ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องสมุดรวบรวมตัวละครของ Eagle Sonic

    ลำดับตอนที่ #174 : The Guardian of Hope. ผู้พิทักษ์แห่งความหวัง(13)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 80
      0
      5 ธ.ค. 61




       
     The only way to do great work is to love what you do.

    หนทางเดียวที่จะทำงานให้ดีเยี่ยม ก็คือรักในสิ่งที่คุณทำ

    - Steve Jobs-

     I am a slow walker, but I never walk back.

     ฉันอาจเป็นคนที่เดินช้า แต่ฉันก็ไม่เดินถอยหลัง

    You can fool all of the people some of the time, and some of the people all of the time, but you can’t fool all of the people all of the time.

     คุณหลอกคนทุกคนได้ในบางเวลา และหลอกบางคนได้ตลอดเวลา แต่ คุณไม่สามารถหลอกทุกคนได้ตลอดเวลา

    -Abraham Lincoln-












    Application








    "โย่ว!! เด็กเกรียนมาแล้วฮะ พี่น้อง"



       บทที่สมัคร : Guardian

       ชื่อ/นามสกุล : แอนดี้ เจเนแวนซัส(Andy Jenevansus)

       ชื่อเล่น : แอนดี้ (Andy)

       สัญชาติ : ไทย

       เชื้อชาติ : อเมริกา-ไทย-แอฟริกัน

       สถานะ : เด็กไฮสคูลเกรด 12 ในดรงเรียนานาชาติ (ม.6) หมาหัวเน่าที่พ่อแม่ไม่รัก พออยู่โลกใหม่ เป็นศิลปินข้างถนน ที่มีเงินพอกินพอใช้

       เพศ : หญิง

       ลักษณะ : ผิวแทน ผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้น  หุ่นดี หน้าคมแบบสาวไทย แข็งแรงแบบนักกีฬา สูง 175 ซม. น้ำหนัก 59 กก.  ตาสีฟ้า อยู่โลกใหม่มีตาสองสี ข้างซ้ายดำ ข้างขวาฟ้า สวมเสื้อกล้ามนักกีฬาสีดำ กางเกงยีนส์ขาสั้น ผูกแจ็คเก็ตที่เอว บางทีใส่แว่นกันแดด หมวกแก๊ป ผ้าปิดปากลายทศกัณฐ์

       อายุ : 17 

       นิสัย :  ห้าว กวนตีน เลือดร้อน  บ้าระห่ำ บ้าดีเดือด  ซ่าบ้าบิ่น มุทะลุ แหกกฎทุกสถานการณ์ ไม่แคร์ใคร ปากหมา ขวานผ่าซาก แต่เวลาสู้จะใจเย็นเลือดเย็นมาก มีความเป็นผู้นำ รักอิสระ มองเผินๆดูเป็นคนเบื่อโลก แต่ถ้าสนิทกันจะรู้ว่าเป็นคนที่ยิ้มง่าย เข้ากับคนอื่นง่าย แค่เวลาใครดูถูกกลั่นแกล้งเพื่อนและคนในครอบครัวจะกลายเป็นปีศาจในทันที เด็กศิลป์ ติสต์แตก อารมณ์ศิลปิน 

       ประวัติ : หากเปรียบแอนดี้กับลูซี่ ชีวิตทั้งสองก็เฮงซวยไม่แพ้กัน เพราะแอนดี้นั้นเป็น แอสเพอร์เกอร์ซินโดรม (เป็นความบกพร่องของพัฒนาการที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวรูปแบบหนึ่ง โดยบกพร่องในทักษะทางสังคม ร่วมกับมีพฤติกรรมหมกมุ่น ทำซ้ำๆ ไม่ค่อยยืดหยุ่น จนเกิดผลเสียต่อการดำรงชีวิต การเรียน การทำงาน และการเข้าสังคม ส่วนด้านการใช้ภาษา สามารถพูดคุยสื่อสารปกติ แต่ไม่เข้าใจลูกเล่น สำนวน มุกตลกต่างๆ มีระดับสติปัญญาปกติ ความจำดีแต่มีปัญหาในการประยุกต์ใช้) คนในครอบครัวไม่ยอมรับ ร้องไห้ก็ซ้ำเติม ทำได้ดีหน่อยก็ไม่เคยชม บอกว่ายังไม่ดีพอ โมโหก็บอกว่าเรียกร้องความสนใจ แต่ทุกคนในครอบครัวมักจะสนใจน้องชายที่เป็นลูกน้าน้องสาวแม่ ที่เก่งไปหมดทุกอย่าง  เวลาอยู่โรงเรียน เพื่อนก็รังแก ไม่ยอมคบ จะคบก็เวลาหลอกใช้งาน (ตอนเด็กนางซื่อมาก โดนคนหลอกบ่อย โดยเฉพาะเรื่องขอยืมตังค์) ผู้ใหญ่ก็เอาแต่ดูถูก นินทา เยาะเย้ย
    "ดูสิ อีดำปากเป็ดมาแล้ว ฮ่าๆ!!"
    "น่ารังเกียจ ออกไปนะ!"
    แต่คนเราเมื่อถูกซ้ำเติมทุกวัน วันเแล้ว วันเล่า มีหรือที่จะไม่หมดความอดทนแม้แต่เด็กสมาธิสั้นก็เช่นกัน
    ผัวะ!!
    และในที่สุดความอดทนของแอนดี้ก็ถึงขีดจำกัด ในวันเกิดครอบอายุ 14 ตอนที่โดนพวกผู้ชายแกล้ง เธออัดหน้าและเขกหัว ซัดกับพวกนักเลงอย่างก้าวร้าว ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นผู้หญิง สู้ไม่ได้ แต่นางก็ยังฮึดสู้ จนถูกเข้าห้องปกครอง
    และตั้งแต่วันนั้นมา ทุกคนก็มองว่านางเป็นเด็กมีปัญหา เข้าสังคมกับคนอื่นไม่ได้ แต่ตอนนี้นางไม่แคร์แล้ว ใครว่ามานางด่ากลับ แม้กระทั่งครอบครัวของตัวเอง หาว่ามองหน้าแล้วหาเรื่อง นางอัดลูกเดียวไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิง

    เพราะนางถือคติว่า เออ ถึงโดนแกล้งแล้วไง ฉันไม่แคร์เฟ้ย จะอัดให้เละเลย!!

    แต่ยังดีที่ลุง พี่ชายพ่อที่เสียไป ยังเอ็นดูเธออยู่ เขาสอนวิชามวยไทให้เธอเพื่อให้เธอใช้ป้องกันตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจรับเธอไปเลี้ยงและพาเธอย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อเมริกา

    แน่นอนว่า สังคมในโรงเรียน ทุกที่ ทุกประเทศบนโลก ย่อมต้องมีเด็กเกเรเสมอ พอย้ายไปเรียนโรงเรียนใหม่ที่อเมริกา นางก็โดนแกล้ง แต่นางก็ไม่แคร์ สู้จนถึงที่สุด

    จนกระทั่งอายุ 17 ชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไป ขณะไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์กับลุง ก็ได้เกิดเหตุการณ์ก่อการร้ายขึ้น เธอกับลุงถูกจับเป็นตัวประกัน และด้วยความห้าว เธอเลยท้าไอ้พวกโจรพวกนั้น จนเกือบจะถูกยิงกระโหลกตาย ถ้าหากลุงไม่เข้ามาขวาง และรับกระสุนแทนเธอจนต้องตาย

    เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้แอนดี้เสียใจมาก เพราะลุงนั้นเปรียบเสมือนพ่อแท้ๆของเธอ และเมื่อไม่มีลุง ชีวิตของเธอก็เริ่มมืดมน และเพื่อชดใช้ความผิด แอนดี้จึง ตัดสินใจ หยิบปืนมายิงหัวตัวเองทิ้งอย่างไม่เกรงกลัว

    ลุง แอนดี้ขอโทษ แอนดี้จะชดใช้ให้ลุงเอง..

    ปัง!!

    แต่ทว่า พอลืมตาขึ้น กลับพบกับเหตุการณ์ประหลาดที่บุคคลปริศนาปรากฏตัวขึ้นมาบนจอมอนิเตอร์ เเล้วยื่นข้อเสนอให้มาเป็นผู้พิทักษ์ ซะงั้น

    ถึงจะงงๆ เงอะ อยู่บ้างแต่พอได้ฟังเรื่องพรเท่านั้นแหละ นางก็ตอบตกลงทันที

    ลักษณะการพูด : ห้าวๆ พูดฮะ ชอบสบถเป็นคำอังกฤษ
    "Holy Sh*t อีกแล้วเหรอว่ะเนี่ย!?"
    "อะไรเล่า เป็นเด็กสมาธิสั้นแล้วมันผิดตรงไหนฟ่ะ!!"
    "ฉันไม่สน ต่อให้โดนแกล้งมากแค่ไหน ฉันก็ไม่แคร์หรอกเฟ้ย!!"

      พร : 
    -ขอให้ได้ชิมอาหารทั่วโลก
    -ขอให้ได้เจอฮาเดส เพื่อจะได้ขอเจอลุงที่เป็นวิญญานเป็นครั้งสุดท้าย และขอโทษเขา
    -ขอให้ได้นกธันเดอร์เบิร์ดเป็นสัตว์เลี้ยง

       พลัง : -Graffiti Art Design พลังที่เกิดจากการวาดภาพในอากาศ และแปรเปลี่ยนให้ภาพนั้นกลายเป็นสิ่งของที่ใช้ได้จริง เช่น วาดทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ก็จะมีชีวิตจริง ควบคุมภาพวาดได้ โดยสีที่นางเพ้นท์เป็นสีที่เรืองแสงในความมืดได้ นอกจากนี้นางยังสามารถสร้างระเบิดควันสี เพียงแค่โยนกระป๋องสีลงพื้น กระป๋องก็จะระเบิดและฟุ้งกระจายออกจนกลายเป็นควัน 

       ความสามารถพิเศษ : 
    -เล่นโขนเก่ง ตีระนาดเพราะมาก
    -ชกต่อยคนเก่ง แรงเยอะ บ้าพลัง จอมผาดโผน วิ่งเร็วมากเหมือนเดอะแฟลช
    -วาดรูปเก่ง โดยเฉพาะกราฟฟิตี้ ชอบวาดการ์ตูนคอมิกส์
    -ฉลาด เก่งคำนวณ และภาษาอังกฤษ ความจำดี

       อาวุธ : กระป๋องสเปรย์สีเวทมนตร์ และ โยโย่จักรที่บั่นคอคนขาดได้เลย

       ของที่ชอบ : ภาพวาด,กราฟฟิตี้,หมากฝรั่ง,จักรยานยนต์,เพลงแร็ป

       ของที่เกลียด : การแกล้งคนอื่น

       ของที่กลัว : ตุ๊กแก แต่เวลากลัวหน้านิ่งมาก เนื่องจากมันสลบเรียบร้อย

       เพิ่มเติม : เป็นทอมตัวจริงฮะ แต่นางไม่ค่อยสนความรัก แล้วก็พลังของนางมาจากแม่สาวกราฟฟิตี้ใน MV KDA ครับ
     
       
         
    Z y c l o n
        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×