คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ภารกิจพิเศษ : Party Time Special
ภารกิจพิเศษ : Party Time Special : ฝากใจ...ความสัมพันธ์ใหม่?
“ดาว....ฉันว่า...เราคงต้องทบทวนความสัมพันธ์กันใหม่แล้วนะ”
หลังจากฉันพูดประโยคนั้นจบ ดาวก็นิ่งไป และมองหน้าฉันเหมือนต้องการคำตอบ...ฉันพยายามรวบรวมความกล้า กำลังจะอ้าปากพูด แต่ก็ต้องกลืนคำพูดนั้นลงคอซะก่อน เพราะต้นเหตุของปัญหากำลังเดินมานู่นแล้ว ....
ฉันปล่อยมือออกจากคนข้าง ๆ อย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะยิ้มรับคนมาใหม่ที่เอ่ยเสียงหวานมาแต่ไกล
“ก้อย เหนื่อยจังเลย” ไม่พูดเปล่า พี่สไปรท์เอาหัวของตัวเองมาวางที่ไหล่ของฉัน ฉันหน้าเหวอไปชั่วขณะ มองดาวที่ลุกขึ้นเดินออกไปจากฉัน....ท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ พี่ขวัญที่เดินมากับคนขี้อ้อนคนนี้ มองฉันกับพี่สไปรท์ด้วยสายตาไม่ค่อยสบอารมณ์เช่นกัน แล้วเดินตามคนก่อนหน้านั้นไป
“เหนื่อยมั้ย?” ฉันเอ่ยกับคนที่ยังอยู่ ที่กำลังดูดน้ำจากแก้วอย่างหิวกระหาย
“เหนื่อยดิ เล่นตั้งแต่เช้า เสียพลังงานไปเยอะเลย” พี่สไปรท์พูดพลางบิดขี้เกียจไปมา แล้วทุบท้ายทอยตัวเองเพื่อคลายอาการปวดเมื่อย
“เหนื่อยมั้ย ที่ต้องฝืนทำอะไรที่มันไม่ตรงกับใจตัวเองแบบนี้”
ฉันทำหน้าจริงจัง จนพี่สไปรท์ชะงักไป มองหน้าฉันนิ่ง
“ถ้าก้อยไม่เต็มใจจะช่วยก็น่าจะบอกกันแต่แรก” แววตาของคนพูดสั่นไหวนิด ๆ
“ไม่ใช่ว่าไม่เต็มใจ แต่พี่กำลังจะทำเกมของพี่พังด้วยตัวของพี่เอง”
พี่สไปรท์เงียบไป ฉันเลยพูดต่อ
“วันนี้พี่ก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ถึงได้ต่อว่าพี่ขวัญ ที่พี่ขวัญเขาหอมแก้มดาว แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะว่าพี่แพ้พี่ขวัญอย่างราบคาบ”
ฉันพูดแรงไปรึเปล่านะ คนข้างหน้าถึงได้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม พี่สไปรท์ยกมือทั้งสองข้างไปปิดหน้าตัวเอง ฉันทำอะไรไม่ได้ดีมากไปกว่าการโอบไหล่คน ๆ นี้ ไว้ และตบไหล่ให้กำลังใจ...อยู่ดี ๆ พี่สไปรท์ก็พุ่งตัวเข้ากอดฉันเต็มแรง ฉันกอดปลอบ ลูบกลุ่มผมด้านหลังอย่างแผ่วเบา ด้วยหวังว่ามันจะทำให้อีกคนรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง
...............................
บ้าน The Roommate (เวลา 16.30 น.)
คนอื่น ๆ พากันไปอาบน้ำชำระร่างกายหลังจากเหนื่อยล้ามาทั้งวัน ทางรายการจึงมีปาร์ตี้พิเศษให้พวกเราได้ผ่อนคลายกันบ้าง และที่พิเศษกว่านั้นคือการ Offline ตั้งแต่เวลา 18.00 – 00.00 น. ซึ่งพวกเราจะมีเวลาส่วนตัวของตัวเองด้วย
ฉันกับพี่เต้ยกำลังเตรียมอาหารสำหรับปาร์ตี้ในตอนเย็น นั่นก็คือเค้กและพิซซ่าฝีมือพี่เต้น ที่มีฉันอาสาเป็นลูกมือ ส่วนอาหารคาวนั้นทางรายการได้สั่งมาให้แล้ว เพื่อลดเวลาในการทำอาหาร เราจะได้สนุกกันอย่างเต็มที่ และที่สำคัญเราไม่ลืม “กับแกล้ม” ที่ทางรายการอนุญาตให้เราดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์นิด ๆ ได้ อาทิ สปาย เบียร์ ได้ ยกเว้นเหล้า...ที่ห้ามโดยเด็ดขาด ซึ่งปกติแล้ว ฉันก็ไม่ใช่คนชอบดื่มอะไรหรอกนะ แต่ในเมื่อโอกาสนานทีปีหน ก็จะลองชิม ๆ พอได้รู้รสแค่นั้นแหละ
หลังจากคนอื่น ๆ เริ่มทยอยลงมาแล้ว ฉันกับพี่เต้ยก็ผลัดกันกับขนมปังและออยในการทำส่วนที่เหลือ ...ขณะที่เดินผ่านห้องของดาวกับพี่ขวัญที่แง้ม ๆ ประตูไว้ ฉันก็บังเอิญสอดสายตาเข้าไปโดยบังเอิญ
ภาพที่เห็น คือดาวเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว แต่มีผ้าขนหนูผืนเล็กพาดอยู่ที่คอ ก่อนจะนั่งลงที่ปลายเตียง ส่วนพี่ขวัญเดินมาจากไหนไม่รู้มานั่งข้าง ๆ ดาว แล้วดึงผ้าขนหนูผืนเล็กนั้นมาซับและเช็ดผมให้ คนที่ถูกเช็ดให้ก็หันมายิ้มแก้มป่องให้คนมีน้ำใจ แล้วใช้กำปั้นเล็ก ๆ ยันเข้าที่ท้องของอีกฝ่าย
“ขอบคุณนะคะ” ดาวยิ้มตาหยีให้พี่ขวัญ ที่ลูบหัวยัยตาสระอิอย่างเอ็นดู
ฉันเบือนหน้าหนีจากภาพหวานตรงหน้า แล้วเดินดุ่ม ๆ เข้าห้องตัวเอง
ปัง!
เสียงปิดประตูเกินความพอดี ทำให้พี่กานต์ทำหน้างง ๆ
“โมโหใครมา”
“เปล่าค่ะ สบายดี”
ฉันพูดได้ตรงข้ามกับสีหน้าของตัวเองเกินไปรึเปล่านะ พี่กานต์เลยถามฉันขึ้นมาว่า
“ทำไมคนเราชอบทำอะไรที่มันไม่ตรงกับใจตัวเองอยู่เรื่อยเลยนะ”
ฉันซบหน้าเข้าที่ไหล่ของพี่กานต์ น้ำตาซึมนิด ๆ พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาอย่างฟุ่มเฟือย
“ยืมไหล่แป๊บเดียวนะคะ” ฉันสูดลมหายใจลึก ๆ ขอเวลาหลับตาสะกดอารมณ์ของตัวเองสักพัก
ตัดภาพไปยังผู้ชมทางบ้าน
“เฮ้ย! พี่ขวัญกับดาวคบกันป่าววะ ดูมุ้งมิ้งกันชอบกล ฉันว่ามันไม่แค่พี่น้องแล้วนะเว่ย” ดิวเอ่ยขึ้นมา
“ฉันว่าสคริปท์ชัวร์ จับคู่จิ้นงี้ปะ ฉันว่ากับก้อยยังดูเคมีเข้ากันมากกว่า” แอล สาวฟันเหล็กตอบโต้
“แต่พี่สไปรท์กับก้อยก็น่ารักนะเว่ย อยู่ด้วยกันตลอดๆ จิ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ไม่รู้แหละ แต่ตอนนี้ฉันต้องโหวตก้อยกับดาวก่อน แกเหมือนกันดิว เย็นนี้ไปกดตังค์มาเติมโทรศัพท์โหวตให้สองคนนั้นด้วยนะ”
“ครับผม”
................
Offine Time
ฉันเดินลงมาพร้อมกับพี่กานต์ที่นั่งรอฉันจนอาบน้ำเสร็จ ฉันอยู่ในชุดสบาย ๆ เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนขาสั้น ฉันยีผมที่สระไม่ทันแห้งดีไปมา พลันสายตาก็มองไปยังคู่ข้างหน้าที่นั่งเบียดกันบนโซฟาตัวยาว ทั้ง ๆ ที่มันเหลือที่นั่งอีกเยอะแยะเนี่ยนะ ดาวกับพี่ขวัญหัวเราะคิดคักมีความสุขเหลือเกิน เสมือนโลกนี้มีกันอยู่สองคน แต่มันกลับทำให้โมเลกุลความทุกข์ของฉันให้หนาแน่นขึ้นไปอีก
ฉันนั่งลงข้าง ๆ พี่สไปรท์ ที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกฝั่ง แล้วคว้าแก้วน้ำสีเหลืองในมือของอีกคนกระดกลงคอ
อึก อึก อึก...!
“เฮ้ย! ก้อยเป็นอะไร” ทุกคนหันมาที่ฉันเป็นตาเดียว...
“เครื่องร้อนแล้วเหรอ” พี่เต้ยพูดพลางนั่งลงด้านล่างตรงปลายเท้าของฉัน...
“ยกซด!” พี่เต้ย กับพี่สไปรท์ยกแก้วมาชนกับฉัน ก่อนที่จะยกจนเหลือคนละครึ่งแก้ว
“ขวัญ ไม่เอาบ้างเหรอ” พี่กานต์พูดพร้อมกับยื่นแก้วน้ำสีเหลือง ๆ ให้
“ไม่ล่ะ เราไม่เคยกิน” พี่ขวัญบอกปัด...แต่ก็มีเสียงคนข้าง ๆ ฉันแทรกต่อ
“ขวัญไม่กล้ากินหรอก...จริงมั้ยคะ คุณประธานนักเรียน” พี่สไปรท์ลอยหน้าลอยตา ท้าทายสุด ๆ...พี่ขวัญดูเจ็บใจใช่เล่น ดูจากสายตาแล้ว คาดว่าคงเข้าแผนพี่สไปรท์แน่นอน
“โอเค งั้นเอามาลองสักแก้ว” ว่าแล้วก็รับจากมือพี่กานต์ ดูท่าทางกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะจิบเข้าไปเล็กน้อย....ดูทุกคนจะลุ้นกับผลตอบรับของพี่ขวัญมาก ๆ
“ก็โอเค แต่กลัวจะเมาจัง” พี่ขวัญยิ้มให้กองเชียร์ทุกคน ....นี่แหละนะความน่ารักของพี่ขวัญ...ถ้าดาวจะตกหลุมรัก...มันก็คงไม่แปลกนักหรอก
......
“ก็ปากมันว่างเลยต้องโทรมาบอกคิดถึงกัน”
https://www.youtube.com/watch?v=GKBuLbDXXyQ
ขนมปังกับออยกำลังกอดคอกันร้องคาราโอเกะเพลงคู่กันอย่างน่ารัก....ขณะที่ฉับกับดาวเขยิบมานั่งใกล้กันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
“เมาแล้วเหรอ” ดาวถามขึ้นมา
“เปล่าซะหน่อย”
“จริงอ่ะ ไหนพิสูจน์ซิ”
ไม่พูดเฉย ๆ ดาวเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉัน แล้วทำจมูกฟุดฟิดเหมือนจะพิสูจน์อะไรบางอย่าง
“หยี...กลิ่นเบียร์เต็มที่ขนาดนี้นะ...คอแข็งไม่เบานะเรา” ดาวพูดพร้อมกับตีแก้มฉัน
“อย่ากินเยอะ...เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำภารกิจไม่ไหว”
“ดาว.......” ฉันเรียกชื่อคนข้างหน้า
“หือ...ว่าไง” ดาวทำหน้าใสซื่อ ทำไมดูน่ารักอย่างนี้นะ
ฉันเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ดาว....เหมือนจิตใจล่องลอย ไร้สติ....
“ดาว....ฉัน....”
“..............”
“ดาว ....” พี่ขวัญพุ่งร่างเข้ามานอนตักดาว สลบเหมือดไปแล้ว ....ดาวลูบผมพี่ขวัญแผ่วเบา แล้วเงยหน้ามามองฉันที่จ้องอยู่
“มีอะไรเหรอก้อย”
“เปล่า ไม่มีอะไร” ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินออกไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัวนิด ๆ รู้สึกไม่ชอบใจ ไม่ชอบเลยจริง ๆ ที่เห็นดาวอยู่กับพี่ขวัญ ทั้ง ๆ ที่ฉันเป็นคนผลักไสให้ดาวคบกับพี่ขวัญแท้ ๆ แล้วจะเจ็บทำไม ปวดใจทำไม...ที่เห็นเขาอยู่ด้วยกัน ฉันยืนพิงผนังหน้าห้องน้ำ ทรุดลงอย่างหมดแรง ก่อนจะซบหน้าลงที่หัวเข่าที่ชันขึ้นมา พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาอีก
จู่ ๆ ก็มีมือมานวดที่ไหล่ฉันเบา ๆ ฉันเงยหน้าขึ้น เห็นพี่สไปรท์นั่งพิงผนังอยู่ใกล้ ๆ ฉัน...มือของเธอเลื่อนลงมาจับที่มือของฉัน แล้วกำไว้แน่น
“พี่ว่า...เราเลิกเล่นเกมกันเถอะ”
ฉันขมวดคิ้วสงสัย พร้อมทวนคำถาม “เลิกเกม?”
“เหนื่อยว่ะ!”
ก่อนที่ฉันจะพูดอะไรขึ้นมา จู่ ๆ พี่สไปรท์ก็ขยับเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ริมฝีปากของคนเป็นพี่ประกบเข้าตรงที่เดียวกันกับฉัน พลันก็เปลี่ยนเป็นบดเบียดรุนแรงขึ้น ฉันเคลิ้มไปกับรสจูบของสาวฮอดที่ขึ้นชื่อว่าเสน่ห์แรงที่สุดของโรงเรียน จูบที่ชำนาญขั้นเทพ ฉันก็เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับด้วยเหมือนกัน
เพล้ง!!!
เสียงสิ่งของประเภท กระทบลงบนพื้น ทำให้ฉันชะงักไป และรีบดันพี่สไปรท์ออก เห็นคนข้างหน้าที่สีหน้าของเธอตอนนี้ไม่เหลือรอยยิ้มแม้แต่น้อย เธอกำหมัดแน่น แล้วเดินออกไปจากตรงนั้น
“ดาว” ฉันร้องเรียก พลางกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเธอไป....คนอะไรขาก็ไม่ได้ยาวมาก ทำไมเดินเร็วจังนะ...
.........................
“ดาว” ฉันคว้าข้อมือขวาของคนตัวเล็กกว่าไว้ได้ทัน เมื่ออีกมือหนึ่งกำลังบิดประตูจะเดินเข้าไปในห้อง
“ปล่อยนะ!” ดาวพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของฉัน
“ฟังกันก่อนสิ” ฉันพยายามอ้อนวอนขออธิบายอะไรบางอย่าง
“........................”
ดาวมองหน้าฉันแววตาสั่นระริก ก่อนค่อย ๆ คลายมือออกจากฉัน แล้วรีบปิดประตูอย่างรวดเร็ว แต่ฉันไวกว่าจึงดันตัวดาวเข้าไป...ให้เราสองคนเข้าไปในห้องนั้นได้ ฉันตัดสินใจปิดประตู และล็อคทันที ด้วยกลัวอีกคนจะหนีฉันไปอีก....
ตอนนี้ฉันกอดดาวจากด้านหลัง พยายามที่จะอธิบายให้เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่ฉันกับดาวไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะต้องบอกเหตุผลอะไรกันด้วยซ้ำ ว่าทำแบบนั้นทำไม ....ทำไมดาวต้องโกรธฉัน และทำไมฉันต้องแคร์ว่าดาวจะรู้สึกยังไง หรือว่า......
“แกหึงฉันเหรอ” ฉันถามเชิงหยั่งความรู้สึกของอีกคน ที่ยังดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของฉัน
“หึงอะไร ทำไมต้องหึง แกจะทำอะไรกับคนของแกก็เรื่องของแกสิ”
ดาวไม่ยอมรับ พร้อมทั้งพยายามจะสะบัดตัวออกไปอีก แต่อาจจะด้วยดิ้นแรงไปหน่อย ดาวจึงเซออกจากอ้อมกอดของฉัน เหมือนจะล้ม ฉันรีบคว้าตัวอีกคนไว้ จังหวะนั้นเราอยู่ใกล้กันมาก มากจนรู้สึกว่าหัวใจตัวเองกับหัวใจของคนตรงหน้าเต้นแรงสลับกัน เราสบตากันพักหนึ่ง
“ก้อย ที่แกบอกฉันว่า....เราต้องทบทวนความสัมพันธ์กันใหม่ หมายความว่าไง?” เป็นดาวที่ทำลายความเงียบนั้น เพื่อไม่ให้เสียงหัวใจของเราดังเกินไป
“คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ” ฉันถอนหายใจยาว ๆ “ในเมื่อแกกับพี่ขวัญก็ดูสวีทกันดีนิ”
ดาวมองหน้าฉันเหมือนค้นหาคำตอบ
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ขวัญ”
“ก็ถ้าแกมีพี่ขวัญ แล้วฉันจะไปอยู่ตำแหน่งนั้นได้ยังไงล่ะ”
ฉันหลบตาดาว ด้วยคิดว่าตัวเองกำลังสารภาพรักคนข้างหน้ากลาย ๆ
“แกก็มีพี่สไปรท์อยู่แล้ว จะมาพูดแบบนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมา” ดาวตัดพ้อ
“ฉันกับพี่สไปรท์ไม่ได้เป็นอะไรกันนะ....เราแค่...” ฉันพูดยังไม่จบ แต่ดาวสวนขึ้นมาซะก่อน
“ถ้าแค่....แกคงไม่จูบกันแบบนั้นหรอก” ดาวโพล่งเสร็จก็เตรียมตัวจะเดินหนี ฉันรีบคว้าตัวคนข้างหน้าไว้จากด้านหลังเอาไว้ ฉันกอดรั้งดาวไว้เป็นครั้งที่สอง กระซิบข้างหูเบา ๆ
“คนที่ฉันอยากจูบ...มีแค่แกเท่านั้นนะดาว”
ว่าพลันดาวก็หันหน้ามามองฉัน ฉันได้โอกาสจึงเลื่อนหน้าเข้าไปประกบริมฝีปากคนข้างหน้าเพียงแผ่วเบา ฉันดึงริมฝีปากออก แล้วหมุนตัวดาวให้หันมาหาตัวเอง
“แกฟังฉันนะดาว....คนที่ฉันแคร์ คนที่ฉันรู้สึกดี ๆ ด้วยก็คือแก....ฉันอยากทบทวนความสัมพันธ์ของเรา....เพราะฉันรู้สึกว่า...ฉันเป็นเพื่อนกับแกไม่ได้อีกแล้ว”
ดาวโผเข้ากอดฉันเต็มรัก ฉันรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้บอกความรู้สึกที่เก็บไว้มานานพอสมควร ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน แต่เมื่อมันเกิดไปแล้วก็จะพยายามรักษาไว้ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน
ดาวคลายกอดจากฉัน แล้วเปลี่ยนมาใช้แขนคล้องคอ จ้องหน้าและยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ยิ้มอะไร” ฉันถามแก้เขิน
“เมื่อกี้มันเบาไป เอาใหม่ได้มะ?”
“หืม!” ฉันขมวดคิ้ว
ดาวไม่พูดต่อ แต่โน้มหน้าเข้ามาใกล้ มารู้ตัวอีกทีตอนนี้ริมฝีปากของเราก็แตะกันเหมือนก่อนหน้า แต่เปลี่ยนไปตรงที่มีการลงน้ำหนักมากขึ้น ด้วยสถานการณ์ที่เร่าร้อนนั้นทำให้ฉันเผลอดันตัวคนตัวเล็กกว่าลงบนเตียง โดยที่ฉันคล่อมเธออยู่ ....ดาวล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวของฉัน สัมผัสของมือที่โดนหน้าท้องทำให้ฉันรู้สึกขนลุกไปทั่งตัว....ฉันก้มลงใช้จมูกซุกไซ้ไปยังลำคอขาว ๆ ของคนข้างล่าง จนมีเสียงเล็ก ๆ ลอดลำคอออกมา
“อื้อ!”
ฉันเลื่อนมือไปที่ด้านหลัง ล้วงเข้าไปในเสื้อบาง หวังจะปลดตะขอนั้น
ก็อก! ก็อก!
เสียงเคาะประตูขัดจังหวะคู่เพื่อนรัก ฉันพลิกตัวขึ้นมานั่งอย่างเสียไม่ได้ ส่วนดาวลุกขึ้นลูบผมเผ้าและจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง
“พี่ขวัญ”
ดาวอุทานเสียงดัง จนฉันต้องเดินมาดู จึงเห็นสภาพของพี่ขวัญที่เมาคอพับอยู่หน้าห้อง ...
ฉันปล่อยให้ดาวดูแลพี่ขวัญไปพลาง ๆ ส่วนฉันเดินไปสำรวจเหตุการณ์ข้างล่าง ที่ตอนนี้ขนมปังกับพี่กานต์เมทของฉันแดนซ์กระจายลืมแก่ ^_^ ส่วนพี่เต้ยกับออยก็สาละวนอยู่ในห้องครัว น่าจะทำกับแกล้มเพิ่มล่ะมั้ง
ฉันหันไปมองนาฬิกาที่เข็มสั้นชี้เลข 10 ส่วนเข็มยาวชี้เลข 9 ...แสดงว่าเหลือเวลาอีกชั่วโมงกว่า ๆ รายการก็จะออนแอร์แล้วสินะ
สวบ!
มีใครกอดสักคนกอดฉันอยู่ข้างหลัง
“พี่สไปร์ท!” ฉันสงสัยปนตกใจ
“ตกใจอะไร กอดไม่ได้รึไง หรืออยากให้เป็นดาวถึงจะชอบใจ” พี่สไปรท์ทำหน้าบู้ใส่ แล้วคลายกอดออกจากฉัน พลางมือก็เอื้อมไปหยิบแก้มน้ำสีเหลืองมายกอึก อึก ทำเหมือนมันเป็นน้ำเปล่าไปได้เนาะ
“กลุ้มใจอะไรนักหนา” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง
“....ก้อยอย่ารักดาวได้มั้ย”
“ว่าไงนะ” ฉันทวนคำถามอีกครั้ง
“ขวัญบอกพี่....ว่าขวัญ.....”
พี่สไปร์ทปิดหน้า...ร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น....
“............”
“............”
^
^
^
“ขวัญกับดาวมีอะไรกันแล้ว”
..............................
หลังจากประโยคที่สไปรท์บอกฉัน ฉันก็ดิ่งไปที่ห้องของพี่ขวัญกับดาวทันที ฉันบิดลูกบิดประตูที่ไม่ได้ล็อคนั้นเข้าไปอย่างไม่ลังเล และภาพที่ฉันเห็นก็ตรงกับคำให้การของคนที่ร้องไห้ข้างล่างนั่นซะด้วย
.......ดาวจูบกับพี่ขวัญ
......ต่อหน้าต่อตา....คนที่เพิ่งจูบกับเธอไปเมื่อกี้....
ดาวเหมือนรู้ตัวว่ามีใครเข้ามา....ดาวหันมา แล้วทำหน้าตกใจ....ไม่รู้ว่าเสแสร้งรึเปล่า....แต่ดาวพยายามดึงมือออกจากพี่ขวัญที่รั้งแขนดาวที่กำลังจะลุกตามฉันมา
“ก้อย....มันไม่ได้เป็นแบบที่แกเห็นนะ”
เสียงเรียกสุดท้าย ก่อนที่ประตูบานนั้นจะปิดลง ....ฉันเดินดุ่ม ๆ ลงมาข้างล่าง....มุ่งตรงไปยังวงแอลกอฮอล์นั้น พลันมือก็หยิบเอาแก้วที่มีน้ำสีเหลือง ๆ ที่อยู่ในมือพี่สไปร์ท ยกดื่มอึก อึก เลียนแบบคนที่เพิ่งดื่มไปเมื่อกี้ ฉันหยีตาเล็กน้อย เนื่องจากความขมของมัน แต่มันก็ไม่บาดลึกเหมือนภาพที่ฉันเห็นเมื่อกี้หรอก
“ขวัญกับดาวมีอะไรกันแล้ว” !!!
ฉันควานหาขวดที่มีน้ำสีเหมือนเมื่อกี้ ...แต่ไม่เจอ ยกมาแต่ละขวด มีแต่ขวดที่ว่างเปล่า สงสัยบรรจุอยู่ในท้องของคนที่นั่งกุมหัวตัวเองอยู่ข้าง ๆ นี้มั้ง
“มันหมดแล้วพี่ก้อย พี่สไปรท์ยกเอา ๆ....รายการเขาให้แค่ลังเดียว แต่ยังเหลือสปาย สองสามขวดนะคะ” ออยพูดพลางหยิบขวดสปายใกล้ ๆ มือมาให้ฉัน
ฉันใช้ที่เปิดขวดเปิดฝาที่ปิดสนิทนั้น แล้วยกขวดขึ้นดื่ม เสมือนกระหายน้ำมาจากไหน ตอนนี้มันพร่องไปครึ่งขวด
“ขวัญกับดาวมีอะไรกันแล้ว” !!!
ฉันยกมันขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ปากขวดจ่ออยู่ที่ปากของฉันเท่านั้น เพราะมีมือหนึ่งดึงขวดนั้นออกไปซะก่อน
“พอเหอะ....”
ฉันหันไปตามเสียง ก็เห็นต้นเหตุที่ฉันเป็นไอ้ขี้เมาตอนนี้ ยืนจ้องหน้าฉันอยู่ ...ฉันหลบสายตา ทำหน้าไม่แยแส หันมาเปิดอีกขวดที่วางอยู่....
“ก้อย....เลิกทำแบบนี้เหอะ แกฟังฉันอธิบายก่อนนะ” ดาวนั่งลงข้าง ๆ จับมือฉันไว้....แต่ฉันไม่พูดอะไรต่อ กลับยกขวดที่เปิดใหม่ ดื่มมันลงไปอีกครั้ง .....และเป็นอีกครั้งที่ดาวดึงขวดนั้นออกจากมือฉัน
อึก อึก อึก
ดาวยกขวดสปายขวดแรกที่ยึดฉันไว้ จนหมดขวด ก่อนจะหยิบอีกขวดหนึ่งที่เพิ่งยึดจากฉันไปเมื่อกี้....
“ดาว พอแล้ว” ฉันคว้ามืออีกคนไว้ก่อน
“แกแพ้แอลกอฮล์นะเว่ย อย่าทำร้ายตัวเองดิ”
“คนที่ทำร้ายฉัน คือแกต่างหาก....ก้อย” ดาวพูดพลางเดินออกไป ฉันสังเกตเห็นน้ำตาที่คลอเบ้าของคนที่เดินออกไป....พลันร่างกายก็ลุกขึ้นเดินตามอัตโนมัติ ปล่อยให้ 5 คนที่เหลือ มองตามอย่างงุนงง
ที่ระเบียงข้างห้องนอนห้องสุดท้าย
ดาวยืนอยู่ตรงระเบียงข้างห้องนอนสุดท้าย มือของเธอพักอยู่ตรงราวไม้ของระเบียงนั่น ฉันเดินเข้าไปใกล้ ๆ เพิ่งรู้ว่าดาวตัวสั่นเทา และมีเสียงสะอื้นเบา ๆ ฉันจับที่ไหล่เธอ....แล้วจับตัวให้มองมาที่ฉัน ดาวก้มหน้าพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมาอย่างไม่ปิดบัง....
“ฉันขอโทษ”
ฉันพูดได้แค่นั้น ดาวก็สะอื้นหนักกว่าเดิม ฉันดึงคนข้างหน้าเข้ามาปลอบ พลางลูบผมเธอป้อย ๆ ...ตอนนี้เสื้อของฉันคงเต็มไปด้วยน้ำตา.....ว่าแต่มันเป็นน้ำตาของความรู้สึกอะไร ฉันยังไม่รู้เหตุผลในการร้องไห้ของแกเลยนะ....
“แกไม่เชื่อใจฉัน” เร็วเท่าความคิด เหมือนดาวโต้ตอบจากความคิดของฉัน
“ก็...ฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันเห็น” ฉันยืนยันความคิดของฉัน
“งั้นก็คงเหตุผลเดียวกัน...ที่แกอยากให้ฉันเชื่อว่าที่แกจูบกับพี่สไปรท์...แล้วบอกว่าไม่มีอะไรกัน”
ฉันเงียบไปกับเหตุผลของดาว และจำนนมันแต่โดยดี เรายังกอดกันอยู่อย่างนั้น...นานเท่าไหร่ไม่รู้......
แต่ตอนนี้.....ฉันกับดาว...อยู่ในห้องของฉัน....พี่กานต์ยังไม่ขึ้นมา ฉะนั้น...ในห้องนี้...มีเพียงแค่ “เรา”
“ไปล้างหน้าก่อนเหอะ มีแต่ขี้มูก” ฉันยื่นผ้าขนหนูให้คนขี้แย
ดาวตีไหล่ฉันเบา ๆ.....แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งความคิดไว้ที่ฉัน
“ขวัญกับดาวมีอะไรกันแล้ว” !!!
........
“แกมีอะไรกับพี่ขวัญแล้วเหรอ” ฉันพึมพำอยู่คนเดียว
“แกว่าไงนะ”
“เฮ้ย!” ฉันหันไปพอดีกับจังหวะที่ดาวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จมูกฉันเลยชนแก้มดาว ....เราสบตากันตามแบบฉบับหนัง หรือละครที่พระเอกกับนางเอกบังเอิญใกล้ชิดกัน....
นี่เป็นความบังเอิญรึเปล่า...
ที่เรา....รู้จักกัน....
ที่เรา...เป็นเพื่อนกัน....
ที่เรา....สนิทกัน....
และตอนนี้....ที่เรา....กำลังจะ....จูบกัน....อีกครั้ง.....
มันแค่ความบังเอิญ!
ฉันเบือนหน้าออกจากคนตรงหน้าที่ทำหน้างง ๆ จากการกระทำของฉัน เมื่อกี้ยังดูเคลิ้มอยู่เลย แต่ตอนนี้ความรู้สึกฉันยังค้างคา...อยู่กับคำถามที่ว่า
“แกมีอะไรกับพี่ขวัญแล้วเหรอ”
ฉันโพล่งออกไปโดยไม่รู้ตัว
“............................”
ฉันจ้องหน้าคนที่ไม่มีคำตอบอะไรออกมา หรือมันจะเป็นความจริงแบบที่พี่สไปรท์บอก
“แกมีอะไรกับพี่ขวัญจริง ๆ เหรอ?” ฉันย้ำคำถามอีกครั้ง
“............................”
ไม่มีคำตอบใด ๆ จากคน ๆ นี้...ที่ยืนนิ่งเหมือนยอมรับความจริงโดยปริยาย
“OK ....ขอบคุณสำหรับคำตอบ” ฉันหน้าหนีคนที่กำลังจะทำให้ฉันร้องไห้....
สวบ!
เสียงกอดจากด้านหลัง....ดาวกอดฉันไว้...ถ้าไม่แคร์...ไม่สนใจ...จะทำแบบนี้ทำไมกัน....ในเมื่อเธอมีอะไรกับคนนั้นแล้ว...คนของเธอ...ไม่ใช่ฉัน
“ใช่...ฉันมีอะไรกับพี่ขวัญ....แต่แค่จูบ....แค่จูบเท่านั้น”
ดาวซบหน้าที่แผ่นหลังของฉัน พูดออกมาเสียงอื้ออึง
“ไม่ใช่แค่ที่แกเห็น....แต่ฉันจะยอมรับเพียงแค่ว่า....ฉันจูบกับพี่ขวัญ....แต่ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้น”
ฉันถอนตัวเองออกจากการกอดกุม ก่อนจะใช้แรงผลักอีกคนไปจนชิดผนังตรงหัวเตียง มือข้างหนึ่งโอบคนตรงหน้าไว้ พลางเอามืออีกข้างค้ำไว้ตรงผนัง....
“ถ้าอย่างนั้น....เอาจูบของฉัน...ทดแทนรอยจูบพี่ขวัญได้มั้ย”
ดาวใช้นิ้วชี้ค่อย ๆ เกลี่ยที่ริมฝีปากของฉัน
“ก็ลองดูสิ”
...สิ้นคำเชื้อเชิญ ริมฝีปากของเราก็บดเบียดกันและกันอย่างเร่าร้อน....ดาวเปลี่ยนตำแหน่งของแขนมาคล้องที่คอของฉัน ....ฉันพยายามดันสิ่งที่อยู่ในปากเข้าไปควานหาความหวานจากลิ้นเล็ก ๆ นั้น รู้สึกว่ามีรสของแอลกฮอล์เจือ ๆ กระตุ้นอารมณ์เข้าไปอีก....ลิ้นเราเกี่ยวกันไปมา....จนฉันเป็นฝ่ายถอนจูบออกก่อน เนื่องจากรู้สึกว่าตอนนี้หายใจไม่ค่อยออก
“ผื่นขึ้นเลย” ฉันทักขึ้นมาเมื่อเห็นคอของอีกฝ่ายเริ่มมีผื่นแดง เนื่องจากแพ้แอลกฮอล์....
“ทำให้หายแดงสิ” ...
จะยั่วกันไปถึงไหน....ฉันคิดได้แค่นั้น....ก็ดันคนตรงหน้าลงเตียงเรียบร้อย ฉันค่อย ๆ ซุกไซ้ไปตามลำคอ....พลางมือก็ไล้ไปทั่วร่างกายของคนด้านล่าง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
ขณะนี้เวลาเที่ยงคืน...หมดเวลาออฟไลน์ ได้เวลาออนแอร์ค่ะ....!
ฉันกับดาวกระเด้งตัวออกจากกันอัตโนมัติ....วันนี้เป็นอะไรนักหนาเนี่ย มีแต่อะไรมาขัดจังหวะตลอด....เราถอยออกจากกันอย่างเขิน ๆ....สักพัก...พี่กานต์ก็ขึ้นมาพร้อมกับพี่เต้ย....
“ขอผิดกฎหน่อยดิ” เป็นพี่เต้ย...ที่เอ่ยขึ้นมาเบา ๆ
“ตอนนี้ไปยัดสไปรท์ไว้กับขวัญแล้ว แต่พี่จะเอากานต์ไปนอนที่ห้องด้วยนะ....แล้วออยก็ไปนอนกับขนมปัง....ดาวนอนกับก้อยได้มั้ย หรือจะเอาสไปรท์มานอนกับก้อย.......”
“ไม่เอา!” ดาวพูดทันควัน...จนฉันก็อึ้งไปเหมือนกัน....ดาวกระทุ้งศอกใส่ท้องของฉันจนร้อง “โอ๊ย! ” ออกมา
“OK ตามนั้นค่ะ....”
ฉันปิดประตูส่งแขกไปเรียบร้อยแล้ว ก็หันมาหากระต่ายน้อย...ที่กำลังจะได้กินอยู่แล้วเชียว ที่ตอนนี้ยืนยิ้มหวานให้ฉันอยู่....
“ต่อมั้ย” ฉันแกล้งกระเซ้าคนข้างหน้า
“จะบ้ารึไง” ดาวทุบที่ไหล่ของฉัน “ออนแอร์นะเว้ย!”
“ใครว่า” ฉันยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ฉันเอื้อมมือไปปิดไฟบนหัวเตียง...หวังว่าความมืดนั้น....จะไม่ทำให้เห็นว่าฉันกำลังอุ้มคนที่อยู่ด้วย....เข้าไปในห้องน้ำแล้ว.....
ลงชื่อ.........วิริยา
23 กันยายน
..........
จบไปอีกหนึ่งตอน สำหรับ Special Part ของเรา....NC ....ถ้าใครอยากได้ทิ้งเมลล์ไว้นะคะ...เดี๋ยวจัดส่งให้ตามคำขอ ฮ่าๆ...แต่ขอออกตัวไว้ก่อนว่า NC อาจจะไม่ถึงใจ เพราะแต่งไม่ค่อยเป็น .....
NC อาจจะมาเร็วไปหน่อย....แต่ดราม่าจะยังตามมาอีกเยอะ อิอิ....
ยังไงฝากติดตามด้วยนะคะ....
อ้อ.....! อีกอย่าง อย่าลืมโหวตกันนะคะ https://polldaddy.com/poll/8610430/
ความคิดเห็น