ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า

ภาษาที่ใช้ [18/20]
นี่กะจะไม่มีคำพิมพ์ผิดให้ตรวจจับเลยใช่มั้ยคะ เจออยู่คำเดียวในตอนที่สอง “นกทำลัง” นกผลิตลังอยู่เหรอคะ 555+ (ขำค่ะ) เรื่องคำผิดไม่ต้องไปพูดถึงมันเนอะ เพราะไม่มี - -
มาถึงเรื่องภาษาที่ใช้กันดีกว่า นี่ถ้าไม่บอกจะนึกว่านิยายแปลนะคะ เหมือนมาก~ รับรู้ถึงกลิ่นอายของนวนิยายอังกฤษเลยค่า ใช้การบรรยายได้อย่างเห็นภาพ ภาษาไม่มีสะดุดเลย ไม่ได้มีสำนวนโวหารภาษาสละสลวยเหมือนนิยายแฟนตาซีไทยทั่วไป แต่อย่างที่บอกค่ะ...รับรู้ถึงกลิ่นอายนิยายแปลเลย ส่วนนี้ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แต่เรื่องที่อย่างให้ปรับก็คือในส่วนของคำพูดค่ะ การใช้คำไม่มีปัญหา เพียงแต่เวลาคนๆ หนึ่งพูดแล้วพูดไม่จบไม่ต้องขึ้นเครื่องหมายคำพูดใหม่ก็ได้ค่ะ ที่เห็นได้ชัดเจนคือในตอนที่ 1 ตรงฉากคำพูดของอาจารย์ลิลลี่ค่ะ ต้องแก้กันเยอะหน่อยแต่สมควรแก้นะคะ และมีเนื้อหาบางส่วนที่เป็นวงเล็บ อันที่จริงไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ ใส่วงเล็บแล้วมันดูไม่เข้ากับเนื้อหาน่ะค่ะ อ้อ! อันที่ต้องแก้กันยกใหญ่คือในส่วนของเอ็นเตอร์ค่ะ ทำไมเว้นช่องระหว่างบรรทัดไม่เท่ากันอย่างนี้ล่ะค่ะ มันดูไม่เนี้ยบน่ะ อาจจะเป็นตอนก๊อปจากเวิร์ดมาลงเน็ตก็ได้ แต่ส่วนนี้มันตรวจและแก้ไขได้นะคะ สีของตัวอักษรก็ด้วย ใช้สีดำอ่านง่ายกว่าค่ะ ^^

เนื้อหา [19/20]
เนื้อหาค่อนไปทางแนวนวนิยายอังกฤษ เขียนได้ดีมากค่ะ กะจะแข่งกับทไวไลท์ใช่มั้ยเนี้ย...เอาเลยค่ะสนับสนุน >< พล็อตเรื่องแม้จะไม่ดูแปลกใหม่สำหรับคนทั่วไป แต่ในแวดวงนักเขียนเรื่องแนวนี้ไม่ค่อยนิยมแต่งกันค่ะ เหตุคือมันค่อนข้างแต่งยากเอาการอยู่ แต่พิณทำได้ดีมากเลย โดยเฉพาะการแทรกข้อเท็จจริงลงในเนื้อเรื่องด้วย อย่างเช่นพวกตัวเลขอาถรรพ์ 666 เพิ่งรู้นะเนี้ย ปกติรู้แต่เลข 7 อ่านแล้วได้ความรู้มากค่ะ (แพนโดร่ายิ่งเป็นพวกชอบเรื่องลึกลับอยู่ด้วย -..-) เรื่องที่อย่างจะติคือเมื่อเทียบกับนิยายแนวเดียวกัน (นิยายแปล) ตอนมันค่อนข้างจะสั้นเกินไปนะคะ อาจจะไม่ต้องซีเรียสกับเรื่องนี้แต่ถ้าแก้ได้ก็จะดีมากเลยค่ะ มีข้อแนะนำให้ด้วยนะ คือ...ถ้าคิดจะส่งสำนักพิมพ์ให้เพิ่มความยาวของตอนหน่อย ไม่ต้องแก้ไขตอนที่ลงไปแล้วหรอกค่ะ แต่ให้แก้ในตอนต่อๆ ไปที่กำลังจะแต่ง แต่...ถ้าไม่คิดจะส่งสำนักพิมพ์เอาแค่อ่านสนุกๆ ในเน็ตพอ แบบนี้จะเพิ่มหรือไม่เพิ่มก็ได้ค่ะ เพราะถ้าอ่านในเน็ตตอนสั้นๆ มันจะดีกว่า (ตรงที่อ่านเร็วกว่า ขึ้นตอนใหม่เร็วกว่า บลาๆๆ ) แล้วแต่พิณจะคิดนะคะ แพนโดร่าแค่แนะแนวทางให้เท่านั้น ^^

คาแรกเตอร์ [19.5/20]
นิยายแนวนี้จะไม่เน้นในเรื่องคาแร็คเตอร์ของตัวละครหรอกค่ะ จะเน้นหนักไปทางเนื้อเรื่องซะมากกว่า พิณก็ทำส่วนนี้ได้อย่างดีเยี่ยมค่ะ รู้สึกว่าคาแร็คเตอร์ของตัวละครมันหลอมรวมไปกับเนื้อเรื่อง นิยายบางเรื่องจะพยายามทำให้คนอ่านรู้ให้ได้ว่าตัวละครมีคาแร็คเตอร์ยังไงโดยไม่ได้สนเลยว่ามันจะเข้ากับเนื้อเรื่องมั้ย (แพนโดร่าคนนึงล่ะ = = ) ที่หักไป 0.5 คะแนนเนื่องจากรู้สึกว่ามันยังไม่ ‘โดนใจ’ แต่ไม่ต้องสนแพนโดร่าหรอกค่ะ ทำแบบนี้ต่อไปน่ะดีแล้ว
ว่าแต่เข้าใจคิดชื่อพระเอกดีนะคะ... ‘DEWON’ มันก็มาจากคำว่า ‘DEMON’ ที่ตัวเอ็มตรงกลางกลับหัวนี่เอง ชอบจัง ^w^ หลงรักเดวอนอย่างถอนตัวไม่ขึ้นค่ะ อั๊ย~ เข้าใจความรู้สึกของเจนน่านะที่ถูกกลั่นแกล้งมาตลอด แล้ววันหนึ่งก็เจอกับคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วย (ถึงจะมาแบบไม่ค่อยประสงค์ดีก็เถอะ) ใครเชียร์ราฟก็เชียร์ไป แต่แพนโดร่าเชียร์เดวอนสุดใจขาดดิ้น >< เอ๊ะ...จะว่าไปราฟคู่กับเจนน่าก็ดีเหมือนกัน เดวอนจะได้เป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว กร๊ากกก~ หนูชอบซาตานค่ะ >.,< (ชักเพ้อแระ = = )

การตกแต่ง [19/20]
หักตรงที่การจัดตัวอักษรไม่ค่อยดีค่ะ สีก็ไม่เปลี่ยน ฟอนต์กับขนาดโอเคแล้วค่ะ ที่ขอชมคือการแทรกรูปต่างๆ ลงในเนื้อหาด้วย ชอบมาก~ ทำให้ยิ่งเห็นภาพเข้าไปอีก (จากที่บรรยายเห็นเป็นมโนภาพอยู่แล้ว) คิดว่าคงหมดเวลาไปกับการนั่งแต่งรูปเยอะทีเดียว(มั้ง?) ธีมหน้าบทความก็ดาร์คได้ใจมาก ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็นเพลงค่ะ นอกจากความหมายและแนวดนตรีจะเข้ากับเนื้อเรื่องในตอนนั้นๆ แล้ว ยังมีปุ่มให้ปรับเสียงด้วยค่ะ โดยปกติในนิยายทั่วไปจะตั้งขนาดกล่องเพลงเป็น 200x25 ทำให้ปุ่มปรับเสียงหาย แบบนี้ถ้าเพลงดังไปมันจะรบกวนการอ่านมากกว่าฟังดูเพราะ มีน้อยเพลงนักที่ฟังดังๆ แล้วมันจะไม่หนวกหูเวลาอ่าน กลับกัน...เพลงส่วนมากถึงอึกทึกครึกโครมแค่ไหนแต่ถ้าเปิดเบาๆ แล้วเข้ากับเนื้อเรื่องมันก็ฟังสบายทั้งนั้นแหละค่ะ

ความน่าสนใจของเรื่อง [10/10]
น่าสนใจใช่ย่อยค่า~ ชอบตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว ถึงจะฟังดูโหลๆ ก็เถอะ ช่างมัน! ยิ่งเข้ามาอ่านคำโปรยยิ่งน่าสน (โดยเฉพาะคนชอบเรื่องลึกลับอย่างแพนโดร่า) พอมาดูอิมเมจแล้วก็แปลกใจนิดหน่อย ถ้าเป็นนิยายแนวแฟนตาซีก็มักใช้รูปการ์ตูนเป็นอิมเมจตัวละครกัน ถ้าแนวรักโรแมนติกก็ใช้รูปดารา/นักร้องเกาหลี ถ้าไทยๆ ก็ใช้รูปพี่โดม ถ้าแนวแรงๆ หน่อยก็เป็นรูปฝรั่งเซ็กซี่ๆ แต่ของพิณไม่เข้าเค้าที่ว่ามาเลย อิมเมจรูปฝรั่งจ๋ามาเลย ก็แปลกดีค่ะ อ่านเนื้อเรื่องแล้วเพ้อเลยทีนี้ เดี๋ยวเหอะ...เคลียร์กับนิยายอีกสองเรื่องที่อ่านไม่จบกับอีกสิบกว่าเล่มที่ยืมเค้ามาแล้วไม่ได้อ่านให้หมดก่อน แล้วจะตามอ่านเรื่องนี้ต่อแน่ค่ะ ^^ (อาจนานหน่อยนะไม่ต้องรอ T^T )

คะแนนพิเศษ [10/10]
เนื่องจากนิยายแนวนี้ไม่ใช่หาอ่านได้ง่ายๆ ในเน็ต แถมคุณภาพเยี่ยมแบบนี้ก็หายากซะด้วยสิ พยายามเข้าค่ะ ส่วนตัวแพนโดร่าอยากให้ส่งสำนักพิมพ์ แปลไปขายที่เมืองนอก แล้วนำไปสร้างเป็นหนังจังเลยค่ะ เอาผู้กำกับทไวไลท์มาเลย~ น่าสนุกนะ...อยากดูๆ (คิดไปไกลกว่าคนเขียนอีก - - )

รวม [95.5/100]
แพนโดร่าเป็นพวกชอบแจกคะแนน -^- ต่อไปนี้จะไม่ให้คะแนนใครเยอะแล้ว! หรือเพราะนิยายเรื่องนี้มันดีมากๆ กันแน่หว่า...เอาเถอะๆ อย่างที่บอกนะคะว่าข้อผิดพลาดต่างๆ แพนโดร่าแค่แนะแนวทางให้เท่านั้น บางทีพิณอาจจะคิดได้ดีกว่าแพนโดร่าก็ได้ สู้ๆค่ะ แต่ละตอนอาจจะแต่งยากและต้องใช้ความพยายามมากถึงออกมาได้ดีขนาดนี้ แต่อย่าท้อถอยค่ะ ให้นึกซะว่ายังมีแฟนคลับที่ติดตามอ่านเรื่องนี้อยู่ รอคอยที่จะอ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ.

ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า

ภาษาที่ใช้ [17/20]
เยอะเนอะ ก่อนอื่นก็ต้องเรื่องคำผิดก่อนค่ะ คำผิดส่วนใหญ่คือคำว่า ‘วะ’ (บางครั้งพิมพ์เป็น ‘ว่ะ’ นะคะ ทั้งๆ ที่ประโยคนั้นถ้าพูดกันจริงๆ มันจะออกเสียงว่าวะ) และ ‘นี่’ (บางที่พิมพ์เป็น ‘นี้’ นะคะ ส่วนใหญ่คนก็จะพิมพ์ผิดคำนี้กันมาก) ส่วนคำผิดอื่นๆ ก็เล็กน้อยค่ะ มีประปรายแบบว่าพิมพ์ผิดจริงๆ อ่านย้อนแล้วแก้ดูก็ไม่มีปัญหาค่า อ่านแล้วก็ไม่ติดขัดเท่าไหร่ คำผิดบางคำแพนโดร่ายังอ่านข้ามแบบลืมสังเกตเลย (อาจจะเป็นเพราะเนื้อเรื่องด้วยมั้ง ^^) อ้อ! ในตอนที่ 1 มีพิมพ์ชื่อเจนผิดด้วยนะ ในบทสนทนาพิมพ์ว่า ‘จิน’ ไปสองคำนะคะ นี่เอาตัวเองเป็นนางเอกรึเปล่าเนี้ย 555+
ด้านการใช้ภาษานับได้ว่าสุดยอดมาก ถึงมันจะหยาบจนติดเรท 15+ ก็เถอะ อ่านแล้วไม่สะดุด ลื่นไหลไปกับกระแสน้ำเลยค่ะ ดูเหมือนจะผ่านการรีไรท์มาแล้วสินะคะ อ้อ! เรื่องคำหยาบในเนื้อเรื่งถือว่าสมดุลค่ะ เป็นเรียลไลฟ์มากๆ สบถคำหยาบออกมาไม่น้อยเลยทีเดียว (แต่ก็ไม่มากจนโดนแบบอ่ะนะ) ตอนนึงก็ไม่สั้นไม่ยาวด้วย เรียกว่ากำลังพอดี คะแนนด้านภาษาแพนโดร่าให้จินเต็มเลยล่ะค่ะ ที่หักไปก็หักคำผิดนั่นแหละ ^^ ตินิดนึงในตอนแนะนำตัวละคร มีขึ้นมึงกูกันด้วย ในเนื้อเรื่องก็มีนะแต่มันใช้แล้วได้อาราณ์ แต่ตรงแนะนำตัวละครตอนแรกๆ พูดจาธรรมดาดี มาหยาบเอาตอนหลังมันดูแปลกๆ นะ แต่ก็เฉพาะตอนนั้นแหละค่ะ


เนื้อหา [20/20]
โอ๊ะ! แพนโดร่าแจกคะแนนเยอะไปป่าว? แต่หาจุดหักไม่ได้...เซ็ง -*- (นี่จ้องจะหักคะแนนลูกค้าอยู่ใช่มั้ยเนี้ย - - ) ดูเหมือนส่วนนี้ก็ผ่านการรีไรท์แล้วเหมือนกันนะคะ ดำเนินเรื่องไม่เรื่อยๆ จนเกินไปแล้วก็ไม่รวบรัดจนเกินไป เอาเป็นว่า...กระทืบไลค์ค่ะ! ไม่มีอะไรต้องแก้ไขงั้นแพนโดร่าจะไม่โฟกัสตรงส่วนนี้นะคะ (แอบบอกว่าจินเป็นพวกบ้ารถใช่มั้ยเนี้ย รู้เยอะเชียว)

คาแรกเตอร์ [20/20]
เหวยๆๆ!!! ได้เต็มเว้ยเฮ้ย ดูท่าจะรีไรท์มาบ้างแล้ว (รึเปล่า?) ตัวละครแต่ละตัวมีความสมจริงมากๆ มีคาแร็คเตอร์เป็นของตัวเอง จินบอกให้โฟกัสตรงนี้สินะ งืม...ค่อยๆ วิจารณ์ไปแล้วกันนะ คาแร็คเตอร์ในตอนเริ่มแรกไม่น่ามีปัญหา แต่ไม่แน่ใจว่านานไปคาแร็คเตอร์มันจะหลอมรวมกันรึเปล่า แบบถึงแต่ละคนจะมีคาแร็คเตอร์ส่วนตัวแต่ก็มีความคล้ายกันของนิสัย (โหด! ดิบ! เถื่อน! ) เคยเป็นมาครั้งนึงแล้วใช่มั้ยคะที่คาแร็คเตอร์มันมาซ้อนกันอ่ะ แต่ก็แก้ไขจนดีขึ้นแล้วนี่คะ ทรอยก็ออกจะอารมณ์แปรปรวน เจนก็สวยโหดห้าวแต่ไม่ละทิ้งความเป็นไทย (ขอบอกว่าชอบชื่อเจนมากๆ เพราะนิยายแนวรักโรแมนติกส่วนใหญ่จะใช้ชื่อตัวละครอลังการล้านแปด แต่เรื่องนี้ไม่ใช่นี่นา 555+ ให้ความรู้สึกเป็นเรียลไลฟ์จริงอะไรจริง) แต่ที่แพนโดร่าชอบสุดๆ คือการวางตัวในฐานะเพื่อนของกลุ่มพระเอก มันให้ความรู้สึกว่าสมจริงสุดๆ เคยแอบได้ยินพวกกลุ่มผู้ชายมันจะคุยกันประมาณนี้แหละ ตัวละครประกอบอื่นๆ ก็สื่อคาแร็คเตอร์ออกมาได้ดีค่ะ อธิบายสั้นๆ ง่ายๆ...จะดีไปไหนฟะเนี้ย ดีจนแอบอิจฉาเลยล่ะ >< ไม่มีอะไรจะติแล้วค่ะ (ถ้าจินๆ ไม่บอกว่าเรื่องนี้มันเถื่อนแพนโดร่าอาจจะติเรื่องคำหยาบซะจนเละเลยล่ะค่ะ แต่แจ้งมาล่วงหน้าก็ไม่ว่ากัน)

ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า

ภาษาที่ใช้ [15/20]
มีพิมพ์ผิดบ้างประปรายค่ะ มันก็ต้องมีบ้างแหละเนอะ~ แต่ที่ไม่บ้างคือคำว่า ‘นี้’ ค่ะ พี่บลูใช้คำนี้เยอะมาก คำทุกคำที่ควรจะอ่านว่า ‘นี่’ พี่บลูก็พิมพ์ ‘นี้’ หมด มันฟังดูแปลกๆ นะคะ มีทุกตอนเลยยกเว้นบทนำนะรู้สึก ลองอ่านย้อนแล้วแก้ไขดูค่า ^^
ส่วนการใช้ภาษามันยอดเยี่ยมมาก o[ ]o เท่าที่ฝ้ายสืบดูยังไม่เคยส่งสำนักพิมพ์ใช่มั้ยคะ แนะนำส่งแจ่มใสเลยค่ะ ดังชัวร์ >< นี่ถ้าไม่บอกนึกว่าเป็นพี่โอ๋(hideko_sunshine) มาแต่งเลยนะคะเนี้ย อนาคตรุ่งเรืองค่ะพี่บลู ^.^

เนื้อหา [20/20]
เต็ม!!! มันไม่มีอะไรที่จะหักได้เลย >< การดำเนินเรื่องเป็นไปได้ดีน่าติดตามมากค่ะ ความฮอตของเนื้อเรื่องก็ใช่ย่อย -.,- (มีปลดตะขอกันด้วย) แถมอิโมติค่อนก็ไม่เยอะเกินจนน่ารำคาญด้วย แจ่มเลยค่ะ ที่แพนโดร่าชอบที่สุดเห็นจะเป็นการใช้ซาช่าซึ่งความจำเสื่อมเปิดเซ็ทค่ะ แบบนี้จะทำให้ค่อยๆ เปิดความลับของเหล่า 5 หนุ่มออกมาได้ ถ้าเรื่องแรกของเซ็ททุกคนก็รู้ความเป็นมาของกลุ่มพระเอกหมดแล้ว พอเรื่องต่อๆ ไปนางเอกความจำเสื่อมมันก็ไม่มันส์อ่ะดิ พี่บลูทำส่วนนี้ได้ดีมากเลยค่ะ >w<

คาแรกเตอร์ [18/20]
มีการสปอยคาแร็คเตอร์พระเอกกันท้ายตอนด้วย 555+ ก็ดีค่ะ คาแร็คเตอร์ไม่ซับซ้อนวุ่นวาย บทที่แต่ละคนจะออกนั้นก็ไม่มั่วจนงงคาแร็คเตอร์ว่าตกลงใครเป็นคนยังไงกันแน่ นิยายบางเรื่องร้ายแรงถึงขั้นจำชื่อกลุ่มพระเอกไม่ได้เพราะออกมาคาแร็คเตอร์มันชนกัน (แพนโดร่าอ่านแล้วเป็นบ่อย >< )
ตามความเห็นของแพนโดร่าส่วนนี้ไม่ได้ดีทะลุปรอท แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายทะลุจุดเยือกแข็งหรอกนะคะ ค่อนไปทางดีด้วยซ้ำ อาจเป็นความชอบส่วนตัวของแพนโดร่าด้วยมั้ง เอาเป็นว่าในด้านคาแร็คเตอร์ไม่ต้องแก้ไขอะไรค่ะ เป็นแบบนี้ดีอยู่แล้ว

การตกแต่ง [19/20]
อธิบายได้สั้นๆ ว่า ‘ร้อนแรงแต่เป็นระเบียบ’ ไม่ดูเละเทะแถมตัวหนังสือก็อ่านง่ายดีด้วย ฟอนต์และขนาดเหมาะเจาะมั่กๆ เจ้าค่ะ >w< หักนิดนึงตรงที่มีเพลงตามไปหลอกหลอนทุกตอนเลย แบบว่าเสียงเพลงในแต่ละตอนมันตีกับเพลงหน้าบทความน่ะค่ะ แต่ว่าพี่บลูเลือกเพลงได้เข้ากับนิยายดีนะคะ เปิดเพลงคลอไปเบาๆ แล้วอ่านจะได้อารมณ์มากเลย แต่การใช้โค้ดเพลงจากยูทูปแบบนี้ความดังของเสียงจะขึ้นอยู่กับที่ตั้งค่าไว้ในยูทูปของคอมพ์แต่ละเครื่องค่ะ เปิดดังไปมันก็ทำให้รบกวนการอ่านได้เหมือนกันนะ ถ้าให้แพนโดร่าแนะนำก็คือลงเพลงเฉพาะหน้าบทความอย่างเดียว แต่จากที่สังเกตการณ์ดูเพลงในแต่ละตอนดูเหมือนจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับชื่อตอนด้วย (มั้ง?) ถ้าให้แนะอีกวิธีคืออย่าตั้งแบบเล่นเพลงอัตโนมัติ ให้รีดเดอร์กดฟังเอง ไม่ก็ลงเพลงในแต่ละตอนเหมือนเดิม เล่นเพลงอัตโนมัติเหมือนเดิมแต่ลบเพลงหน้าบทความออกไป แบบนี้ง่ายกว่ามั้ย...แต่พอเข้าหน้านิยายแล้วมันก็ไม่เร้าใจอ่ะจิ ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องจริงจังมากก็ได้ค่ะ เพราะหากมันมั่วมากๆ ก็ลงเอยที่กดปิดสักเพลง บางคนที่ฟังได้ก็มีนะเออ แพนโดร่าจู้จี้ไปนิดเท่านั้นเอง TT

ความน่าสนใจของเรื่อง [9/10]
น่าสนใจดีค่า แต่พล็อตโหลไปนิดตรงนางเอกความจำเสื่อม พูดถึงมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนะคะ แค่นี๊ดดดดส์เดียวจริงๆ ความน่าสนใจของเนื้อเรื่องเต็มสิบค่ะ แบบดำเนินเรื่องให้อยากอ่านต่อมาก อยากรู้ความจริงว่านางเอกเป็นใคร? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? แล้วรอยสักนั่นมีความสำคัญอะไร!!! ทำได้ดีมากๆ ค่ะตรงส่วนนี้ ทำดีแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็พอแล้วค่ะ อย่าไปซีเรียสกับคะแนน ^^

คะแนนพิเศษ [10/10]
ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ให้เต็ม แนะนำแต่งจบส่งสำนักพิมพ์แจ่มใสเลยค่ะ แพนโดร่าค่อนข้างจะแน่ใจว่าผ่านชัวร์ (ถ้าไม่ผ่านแพนโดร่าไม่เกี่ยวนะ T^T ) แต่ยังไงก็แน่ใจค่ะ อนาคตไกลแน่ ส่งเลยๆ!! เชียร์สุดฤทธิ์ ><

รวม [91/100]
จะเยอะไปไหน!!! O[ ]O หักสักสี่ห้าคะแนนดีมั้ย? (ไม่ใช่แระ - - ) ทำได้ดีมากค่ะ ยังคงเชียร์ให้ส่งสำนักพิมพ์เหมือนเดิม ดีจนแพนโดร่าอยากเก็บไว้อ่านเลย ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้สร้างภาระไว้เยอะจนตามเก็บไม่ทัน = = เอาเป็นว่าแพนโดร่าจะหาคนอ่านให้นะคะ เล็งไว้คนนึง แต่ไม่รับประกันว่าจะมาอ่าน+เม้นมั้ยนะคะ แพนโดร่าจะลองดูก่อน แค่คนเดียวคงไม่ว่ากันนะ สุดท้ายนี้ก็สู้ๆ ค่ะ แต่งต่อไปอย่าท้อถอย อนาคตที่สดใสกำลังรอคุณอยู่~ =..=

ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า

ภาษาที่ใช้ [19.5/20]
โอ้ว~ ไม่เคยให้ใครเยอะเท่านี้ พิมพ์ยังไงสแกนไม่เจอคำผิดเลย เรื่องคำผิดนี่บ่งบอกถึงความตั้งใจของนักเขียนนะคะ ซึ่งมันจะแปรผกผันกับจำนวนคำผิด นี่คำผิดแทบไม่มีเลยแสดงว่าเบ็นตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ ที่ใช้คำว่าแทบเพราะเจอพิมพ์ผิดชัวร์ๆ อยู่คำนึง (รู้สึกดีใจที่เจอยังไงไม่รู้ >< ) คำว่า ‘มุก’ ค่ะ พิมพ์ผิดสามครั้งในตอนที่สอง ในฉากบทสนทนาของซินซ์กับหลุยส์ค่ะ จริงมันต้องพิมพ์ว่า ‘มุข’ ค่ะ แบบว่าปล่อยมุขขำก๊ากอ่ะไรประมาณนั้น แต่คำว่า ‘มุก’ มันคือไข่มุกอันดามันค่ะ แก้ด้วยนะ 3 ครั้ง >< แล้วก็อีกคำนึงอุตส่าห์ไปสแกนมาอีกรอบ ฝ้ายภาษาอังกฤษเขียนว่า ‘fai’ หรือ ‘faii’ นะคะ ที่รูปของฝ้ายเขียนแบบนั้นไม่แน่ใจว่าอ่านว่าฝ้ายมั้ย แต่ที่แพนโดร่าบอกไปอ่านว่าฝ้ายแน่นอน ชัวร์!!! (ก็เป็นชื่อจริงๆ ของแพนโดร่านี่นา ^^ )
มาถึงเรื่องการใช้ภาษา มันสุดยอดมากค่ะ ณ จุดๆ นี้ไม่มีอะไรตะกุกตะกักเลย อ่านแล้วสบายสมองมากๆ มีการใช้พระเอกเป็นคนบรรยายเรื่อง ซึ่งเค้าไม่ค่อยทำกันค่ะ เพราะการสลับบรรยายระหว่างพระเอก-นางเอกมันทำยาก ส่วนมากแค่มีแทรกๆ บทบรรยายของพระเอกมาบ้างในเรื่อง แต่เบ็นทำได้ดีไม่มีสะดุดค่ะ ใช้ภาษาได้เข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ อิโมติค่อนก็ไม่เยอะเกินแล้วก็ไม่น้อยเกินด้วย แต่เบ็นคงเป็นพวกเดียวกับแพนโดร่าคือมักใช้วงเล็บสร้างความฮา ในบทบรรยายของซินซ์ในตอนแรกมีวงเล็บค่อนข้างเยอะทีเดียว มันทำให้อ่านสนุกก็จริงค่ะ แต่เยอะเกินก็ไม่ดีน๊า~ ลดลงหน่อยจะดีมากค่ะ แต่ในตอนหลังๆ เห็นไม่ค่อยมีแล้วนี่คะ ก็แค่ตอนแรกค่ะที่เยอะไปหน่อย ^^

เนื้อหา [19/20]
ขอชมก่อนว่าทำได้ดีทีเดียวค่ะ อ่านแล้วเข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ ตรงส่วนของซินซ์ก็ฮาซะ ส่วนของหลินก็เศร้าจนน้ำตาซึม (สงสารหลินจัง) แถมพล็อตก็ไม่โหลมากด้วย เรื่องทั่วไปนางเอกเจอพระเอกโดยบังเอิญแล้วชะตาก็ลิขิตให้สองคนต้องมาพบกันซะบ่อยครั้งจนกลายเป็นรักกันไปในที่สุด แต่เรื่องนี้นางเอกมีแฟนอยู่ก่อนแล้ว น่าอ่าน่าสนมากค่ะ โดยปกติแพนโดร่าจะไม่ชอบนักเขียนที่ลงนิยายแล้วไม่พูดปิดท้ายตอนที่ลง ประมาณว่ามาทักทายแฟนๆ ไม่ก็แจ้งข่าวคราวอะไรพวกนี้ แต่สำหรับเรื่องนี้แพนโดร่าไม่ได้สนเลย อ่านจบตอนนึงก็รีบไปอ่านตอนต่อไป หรือต้องเรียกจบตอนแบบไม่รู้ตัวเลย โดยรวมดีสุดๆ ค่ะ แต่ติดอยู่นิดหน่อยตรงดำเนินเรื่องค่อนข้างยืดยาดนะจ๊ะ กว่าจะหว่านล้อมพระเอกให้ดูแลนางเอกได้อะไรได้ ไม่ต้องรีไรท์ใหม่หรอกจ้า แต่ให้ปรับปรุงในตอนต่อไปแทน ^^

คาแรกเตอร์ [20/20]
ตรงส่วนนี้ไม่ต้องห่วงอะไรเลยจ้า มีการบอกลักษณะนิสัยของแต่ละคนแทรกไว้ในเนื้อเรื่องเรียบร้อย แบบรู้ตับไตไส้พุงกันหมดเลย แบบนี้ก็ดีจ้าไม่ต้องคอยคิดเอาเองว่าใครเป็นคนยังไง จำง่ายดีด้วย แต่ที่แพนโดร่าให้เต็มมันยังมีอีกสาเหตุหนึ่งนะ คือตัวละครต่ละตัวเหมือนมีความรู้สึก มีชีวิตยังไงอย่างงั้นแหละ มีคาแร็คเตอร์เป็นของตัวเอง สอดรับกับการดำเนินเรื่องด้วย ดีสุดๆ อ่ะไม่รู้จะบรรยายยังไง โดยส่วนตัวชอบหลุยส์นะ ฮาดี ซินซ์ก็เห็นนิ่งๆ แบบนี้ก็แอบรั่วนะ หลินน่าสงสารสุดๆ อ่ะ อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกทั้งๆ ที่แพนโดร่าก็ไม่เคยมีแฟน T^T ว่าแต่สี่พี่น้องนั่น(รวมซัลด้วย)กะจะยกมาทั้งตารางธาตุเลยเหรอคะ =[ ]= มีทั้งกำมะถัน สังกะสี สารหนู ยาฆ่าแมลงยังมีเลย เหอๆๆ สรุป(ก่อนจะพล่ามไปมากกว่านี้)ว่า...กระทืบไลค์แรงๆ ให้กับส่วนนี้เลยค่ะ >w< ที่แพนโดร่าให้เยอะเพราะอาจจะเป็นแนวที่แพนโดร่าชอบและถูกใจด้วย ยังไงก็พยายามแบบนี้ต่อไปนะคะ รับรองว่าดีแน่นอนค่ะ ^^

เขียนคำนิยมให้ค่ะเพราะชอบมากๆ วิจารณ์ละเอียดแถมวิจารณ์เร็วด้วย (ที่สำคัญอ่านคำวิจารณ์แล้วไม่รู้สึกอยากลบเรื่องทิ้งด้วย 55+) แล้วก็วิจารณ์ตรงจุดมากๆ ตรงส่วนที่เราคิดว่ามันน่าจะแย่มันก็แย่จริงๆ แต่ไม่ได้มีแต่คำติอย่างเดียว...มีคำชมด้วย *0* ดีมากเลยค่ะ ให้ 10 ดาวเลย ชมจนไม่รู้จะชมไงแล้ว อิอิ ขอติหน่อยแล้วกัน(?) ว่านักวิจารณ์ไม่แนะนำชื่อเลยอ่ะ เรียกไม่ถูก 555+

ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า

ภาษาที่ใช้ [13/20]
เรื่องคำผิดมีค่อนข้างเยอะค่ะ ทั้งคำผิดประปรายแล้วก็คำที่ผิดแล้วผิดอีก คำที่มักใช้ผิดคือคำว่า “คะ-ค่ะ” “นี่-นี้” “ละ-ล่ะ” “นั่น-นั้น” ลองอ่านไปตั้งแต่ตอนแรกแล้วแก้ดูนะคะ อาจเยอะหน่อยแต่ก็ถือซะว่าได้อ่านย้อนของตัวเองแล้วกันค่า~ ส่วนคำผิดอื่นๆ แก้ด้วยจะดีมากค่ะ เพราะบางคำพิมพ์ผิดจนต้องอ่านซ้ำถึงจะเข้าใจว่าหมายถึงอะไร เวลาพิมพ์ในตอนต่อๆ ไปก็ให้ตรวจทานมากกว่านี้นะคะ ^^
ทางด้านภาษาที่ใช้นี่อยู่ในระดับปานกลางค่ะ ไม่ห่วยแตกแต่ก็ไม่ได้ดีเลิศ คำบรรยายน้อยแล้วก็ไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่ ไม่เห็นภาพเลยล่ะค่ะ นางเอกก็ชอบพูดวนไปวนมา แถมมีการใช้ไม้ยมก (ๆ) เยอะเกินไปด้วย ประมาณว่าเอามาเรียงต่อกันเยอะๆ แบบนี้น่ะค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ ความจริงมันไม่จำเป็นเลย ทำให้ดูขัดหูขัดตามากกว่า แล้วก็ชอบลากเสียงแบบนี้ด้วยยยยยยยย ใช้เยอะๆ มันไม่ดีนะคะ แนะนำให้ใช้ตัวนี้ดีกว่า>>> ~ แต่บางคำที่ไม่จำเป็นต้องลากเสียงก็ไม่ต้องใช้นะคะ อืม...แล้วก็มีเว้นวรรคผิดเยอะมาก ฉีกประโยคไปเยอะทีเดียว ลองตรวจดูแล้วแก้นะคะ อ้อ! คำว่า J ไม่ควรเอามาใช้ในคำพูดนะจ๊ะ อาจต้องแก้เยอะหน่อย สรุปคือเพิ่มคำบรรยาย อะไรที่วนไปวนมาก็ตัดออกบ้าง แก้การเว้นวรรค แก้คำผิดและดูพวกการใช้สัญลักษณ์ต่างๆ แต่รับรองว่าแก้เสร็จแล้วแจ่มแน่ค่ะ ^O^

เนื้อหา [15/20]
ขอชมเรื่องความน่าสนใจค่ะ เป็นพล็อตที่น่าอ่านดี แต่การดำเนินเรื่องรวบรัดไปหน่อย ไม่ค่อยอธิบายความเป็นไปเป็นมา อย่างเช่นน้ำอุ่นกับแพงมารู้จักกันได้ไง แป๊บเดียวสนิทกันแล้วอะไรประมาณนั้นค่ะ แต่ละตอนก็ค่อนข้างสั้นด้วย น่าจะเพิ่มคำบรรยายและรายละเอียดของเนื้อเรื่องเข้าไปอีกนะจ๊ะ ในส่วนของเนื้อหานี้ไม่พูดอะไรมาก...นอกจากรีไรท์สถานเดียว!!! >O< พล็อตเรื่องได้แล้วแต่การบรรยาย+ดำเนินเรื่องยังไม่โอ พยายามเข้านะคะ ^^ แต่ยิ่งอ่านแพนโดร่ารู้สึกว่าฝีมือยิ่งพัฒนาขึ้นนะคะ ทั้งเนื้อเรื่องและการบรรยาย

คาแรกเตอร์ [15/20]
เรื่องคาแร็คเตอร์นี่ไม่ค่อยเท่าไหร่นะคะ ไม่ได้ย่ำแย่แต่ก็ไม่ดีเลิศ เอาไงดี...ประมาณว่ามันไม่กระแทกใจแพนโดร่าน่ะค่ะ >o< ความรู้สึกที่อ่านก็คือธรรมดาๆ แต่ขอชมเรื่องคาแร็คเตอร์ของสามหนุ่มนะคะ เขียนออกมาได้น่ารักม๊วก~ *0* (โดยส่วนตัวเชียร์ริกเตอร์เพราะแพนโดร่าชอบหนุ่มแบบนี้ อั๊ย~ >.< ) ที่อยากให้ปรับปรุงก็คือคาแร็คเตอร์ของคนรอบข้าง รวมทั้งแพงด้วยนะ (เรียกชื่อนี้แล้วคิดถึงบ่วงขึ้นมาทันที -.- ) ให้แสดงความเป็นตัวตนออกมามากกว่านี้ ไม่ใช่แค่คำพูดหรือการบรรยาย แต่ให้เป็นการกระทำและสิ่งรอบข้างด้วย ดึงความเป็นตัวตนของตัวละครออกมาให้มากที่สุด ประมาณนั้นจ้ะ อ้อ! ไม่ต้องแก้ตอนที่อัพแล้วหรอกนะคะ แต่ให้แก้ในตอนที่กำลังจะอัพและตอนที่กำลังจะแต่งค่ะ ^^

การตกแต่ง [19.5/20]
ส่วนนี้แพนโดร่าไม่ซีเรียสอยู่แล้ว แค่อ่านง่ายเป็นพอ แต่แนนแต่งแบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ รู้สึกเข้าดับเรื่องดีด้วย แต่ที่แพนโดร่าชอบสุดๆ เห็นจะเป็นเพลงะประกอบนิยายค่า~ เพราะมากๆ และแนวดนตรีฟังสบายๆ เหมาะแก่การฟังคลอไปพร้อมกับการอ่านได้อย่างดีเยี่ยมค่ะ แถมมีปุ่มให้ปรับ-ลดเสียงสำหรับผู้อ่านด้วย ถูกใจแพนโดร่าค่า~ อ้อ...ที่หักค่ะแนนไปนั่นเนื่องจากขนาดตัวอักษรเล็กไปนิดค่ะ อ่านลำบากต้องนั่งเพ่ง จริงอยู่ที่มันเป็นขนาดมาตฐาน แต่อ่านในเน็ตมันไม่เหมือนกันนะคะ T^T เพื่อเป็นการถนอมสายตาผู้อ่านแนะนำให้ขยายขนาดฟอนต์ค่ะ แต่รูปแบบฟอนต์โอเคแล้วนะคะ แค่ขนาดเฉยๆ ^^

ความน่าสนใจของเรื่อง [9/10]
ทางด้านนี้ให้เยอะหน่อยเพราะตอนแพนโดร่าเข้ามาดูลาดเลาแล้วนั้นชอบมาก อยากอ่าน พล็อตเรื่องน่าสนใจดีมาก ส่วนนี้ไม่ขอติอะไรนะคะ แล้วที่หักคะแนนมันมาจากเนื้อเรื่องค่ะ ตอนแรกๆ มันจะวุ่นๆ มั่วๆ หน่อยทำให้เซ็งจิตนิดๆ แต่แก้ไขสองสามตอนแรกได้ตอนอื่นก็ผ่านฉลุยค่า ^o^

คะแนนพิเศษ [7/10]
หักบ้างอะไรบ้างเนอะ แพนโดร่าขี้เหนียวคะแนน อิอิ :x แพนโดร่าสับแหลกไปมั้ยอ่ะ ก็แนนเลือกแบบชิลๆ เองนี่นา >.< (//โดนเตะปลิว) ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขอโทษแล้วกันนะจ๊ะ

รวม [78.5/100]
ตรงไหนที่แนะนำให้แก้ก็ลองแก้ดูนะคะ เรื่องนี้ก็ไม่ได้เกินเยียวยาค่ะ สู้ๆ ค่า~ แพนโดร่าเชื่อว่าแนนต้องทำได้แน่ ^^ ถ้าไม่พอใจคำวิจารณ์ก็ต้องขอโทษด้วยอีกครั้งนะคะ สุดท้ายก็สู้ต่อไปค่ะ!!! อวยพรให้มีคนเม้นเยอะๆ นะคะ ^O^

Colorful Review

ชื่อนักวิจารณ์ :: แพนโดร่า {อยู่ระหว่างการทดสอบนักวิจารณ์}

ชื่อเรื่อง :: Love Expected รักครั้งนี้ขอจัดหนัก

ชื่อนักเขียน :: 96hana


ชื่อเรื่อง (10/10)
เต็มค่ะ แพนโดร่าไม่ซีเรียสเรื่องนี้ ขอแค่ฟังแล้วไม่ขัดหูเป็นพอ แต่ดูจากชื่อเรื่องแล้วคิดว่าจะเรทซะอีก พออ่านๆ ไปกลับน่ารักผิดคาด แพนโดร่าชอบแนวนี้พอดีเลย ^w^

การจัดตกแต่ง (9/10)
น่ารักดีค่ะ เนื้อหาอ่านง่าย ตัวอักษรไม่เล็กจนเกินไป หน้านิยายก็น่ารัก เนื้อหาไม่ติดกันเป็นพรืด เลือกเพลงได้น่ารักดีค่ะ เข้ากับความคาวาอิของเรื่องเลย (คนร้องน่ารัก >< ) มีแปลเพลงให้ด้วย แพนโดร่าว่าดีนะคะ พออ่านแล้วรู้สึกโยงเข้าเนื้อเรื่องได้เลย แต่ส่วนที่หักไปก็คือพื้นรองหน้าบทความค่ะ ลายตามาก *_* แพนโดร่าว่าเปลี่ยนได้ก็ดีนะคะ มีตัวเลือกให้สองทาง
1. เปลี่ยนพื้นรองไปเลย จากที่แพนโดร่าเดานี่แต่งธีมเองใช่มั้ยคะ น่าจะเปลี่ยนได้ เอาที่มันสีเรียบๆ แต่หวานอย่างสีชมพูกุหลาบ(ล้วน) หรืออะไรทำนองนี้ค่ะ แต่ถ้ามีพื้นรองแบบอื่นที่คิดว่าสวยและสบายตาก็จัดมาเลยค่ะ
2. อีกวิธีที่คิดว่าน่าจะใช้ได้ ก็คือเปลี่ยนตัวอักษรเป็นสีดำแล้วขยายขนาดขึ้นซัก 1 พอยท์ค่ะ คิดว่ามิสะคงใช้ 16 พอยท์สินะคะ ลองปรับเป็น 17 หรือ 18 ดู อาจช่วยทำให้ลายตาน้อยลง
อื่นๆ ก็ไม่มีปัญหาค่ะ ว่าแต่วาดรูปเองหมดเลย เก่งจัง ^^ รูปสวยมากค่า !

ความน่าสนใจของเรื่อง (9.5/10)
เพราะเป็นฟิครีบอร์นเลยทำให้แพนโดร่าเบื่อ =w= (อ่า...เอ่อ...อันนี้ความเห็นส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับการสับ) อ่านคำโปรยแล้วก็รู้สึกอยากอ่านขึ้นมาบ้างแต่ก็งั้นๆ (//โดยเสย) พอไปอ่านบทนำกลับต้องสะดุดกึกพร้อมคิดว่า...เฮ้ย! มันแต่งดีว่ะ แล้วก็อ่านต่อเพราะตัวเอกเป็นผู้หญิงแต่กลับบอกว่ามี yaoi ด้วย อ่านบทนำจบปุ๊บก็รู้สึกอยากอ่านขึ้นมาแล้วแต่ก็อยู่ในระดับที่ธรรมดา พอไปอ่านบทที่ 1 แล้วรู้สึกทิ้งปริศนาไว้ทำให้อยากอ่านต่อ อ่านไปอ่านมาก็เกิดอารมณ์ประมาณว่า...ทำไมตูหยุดอ่านไม่ได้ฟะ -w- พล่ามมายาวสรุปให้ดีกว่าค่ะ - - ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แบบที่ว่าอ่านแล้วเกิดอารมณ์รุนแรงจนต้องอ่านต่อไม่งั้นนอนไม่หลับ แต่จะเป็นแบบที่อ่านไปเรื่อยๆ แล้วความน่าสนใจ อยากอ่านต่อมันจะทวีขึ้นมาเอง ทำให้ติดได้ง่ายๆ ค่ะ แต่ข้อดีของนิยายเรื่องนี้คือเพราะแต่งเป็นฟิค สำหรับผู้นิยมชมชอบก็จะติดตามอ่านต่อโดยเร็วพลัน แต่แพนโดร่าคิดว่ามิสะไม่ได้แต่งเป็นฟิคเพราะคิดว่าจะมีคนติดใจอ่านหรอกค่ะ แต่คิดว่าที่แต่งฟิคเป็นเพราะความชอบต่างหาก อ่า...แพนโดร่าเดาถูกมั้ยเนี่ย?

เนื้อเรื่อง (18/20)
ตามที่ได้กล่าวไปข้างต้นว่าเนื้อเรื่องจะเป็นแบบทวีความอยากอ่านขึ้นมาเอง นั่นก็หมายถึงมันสนุกสิคะถึงได้อยากอ่าน มีการผูกปมตั้งแต่เริ่มต้น จากนั้นค่อยๆ คลายทีละนิดชวนลุ้นมากเลยค่ะ เนื้อเรื่องถือว่าดีมากเลย ดำเนินไปไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป ตรงส่วนที่เป็นออริซึ่งมิสะคิดขึ้นมานั้นทำได้ดีเหมือนไม่ได้แต่งฟิคเลยค่ะ แพนโดร่าคิดว่าจะเป็นแบบนี้ไปตลอด แต่ก็คิดผิด เพราะพอไปอ่านตรงที่เป็นตัวละครจากรีบอร์นแล้วรู้สึกว่านี่แหละฟิค!!! พอเอามาผสานกันก็กลมกลืนมากจนแพนโดร่าแอบอิจฉา เอ้ย ! อึ้งค่ะ ^^’ ชอบตรงที่มิสะไม่ไปยึดติดกับเนื้อเรื่องเดิมของรีบอร์นมากไป แต่กลับมาเอาปรับใส่ในเนื้อเรื่องที่ตนเองคิดขึ้นมาได้อย่างลงตัวเป๊ะ ! ส่วนที่หักคะแนนไปนั้นมาจากเนื้อเรื่องบางตอนมันยังไม่โดนบวกกับแพนโดร่ากดคะแนนค่ะ 555+ (//โดนตบ) ก็แหม...เดี๋ยวพอไปเป็นคะแนนรวมแล้วมันจะเยอะ รับไม่ได้ -^- (ข้ามไปเถอะค่ะตรงนี้)

คำผิด (2.4/10)
บอกได้คำเดียวว่าบาน ! ไปหักตรงนี้ซะเยอะค่ะ (แพนโดร่ามีเกณฑ์ในการคำนวณตรงนี้นะคะ ไม่ได้อยู่ๆ ก็คิดคะแนนเลยเหมือนหัวข้ออื่นๆ) เพื่อให้สะดวกต่อการทำความเข้าใจและบรรยายให้เข้าใจของแพนโดร่า จะขอแยกเป็นข้อๆ นะคะ ^^
- คำพิมพ์ผิดจริงๆ ไม่ค่อยมีหรอกค่ะ มีคำพิมพ์ตกซะส่วนใหญ่ แต่ก็สามารถอ่านออกค่ะว่าเป็นคำไหน เห็นใจเหมือนกันที่ต้องเอามาหักคะแนน แต่แพนโดร่า-ไม่-ปรา-ณีค่ะ ! (ของแพนโดร่าเองก็พิมพ์ผิดเยอะใช่ย่อย)
- ควรพิมพ์คำว่า ‘ชั้น’ เป็น ‘ฉัน’ นะคะ คนอ่านจะออกเสียงว่าชั้นไปเองโดยปริยาย พิมพ์แบบนี้แล้วดูแปลกๆ อ่ะ แต่อนุโลมให้สำหรับรีบอร์น เพราะเป็นตัวละครตัวเดียวที่รู้สึกว่าเรื่องแทนตัวเองว่า ‘ชั้น’ แล้วมันเหมาะ ส่วนคนอื่นๆ เปลี่ยนเป็นฉันซะดีกว่าค่ะ อ่านลื่นกว่าเยอะ
- อันตรงนี้เจอบ่อยมาก ของมิสะคือพิมพ์คำว่า ‘นั่น’ เป็น ‘นั้น’ คำว่า ‘นี้’ เป็น ‘นี่’ แนะนำให้ลองผันวรรณะยุคดูจะช่วยได้มากค่ะ เน้นๆ สองคำนี้เลยนะคะตอนแต่ง แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพิมพ์ถูกบ้างผิดบ้าง เป็นเพราะเหตุจังใด๋?
- เว้นวรรคไม่ถูกประโยค เจอเยอะมาก~ บ่อยมาก~ ตอนแรกๆ แค่เอาสองประโยคมาติดกัน พอหลังเริ่มมีฉีกประโยคแล้วด้วย อันนี้ต้องพึ่งครูภาษาไทยค่ะ เพราะค่อนข้างดูยากเหมือนกันว่าประโยคไหนติดแระโยคไหนฉีก ต้องอาศัยตรรกะส่วนบุคคล เหอๆๆ แต่ไม่เป็นปัญหาเพราะคนอ่านอ่านรู้เรื่องค่ะ ^^
- หลังจากจบประโยคคำพูดหรือเครื่องหมายไม้ยามกให้เคาะ space bar หนึ่งครั้งค่ะ มันเป็นธรรมเนียม(?) ในการพิมพ์ ถือเป็นมาตรฐานสากลเลยนะคะ >00< เอาเป็นว่าถ้าไม่เข้าใจที่แพนโดร่าพูดก็ไม่ต้องแก้ก็ได้ค่ะ คนอ่านยังอ่านรู้เรื่อง จบ!
- ข้อความในจดหมายควรเป็นตัวเอียงนะคะ มันเป็นธรรมเนียมอีกเช่นกัน แต่อันนี้ไม่เป็นมาตรฐานสากลค่ะ แต่เป็นมาตรฐานนิยาย ทำได้จะดีมาก ไม่ทำก็ไม่เสียหายค่ะ ^^
- ถ้าไม่จำเป็นอย่าใช้ตัวย่อค่ะ อย่างในตอนที่ 1 มีตัวย่อคำว่า ตรม. พิมพ์เต็มๆ ว่าตารางเมตรไปเลยจะดูดีกว่าค่ะ
- เครื่องหมายคำพูดหรือการขึ้นย่อหน้าใหม่บางอันไม่กด Tab นะคะ ไม่ทราบว่าเป็นความผิดพลาดประการใด แก้ไขได้จะดีมาก หรือถ้าขี้เกียจก็ให้ระวังในตอนที่กำลังจะแต่งก็ได้ค่ะ
- ตรงความคิดไม่สมควรใช้เครื่องหมายคำพูดหรืออัญประกาศ ( “__” ) นะคะ สมควรมากๆ ที่ต้องใช้เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยว ( ‘__’ ) เพราะจะเกิดความสับสนระหว่างคำพูดกับความคิดได้ค่ะ ถึงจะมีบอกไว้ทุกครั้งแล้วว่านี่เป็นความคิด แต่ใส่ให้ถูกแต่แรกจะดีกว่ามากๆ เลยค่ะ

ตัวละคร (10/10)
กรี๊ดดดดดด!!!(?) มันเริ่ดเป็นมาก *0* หาที่หักไม่ได้เลย การสื่อตัวละครออกมาเป็นธรรมชาติมาก ตรงออริที่สร้างขึ้นเหมือนกับมีตัวตนจริงๆ เลยค่ะ แต่นิสัยที่สื่ออกมาบางช่วงมันก็ดูแหม่งๆ อยู่ แต่พอเป็นฟิคปุ๊บ...ไอ้รีบอร์นของจริงมันก็แหม่งเหมือนกันแหละว๊า = = นี่แหละข้อดีของเรื่องนี้!!! พอมาดูตัวละครจากการ์ตูน แม่เจ้า ! นึกว่าเอาอาจารย์ฮิเดอากิ โคยาสึ (คนเขียนฉบับนิยาย) มาแต่งเอง! สื่อนิสัยของตัวละครออกมาได้เหมือนมาก ผ่านไปอย่างเนียนๆ ส่วนลำดับการออกของตัวละครทำได้ดีมากค่ะขอชม ออกเน้นไปทีละตัวสองตัวแบบเข้าถึงนิสัยกันเลย ไม่มั่วด้วย ยอดเยี่ยมกระเทียมปิ้ง(?)ค่ะ ^^ อ้อ ! รู้สึกมิสะ(ไรเตอร์) จะเอาตัวเองไปเป็นนางเอกนะคะเนี่ย อิอิ (ล้อเล่นค่า~) ชอบความสามารถของมิสะกินะคะ อยากมีบ้าง >< อ้อรอบสอง ! เรื่องการพูดของแรมโบ้แพนโดร่าอยากให้ปรับนี๊ดดดดดดส์นึง ตอนพูดว่าอดทนไว้คุณแรมโบ้น่าจะพูดว่า “อด-ทน-ไว้” หรือ “อด...ทน...ไว้” นะคะ มันรู้สึกเป็นแรมโบ้มากกว่า แหะๆ อ้อรอบสาม ! โดยส่วนตัวแพนโดร่าชอบอามามิยะนะ น่ารักดี ^^

การใช้ภาษา (8/10)
ถือว่าไม่ค่อยเท่าไหร่ในส่วนนี้ ตามที่ได้กล่าวๆ มาแล้วว่าประโยคบางประโยคมันห้วนไป บางที่ก็รู้สึกการใช้ภาษาแข็งๆ ไม่นุ่มสลวยเหมือนผมอั้ม พัชราภา (เกี่ยว?) แต่แพนโดร่าไปอึ้งตรงการบรรยายของสึนะ นึกว่าตัวการ์ตูนมาพูดเอง มันเป๊ะ!!! 555+ แพนโดร่าจะแนะนำให้แก้ตรงส่วนที่มันห้วนๆ อยู่ยังไงดีนะ เอางี้...แนะนำให้ปรึกษาครูภาษาไทยค่ะ (//โดนศอกบิน) พูดจริงนะไม่ได้พูดเล่น! คือตัวมิสะเอง (ตัวมิสะเองเลยไม่เกี่ยวกับนิยาย) น่าจะมีปัญหาตรงส่วนนี้ ปรึกษาครูดูเผื่อได้ความรู้อะไรมาแก้ไข ถ้าไม่งั้นก็ปรึกษาคนอื่นที่เค้าเก่งทางด้านนี้ก็ได้

ความสนุกโดยรวม (19/20)
ไม่อยากให้เต็มเดี๋ยวมันเยอะเกิน แหะๆ โดยภาพรวมถือว่าสนุกมากค่ะ ถ้ามีสำนักพิมพ์ไหนที่เค้าเปิดรับฟิคล่ะก็...แนะนำให้ส่งไปเลยค่ะ โอกาสผ่านสูงมาก อ่า ไม่มีอะไรอยากจะบอกมากนอกซะจาก...สนุกอ่ะ ! พยายามแต่งต่อไปอย่าท้อแท้นะคะ แฟนคลับเยอะใช้ได้นี่ สู้ๆ ค่ะ ^^V

คะแนนพิศวาส +1
เป็นความพิศวาสส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับ 100 คะแนนแรก แพนโดร่าให้เพราะเห็นใจที่โดนหักเรื่องคำผิดไปเยอะทั้งๆ ที่บางคำแค่พิมพ์ไม้เอกตกตัวเดียว! U_U ให้ +0.5 (น้อยชิบลอส!!!) อีกเรื่องก็คือทำให้แพนโดร่ามีทัศนคติที่ดีต่อฟิครีบอร์นขึ้นมาเยอะเลย แบบเห็นจนเบื่อ อ่านจนเบื่อน่ะค่ะ เยอะมากกกกกกกกกกก~ แถมมาแนวซ้ำๆ กันอีกต่างหาก เรื่องนี้ทำให้แพนโดร่าสนุกในการอ่านขึ้นมาอีกหลายขุม ตรงนี้ให้อีก +0.5 ค่ะ ^^


รวม [85.9+1/100]
ทำไมได้เยอะอ่ะ =[ ]= ว่าหักไปเยอะแล้วนะเนี่ย สรุปคือทำได้ดีแล้วค่ะ เพียงแต่ต้องไปเน้นหนักเรื่องการใช้ภาษานิดหน่อยๆ กับคำพิมพ์ตกนะคะ คะแนนมันหายจากส่วนนั้น สู้ๆ ค่า เสียดายไม่มีเพื่อนที่ชอบอ่านฟิค (มีนั่นแหละแต่มันชอบแบบเรท - - ) ไม่งั้นจะแนะนำให้ แพนโดร่าชอบแบบนี้นะคะแต่ไม่มีเวลาอ่านจริงๆ เลยไม่อยากรับปากว่าจะอ่านให้คนอื่นเค้าเสียความรู้สึก เอาเป็นว่าเรื่องนี้แฟนคลับเยอะอยู่แล้ว แต่งต่อไปอย่าต๊อแต็นะคะ ! ^^


* นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของนักอ่านคนหนึ่งในคราบนักวิจารณ์เท่านั้น จะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่อยู่ที่ไรเตอร์จะพิจารณาค่ะ และหากทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ผู้วิจารณ์ :: แพนโดร่า {อยู่ระหว่างการทดสอบนักวิจารณ์}

ชื่อเรื่อง :: -Secret Magical Spell-

ชื่อนักเขียน :: LoLiTa*


ชื่อเรื่อง (8/10)
คือชื่อเรื่องยังบ่งบอกเนื้อเรื่องไม่ได้น่ะค่ะ และน่าจะมีชื่อภาษาไทยอยู่ด้วยน๊า… มันจพบ่งบอกความเป็นตัวตนของเรื่องได้มากกว่าค่ะ ^^ ตรงส่วนนี้ก็ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงจ้า จะไม่แก้ก็ได้

การจัดตกแต่ง (7.7/10)
ตรงส่วนนี้ไม่มีอะไรต้องแก้มากค่ะ ธีมหน้าแรกเป็นแบบแฟนตาซี ส่วนธีมในตอนต่างๆ ออกหวานๆ เป็นแนวรักวัยรุ่น เข้ากับแนวของเรื่องเลยค่ะ ตัวอักษรก็อ่านง่ายใช้สีตามธีม แต่แพนโดร่าแนะนำให้ใช้ตัวอักษรสีดำดีกว่านะคะ เพราะบางทีสีบางสีมันก็แสบตา แต่ไรเตอร์ก็เลือกธีมดีนะคะ อ่านง่ายทุกตอนเลย ^^ อ้อ! อันนี้แนะนำเฉยๆ นะคะ จะทำตามหรือไม่ก็ได้ ไม่สำคัญเท่าไหร่ คือให้เรียงหน้าแรกใหม่น่ะค่ะ ให้เรียงข้อมูลจากล่างขึ้นบน คือที่ไรท์ทอร์คไปไว้ด้านบน แล้วให้ป้ายแอดแฟบมาอยู่ด้านล่างน่ะค่ะ แพนโดร่าว่ามันดูสวยงามกว่า (แค่เนี่ย - -) จะไม่ทำก็ได้มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวของแพนโดร่าค่ะ แหะๆ
อีกเรื่องที่ดูขัดหูขัดตามากๆ เลยก็คือเรื่องการ Tab ของการขึ้นย่อหนาใหม่หรือขึ้นต้นประโยคคำพูด แบบไรท์ Tab บ้างไม่ Tab บ้างอ่ะค่ะ ยิ่งบทนำตรงประโยคคำพูดไรท์ไม่กด Tab เลย อันนี้สมควรแก้ไขนะคะ มันดูไม่สวยงามเอาซะเลย อ้อ! อีกเรื่อง หลังเครื่องหมายไม้ยามก (ๆ) ต้องเว้นวรรคหนึ่งครั้งนะคะ มันป็นมาตรฐานสากลในการพิมพ์ค่ะ ^^ เรื่องอื่นก็โอเคแล้วค่ะ

ความน่าสนใจของเรื่อง (8.5/10)
มันก็น่าสนใจดีนะคะ เพราะตอนแรกบอกว่าเป็นแนวแฟนตาซี พอลองไปอ่านการใช้ภาษามันไปแนวรักวัยรุ่น เอาตามตรงเลยนะคะ การใช้ภาษาของไรท์ก็ไม่ได้ดีอะไรมากแต่มันอ่านเพลินอ่ะ! เพลินจริงๆ ตอนกำลังอ่านอยู่ ตอนนึงก็ไม่สั้นไม่ยาวจนเกินไปด้วย รู้สึกมันพอดีกับเนื้อเรื่องทีจะนำเสนอค่ะ อ่านจบตอนนึงก็ต้องคลิ๊กอ่านตอนต่อไปทันที ตรงส่วนนี้โอเคเลยค่ะ ^^

เนื้อเรื่อง (17.6/20)
พูดถึงเนื้อเรื่องมันก็ค่อนข้างจะโหลนะคะ ประมาณว่าตัวเอกใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาแต่พอวันหนึ่งก็รู้ว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ แต่ถึงงั้นไรท์ก็ใช้การดำเนินเรื่องเข้าช่วยเสริมให้น่าติดตามขึ้น ก็ถือว่าดีค่ะ แต่การดำเนินเรื่องค่อนข้างจะไปช้านะคะ ประมาณว่ายังไม่ถึงจุดไคลแม็กสักที อ่านไปเรื่อยๆ แบบนี้บางทีคนอ่านอาจจะเบื่อก็ได้นะคะ แต่ไรท์บอกว่าเป็นมือใหม่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ^^ ไรท์เองก็น่าจะอ่านนิยายของคนอื่นมาเยอะ ยังไงก็ลองพิจารณาแนวการแต่งของคนอื่นดูนะคะ จะช่วยให้ไรท์มองเห็นข้อบกพร่องของตัวเองมากขึ้น (พิจารณาจากหลายๆ เรื่องนะ เพราะถ้าเกิดอ่านเรื่องเดียวเดี๋ยวจะกลายเป็นว่าพล็อตเรื่องนั้นมาวนเวียนอยู่ในหัวเราแทน) ตรงนี้ถ้ารีไรท์ใหม่ได้ก็ดีค่ะ แต่ถ้าไม่อยากรีไรท์ก็ให้ปรับเนื้อเรื่องในตอนที่จะแต่งนะคะ ^^


คำผิด (7.1/10)
ส่วนใหญ่เป็นคำพิมพ์ผิดนะคะ ให้ไรท์ตรวจแก้ก็พอ น่าจะเกิดจากการรีบพิมพ์นะคะ แพนโดร่าก็เป็น แหะๆ แต่ก็มีอยู่ค่อนข้างเยอะเหมือนกัน แก้ได้ก็ดีนะคะ แต่คำที่พิมพ์ตกพิมพ์ผิดก็พอจะอ่านออกว่าเป็นคำอะไร ไม่ร้ายแรงมากค่ะ ^^ (อ่า…ตรงส่วนนี้ก็ไม่มีอะไรจะติมากนะคะ)

ตัวละคร (9/10)
ตรงส่วนนี้ทำได้ดีมากเลยล่ะค่ะ ขอชม ^^ ไม่จำเป็นจะต้องมีการแนะนำนิสัยตัวละครเลยแต่ไรท์ก็สื่อคาแรคเตอร์ของแต่ละคนออกมาในเนื้อเรื่องได้อย่างดีมากเลยล่ะ ถึงจะมีบ้างที่ดูเหมือนจะจงใจเน้นคาแรคเตอร์ แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของนิยายนี่คะ แต่โดยรวมก็ถือว่าทำได้ดีมากค่ะ ไม่ขัดกับเนื้อเรื่อง แถมตัวละครยังไม่หลุดคาแรคเตอร์อีกด้วย และรู้สึกว่านิสัยของตัวละครแสดงออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติดีด้วย เยี่ยม!!! ก็ขอให้ทำดีแบบนี้ต่อไปนะคะ ^^

การใช้ภาษา (7/10)
บอกตามตรงว่าส่วนนี้ไม่ค่อยดีเลยนะคะ ใช้ภาษาไม่ค่อยเป็นสักเท่าไหร่ แต่มีดีอยู่อย่างตรงที่มันลื่นไหลค่ะ อ่านแล้วไปต่อได้เรื่อยๆ นิยายบางเรื่องอ่านแล้วงงจนต้องย้อนไปอ่านประโยคที่แล้วใหม่ (นิยายขายดีติดท็อปหลายเรื่องก็เป็น) เข้าใจคิดนี่คะที่วงเล็บอธิบายไว้ในบางส่วน วิธีการใช้ภาษาเหมือนเป็นการคุยกันมากกว่า แต่จะว่ามันแย่ก็ไม่ใช่ จะว่าดีก็ไม่เชิง แล้วแต่ความชอบของคนอ่านค่ะ ถ้าไรท์พอใจในแบบนี้แล้วก็แค่ปรับปรุงนิดหน่อยก็พอ แต่แพนโดร่าขอมองในมุมของสำนักพิมพ์แล้วกันนะคะว่าแบบนี้ไม่ผ่านแน่ ที่แนะนำเลยคือให้ไรท์เลือกเอาว่าจะบรรยายแบบไหน แฟนตาซีหรือรักวัยรุ่น แต่ดูจากการใช้ภาษาทั้งหมดแล้วน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า ก็ไม่มีปัญหามากค่ะ แต่ท่าจะบรรยายเป็นแฟนตาซี ที่บรรยายไว้ในวงเล็บก็ควรเปลี่ยนนะคะ อย่างแทนที่จะวงเล็บว่าเป็นเสียงออด ก็ใช้บรรยายบอกแทนว่า ‘เสียงออดดังขึ้นทำให้ฉันรู้สึกตัว’ อะไรก็ว่าไป แนะนำได้แค่นี้นะคะ ที่เหลือก็แล้วแต่แนวทางของไรท์เองค่ะ ^^

ความสนุกโดยรวม (18/20)
เอ๋…ถึงเป็นแบบนี้แต่โดยรวมก็สนุกมากเลยนะคะ ถ้าปรับแก้ในส่วนที่บกพร่องก็จะทำให้คนอ่านติดได้ง่ายๆ เลยล่ะค่ะ อีกเรื่องที่แนะนำให้ไรท์ทำคือการ ‘อัพถี่’ ค่ะ ตามความรู้สึกของแพนโดร่าเรื่องนี้เหมาะกับกลยุทธ์นี้มาก เพราะเวลาอ่านจะเพลินจนต้องคลิกอ่านตอนต่อไปเลยล่ะค่ะ ถ้าทำได้คิดว่าคงจะมีแฟนคลับเพิ่มขึ้น ตอนนี้มีที่ติดเหนียวแน่นอยู่คนนึงนี่คะ รักษาไว้ให้ดีล่ะ ^^ (แต่ถ้าวิธีไม่ได้ผลก็อย่าโกรธแพนโดร่านะคะ TT )

คะแนนพิศวาส -0.5
เป็นความพิศวาสส่วนบุคคล ไม่เกี่ยวกับ 100 คะแนนแรก แพนโดร่าให้ลบนะคะ เหตุเพราะ…เลือกวิจารณ์แบบสามดาวมาทำไม!!!! T^To รู้มั้ยว่ามันวิจารณ์ยาก ทั้งๆ ที่ใจจริงอยากสับแหลกแบบแหกพสุธา แต่ก็ดีแล้วนะคะที่มาเอาช่วงนี้เพราะแพนโดร่ากำลังยุ่ง ถ้ามีอะไรติดขัดหรือไม่เข้าใจสามารถส่งข้อความลับมาถามได้ทุกเมื่อค่ะ ^^ เพราะค่อนข้างจะรีบวิจารณ์อยู่เหมือนกัน กลัวคุณภาพงานมันไม่ดี อ่าๆ…อย่าซีเรียสกับคะแนนติดลบนะคะ มันเป็นความรู้สึกส่วนตั๊วส่วนตัวของแพนโดร่าล้วนๆ ค่ะ แหะๆ

รวม [82.9 -0.5/100]
ได้เยอะพอควรนะเนี่ย ยังไงก็พยายามต่อไปแล้วกันค่ะ นี่ก็เป็นแค่เรื่องแรก นักเขียนน่ะไม่ได้ประสบความสำเร็จกันได้ง่ายๆ หรอกนะคะ และที่ประสบความสำเร็จก็ไม่ได้แต่งแค่เรื่องเดียวกันด้วย เชื่อเถอะ…ร้อยทั้งร้อยแต่งนิยายกันมาแล้วตั้งหลายเรื่อง ไม่ก็รีไรท์กันจนปวดตับถึงจะออกมาสวยงามตามแผงหนังสือ ไรเตอร์ก็สู้ๆ เข้านะคะ เหมือนเดิมค่ะ…ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจถามได้ทางข้อความลับนะคะ ^^


* นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของนักอ่านคนหนึ่งในคราบนักวิจารณ์เท่านั้น จะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่อยู่ที่ไรเตอร์จะพิจารณาค่ะ และหากทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย