คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 จำเอาไว้แกเป็นแค่เด็กที่มาอาศัย
หลังจากที่คังอินกับทงเฮและพ่วงมาด้วยยายของทงเฮคือยายกวาจองย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของริอิน ทงเฮนั้นก็โดนกลั่นแกล้งมาตลอดแต่เขาก็ยังได้รับความช่วยเหลือจากจองอึมสาวใช้ในบ้านที่อายุมากกว่าทงเฮหลายปีอยู่และจงมินกับมยองฮุนคนขับรถในบ้านของจาง ริอิน
“ทงเฮวันนี้ลูกกินข้าวเองนะ ป๊าคังต้องรีบไปทำงาน”คังอินที่เดินมาเห็นลูกนั่งรอให้ตัวเองป้อนข้าวอยู่ในสวนก็อดเห็นใจไม่ได้เลยเดินมาบอก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวริอินป้อนให้ก็ได้”ริอินที่ถือสูทตามคังอินมาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“งั้นผมฝากทงเฮด้วยแล้วกันนะครับ ทงเฮป๊าต้องไปแล้วนะอย่าดื้อกับคุณแม่ล่ะ จุ๊บ..”คังอินหอมที่แก้มลูกชายตัวเองแล้วเอาสูทมาจากริอินเดินไปขึ้นรถที่มีมยองฮุน
เปิดประตูรถรออยู่
“เดินทางดีๆนะค่ะ ขับรถดีๆล่ะมยองฮุน”ริอินส่งยิ้มแสนหวานให้กับคังอินและหันไปส่งมยองฮุน
“คร๊าบบบ”มยองฮุนบอกแวบหนึ่งที่เขามองไปที่ทงเฮลูกชายของเจ้านายเข้าด้วยแววตาสงสาร
‘ถ้าคุณชายไม่อยู่หนูทงเฮจะโดนอะไรบ้างนะ’มยองฮุนทำได้แค่คิดไม่กล้าพูดออกไป
เมื่อตัวรถแล่นออกจากบ้านไปแล้วริอินก็หันมาหาทงเฮอย่างเอาเรื่อง เธอมองซ้ายมองขวาดูก่อนว่ามีคนทีเป็นพรรคพวกทงเฮอยู่แถวนี้หรือเปล่า
“กินเองสิ”ริอินดันชามไปหาทงเฮแล้วยัดช้อนใส่มือของทงเฮที่มองมันแวบหนึ่งก่อนจะตักข้าวมากินแล้ววางช้อนไว้เหมือนเดิม
“กินไปสิ กิน! อย่ามาเล่นตัวนะ ฉันไม่ชอบ”ริอินยัดช้อนใส่มือของทงเฮอีกครั้ง ทงเฮก็เลยจำใจต้องตักข้าวมากินอีก แล้วเงยหน้ามองริอินด้วยแววตาเว้าวอน
“นั่นแหละกินไปให้หมด เดี๋ยวฉันมาอีกที แกยังกินไม่หมดฉันจะจับยัดใส่ปากแกแน่”ริอินคาดโทษแล้วเดินออกไป แต่ยังเดินไปไม่ถึงไหนก็ต้องหันมาเพราะเสียง
‘เพล้ง!!!’เสียงชามข้าวต้มที่ทงเฮกำลังกินอยู่หล่นมาแต่กระจาย
“แกกล้าทำชามแตกประชดฉันงั้นเหรอ!!!”ริอินเดินตรงเข้ามาบีบแขนทงเฮแน่น จนทงเฮน้ำตาเล็ด
“เปล่านะฮะ...ฮึกๆๆ...ด๊องเจ็บนะฮะ...ฮือๆๆ”เกิดอาการบ่อน้ำตาแตกเพราะแรงบีบที่แขนมากเกินไปจนทงเฮต้องร้องไห้ระบายความเจ็บปวด
“นี่มันอะไรคะคุณริอิน”จองอึมที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งมาอุ้มหนูน้อยทงเฮที่ร้องไห้ขี้มูกโป่งขึ้นแนบอก
“ก็เด็กนี่สิ ทำชามแตกนั่น่ะเห็นไหม”ริอินชี้ให้จองอึมดูชามที่แตก
“แค่นี้คุณก็ทำคุณหนูทงเฮถึงขนาดนี้เลยเหรอค่ะ”จองอึมถาม แค่ชามแตกถึงกับจะฆ่าเด็กเลยหรือไง
“จำเอาไว้แกเป็นแค่เด็กที่มาอาศัยอย่าริจะมากำแหงทำลายข้าวของของฉันอีก”ริอินพูดแล้วเดินเข้าบ้านด้วยอารมณ์บูดบึ้งไป
“ไม่เป็นอะไรใช่ไหมค่ะ ด๊องน้อย”จองอึมวางทงเฮลงบนพื้นก่อนจะสำรวจว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
“เขียวช้ำไปหมดเลย คุณริอินนี่ก็จริงๆเลยน้ะ”จองอึมปัดฝุ่นตามตัวของทงเฮออก
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ จองอึม”จงมินที่เดินผ่านมาเห็นแวะเข้ามาถาม แต่ต้องตกใจเมื่อเห็นแขนของคุณหนูที่เอ็นดูช้ำไปหมด
“พี่มาก็ดีแล้ว พี่เดินไปเอายาทาแก้ช้ำให้ฉันหน่อยสิ ฉันจะทาให้ด๊องน้อย”ทุกคนที่เอ็นดูทงเฮในบ้านนี้จะเรียกทงเฮว่าด๊องน้อยทั้งนั้นยกเว้นแต่พ่อคังอิน
“จ้ะๆ เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้ ด๊องน้อยรอพี่แปปนึงนะ”จงมินรีบเดินไปเอายามาทาให้ทงเฮทันที ส่วนจองอึมก็เก็บเศษแก้วไปทิ้งถังขยะก่อนจะมาเอายาที่จงมินทาที่แขนตรงจุดที่ช้ำของทงเฮ
“โอ๊ย....”ทงเฮร้องเสียงดังเมื่อจองอึมลงแรงหนักไป ก็จงมินดันให้จองอึมเล่าเรื่องที่ทงเฮโดนแบบนี้แล้วเกิดอาการหมั่นไส้ลงเผลอลงแรงหนักไป
“ขอโทษนค่ะหนูด๊องพี่หมั่นไส้คนแถวนี้มากไปหน่อย ขอโทษนะค่ะ”จองอึมพูด แล้วเปลี่ยนแรวเป็นเบาๆแทนจนทาแผลเสร็จ
“ต่อไปนี้หนูด๊องต้องงระวังให้มากกว่านี้นะค่ะ”จองอึมบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอก็เอ็นดูหนูด๊องมากเหมือนกัน นี่เธอเพิ่งจบมหาลัยเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี่เอง ตอนที่เธอรับปริณญามีแค่คุณยายกวาจอง จงมิน มยองฮุนและกูทงเฮนี่แหลที่ไปดูเธอรับปริณญามันเป็นสิ่งที่ทำให้เธอรักมงเฮมากขึ้นๆทุกวัน
“พี่ว่าเราพาทงเฮไปเล่นที่อื่นเถอะแถวนี้มีตัวขี้อิจฉา”จงมินบอกแล้วพากันไปเล่นที่สวนหน้าที่พักของคนรับใช้
ตัวขี้อิจฉานั้นไม่ใช่ใคร ริอินนั่นเอง ทำไมถึงมีแต่คนที่เอ็นดูทงเฮกันนักนะขนาดเธอสั่งว่าถ้ายังยุ่งกับทงเฮอีกจะตัดเงินเดือนให้น้อยลงกว่าที่เคยได้ 3000วอน แต่ทั้งจองอึม จงมิน และมยองฮุนยอมโดนตัดเงินเดือนเพื่อเด็กไม่มีแม่คนนี้ เด็กนั่นมันมีดีอะไรหนักนะ
สองเดือนต่อมา
“คุณค่ะ ฉันมีข่าวดีมาบอกค่ะ”ริอินที่เห็นสามีกลับมาจากงานก็รีบเดินมาหาโดยมีอาราและเจสสิก้าสาวใช้ที่เพิ่งรับมาทำงานประคองไว้อยู่ไม่ห่าง
ทั้งอาราและเจสสิก้านั่นเพิ่งเข้ามาทำงานใหม่แต่กลับเป็นที่ชอบของริอินเพราะสาวใช้สองคนนี้นั่นเกลียดชังทงเฮและคนที่รักทงเฮยกเว้นคังอิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้สาวใช้ทั้งสองได้เงินเดือนสูงมากถึงแสนวอนต่อเดือนเลยทีเดียว
“มีเรื่องอะไรเหรอริอิน ยิ้มมาแต่ไกลเชียว”คังอินถาม
“ฉันท้องได้เดือนกว่าๆแล้วค่ะ”ริอินยิ้มแล้วโผเข้าหาอ้อมกอดของสามี และเธอก็ได้เห็นว่าข้างหลังนั้นมีทงเฮมองดูอยู่
“ผมดีใจจริงๆกับข่าวนี่”คังอินยิ้มอย่างอบอุ่นให้เธอเช่นกัน
“ต่อจากนี้ไปคุณต้องมีเวลาให้ลูกฉันบ้างนะค่ะ อย่าเอาแต่หักโหมทำงานนะค่ะ ฉันเป็นห่วง แล้ววันนี้ฉันไปหาหมอมา หมอบอกว่าพ่อแม่ต้องให้ความรักกับลูกที่กำลังจะเกิดให้มากๆนะค่ะ”ริอินพูด คังอินจึงประคองริอินเข้าไปพักผ่อนในบ้านทันที
“ฮึกๆๆ...ป๊าคังลืมม๊าทึกแล้ว....ฮือๆๆๆ...ลืมด๊องแด๊งด้วย...ฮือๆๆ”ทงเฮนั่งร้องไห้พิงกำแพง แล้วเขาก็เห็นเงาคนโผล่มา เขานึกว่าจะเป็นพี่จองอึมมาปลอบ แต่เอ๊ะ! เงามีสองเงา พี่จงมินกับพี่มยองฮุนไปดูรถที่ศูนย์ ยายกวาจองก็นอนหลับอยู่ในห้อง น่าจะมีแค่พี่จองอึมนี่นา...อารา เจสสิก้า
“มาร้องไห้ อยู่นี่เอง...จุ๊ๆๆ น่าสงสารชะมัดเลยโดนแม่ทิ้งแล้วยังโดนพ่อทิ้งอีก”อาราพูด หล่อนพยายามพูดเพื่อที่ทงเฮาจจะทนไม่ไหวร้องไห้หายายให้ยายพากลับไปอยู่ที่บ้านเดิม
“ป๊าคังกับม๊าทึกไม่ได้ทิ้งน้องด๊องสะหน่อยนะ...ฮือๆๆๆ”ทงเฮสะอึกสะอื้นพูดไป
“ถ้าป๊าคังไม่ทิ้งแล้วป๊าคังจะไปมีแม่ใหม่ทำไม่หล่ะ”เจสสิก้าพูดเสียดสีให้ทงเฮต้องร้องไห้หนักขึ้น
“ป๊าคังแค่ไม่อยากให้น้องด๊องไม่มีแม่ก็แค่นั้น ฮึกๆๆ...เอง.ฮือๆๆๆ”ทงเฮร้องไห้หนักมากเลย ตาใสๆนั่นบวมช้ำไปหมดแล้ว
“มันแปลว่าป๊าคังลืมแก กับแม่แกแล้วไงเล่าเจ้าเด็กโง่”เจสสิก้าพูดเสียดสีเข้าไปอีก เพียงแค่นี้กัวใจดวงน้อยของทงเฮก็โดนกรีดจนไม่เหลืออะไรแล้ว
“บ้านนี้เขาไม่สอนให้คนใช้หัดมีมารยาทกับเจ้านายเหรอ”เสียงๆหนึ่งดังเอ่ยมาช่วยชีวิตทงเฮเอาไว้
“คุณฮ..ฮีชอล”สาวใช้ทั้งสองตัวแข็งทื่อหน้าซีดทนทีที่รู้ว่าเจ้าของเสียงนั่นคือใคร ด้านหลังเจ้านายหน้าสวยนั่นมีทั้งชีวอนที่อุ้มลูกเขาอยุ่และจองอึมที่แลบลิ้นปลิ้นตาใส่คนทั้งสาวใช้ทั้งสอง
“ว่าไง ยัยริอิน เอ๊ย..ไม่ได้ๆ คุณจาง ริอินเขาไม่สอนเธอให้รู้จักมีมารยาทกับเจ้านายบ้างเลยเหรอ แย่จริงๆ ทั้งๆที่เจ้านายเธออวดหนักอวดหนา ว่าเป็นลูกหลานของขุนนางเก่าแก่ของเกาหลีใต้ สุดท้ายมันก็พวกคนเหลือเดนธรรมดาๆนั่นแหละ”ฮีชอลเดินเลี่ยงไปอุ้มทงเฮมากอดปลอบทันทีที่พูดจบ
“จองอึมแกมันขี้ฟ้อง”อาราเอ่ยถึงจองอึมเบาๆ แต่คุณนายหน้าสวยดันได้ยิน
“อย่าหาว่าฉันแส่เลยนะพวกเธอไม่ได้รับการอบรมมาก่อนหรือไง ว่าไม่ควรทำดีเอาดาบหน้าลับหลังก็ด่าว่า ฉันนึกว่าเธอจะถูกอบรมสั่งสอนมาแล้วซะอีกนะ แล้วก็จำใส่สมองที่ไม่ค่อยมีของเธอทั้งสอง ถ้าเธอยังกลั่นแกล้งทงเฮอีก ฉันฆ่าเธอแน่ ไปเร็ว จองอึมพาฉันไปที่สวนหลังบ้านหน่อยสิ”ฮีชอลที่ด่าเสร็จก็หันมายิ้มให้จองอึมบอกให้นำตนไปที่สวนที่ที่ทงเฮชอบไปเล่นบ่อยๆ
ช่วยเป็นกำลังใจให้อุ้มหน่อยได้ไหมค่ะ ขอแค่เม้นท์ด่าก็ยังดี
Nan sujU
ความคิดเห็น