ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แทคคุณ แทคชาน ชานคุณ
แทคคุณ แทคชาน ชานคุณ
พอได้ขึ้นรถปอร์เช่สีเขียวออร่าของแทคมาได้สักพักก็เหมือนคุณจะคิดอะไรออก ดูเหมือนไอหมอนี่จะเลี้ยงคุณได้ ดูจากรถแล้วก็ไม่เบา เอ๊...คุณจะกวนตีนเกินไปสำหรับแทคหรือป่าวน้า? ถ้ากวนมากๆแทคจะไม่ชอบหรือป่าว? หรือคุณต้องแอ๊บ? ถ้าจะไม่เอาไอมรดกบ้านั่นก็ต้องหนีจากวงจรของพวกการ์ดที่เดินตามคุณให้ได้ ถ้าหนีพ่อต้องไม่พอใจแล้วไม่ส่งตังมาให้ใช้แน่เลยเว้ย ไอหมอนี่จะรักคุณจริงป่าวว้า?? หรือแค่ตื่นเต้นที่เจอของใหม่ พอนานไปก็เบื่อ? ยังไงดีวะ?
“แทค~ คอนโดนายมีใครอยู่บ้างอ่ะ?”
คุณพูดเสียงอ่อนเสียงหวานแล้วหันไปซบไหล่แทคที่กำลังขับรถอยู่ เล่นเอาเสียสมาธิไปนิดหน่อยเลย ฮุ่ว~ -3-
“ก็มีเพื่อนอีกคน ทำไมล่ะ?”
“เดี๋ยวดูก่อน”
“ดูอะไร?”
“ก็คุยเรื่องที่คอนโดอยู่แล้วฉันจะไปดูทะเลได้ไงเล่า!?”
คุณถึงกับยกมือขึ้นมาปิดปาก นอกจากกวนแล้วยังปากเสียด้วย เดี๋ยวแทคไม่รัก ฮิๆ
“แฮ่ๆ ^_______^”
“ฮี่ๆ ^________________^”
ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงคอนโดแทคกันแล้ว มันก็หรูดีนี่หว่า พอเดินเข้าห้องมาก็ห้องกว้างดูหรูใช้ได้เลย เฟอร์นิเจอร์ต่างๆก็โอ้ววววว ดูดีมาราคา ผู้ชายที่นอนหลับอยู่ในห้องก็หล่อดี ฮะ! นี่หรอเพื่อนแทค ดูดีจังอ่ะ ตอนแรกนึกว่าจะเป็นพวกติดกาว หน้าเฮี่ยมๆ เหมือนโจรซะอีก ใช้ได้เลยเว้ยห้องนี้
“ให้ฉันนอนไหนอ่ะ?”
คุณเห็นว่ามีห้องนอนนอนใหญ่ๆแค่ห้องเดียว แล้วก็มีเตียงอยู่สองตัว แล้วผู้ชายคนนั้น แทค แล้วก็คุณ 3คน นอนไงอ่ะ
“นอนกับฉันไง เตียงฉันใหญ่นะ”
ว่าแล้วแทคก็ทำท่าไปนอนแผ่ให้ดู แล้วก็หลับให้ดูด้วย ว่ามันสบายจริงๆ
“แทค~ แทค แทค!!!!!~”
“ฮะ??”
“เฮ้ย!! หลับหรอ?”
คุณถึงกับอึ้ง ไอบ้านี่แค่หัวถึงหมอนก็หลับได้
“อ่า~ เออ นี่ ไอชาน ไอชาน ไอชาน!!”
ป๊าบ!
แทคเรียกยังไงก็ไม่ตื่นเลยใช้วิธีเด็ดขาด นั่นคือฟาดหัว
“ฮึ?”
ชานทำหน้ามึนๆงงๆ เอามือคลึงหัว แล้วตาก็ยังหลับๆอยู่ แต่พอลองมองดีๆ เฮ้ย!! คนนั้นนี่!!! ชานถึงกับลุกกระเด้งขึ้นมานั่งยิ้มตาเยิ้มหวานหยดย้อยให้ทันที น่ารักว่ะ ทำไมถึงขาวได้ขนาดนี้วะ ตากลมหน้าสวยมากกก
“ไอชานมึงไม่ต้องมานั่งทำตาเยิ้มใส่คนของกูเลยนะเว่ย!!”
“แหม คนของกู ชิ!” ชานทำปากขมุบขมิบล้อเลียนแทค ‘คนของกู’ กล้าไปม้างงงงง~ “เมื่อเช้ามึงบอกว่าเค้าเป็นคนต่างชาติอ่อ?”
“อือ”
“เฮลโล มาอิเนมอิซึ ชานซอเงโย พันกาวอโย~”
ชานก้มหัวให้งึกๆแบบทักทาย คุณก็ก้มคืนแบบงงๆ อะไรของมัน
“มันบอกว่ามันชื่อชานซอง ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ah~ yeah!! Nice to meet you too”
“How are u??”
ชานอยากคุยด้วยมากเลยงัดภาษาอังกฤษที่ได้ร่ำเรียนมาจนแก่กล้ามาคุย
“I’m fine thank you and you??”
แทคตอบแทนคุณแบบล้อเลียน มันเล่นเอาชานอยากฟาดหน้าแทคมากเลย คิดว่าตัวเองคุยได้แล้วจะกั๊กไว้คนเดียวหรือไงวะ!!??? อย่าให้ฉันคุยได้บ้างแล้วกัน
“กูถามเค้าเว่ย What you name? ^____^”
“My name’s Nichkhun ^^”
“มวอ?? พึลีซึ โตะ...say”
หน้าอึนแดกเหมือนตอนแทคถามเลยเว้ย
“มันบอกว่า อะไรนะ? ขออีกที” ตาแทคเป็นล่ามให้คุณ
“Nichkhun ^^”
ชานยังสติลหน้าอึน มันออกเสียงยังไงวะ?
“เห็นมะคุณ ฉันบอกแล้วว่านิคคุณอ่ะเหมาะสุด ชื่อนายมันทำคนอึนนะเว้ย”
“เออ นิคคุณก็นิคคุณ My name’s Nik-khun okay???”
“อ้า!! นิคคุณ โอเค เฮ้ยแทค ถ้าเค้าเป็นเพื่อนมึงก็ต้องเป็นพี่กูอ่ะดิ”
“แหมทีคนอื่นล่ะเต็มใจเรียกพี่ ทีกูล่ะ ชิ!”
ชานอายุน้อยกว่าแทคอีก แต่พ่อแทคอยากให้แทคมีเพื่อนในห้องเรียนเลยจับชานยัดๆเข้าโรงเรียนไปพร้อมแทคเลย แต่ชานไม่ยอมเรียกแทคว่าพี่อ่ะ มันกระดากปาก 555
“คุณฮยอง~”
ชานวิ่งไปจับไม้จับมือแบบฝรั่งก่อนจะดึงตัวนิชคุณมากอด มันพูดอังกฤษไม่เป็นแต่มันเนียนกอดแบบคุณแบบฝรั่งได้แล้วกันอ่ะ ไอม่อเนี่ย ปกติเค้าแค่ดึงไปกอดแล้วตอบไหล่ป้าบๆแล้วปล่อย แต่ไอชานดึงคุณไปแล้วกอดซะกลมเลย
“พอได้แล้ว แกรู้จักกันแล้วแหละ” แทครีบไปดึงชานออกจากตัวนิชคุณ แล้วโยนกลับไปที่เตียงมันเหมือนเดิม “ชานแกหลับแล้วไม่ใช่หรอ หลับต่อไปเลยไป” จากนั้นแทคก็ห่มผ้าตบตูดชานให้สองทีด้วย หวังดีอยากให้หลับพักผ่อนมากเลย
“กินไรมายัง? ตอนเที่ยงก็หายไป”
แทคพูดพร้อมเดินไปก้มๆเงยๆในเคาท์เตอร์ครัว
“ก็เข้าไปกินอะไรในผลับมาละ เต็มพุงหมดแล้วเนี่ย”
“เข้าผลับก็แสดงว่ากินเหล้าอ่ะดิ นายเข้าไปตั้งแต่หัววันแล้วล่ะสิ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดทำตัว”
“ชิ!! ไอแทค! นายเองก็กำลังจะเดินสวนฉันเข้าผลับนี่ แค่นายเห็นฉันก่อนเลยวิ่งตามมา ไม่งั้นก็เข้าเหมือนกันแหละว้า”
“ก็ฉันมีเรื่องกลุ้มนี่หว่า ก็อยากไปนั่งแก้เซ็ง”
“ฉันก็กลุ้มเว่ย! พูดภาษาบ้านนายไม่ได้ซักคำ จะบ้าตาย เมื่อกี๊เข้าไปไม่รู้ว่าค่าเหล้าเท่าไหร่ ฟังไม่ออกเว้ย เลยจ่ายไปแสนนึงแล้วเดินมาเลย เรื่องฉันมันน่าเครียดจะตาย! มันจะมีเรื่องอะไรน่ากลุ้มไปกว่าฉันอีกฮะ?”
“ของนายกลุ้มเพราะมาโซล แต่ฉันกลุ้มเพราะแฟนฉันหายไปจากโซลอ่ะ”
“มีแฟนแล้วอ่อ?”
คำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคุณคือ ‘แล้วใครจะเลี้ยงตู ถ้ามันมีแฟนแล้วคงไม่ยอมเลี้ยงเราแน่เลย’
“มีแล้ว ไปแล้ว เค้าคงจะเลิกกับฉันแล้ว ฉะนั้น ฉันจะจีบนาย”
แทคพูดพร้อมหยุดก้มเงยแล้วหันมาสบตาคุณที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาห้องรับแขกแบบเน้นๆ
“ถ้าคิดจะจีบฉันไม่ต้องหรอก”
“นายมีแฟนแล้วหรอ?”
“ยัง แค่จะบอกว่า ให้ขอฉันเป็นแฟนได้เลย ฉันไม่ขัดข้อง เป็นแฟนกับฉันนะแทค”
แทคที่ยืนมองตาคุณอยู่ถึงกับเป็นฝ่ายหลบตาคุณก่อน พร้อมกับอึ้ง ทึ่ง งง ไหนบอกให้ขอคุณ แล้วทำไมคุณมาขอแทคล่ะ คุณพระช่วย
“เอ่อ...”
แทคหันหลังให้คุณก่อนจะยิ้มเห็นฟันครบทั้ง43ซี่ (เยอะไป?) แต่คุณเข้าใจว่าแทคคิดจะเปลี่ยนใจอยู่หรือป่าว เลยเดินไปตอกย้ำให้แทคตอบตกลงไวๆโดยการเดินไปโอบแทคจากด้านหลัง แล้วเอาหน้าซบหลังแทคยังออดอ้อน แล้วเอาหัวไถไปไถมาแถวต้นคอ แล้วยื่นปากไปกระซิบบอกแทคอีกที
“เป็นแฟนฉันน้า~ นะนะนะนะ”
“คิกๆๆ โอ๊ย จั๊กจี้อ่ะ อ่า~ พอแล้วๆ ก็ได้ ถ้านายต้องการ เราลองคบกันดูก็ได้”
แทคตอบแบบเล่นตัวนิดๆ ซึ่งมันน่าหมั่นไส้มาก เสียหัวมาถู เสียปากมาไซ้หู นี่มันทำให้ไอแทคเป็นฝ่ายเล่นตัวได้มากขนาดนี้เลยหรอ มันเลยทำให้คุณปล่อยตัวแทคแล้วมายืนกอดอกแทน
“ทำไมอ่ะคุณ? เป็นไร??”
แทคงงอย่างแรง อะไรอ่ะ มีกี๊ยังอ้อนแทคอยู่เลย ทำไมตอนนี้ไปยืนหน้าบูดเป็นตูดไอชานแล้วอ่ะ?
“ไม่เต็มใจคบก็ไม่ต้องหรอกนะ”
“เฮ้ย!!~ ได้ไงกัน ฉันคิดจะจีบนายด้วยซ้ำนี่ยังไม่เรียกว่าเต็มใจอีกหรอ แล้วอยู่ๆก็ได้นายมาแล้วฉันจะไม่เต็มใจได้ไง คอยดูนะฉันจะไม่มีวันปล่อยนายไปจากฉันแน่”
จากนั้นแทคก็เดินไปโอบคุณที่ยืนกอดอกบ้าง แต่คุณไม่กอดตอบ เลยไปแง้วๆไซ้โน่น นี่ นั่นไปเรื่อย จนชานที่จะเดินมาหาอะไรกินรอบดึกถึงกับอ้าปากค้าง เพิ่งเจอกันเมื่อเช้า ตอนมืดจะได้กันแล้วหรอ
“แทค ม...มึง...จะ...ด...ได้เค้าแล้วหรอวะ?”
ชานทำใจกล้าถามไปทำให้แทครีบผละออกจากคุณเลย ไอชานนี่มันก้างชัดๆ
“ยังเว้ย ฉันแบกตู้เย็นเข้าห้องให้เอามั้ย ไปกินไกลๆไป!!”
“เออ ใช่สิ้ ได้คนใหม่แล้วลืมคนเก่าอ่ะดิ้ กูไม่มีค่ากับมึงแล้วใช่มะ? เราคบกันมาตั้งนานนะเว้ยมึงจะเขี่ยกูทิ้งง่ายๆเพราะผู้ชาย...ตกลงชายหรือหญิงวะ”
“ชาย”
“ใช่สิ้ มึงจะเขี่ยกูทิ้งง่ายๆเพราะผู้ชายคนนี้ที่เจอกันเมื่อเช้าใช่มะ? เอ้อ”
“ไอชานมึงง่วงนอนแล้วมึงอย่ามาง๊องแง๊งกับกูดิ ไปนอนได้แล้วไป”
แทคดึงกล้วยมาสี่ห้าลูกแล้วยัดใส่มือชานแล้วดันเข้าห้องนอนไป ฮู่ว~ เกือบไปแล้ว
จากนั้นแทคก็เดินกลับมาหาคุณในครัวแล้วกระนุ้งกระนิ้งเปิดตู้เย็นแล้วหาโน่น นี่ นั่นป้อนกันใหญ่ เอิ่ม...ทำอย่างกับรักกันมาเป็นปีๆ ทั้งๆที่ไม่กี่นาที น่าหมั่นไส้โคตรๆ
‘สรุปว่าผมตกลงเป็นแฟนคุณอย่างเป็นทางการไปแล้วนะ...ได้มาแบบงงๆ ปกติถ้าผมได้ใครมาง่ายผมก็เขี่ยทิ้งง่ายเหมือนกัน...แต่คนนี้อ่ะดิ ไม่เหมือนใคร ไม่ทิ้งง่ายๆแน่ และยังไงผมก็จะไม่มีวันให้เค้าหลุดมือผมแน่ คอยดู!’
ได้(เป็นแฟน)กันแล้วเจ้าค่าเอ๊ยยยยย ยังไงต่อล่ะเนี่ย มันง่ายไปหรือป่าว?
เรื่องมันง่ายไปมั้ย? มันคงต้องมีอะไรในกอไผ่มากกว่านี้อีกแน่ๆ
ยังไงก็ต้องติดตามๆๆกันต่อไปจ้า~
ยังไงฝากติดตามด้วยนะค้า~ อย่าลืมเม้นด้วยนะ ถ้าไม่เม้นแปลว่าไม่ชอบ ไม่หนุก ไรเตอร์ก็ไม่มีแรงอัพต่อ เพราะไม่มีคนเม้น ไม่มีใครชอบ ขอความเมตตาด้วย ไม่หนุกก็เม้นได้ ไรเตอร์จะได้แก้ไข ขอบคุณค้าบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น