คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เมื่อหมีอ้วนกับเป็ดยักษ์ XXX (NC)
Part5
"พี่รักชังมินนะ รักมานานแล้ว แต่ในฐานะพี่ชายแล้วด้วยความรู้สึกของพี่ พี่กลัวที่จะทำให้น้องต้องลำบากใจ"
ยุนโฮพูดด้วยสายตาที่จริงจัง สายตาคมดุจเหยี่ยวที่จ้องมองมา แสดงความจริงใจและเด็ดเดียวจนคนถูกมองต้องหลบตา ( --)''
"ว่าแต่พี่ยุนโฮ ยังไม่หายดีเลย มานั่งกับพื้นอย่างนี้ไม่ดีนะครับ" ชังมินแสร้งพูดกับยุนโฮด้วยเรื่องอื่นเพื่อนกลบเกลื่อนความอาย
"งั้นขึ้นไปบนเตียง" ยุนโฮอุ้มชังมินไว้ในอ้อมแขน แล้วลุกขึ้นนั้งบนเตียง
" พี่ยุนโฮปล่อยผม " ชังมินพยายามดิ้น แต่มีหรือจะหลุดจากออ้อมแขน Bear Hug ไปได้
"อ๊ะ ไม่มีไข้แล้วนี่ไง" ยุนโฮไม่พูดเปล่า ยุนโฮเอามือทั้งสองจับสอดเข้าไปที่ปลายผมข้างหลังของชังมินแล้วเอาหน้าผากของตัวเองไปทาบกับหน้าผากของชังมิน
"นี่ไง..ไม่ร้อนแล้ว" ยุนโฮบอกชังมิน
"….พี่ยุนโฮ….."
หน้าผากชนกัน ปลายจมูกชนกัน แต่ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกัน
"..ชังมิน..รักพี่ไม๊ "
"ผมรักพี่ยุนโฮครับ" ชังมินตอบด้วยแววตาซาบซึ้ง
"อืม…พี่ก็รักชังมินนะ" แล้วริมฝีปากของทั้งคู่ก็สัมผัสกัน ทั้งคู่จูบกันอย่างเร่าร้อนและดูดดื่ม สองลิ้นร้อนกวัดเกี่ยวกันอย่างกระหายในความหวานของอีกฝ่าย ยุนโฮไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่า ในระหว่างนั้นเค้าก็สามารถถอดเสื้อผ้าของชังมินออกไปได้จนหมด ยุนโฮถอนริมฝีปากออกมาแล้วเริ่มไล้เลียไปตามต้นคอของชังมัน ขณะที่มือเริ่มลูบไล้ต่ำลงไปอย่างแผ่วเบา
"อ๊ะ อา!! " ชังมินรู้สึกเสียวซ่านจนต้องครางออกมา ตอนนี้ชังมินเองก็ถอดเสื้อของยุนโฮออกมาได้แล้วเหมือนกัน มือของชังมินลูบคลำอยู่บริเวณกล้ามอกใหญ่ของยุนโฮ
"ดีจังชังมิน โอออ!!" มือที่บีบบี้อยู่ที่เม็ดทับทิมทำให้ยุนโฮรู้สึกดี
มือของยุนโฮคว้าหมับเข้าที่แก่นชายของชังมิน ปลายนิ้วโป้งนวดคลึงอยู่ที่ส่วนปลาย
"โอ๊ะ!" ชังมินกัดริมฝีปากเพื่อสะสดความเสี่ยวส่านนั้น
"รู้สึกดีไม๊ชังมิน ปลดปล่อยมันออกมาเลย" ยุนโฮประกบปากจูบกับชังมินอีกครั้ง มือเริ่มรูดส่วนนั้นของชังมินอย่างเป็นจังหวะ แต่ได้น้ำหนัก
ชังมินกอดคอยุนโฮแน่น "อ่าหหหห!!" ชังมินกระตุกพร้อมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือของยุนโฮ
"ดีมากชังมิน ทีนี้ช่วยพี่บ้างนะ" ยุนโฮไม่พูดเปล่า ถูน้ำสีขาวขุ่นกับฝ่ามือทั้งสอง แล้วลูบไล้ไปตามหลังเนียนของชังมิน
ชังมินประคองส่วนนั้นของยุนโฮขึ้นมา ดูเหมือนว่ามันจะตื่นตัวแล้ว ชังมินค่อยๆก้มลงจรดลิ้นเล็กลงไปล้อเล่นกับมัน
"อ่าหหห์!!!" เพียงแค่นันก็ทำให้ยุนโฮรู้สึกเหมือนจะขาดใจ
ชังมิน ไล้เลียอย่างแผ่วเบาตั้งแต่โคนจรดปลาย จนรู้สึกว่ามันเริ่มตั้งสู้ ชังมินจึงส่งมันเข้าไปในโพรงชุ่มชื่น แล้วดูดกลืน ....ครั้งแล้วครั้งเล่า "อ๊ะ!! ชังมินพี่จะไม่ไหวแล้วนะ" ยุนโฮบอกชังมิน ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน
"อืม!! ของพี่ยุนโฮอร่อยจัง" ชังมินบอกยุนโฮ น้ำขาวๆไหลออกมาจากมุมปากเป็นสาย
"อืม เก่งจังชังมิน" ยุนโฮดึงชังมินเข้ามากอดแนบอก แล้วระดมจูบที่ต้นคอ พร้อมกับประทับรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
มือข้างนึงเกาะแน่นอยู่ที่สะโพกของชังมิน เมื่อยุนโฮเริ่มโลมเลียต่ำลงไปเรื่อยๆ
ชังมันหลับตาพริ้ม "อาหหหห!!....พี่ยุนโฮ " ยุนโฮเริ่มปลุกเร้าตัวเองอีกครั้งด้วยมืออีกข้าง
"ชังมิน เป็นของพี่นะ" ยุนโฮ ยัดส่วนแก่นกลางของลำตัวเข้าไปในช่องทางคับแคบของชังมิน
"พี่ยุนโฮ ผมเจ็บ... อาหห์!!"
"อย่าเกร็งนะชังมิน" ยุนโฮจูบชังมินอย่างดูดดื่มพร้อมทั้งเอื้อมมือข้ามสะโพกไปประคองส่วนนั้นของชังมินขึ้นมา แล้วเริ่มต้นปลุกเร้ามันอีกครั้ง ความชุ่มชื้นจากน้ำขาวที่ปลดปล่อยออกมายังคงอยู่ ไม่นานชังมินก็เสียวซ่านจนลืมไปว่ายุนโฮยังคงอยู่ข้างใน เมื่อเห็นอย่างนั้นยุนโฮจึงเริ่มบรรเลงเพลงรัก ยุนโฮส่งแรงเข้าไปในตัวของชังมิน พร้อมกับมือที่รูดไล้ส่วนนั้นของชังมินอย่างเป็นจังหวะ มันรุนแรงจนชังมินเจ็บแปลบ
"อ๊ะ!ๆๆ "
"อีกนิดนึงชังมิน อา! อา!" ยุนโฮพูเสียงกระเส่าพร้อมมือที่ยังคงทำหน้าที่อย่างดี ....
ชังมินรู้สึกเสียวส่านจนต้องใช้มือทั้งสองข้างยึดยุนโฮที่อยู่ข้างหลังไว้ เมื่อถูกปลุกเล้าจากทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
………………….
……………
ขีดสุดของยุนโฮกำลังจะมาถึง เค้าใส่จังหวะถี่ขึ้นอีก จนในที่สุด
"อ่าหหหหห์!!!" ………. ชังมินและยุนโอกระตุกกายแทบจะพร้อมกัน ชังมินรู้สึกถึงกระแสความร้อนที่ฉีดพ่นเข้าไปในตัวเค้า พร้อมทั้งของเหลวขาวข้นที่ถูกปล่อยออกมาเต็มมือของยุนโฮ
ชังมินทรุดลงนอนหงายบนเตียง พร้อมยุนโฮที่เอนกายลงนอนข้างๆ ทั้งคู่เหงื่อท่วมตัว แม้ว่แาอร์คอนดิชั่นจะค่อนข้างเย็น ...
"ชังมินวันนี้พี่ความสุขจัง" ยุนโฮดึงชังมินเข้ามากอดแนบอก
"พี่ยุนโฮ เคยทำอย่างนี้กับพี่แจรึเปล่า" ชังมินสอดแขนเพื่อกอดเอวยุนโฮให้แน่นขึ้น
………
………
"อืมตั้งแต่ย้ายมาที่นี่ยังไม่เคยนะ" ยุนโฮตอบด้วยจะยั่วให้ชังมินหึง ^_^
………
………
" อืม เหมือนผมเลย " ชังมินตอบแล้วก็หลับตาพริ้ม หลับไปในอ้อมแขนของหมียุน
"เหมือนกันเหรอ.....อืม เฮ๊ยยย!! หมายความว่าไง ลุกขึ้นมาคุยกันก่อน" ชังมินหลับไปโดยทิ้งปริศนาไว้ให้หมีเครียดจนไม่สามารถจำศีลได้
.....................................
.......................
...............
........ในค่ำคืนนี้ แต่ละส่วนของร่างกายเราค่อยแนบชิดเข้าหากัน ปลดปล่อยให้เต็มที่ ในคืนนี้ไม่มีใครเห็นเรา ไม่มีใครได้ยินเสียงเรา.........(จริงเหรอ!!?)
หน้าประตูห้องนอน มีสิ่งมีชีวิต 3 ตัวกำลังเกาะประตูแนบหูฟังเสียงที่เกิดขึ้นข้างในอย่าใจจดใจจ่อ
"พี่แจจุง แน่ใจเหรอว่าพี่ยุนโฮไม่สบายอ่ะ" จุนซูถามแจจุงทั้งที่ยังแนบหูอยู่กับประตู
"ก็ ออมม่าของยุนโฮโทรมาบอกอ่ะ ว่ายุนโฮไม่สบายเลยขอไม่กลับบ้าน...เนี่ยออมม่าก็บอกให้ชั้นแวะมาดูหน่อย" แจจุงบอกกระซิบจุนซูทั้งที่หูก็ยังแนบกับประตูเหมือนกัน
"อ้าวแล้วพี่ทำไมไม่โทรถามพี่ยุนโฮล่ะ โทรมาหาพวกผมทำไม พวกผมกำลังจะ..อุ๊บบ!!" ก่อนที่ มิคกี้จะทันพูดอะไรต่อ ก็โดนเจ้าโลมาน้อยดึงหัวลงมาแล้วปิดปากเอาไว้ซะก่อน
"ก็โทรมาแล้ว ไม่มีคนรับ ก็เลยโทรหาพวกนายไง เห็นว่าอยู่ โซล ว่าจะให้แวะมาดูก่อน " แจจุงหันมาตอบและแอบฟังต่อไป
"ผมว่าพี่ฟังผิดแล้วหล่ะ คนที่ป่วยน่ะ ท่าทางจะเป็นน้องชังมินมากกว่า" มิคกี้พูดหลังจากที่ดึงมือของโลมาน้อยออกไปได้
"ทำไมอ่ะ มิคกี้" โลมาน้อยถามด้วยสายตาใสซื่อ
แจจุงยังคงแอบฟังอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ก็ฟังเสียงน้องชังมินดิ กระเส่าขนาดนั้น ท่าทางอาการไม่ดีเลย" มิคกี้ตอบด้วยดวงตาเป็นประกาย
โลมาน้อยหน้าแดง "มิคกี้...บ้า"
(สรุปว่ายุนโฮโกหกแม่ว่าไม่สบายแต่กลับไม่สบายจริงๆ -_-!! )
"ผมว่าเรากลับบ้านกันดีกว่า อย่าไปรบกวนเค้าเลย ว่าป่ะ ผมกับโลมาน้อยจะได้ไปทำอะไรๆกันต่อด้วย" มิคกี้ออกความเห็นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"เงียบไปเลยมิคกี้ มาพูดอะไรตรงนี้...ว่าแต่พี่แจจุงจะไปค้างบ้านผมก่อนไม๊ครับ นี่ก็ค่ำแล้ว" จุนซูถามด้วยความเป็นห่วง....
"ไม่ล่ะ...คืนนี้พี่จะไปนอนกับชีวอน ^_^" แจจุงตอบหน้าตาเฉย
"นอนกับชีวอน ชเวชีวอน SJ น่ะเหรอ" *[]*!!? à มิคกี้,จุนซู
แจจุงได้แต่ยิ้มไม่พูดอะไร ก่อนที่จะเดินนำหน้าไปที่ประตู (บ้านนั้นเค้าอยู่กันตั้ง 13 คน จะไปทำอะไรกันได้)
"ไปกันเถอะ....เด๋วจะถึงบ้านดึก........ขอให้สนุกกับวันหยุดยาวนะ"
….คืนนี้ชั้นจะป๊อกให้แกหมดตูดเลย...เจ้าชีวอน 555.........(ที่แท้แจจุงจะไปเล่นไพ่ -_-!!)
.......................................................................จบ.......................................................................
ความคิดเห็น