หนุ่มขี้งอนกับยายปากแข็ง

ลำดับตอนที่ #11 : ช่วยด้วย

                     หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับนายคิมอีกเลย แต่ฉันก็มีความสุขเพราะฉันมีเพื่อนสนิทคนใหม่ (แอนนี่) ที่น่ารัก เธอเป็นคนดีมาก ฉันชอบเธอจัง^^ ยิ่งนับวันฉันก็ยิ่งสนิทกับแอนนี่มากขึ้นเรื่อยๆจนถึงขั้นที่ฉันกล้าเล่าทุกอย่างให้เธอฟังอย่างเชื่อใจว่าเธอจะไม่นำไปบอกใคร และมีอีกเรื่องนึงที่ฉันอยากจะบอกทุกคนก็คือเดี๋ยวนี้ทุกเย็นฉันมักจะเห็นยัยมารร้ายเดินควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้าเดินไปเดินมาบ่อยขึ้น ฉันไม่เข้าใจว่าจีน่าเขาต้องการทำอะไร แล้วนายคิมล่ะเธอเอานายคิมไปไว้ที่ไหน เอ๊ะ!! นี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย นายคิมจะเป็นยังไงก็ช่างไม่เกี่ยวกับฉันซะหน่อย ทำไมฉันต้องคิดถึงนายอยุ่เรื่อเลย น่าเบื่อตังเองที่สุด ปากก็บอกว่าไม่อยากยุ่งแต่ทำไมต้องคิดถึงนายนั่นอยู่เรื่อยเลยนะ







                     เย้!! ^o^ ดีใจจังเลยจะปิดเรียนแล้ว อีกแค่อาทิตย์เดียวเอง วันนี้ทั้งวันฉันมีความสุขมากเลย แต่มีเรื่องน่าแปลกเกิดขึ้นในคาบก่อนเรียนวิชาพละนักเรียนทุกคนต่างแยกย้ายไปเปลี่ยนชุดแต่แล้วฉันก็เจอกับกระดาษแผ่นหนึ่งในร็อคเกอร์ของฉัน

‘ สวัสดีเลดี้ เธอคงแปลใจสิว่าฉันเป็นใคร ฉันชื่อ ทาย เธอคงไม่รู้จักฉันหรอก แต่ฉันคอยดูเธอตลอดเวลาเลยนะ ฉันชอบเธอ ช่วยมาหาฉันที่สวนหลังโรงเรียนได้มั้ย หลังเลิกเรียนนะ ‘ เอ้ จะไปดีมั้ยนะ แต่ลองไปดูก็คงไม่เสียหายมั้ง



                     ~ ติ๊งต่อง ติ๊งติ่ง~ ออดเลิกเรียนดังขึ้น



วันนี้แอนนี่ต้องรีบไปเยี่ยมอาที่โรงพยาบาลเลยขอตัวกลับก่อน ฉันเลยต้องไปที่สวนหลังโรงเรียนคนเดียว ตื่นเต้นจัง



                      แปลกจังทำไมวันนี้ที่สวนหลังโรงเรียนถึงไม่มีคนเลยนะ  แต่ดูไปดูมาสวนที่โรงเรียนก็สวยเหมือนกันนะ (อยู่มาตั้งนานเพิ่งรู้ -_-^) แล้วคนชื่อทายอยู่ไหนนะ ไหนบอกว่าให้มารอที่สวนหลังโรงเรียนไง หรือว่าห้องของเขาครูจะปล่อยช้า ไปนั่งรอที่ใต้ต้นไม้ดีกว่า

ว้าว!! นั่นใครกำลังเดินมาน่ะ หล่อจังแต่ว่าก็ยังไม่เท่านายคิมอยู่ดี อีกแล้วนะคิดถึงนายคิมอีกแล้ว ฉันตบหน้าตัวเองเบาๆให้หลุดออกจากห้วงความคิด สงสัยต้องเป็นทายแน่ๆเลย ต้องใช่แน่ๆ เขาค่อยๆเดินมาหาฉันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งเท่ ทำไมฉันไม่เคยเห็นเขาเลยนะ



                      “สวัสดีครับ ผมชื่อทายครับ *-*” ว้าว >o< พูดเพราะซะด้วย



                      “สวัสดีค่ะ” เขินจังทำไมต้องมองฉันด้วยสายตาอย่างนี้ด้วยนะ ///-_-///



                      “เอ่อ…คือ..ก็อย่างที่ฉันเขียนบอกเธอไปนะ คือฉันชอบเธอ ชอบมาตั้งนานแล้ว ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่คอยดูเธอยู่ห่างๆ ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะได้เข้าใกล้เธอ แต่ตอนนี้ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เธอไปเป็นของใครเธอต้องเป็นของฉัน”  เขาเป็นอะไรหนะ คำพูดมากมายหลุดออกมาจากปากของเขาจนฉันฟังแทบไม่ทัน เขาค่อยๆเข้าใกล้ฉันเรื่อยๆ ใกล้มากจนตัวเราสองคนจะติดกันอยู่แล้ว เขาเอามือข้างหนึ่งมาจับไหล่ฉันแล้วดันไปติดกับต้นไม้แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งจับต้นไม้ไว้ เขาจะทำอะไรเนี่ย ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ



                      “นี่นายจะทำอะไรน่ะ” นายทายจ้องฉันไม่วางสายตาเลย น่ากลัวจัง



                      “ฉันก็จะทำให้เธอเป็นของฉันไง” เขาผลักฉันแรงขึ้นกว่าเก่า ฉันพยายามผลักเขาแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้



                      “ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!!!! ใครก็ได้ช่วยฉันที ช่วยด้วย!! ฉันพยายามพูดให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้



อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ เลดี้จะเป็นยังต่อไป!!!!!!!!!!