แฟนจำแลง (Yuri)

“แล้วเธอมาวุ่นวายกับฉันทำไม !! ”

คำถามสุดท้ายทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งไปสักพัก...

ชนินาถเองก็คิด... ว่าทำไมชีวิตเธอถึงต้องมาวุ่นวายกับผู้หญิงคนนี้

“ฉันแค่...” ยิ่งนาตาชาจ้องมาด้วยดวงตาคู่งาม ยิ่งทำให้คนตอบใจเต้นแรง “ดูแลทุกคนในคอนโดค่ะ”

เหตุผลที่ต้องคอยมายุ่งเกี่ยวกับหล่อน มันก็มีเพียงเท่านั้นจริงๆ

“หึ...” เจ้าของห้องปล่อยมือจากเสื้อเชิ้ตอีกฝ่าย เธอถดตัวถอยไปชิดกับโซฟาอีกด้าน “เธอเองก็เมาเหมือนกันแหละ” จ้องหน้าคนดูแลที่แดงก่ำเหมือนลูกพลับสุก

“เมา...” คนไม่เข้าใจตั้งคำถามด้วยสีหน้าสงสัย เธอค่อยๆ ยันตัวขึ้นกลับมานั่งท่าดีๆ

“ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว ฉันง่วง! ”

อีกฝ่ายเอ่ยปากไล่เธอด้วยแววตาขุ่นเคืองและมีรอยคล้ำใต้ตา ชนินาถจึงไม่พูดอะไรต่อ เธอลุกขึ้นยืนพร้อมกับจัดเสื้อที่ยับยู่ให้กลับมาเป็นแบบเดิมไปด้วยในขณะที่เดินออกจากห้อง

เสียงปิดประตูกระแทกดังตามมา คนที่ยืนอยู่ตรงทางเดินได้แต่ห่อไหล่อย่างนึกรำคาญใจ ในเมื่อทุกอย่างดูไม่เป็นไปดังที่หวัง เงินค่าน้ำค่าไฟก็ยังตกลงกันไม่ได้แถมเธอ...

หน้าสวยคมเหลียวมองกระจกที่ติดอยู่ตรงหน้าลิฟต์ ผิวแก้มขาวนั้นแดงฝาดคล้ายกับอาการคนเมา...

“ฉันเมาที่ไหนกันล่ะยัยบ้า! ” ชนินาถไม่ได้เมา...

เธอแค่เขินเพราะได้ใกล้ชิดกับคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเท่านั้นเอง