิบอย่างระวังไม่ให้มันขาด
“สมน้ำหน้า ให้ดีๆก็ไม่ต้องเปียกขนาดนั้นหรอก ป่ะลูกทิฟเดี๋ยวแม่ซื้อของสวยๆงามให้ลูกเอาไปส่งอาจารย์แทนรูปวาดห่วยๆนี่”ริอินจูงมือลูกเดินขึ้นรถแล้วขับออกไปทิ้งให้ทงเฮนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว
“ฮึกๆๆ...แม่..ทงเฮ...ฮือๆๆ..คิดถึงแม่”ทงเฮเก็บของที่อยู่ตรงนั้นให้หมดแล้วกลับไปนอนร้องไห้ที่ห้องต่อเพราะถ้ามีใครมาเห็นเขาคงโดนซักถามใหญ่แน่เลย
เช้านี้เป็นเช้าแรกในรอบปีที่ทงเฮรีบตื่นเพราะวันนี้ครบวันตายของแม่เขา เขาก็เลยรีบในจงมินขับรถไปที่ร้านขายดอกไม้ซื้อดอกกุหลาบสีชมพูที่อีทึกชอบเอามาใส่แจกันโต๊ะทานอาหารทุกเช้า แล้วรีบไปที่โบสถ์ที่ๆเก็บศพของอีทึกเอาไว้
“พี่จงมินกลับไปก่อนเลยนะครับ เดี๋ยวผมกลับเอง”จงมินที่รู้ตัวว่าไม่มีทางขัดคุณหนูตัวเล็กได้จึงขับรถกลับบ้านไปทันที
ทงเฮที่รีบมากจนเดินชนกับคนนึง ด้วยความที่ตัวเล็กกว่าเขาจึงล้มลงไปไม่เป็นท่า จะด่ากลับไปแล้วนะ ถ้าไอ้คนที่เดินชนมันไม่หน้าตาดีแบบนี้ แล้วยังช่วยเขาให้ลุกขึ้นมายืนตรงได้อีก
“ขอโทษนะครับ เผอิญผมไม่ได้มอง”ผู้ชายที่เดินชนทงเฮขอโทษ แก้มมันป่องดีจัง
“ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็ไม่ได้มองเหมือนกัน”ทงเฮขอโทษทันทีที่รู้ว่าตัวเองก็มีส่วนผิดบ้าง เพราะเขาก็รีบเดินจนไม่มองทางจึงไปชนกับคนอื่น
“อ้าว...”ผู้ชายคนนั้ดูแปลกใจไม่น้อยเมื่อคนที่ตอนคิดว่าเป็นหญิงที่บอบบางนั้น ดันเป็นผู้ชายที่บอบบางซะเนี่ย
“อ้าว อะไรเหรอครับ”ทงฮถามด้วยความงงงวยเพราะผู้ชายคนนี้ไม่เคยเห็นที่ไหนเลย อย่ามาอ้าว ว่าเคยเจอกันที่ไหนนะ
“ผมก็นึกว่าคุณเป็นผู้หญิงซะอีก ขอโทษนะครับ”ผู้ชายคนนั้นขอโทษทงเฮทันทีที่รู้ว่าตนคาดการณ์ผิด คิดว่าคนตรงหน้านั้นเป็นหญิงสาว
“มีคนเข้าใจผมผิดเยอะแยะไป เอ...ว่าแต่ คุณชื่ออะไรเหรอครับ ผมชื่อทงเฮนะ อี ทงเฮ”ทงเฮยิ้มบอก ทำเอาผู้ชายคนนั้นใจสั่นไปเลย
“ผมคิบอม คิม คิบอมครับ”คิบอมยื่นมือออกไปหวังจะทักทายด้วยการจับมือ มือทงเฮที่เอื้อมมาจับทักทายกับมือคิบอมนั้นนุ่มมากจนคิบอมยังคิดว่านี้เหรอมือผู้ชาย
“ผมช่วยถือดอกไม้นะครับ”คิบอมยิ้มเล็กน้อยแล้วเอาดอกไม้จากมือทงเฮมาถือแทน โดยที่เจ้าตัวขัดค้านไม่ทัน
“คุณช่วยไปเป็นเพื่อนผมหน่อยได้ไหมครับ”ทงเฮร้องขอ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขามาคนเดียวปกติพ่อจะมาด้วย แต่ปีนี้พ่อเขาติดงานเลยมาไม่ได้เขาเลยต้องมาคนเดียว
เมื่อเห็นว่าคิบอมพยักหน้าทงเฮก็จับมือคิบอมลากไปที่ๆ มีร่างของอีทึกถูกฝังใส่โลงอยู่
…PARK JUNGSOO….
ทงเฮที่ลากคิบอมมาถึงหลุมศพก็คว้ากุหลาบในมือของคิบอมมาวางไว้ที่หน้าป้ายหลุมศพทันทีแล้วนั่งลง อธิษฐานถึงอีทึกทันที
‘ม๊าทึกฮะ วันนี้ด๊องมาเยี่ยมม๊าทึกแล้วนะฮะ ม๊าอย่าว่าป๊าคังเลยนะฮะที่ไม่ได้มาเยี่ยมม๊าวันนี้ ป๊างานยุ่งมาก ตอนแรกด๊องกลัวนะฮะที่ต้องมาคนเดียว แต่พอมาเจอคิบอมด๊องก็เลยขอร้องให้เขามาเป็นเพื่อนด๊อง เขาใจดีมากเลยนะฮะยอมมาเป็นเพื่อนด๊องด้วย ม๊าทึกกี้ฮะ ด๊องคิดถึงม๊ามากเลยนะฮะ ต่อไปนี้ด๊องจะมาหาม๊าให้บ่อยขึ้นนะฮะ วันนี้ด๊องต้องขอตัวไปก่อนนะฮะ แล้วด๊องจะมาเยี่ยมม๊าใหม่นะฮะ’
ทงเฮที่อธิษฐานถึงแม่เขาเสร็จก็ลุกขึ้นมาหันไปยิ้มให้คิบอม คิบอมที่เห็นน้ำตาของทงเฮจึงเอื้อมมือไปเช็ดให้ และแล้วเขาทั้งสองก็หยุดชะงักคิบอมรีบชักมือกลับทันทีเพราะอาย ทงเฮรีบหันหน้าหนีเพราะอายเหมือนกัน
“งั้นเราไปกันเถอะนะ”คิบอมที่สะบัดความอายทิ้งไปหันมามองทงเฮแล้วกุมมือนุ่มนิ่มนั่นพาเดินออกไป ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินออกไปมีสายลมเบาๆพัดมา สายลมนั้นทำให้ทั้งทงเฮและคิบอมรุ้สึกอบอุ่นมาก สายลมนี่ทำให้คิบอมคิดถึงเสียงบางเสียงที่ดังเข้ามาในโสตประสาท
...ฉันฝากดูแลทงเฮ ลูกของฉันด้วยนะ...
เป็นไงบ้างค่ะกับตอนนี้คิเฮเจอกันแล้ว โย่วๆๆๆ
อาจจะงงกันบ้างเพราะอุ้มก็งงกับตัวเองเหมือน
มีอะไรติชมอุ้มได้นะ เพราะทุกคนต้องเม้นท์ติชมมา
ฮ่าๆๆๆ อุ้มบ้าไปแล้ว อย่าลืมเม้นท์นะ
เม้นท์ด่าก็ได้ อย่างน้อยก็ยังเม้นท์
ขอให้ทุกคนโชคดีนะค่ะ
คห.7 คุณ★UNFORG3TT4BL€ '
อัพต่อเยอะๆน๊า
ถ้าเค้าเม้นเยอะๆ ไรเตอร์จะอัพบ่อยๆชิมิ?
ตอบนะค่ะ ใช่แล้วจ้ะ เพราะฉะนั้นก็เม้นท์
กันมาเยอะๆเน้อเม้นท์เยอะก็อัพเยอะนะค่ะ
คห.12 คุณ SJ_Kihae
จองอึมกับจงมินอ่ะ
ใช่คนที่ออกรายการLove Latterป่ะ
ตอบด้วยนะอยากรู้
ถ้าใช่ให้2คนนี้เป็นแฟนกันนะ
ตอบ ใช่แล้วค่ะ เผอิญว่าอุ้มชอบคู่ติ๊งต๊องคู่นี้มาก
และกำลังลุ้นให้จองอึมยอมคู่กับจงมินซักที
ชอบมากๆเลยอ่ะ จองอึมเขาเคยอยู่วง SUGAR ใช่ป่ะ
ส่วนจงมินก็อยู่วง KOYOTE ใช่มั้ยเอ่ย
คห.13 ~KimKeyChul^^
สงสารด๊องอ่า
มาอัพอีกนะ
^_________^
ปอนด์ลืมพัดเจ๊ไว้ที่อุ้มอ่ะ ตั้งนานและ
ตั้งแต่ วอนซินเย่มาอ่ะ จำได้ใช่ป่ะ
ถ้าจะเอาคืนก็นัดวันมาเลยนะ
BG_ SNSD
ความคิดเห็น