คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ยัยคู่หมั้น
ยัยคู่หมั้น
เสียงเพลงดังก้องทั่วร้านบ่งบอกถึงความบันเทิง สนุกสนาน มีเพียงแสงไฟเทคที่ฉายไปมาในความมืด มีหนุ่มสาวนักท่องราตรีมากมายเต็มไปหมด ทั้งแดนซ์ ทั้งนัวเนีย ทั้งดื่ม ทั้งจับ ทั้งสัมผัส เข้าใจมั้ยล่ะว่าคุณชอบเข้าผับเพราะอะไร
แทคยอนและนิชคุณก็ไม่ได้ทำอะไรต่างจากคนอื่น ทั้งสองนั่งบนโซฟายาวของร้านนัวเนียกันไปจิบไวน์จิบแชมเปญกันมาได้พักใหญ่ๆ แต่ก็ยังไม่มีท่าว่าใครจะเมาเลยซักคน
“แทค~ อย่าจับ!”
คุณกระซิบชิดใบหูแทคเบาๆพร้อมตีมือซนๆของแทคที่พยายามจับคุณน้อยอย่างหน้าไม่อาย
“ก็นั่งชิดกันขนาดนี้ไม่ทำแบบนี้แล้วจะทำอะไรเล่า”
“ทำอย่างอื่นก็ได้นี่”
คุณเลื่อนริมฝีปากที่กระซิบข้างหูร่างสูงเมื่อครู่ลงมาแถวๆต้นคอแทน แล้วกดเม้มจนคอแทคมีรอยสีกุหลาบเหมือนที่คอคุณเลย
“ร้ายนะเรา”
ฟอดดดดดดดดดดดด~
รางวัลของเจ้าของแทค พอแทคมีรอยบ้างแทคก็ดึงรั้งคอเสื้อตัวเองลงให้เห็นได้ชัดๆ
“ทำไรน่ะ o.o???”
“เดี๋ยวเค้าไม่รู้ว่าฉันมีเจ้าของแล้ว”
ตัวเล็กหัวเราะคิกคักชอบใจ แมวขี้อวดทำอะไรให้ก็อวดเค้าทั้งนั้น
“แทคค้า~”
“เฮ้ยๆๆๆ”
อยู่ๆก็มีหญิงสาวมาดึงมือแทคให้ลุกขึ้นมาจากโซฟาที่นั่งกับคุณอยู่ แรงก็ได้มากอะไรแต่ด้วยความตกใจเลยเผลอขยับตามแรงดึงนั่นจนไปยืนอยู่ข้างๆหญิงสาวคนนั้นจนคุณมองตาม
“แทคคะ ไปแดนซ์กับเจซหน่อยเร็ว”
เจซซิก้าเอาแขนเรียวของตัวเองเอื้อมไปของคอแทคทั้งสองข้างแล้วยืดตัวไปหอมแก้มแทคทีนึงอย่างไม่เกรงใจคนที่มองอยู่เลย
“อะไรของเธอเล่า ไม่ไป!”
แทคพูดพร้อมผละออกจากเรียวแขนของเจซก่อนที่เจซจะคว้าแขนไว้แล้วกระซิบแทค
“เจซอยากเอาผู้ชายคนนี้ไปเล่าให้คุณพ่อของคู่หมั้นฟังจังเลย เค้าน่ารักจังเลยน้า~”
“อย่ายุ่งเรื่องของฉัน ถึงเวลาแล้วฉันจะเอาไปควงให้พ่อฉันดูเอง อีกอย่างเธอไม่ใช่คู่หมั้นฉัน”
“อุ๊ยต๊าย! แทคคะ คิดว่างานพังแล้วเราไม่ใช่คู่หมั้นกันหรือไง ในเมื่อของหมั้นถูกส่งมอบสำเร็จเสร็จสิ้นแล้วนี่ ตอนนี้เราสองคนรอแต่งอย่างเดียวนะคะที่รัก”
“ฮะ? เธอว่าไงนะ”
“อื้ม ใช่แล้ว ที่รักได้ยินไม่ผิดหรอก”
“ฉันไม่ได้พิศวาสเธอเลยซักนิดไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไง? กับผู้หญิงคนอื่นน่ะฉันก็ชอบอยู่ด้วยเหมือนผู้ชายทั่วไปนั่นแหละ แต่กับเธอนี่สิ ฉันรู้สึกไม่ชอบ รังเกียจ เพราะเธอนั่นแหละทำให้ฉันมั่นใจว่าฉันชอบผู้ชาย เธอได้ยินมั้ย? ฉันชอบผู้ชาย”
แทคกระซิบเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะทำท่าเดินหนีมานั่งกับคุณ แต่ว่ายัยเจซตะโกนตามหลังแข่งกับเสียงดนตรีให้แทคได้ยินว่า
“ฮัลโหล พ่อคะ เด็กของแทคน่ารักมากเลย”
แทครีบหันหลังกลับไปกระชากโทรศัพท์ออกจากเจซแล้วปาลงพื้นทันที ทำให้แบตเตอรี่กระจาย และมีเศษหน้าจอแตกอยู่กับพื้นด้วย
“อุ๊!! แทคคะ อย่าป่าเถื่อนนักสิค้า~”
“เธอจะเอาอะไร!!?”
“ก็ไปกับเจซ ไปแดนซ์ ไปดื่ม ไปนั่งคุยกัน”
Rrrrrrrr Rrrrrrrr
พ่อแทคโทรกลับมา
“ตกลง เดี๋ยวฉันไป แต่เธอมาเคลียร์กับป๊าฉันเดี๋ยวนี้”
แทคกดรับโทรศัพท์แล้วจ้องหน้าเจซแบบไม่สบอารมณ์
“ฮัลโหลครับป๊า”
(เมื่อกี๊หนูเจซโทรมาบอกเรื่องเด็กแก เด็กที่ไหน แกยังไม่เข็ดอีกใช่มั้ย?)
“ยัยเจซมันมั่วครับป๊า ผมอยู่กับเค้า เดี๋ยวให้เค้าคุยนะ ยัยเจซมาเคลียร์”
“คะ คุณพ่อ”
(...)
“อ๋อ เจซหมายถึงตัวเองอะค่ะ วันนี้แทคควงเจซมาเที่ยวก็เลยอยากเล่าให้คุณพ่อฟัง”
(...)
“อ๋อ เมื่อกี๊มีคนวิ่งชนนิดหน่อยค่ะโทรศัพท์เลยหลุดมือ ไม่มีอะไรค่ะ”
(...)
“ค่ะ สวัสดีค่ะ”
“ฉันไปกับเธอแค่แป๊บเดียวนะ เพราะฉันต้องกลับมาหาเค้า”
“อื้ม ถ้าคิดว่ากลับมาได้ก็มาสิคะ”
“อะไร หมายความว่าไง?”
“ป๊าววว ไปบอกเด็กคุณสิคะ ไม่ต้องล่ำลาอะไรมากมายนะคะ เจซนั่งอยู่โต๊ะโน้นยังไงก็มองเห็นกัน เพราะเจซยังเห็นคุณเลย”
“เออ”
“คุณอ่า มีอีวิลมาผจญเราซะแล้ว คุณนั่งคนเดียวแป๊บนึงนะเดี๋ยวแทคมา”
“อย่าไปนานนะแทค คุณกลัว”
“กลัวคนที่บ้านหรอ ไม่เป็นไรแทคนั่งแถวๆนั้น แทคจะมองคุณตลอดเวลาเลย”
“แล้วทำไมแทคต้องไปด้วยอ่ะ แทคมากับคุณไม่ใช่หรอ?”
“เพื่อเรานะคุณ ถ้าแทคไม่ไปเราได้พังกันแน่ๆ รอแป๊บนะ”
“อื้ม”
แทคก้มมาจูบคุณอยู่เนิ่นนานก่อนจะไป มีรางสังหรณ์แปลกๆแฮะ
คุณนั่งมองผู้หญิงที่ชื่อเจซซิก้านัวเนียกับแทคนานซักพักแล้วแต่ก็ยังไม่กลับมา คุณเองก็เชื่อใจแทคอยู่มากเหมือนกัน เชื่อว่าแทคพยายามผละตัวออกแล้วแต่ก็โดนเค้าดึงกลับ หรืออะไรก็ตามที่พยายามเข้าข้างตัวเอง แต่ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นแทคอยู่กับผู้หญิงคนนั้นนานเหลือเกินทำไมไม่กลับมาซักที อย่าให้หมดความอดทนนะ
หรือต้องให้คุณกลับมาทำตัวแบบเก่าแทคถึงจะกลับมา
“อ้าว พี่คุณ ไฮ~”
“อ้าวจินอุน มานั่งนี่เร็ว”
คุณชวนจินอุนที่โอบผู้หญิงคนนึงให้มานั่งด้วยกัน
“พี่คุณมาคนเดียวหรอครับ?”
“มากับแมว”
คุณพูดพร้อมมองไปทางแทคซึ่งอุ่นก็มองตามก็เห็นแทคมองกลับมาอยู่เหมือนกัน แต่ในวงที่แทคนั่งด้วยกลับมีผู้หญิงอยู่มากมายแล้วก็มีผู้หญิงที่ชื่อเจซซิก้าที่อุ่นพอจะจำหน้าได้นั่งนัวเนียกับแทคอยู่ด้วย
สายตาแทคตอนแรกก็ดูไม่ชอบใจที่อุ่นมานั่งกับคุณ แต่พอเห็นอุ่นมีเด็กมาแล้วแทคก็เลยไม่ได้กังวลอะไร
“แล้วทำไมเค้าทิ้งพี่อย่างนั้นล่ะ”
“พี่ก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรซักเท่าไหร่ มันบอกพี่ว่าถ้าไม่ไปเราคงพัง”
“พัง?”
“อุ่น พี่อยากได้เด็กคนนึงอ่ะ”
“ได้ครับพี่ เอาแบบพูดอังกฤษได้ด้วยป่าว?”
“ได้ก็ดี แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไรเพราะพี่อาจจะไม่คุย อาจจะทำอย่างเดียว”
“ค..ครับ”
จากนั้นอุ่นก็หันไปสั่งมาให้พี่คุณ แล้วก็มีตามเสป็คด้วย พูดอังกฤษได้ด้วยนั่นเอง
พอได้มาคุณก็เอามาโอบแล้วมัดจำก่อนจะทำอย่างอื่นไปก่อนทีนึงอย่างถนัดมือ อุ่นเองก็ดูอึ้งๆทำไมพี่คุณดูชำนาญไม่เห็นจะเขินหรือเก้ๆกังๆเหมือนตอนอยู่กับแทคเลย นี้คว้ามาแบบสบายๆเลย
แทคนั่งตาขวางใส่คุณใหญ่เลย แต่คุณก็ไม่สนอะไรอีกแล้ว ก็บอกว่าอย่าให้หมดความอดทนไง อยากนั่งก็นั่งไป ณ จุดนี้คุณนั่งกับอุ่นกับเด็กได้แล้ว แทคไม่ต้องกลับมาแล้วก็ได้
“พี่เป็นชาวต่างชาติหรอคะ? ถึงได้หาคนที่พูดอังกฤษได้ด้วย”
“ใช่แล้ว”
ฟอดดดดดดดด~
“ผู้หญิงเกาหลีนี่แก้มเยอะนุ่มจังเลยเนอะ”
คุณพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบๆคลำหัวไหล่ที่ใส่เสื้อเปิดอีกข้างนึงของน้องเค้าด้วย ก่อนจะวันช็อตไวน์ไปแก้วนึง
“พี่ก็...”
อุ่นนั่งมองอย่าอึ้ง ทึ่ง ทันที พี่คุณที่อุ่นหลงรัก ทำไมพี่ถึงได้... ฮือ T^T
“อ้าว สาวๆ จินอุน เชียส~”
พอคุณยกแก้วขึ้นมาสาวๆทั้งสองก็ยกแก้วขึ้นมาด้วย ตามมาด้วยปฏิกิริยาช้าๆของจินอุนที่ยังช็อกๆอยู่
“คืนนี้พี่กับห้องไม่ได้อ่ะ เราไปหาอะไรทำกันต่อมั้ย? ว่างหรือป่าว”
คุณไปกระซิบแนบหูน้องเค้าซะจนน้องเค้าหน้าแดงเลย ขนาดผ่านแขกมาเยอะแต่ก็ยังไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้
“จริงๆหนูเป็นแค่เด็กนั่งดริงค์เฉยๆนะ ไม่ได้รับงานนอก แต่ถ้าพี่ชวน หนูก็ไปค่ะ”
“พี่ไม่ค่อยมีตังอ่ะดิ ค่าขนมเราแพงป่าว?”
“ถ้าเป็นพี่ล่ะก็...ฟรีเลยก็ได้ค่ะ หน้าตาแบบนี้หายากจะตาย แต่ถ้าได้หนูแล้วพี่ต้องให้หนูควงไปอวดเพื่อนนะ”
“ก็เอาสิ”
คุณก็รับปากไปงั้น ไปที่ไหนเค้าก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้น แล้วคุณเคยยอมไปควงกับใครที่ไหนเล่า พอเช้าปุ๊บชิ่งก่อนเด็กจะตื่นทุกที
“พี่คุณ พี่จะไปจริงหรอ?”
“ก็พี่ไม่มีใครนี่นา คนที่มาด้วยกันมันก็ทิ้งพี่ไปแล้ว ก็ช่างหัวมัน”
“แน่ใจนะว่าเค้าทิ้งพี่ ถ้าเค้าทิ้งคงไม่นั่งจ้องอย่างกับจะกินหัวคนได้ขนาดนั้นหรอก แล้วผมว่าเค้าก็อยากกับมาจะแย่ แต่ดูมือสาวๆพวกนั้นสิ ช่วยกันจับพี่แทคใหญ่เลย”
“คุณนิชคุณครับ กลับกับพวกเรานะครับ”
อยู่ๆก็มีมือใหญ่ๆมาจับที่ไหล่ของนิชคุณ
“เฮือก! O[ ]O”
คุณเงยหน้าขึ้นไปมองต้นเสียง ใช่แล้ว ไม่ผิดแน่ ชิบหายละ มาได้ไงวะเนี่ย
ยังไม่ทันได้คิดอะไรการ์ดชุดดำพวกนั้นก็แบกนิชคุณขึ้นบ่าไป เพราะรู้ว่าคุณต้องดื้อและฤทธิ์มากแน่ๆ
“จินอุนช่วยพี่ด้วย เค้าจะเอาพี่ไปฆ่าแล้ววววววว”
อุ่นตกใจมาก เลยรีบวิ่งฝ่าดงการ์ดชุดดำที่มากันเป็นฝูงและกำลังเดินออกจากร้านเข้าไปจนถึงตัวพี่คุณ นอกจากจะทำอะไรไม่ได้แล้ว ตัวเองยังกลายเป็นว่าโดนล้อมด้วย
“ไอแทค มึงทำไรอยู่วะ”
อุ่นสบถออกมาจนได้ สรรพนามบ่งบอกถึงความไม่พอใจอย่างแรงหลุดออกมาจากปากอุ่นด้วยความโมโห ส่วนอุ่นเองก็ได้แต่เดินตามเพราะไม่รู้จะทำไงดี
.
.
.
.
“ยัยเจซ ยัยปีศาจ ปล่อยฉันไปได้แล้ว เธอไม่เห็นหรือไงว่าเค้ากำลังเดือดร้อน”
“ใครไหนกันที่เดือดร้อน? แทคไปเอาของเค้ามาเค้าก็มารับคืน ใครเดือดร้อนไม่ทราบ”
“ฝีมือเธอหรอ?”
“^______________^”
“ยัยปีศาจ”
แทคทำท่าจะลุกและไม่สนใจสาวๆคนไหนที่จับตัวเค้าไว้อีกแล้ว แค่เค้าออกแรงลุกออกไปสาวๆห้าหกคนนี้ก็จะหัวทิ่มตามเค้าแน่ถ้าไม่ยอมปล่อย
แต่ทว่า...
“เฮ้ย รัยวะ”
เจซเองก็มีคนของตัวเองมาเหมือนกัน ผู้ชายสองสามคนจับตัวแทคไว้ไม่ให้ไปไหนได้เลย นอกจากจะไม่มีใครหัวทิ่มแล้วแทคยังขยับไม่ออกอีก
“เอาลูกเค้าไปคืนเถอะแทคยอน ถ้าเค้าดื้อแบบนั้นพอได้ตัวไปเดี๋ยวก็คงย้ายที่อยู่ให้เองแหละ คุณไม่ต้องห่วงหรอก”
“เธอหมายความว่าไง?”
“ทางบ้านเค้าคงได้เห็นความดื้อกล้าหนีของลูกชายเค้าแล้ว เดี๋ยวเค้าก็จับย้ายให้ไปไกลๆกว่านี้ ลำบากกว่านี้แน่ จะได้ไม่กล้าหนีอีกไง”
“ไม่จริงอ่ะ”
“ไม่รู้สิ ฉันแค่เดา พ่อฉันกับพ่อเค้าก็ทำธุรกิจสายเดียวกัน พ่อเค้ายังฝากพ่อฉันดูผู้ชายคนนั้นอยู่เลย”
“ฮะ? ว่าไงนะ?”
“โอ๊ะ!! ฉันพูดมากไปแล้ว พี่การ์ดคะ เอาคุณแทคยอนไปเก็บในรถให้เจซหน่อย เจซจะเอากลับบ้าน”
“ยัยเจซ ฉันไม่ใช่ของๆเธอนะเว่ย! เธอไม่มีสิทธิ์เอาตัวฉันไปไหนทั้งนั้นแหละ”
“ว่าที่สามี ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ? ทำไมเจซถึงไม่มีสิทธิ์หรอ?”
“ยัยปีศาจ ต่อให้เหลือเธอคนเดียวในโลกฉันก็ไม่เอาเธอหรอกเว่ย”
“แรงอ่ะ แต่ยังไงก็ต้องเอา นับ วัน เดือน ปี รอไปเลย พี่การ์ดคะ เอาไปเก็บค่ะ ^^”
“ยัยมารร้าย ยัยปีศาจ ยัยซาตาน ยัย...”
.
.
.
.
.
.
“พี่คุณผมต้องทำไงอ่ะ”
อุ่นทำปากมุบมิบถามนิชคุณที่โดนพาดมาด้านหลัง
“ถีบ แล้ววิ่ง”
“เอาจริงหรอ?”
“เอาเลย!!”
อุ่นหยุดให้ทิ้งระยะห่างนิดนึงแล้วออกตัววิ่งเพื่อจะได้ถีบแรงๆ
1 2 3!
ตุ้บ
ได้ผลพี่คุณกลิ้งลงมาจากบ่าแต่ก็ยังโดนล้อมด้วยการ์ดคนอื่นอยู่ดี แต่ทั้งสองก็พากันวิ่งมุดๆผลักคนนึงไปชนอีกคนนึงแล้ววิ่งไปจนถึงมอไซค์อุ่นจนได้ แล้วอุ่นก็บิดเต็มแรง
“ขอบใจนายมากนะจินอุน แม้แต่คนที่พาพี่มายังไม่รู้ว่ามันหายหัวไปไหนเลย ขอบใจนะที่นายกล้าเสี่ยงช่วยพี่ รู้มั้ยถ้าไม่สำเร็จพี่ออกมาไม่ได้นายออกมาได้ นายคงจมกองเท้าตายอยู่ตรงนั้น”
“ฮะ? ร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอพี่”
“แต่ออกมาได้แล้วขอบใจนะ”
คุณกระชับกอดเอวอุ่นให้แน่นเข้าไปอีกเป็นการขอบคุณ
“พี่คุณอย่ากอดผมแรงนักสิ ผมเขินผมไม่มีสมาธิขับรถเลย”
“ขอโทษ”
“พอไปถึงแล้วกอดผมใหม่นะ ตอนนี้ไม่ถนัดเลย ผมยังไม่ได้กอดพี่ตอบให้ชื่นใจเลย”
“โอเค แล้วนี่จะไปไหนเนี่ย”
“ห้องผมก่อนแล้วกัน”
“อื้ม”
_____________________________________________________________________________
ยัยเจซเธอร้ายกาจมาก
จองจินอุน เธอคือฮีโร่อ่ะคืนนี้
ตาแทคแกจะทำยังไงฮะ?? แฟนเธอไปกับคนอื่นแล้วนะเฮ้ย!!
แทคจะทำยังไงต่อไป พาร์ทหน้ารู้กันคร้าบบบบ
ความคิดเห็น