ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จูบแรกของฉัน
~ จ๊อกแจ๊ก จอแจ ~
แล้วตอนเย็นก็มาถึง ขณะนี้เลิกเรียนแล้วในโรงเรียนจึงวุ่นวายไปหมด นายคิมบอกให้ฉันไปรอที่หน้าประตูโรงเรียนเดี๋ยวเขาจะไปห้องน้ำก่อนเลยให้ฉันไปรอที่นั่น ฉันเดินเบียดฝูงชนอย่างยากลำบากกว่าฉันจะไปถึงที่หมาย เล่นเอาฉันแทบเป็นลม แต่แล้วฉันก็กลับมาเป็นปกติทันทีเมื่อฉันเห็นยัยมารร้ายควงแขนกับชายอื่นเดินออกนอกโรงเรียนไปโดยไม่สนใจสายตาผู้อื่น
“นี่ เธอเป็นอะไรน่ะ นี่! นี่!! นี่!!!”
“…”
“นี่!!!!!!”
“ว๊าย นายนี่เรียกเบาๆก็ได้หูฉันจะแตกอยู่แล้ว”
“ก็เรียกเบาๆแล้วเธอไม่ได้ยินเองนี่”
“ใครบอกว่าฉันไม่ได้ยิน ฉันได้ยินตั้งนานแล้วแต่ฉันไม่หันมาหานายก็เท่านั้นเอง” (แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ)
“เสียมารยาทจริงๆ ทีหลังท่าฉันเรียกก็หันมาด้วยล่ะไม่งั้นฉันเล่นงานเธอแน่รู้มั้ยยายขี้โวยวาย”
“นายว่าใครว่าขี้โวยวาย ห๊า!!!!”
“ก็ว่าคนที่กำลังโวยวายอยู่นั่นแหละ”
“ไหน ใคร ใครกำลังโวยวายอยู่ไม่เห็นมีเลย” (- )(-_-)( -)
โป๊ก!!!
“โอ๊ย นี่นายเขกหัวฉันทำไมฉันเจ็บนะ”
“อย่างเธอน่ะแค่นี้มันน่าจะน้อยไปด้วยซ้ำ”^^ บ้ารึเปล่าแกล้งคนอื่นแล้วยังจะยิ้มอีก ผู้ชายอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
“แกล้งคนอื่นแล้วยังจะยิ้มอีก นี่แหนะ โดนคืนซะบ้างจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง” ฉันผลักนายคิมเต็มแรง จนนายนั่นล้มลงไปกองกับพื้น
“นี่เธอกล้าผลักฉันงั้นเหรอ” แล้วนายคิมก็ลุกขึ้นทำท่าจะตีหัวฉัน แล้วฉันจะอยู่ให้นายคิมตีเหรอ ฝันไปเถอะ ฉันวิ่งหนีนายคิมสุดชีวิต
“เฮ้ย!!!จะหนีไปไหนกลับมานี่นะ มาให้ฉันเอาคืนซะดีๆ”
“อยู่ให้นายเอาคืนก็โง่น่ะสิ เก่งจริงก็จับให้ได้สิ”
เราก็เสียเวลาวิ่งไล่จับกันเกือบสองชั่วโมงแล้วฝนก็เริ่มตกลงมา ทำเอาฉันและนายคิมเปียกไปตามๆกัน ในที่สุดฉันก็เริ่มหมดแรง สงสัยตอนแรกออกแรงเยอะไปหน่อยเลยหมดแรงเร็ว เป็นธรรมดาที่ผู้ชายจะแข็งแรงกว่าผู้หญิง พอฉันอ่อนแรงลงฉันก็โดนนายคิมจับได้
“ในที่สุด..แฮ่ก..ฉันก็จับเธอ..แฮ่ก..ได้แล้วยัยตัวดี” นายคิมพูดไปหอบไป
“ปล่อยนะไม่งั้นฉันจะร้องให้คน..แฮ่ก..ช่วย” ฉันพยายามสบัดมือของนายคิมออกแต่ก็ไม่หลุด
“ก็เอาสิท่าเธอกล้า”
“ทำไมฉันจะไม่กล้า ช่วยด้วยค่ะ ช่วย อุ๊บ..” ปากของนายคิมมาประกบกับปากของฉัน ฉันพยายามผลักนายคิมออกแต่ฉันก็สู้แรงนายคิมไม่ได้อยู่ดี เราจูบกันอยู่อย่างนั้นประมาณสองนาทีได้ แล้วนายคิมก็ถอนริมฝีปากออก ฉันรู้สึกชาไปทั้งตัวแล้วฉัน..ก็..หมด..สติไป
แล้วตอนเย็นก็มาถึง ขณะนี้เลิกเรียนแล้วในโรงเรียนจึงวุ่นวายไปหมด นายคิมบอกให้ฉันไปรอที่หน้าประตูโรงเรียนเดี๋ยวเขาจะไปห้องน้ำก่อนเลยให้ฉันไปรอที่นั่น ฉันเดินเบียดฝูงชนอย่างยากลำบากกว่าฉันจะไปถึงที่หมาย เล่นเอาฉันแทบเป็นลม แต่แล้วฉันก็กลับมาเป็นปกติทันทีเมื่อฉันเห็นยัยมารร้ายควงแขนกับชายอื่นเดินออกนอกโรงเรียนไปโดยไม่สนใจสายตาผู้อื่น
“นี่ เธอเป็นอะไรน่ะ นี่! นี่!! นี่!!!”
“…”
“นี่!!!!!!”
“ว๊าย นายนี่เรียกเบาๆก็ได้หูฉันจะแตกอยู่แล้ว”
“ก็เรียกเบาๆแล้วเธอไม่ได้ยินเองนี่”
“ใครบอกว่าฉันไม่ได้ยิน ฉันได้ยินตั้งนานแล้วแต่ฉันไม่หันมาหานายก็เท่านั้นเอง” (แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ)
“เสียมารยาทจริงๆ ทีหลังท่าฉันเรียกก็หันมาด้วยล่ะไม่งั้นฉันเล่นงานเธอแน่รู้มั้ยยายขี้โวยวาย”
“นายว่าใครว่าขี้โวยวาย ห๊า!!!!”
“ก็ว่าคนที่กำลังโวยวายอยู่นั่นแหละ”
“ไหน ใคร ใครกำลังโวยวายอยู่ไม่เห็นมีเลย” (- )(-_-)( -)
โป๊ก!!!
“โอ๊ย นี่นายเขกหัวฉันทำไมฉันเจ็บนะ”
“อย่างเธอน่ะแค่นี้มันน่าจะน้อยไปด้วยซ้ำ”^^ บ้ารึเปล่าแกล้งคนอื่นแล้วยังจะยิ้มอีก ผู้ชายอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
“แกล้งคนอื่นแล้วยังจะยิ้มอีก นี่แหนะ โดนคืนซะบ้างจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง” ฉันผลักนายคิมเต็มแรง จนนายนั่นล้มลงไปกองกับพื้น
“นี่เธอกล้าผลักฉันงั้นเหรอ” แล้วนายคิมก็ลุกขึ้นทำท่าจะตีหัวฉัน แล้วฉันจะอยู่ให้นายคิมตีเหรอ ฝันไปเถอะ ฉันวิ่งหนีนายคิมสุดชีวิต
“เฮ้ย!!!จะหนีไปไหนกลับมานี่นะ มาให้ฉันเอาคืนซะดีๆ”
“อยู่ให้นายเอาคืนก็โง่น่ะสิ เก่งจริงก็จับให้ได้สิ”
เราก็เสียเวลาวิ่งไล่จับกันเกือบสองชั่วโมงแล้วฝนก็เริ่มตกลงมา ทำเอาฉันและนายคิมเปียกไปตามๆกัน ในที่สุดฉันก็เริ่มหมดแรง สงสัยตอนแรกออกแรงเยอะไปหน่อยเลยหมดแรงเร็ว เป็นธรรมดาที่ผู้ชายจะแข็งแรงกว่าผู้หญิง พอฉันอ่อนแรงลงฉันก็โดนนายคิมจับได้
“ในที่สุด..แฮ่ก..ฉันก็จับเธอ..แฮ่ก..ได้แล้วยัยตัวดี” นายคิมพูดไปหอบไป
“ปล่อยนะไม่งั้นฉันจะร้องให้คน..แฮ่ก..ช่วย” ฉันพยายามสบัดมือของนายคิมออกแต่ก็ไม่หลุด
“ก็เอาสิท่าเธอกล้า”
“ทำไมฉันจะไม่กล้า ช่วยด้วยค่ะ ช่วย อุ๊บ..” ปากของนายคิมมาประกบกับปากของฉัน ฉันพยายามผลักนายคิมออกแต่ฉันก็สู้แรงนายคิมไม่ได้อยู่ดี เราจูบกันอยู่อย่างนั้นประมาณสองนาทีได้ แล้วนายคิมก็ถอนริมฝีปากออก ฉันรู้สึกชาไปทั้งตัวแล้วฉัน..ก็..หมด..สติไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น