คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แจกัน
"ว้ายสายแล้วเด็กสาวว่าพลางดูนาฬิกา� เรียวมะชวนไปดูการซ้อมนอก
โรงเรียนทั้งที่"ซากุโนะวิ่งไปที่สนามคอร์ทเทนนิสเอะโออุอิ(ชื่อสมมติ)
"แค่นี้ยังอ่อนหัดอยู่น่ะ� แต่ถ้านายอยากจะมาเเข่งกับฉันอีกล่ะก็ฉันก็จะพยายาม
�เจียดเวลาให้ล่ะกัน"เรียวมะพูดแล้วเดินมาทางรุ่นพี่คิคุมารุและรุ่นพี่โมโมะ
"เอ้ย ไอ้เปี๊ยกแกกล้วว่ะ คนนั้นน่ะเป็นถึงนักกีฬาเทนนิสทีมชาติญี่ปุ่นเลยน้า แต่
แกชนะมาง่ายๆอย่างเงี้ยแปลว่าต้องมีกำลังใจเสริมแน่ๆเลย"รุ่นพี่โมโมะพูดแล้ว
ก็ขยี้หัวเรียวมะคุงเล่นๆ
"แล้วอะไรล่ะที่คือกำลังใจเสริม"เรียวมะคุงพูดย้อนรุ่นพี่โมโมะ
"ก็อย่างเช่น ซากุโนะจังล่ะมั้ง"
"หนูหรอ"ซากุโนะชี้ตนเองที่กำลังยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า
"เอ้ย ไม่ใช่น่ะ"เรียวมะคุงรีบแก้ตัว
"แล้วที่ฉันได้ยินเมื่อคืนนี้มันอะไรกัน"รุ่นพี่คิคุมารุพยายามจับผิดเรียวมะคุง
เมื่อวานนี้� ตอน หลังเลิกเรียน
"เอ่อ เมื่อวานนี้เธอให้ฉันยืมสมุดวันนี้เลยจะเอามาคืนแต่พอดีลืมไว้ที่บ้าน เธอ
อยากได้คืนก็ตามมา ถ้าไม่อยากได้ก็ไม่เป็นไร"เรียวมะพูดแล้วเดินหน้าตาเฉย
�ณ บ้านเรียวมะ
"ขออนุญาตน่ะค่ะ"ซากุโนะพูดพลางถอดรองเท้าเก็บใส่ตู้
"อ้าว วันนี้แกกลับเร็วหรอ"(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)ถามผม
"ฮะ พาริวซากิมาเอาสมุดที่ยืมเมื่อวาน"เรียวมะพูด
"หวัดดี ซากุโนะเองหรอ หลานซูมิเระใช่ไหม"(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)เปลี่ยนทำเป็น
เสียงหล่อทันที
"เอ่อ ใช่ค่ะ ยังไงก็ขอรบกวนด้วยน่ะค่ะ"ว่าแล้วซากุโนะก็โค้งให้(ไอ้)พ่อ(บ้า)
(ห่วย)1ครั้ง
"ไม่เป็นไรหรอก อยู่นานๆเลยก็ได้" (ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)ทำดีรกับซากุโนะ(เรียว
มะ:สงสัยเราคงเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงแหงเลย แหมก็ดูสิ(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)มันพูด
ดี ทำดีกับริวซากิ ทีเรา1คำก็แก 2คำก็อ่อน 3คำก็บ้า)
"เราขึ้นไปข้างบนกันเถอะ"ผมรำคาญเสียง(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)พูด
"อืม"
ณ ห้องนอนเรียวมะ
"เอานี่สมุด"
"~~@@~~%%@#%$$*~<>?"เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"เอ่อ เป็ปนึงน่ะรับโทรศัพท์ก่อน"เรียวมะรับโทรศัพท์
"~~@@~~%%~@#%@@$$*~<>?"เรียวมะวางโทรศัพท์ แต่หารู้ไม่ว่า
เรียวมะคุงวางโทรศัพท์ไม่สนิทจึงทำให้เวลาที่มีคนโทรมาโทรศัพท์จะไม่เกิด
เสียงและจะรับสายโดยทันที
"ใครหรอ"ซากุโนะถาม
"คนโทรผิดน่ะ"
ณ บ้านรุ่นพี่คิคุมารุ
"ไม่รู้ป่านี้เจ้าเปี๊ยกมันนอนรึยัง� โทรไปหาหน่อยดีกว่า"
"ตู้ด ตู้ด ตู้ด "
"ฮาโหล ฮาโหล� ฮาโหล ทำไมไม่มีใครพูดเลยอ่ะ"
(ซากุโนะ(ในโทรศัพท์):แค่นี้ฉันก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้วน่ะ จะเอาอะไรกันอีก)
(เรียวมะ(ในโทรศัพท์):เอาเถอะอย่างน้อยแค่ไม่ให้(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)กับเเม่รู้ก็
คงพอแล้วมั้ง)
(ซากุโนะ(ในโทรศัพท์):อืม)
(เรียวมะ(ในโทรศัพท์):เอ้ยทำดีๆหน่อยสิมันจะไปเสร็จไปทีเดียว ทางซ้าย
หน่อย�ทางขวาอีกนิด โอ๊ยเจ็บน่ะ)
(ซากุโนะ(ในโทรศัพท์):ขอโทษ อดทนหน่อยล่ะกัน มันใกล้เสร็จแล้ว�โดนแค่นี้
คงพอทำต่อได้ใช่ป่ะ)
(เรียวมะ(ในโทรศัพท์):เอ่อ รีบๆทำเถอะเดี๋ยวโดนจับได้)
(ซากุโนะ(ในโทรศัพท์):จ๊ะ)
"หึๆ เจ้าเปี๊ยกพรุ่งนี้ฉันจะแฉให้หมดเลยคอยดู"ว่าแล้วรุ่นพี่คิคุมารุก็กดตัดสาย
โทรศัพท์
ณห้องนอนเรียวมะ
"ขอโทษน่ะที่มือมันพลาดปัดไปโดนแก้วน้ำตกแตกเลยอ่ะ"ซากุโนะขอโทษ
"อืมไม่เป็นไร แต่อย่าให้แม่กับ(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)รู้ล่ะกันเพราะ(ไอ้)พ่อ(บ้า)
(ห่วย)มันชอบแก้วใบนี้มาก ถ้า(ไอ้)พ่อ(บ้า)(ห่วย)รู้เธออาจจะไม่รอดก็ได้น่ะ"
"เธอกลับไปเถอะเดี๋ยวฉันจะกวาดเศษแก้วที่เหลือเอง"
"จ๊ะ"
ณ ปัจจุบัน
"ร้ายจังเลยน่ะเจ้าเปี๊ยก"รุ่นพี่ฟูจิเเซว แล้วจากนั้นรุ่นพี่ไคโดดันเดินมาชนผม ทำ
ให้ผมเสียหลักล้มลงไปทับยัยริวซากิ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
"ว้าย"ซากุโนะรีบผลักเรียวมะคุงออก
"แหม เนื้อเรื่องอย่างเดียวไม่พอต้องเพิ่มอารมณ์และภาพประกอบด้วย ต้องขอ
ขอบคุณนักแสดงทั้ง2ท่าน"รุ่นพี่โมโมะพูดล้อเล่นแต่สำหรับซากุโนะและเรียวมะ
คุงดูเหมือนว่าจะซีเครียดมากๆเพราะมันคือจูบแรก!!
ความคิดเห็น