คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : chapter 1
1 ปีกว่าๆผ่านไป...
จางอูยองก็ยังเป็นทาสฝึกหัดกับจุนซูเหมือนเดิม ทำงานมาปีกว่าๆแล้ว แต่ตาเฮียก็ยังไม่ยอมเซ็นผ่านใบฝึกงานให้ เพราะบอกว่ายังไม่ได้อะไรเลย ทั้งๆที่ตัวเองนั่นแหละ ไม่สอน
และคนที่พูดไว้ว่าจะจีบอูยองตั้งแต่ปีที่แล้วป่านนี้ก็ยังไม่มีท่าทางว่าจะจีบแต่อย่างใด ไม่ใช่อะไร เฮียมันจีบไม่เป็น ก็เลยยังทำตัวเหมือนเดิม ไม่มีน้ำใจ เอ้อ น้ำใจอย่างเดียวที่มีคือไปรับ ไปส่งเป็นบางครั้ง เพราะบางครั้งที่ไปส่งก็เพราะตัวเองต้องไปลั้นลาต่ออยู่แล้ว เลยหนีบไอเด็กนี่ไปด้วย แล้วก็อยากให้คนที่ตัวเองชอบทำอะไรให้ก็ใช้เค้าทำ ทั้งป้อนข้าว ป้อนน้ำ ปั่นหู เช็ดปาก แต่ถึงเฮียจะนิสัยอย่างนี้ อูยองก็ยังคงทำตามทุกอย่างว่าง่ายนะเออ
ส่วนคู่รักเด็กแก่แดดชานโฮน่ะเหรอ... เค้ามีระยะห่างกันนะ โฮมีงานมีการต้องทำ นานเจอๆกันที และยิ่งมีระยะห่างมาก ชานซองเองก็พยายามรุกใส่จุนโฮมาก อย่าให้บอกถึงวันของชานซองที่ได้โฮไปครอง วันนั้นโฮระบมจ้า
จุนโฮ ได้รับความเอ็นดูจากผู้ใหญ่ค่อนข้างมาก ทำงานเอาหน้านิดเดียวเค้าก็เห็นแล้วก็เลื่อนยศให้แล้ว และตอนนี้จุนโฮเป็นผู้กองแล้วน้า~ แถมยังโดนปาขี้ใส่หน้าด้วยการยกคดีพวกบ่ายสองให้ไปทำเลย ซึ่งคดีนี้มันนิ่งมา6-7ปีแล้ว มันไม่มีอะไรเคลื่อนไหวเลย คือ...ไม่ใช่ว่าพวกบ่ายสองหยุดทำงาน แต่มันทำงานกันเรื่อยๆจนหาอะไรกับพวกมันไม่ได้ คือง่ายๆว่าเอาอะไรกับพวกมันไม่ได้เลยปล่อยให้พวกนั้นทำต่อไป จนกระทั่งโฮได้มารับงานต่อนี่ล่ะ อาจจะไม่นิ่งอีกต่อไปก็ได้นี่เนอะ
ส่วนแทคคุณ คู่นั้นเค้าสวีทกันอิท่าไหนไม่รู้ เลยทำให้ยังไม่เคยได้กันเลยสักครั้ง 555 แต่เค้าก็รักกันมากนะ(?) คิดว่าอย่างนั้นนะ
ส่วนระดับความสามารถด้านภาษาของคุณก็ดีขึ้นเยอะจนคุยกับคนอื่นได้เป็นปกติแล้ว และทุกวันนี้แทคก็ไม่ต้องเลคเชอร์เป็นภาษาอังกฤษแล้วนะ คุณฟังแล้วก็จดเองได้แล้วด้วย แต่ที่ผ่านมาที่แทคจดให้คุณมันก็เข้าสมองแทคแล้วก็ทำให้แทคสอบได้ด้วย เพราะว่ามันเคยจดไปแล้วนี่ จริงๆสมองแทคน่ะโคตรดี แต่แค่มันไม่เรียนเฉยๆ เลยจบไม่สวย
ส่วนเรื่องความสงบในชีวิตคุณ ก็ยังสงบดี คิดว่าคนที่ล่าคุณอยู่น่าจะรู้บ้างแล้วว่าคุณไม่ได้อยู่อเมริกา แต่ก็คงจะยังไม่รู้ว่าคุณย้ายไปไหนแล้ว แต่กว่าเค้าจะหาพิกัดคุณได้ก็คงใช้เวลาอีกซักปีสองปี โอ๊ย ชิว ถึงตอนนั้นก็คงเรียนจบและหนีตามแทคไปแล้วแหละ
แทคยอน ก็อย่างที่บอกมันเรียนดีขึ้น หัวสมองมันก็เท่าเดิมแหละ ฉลาดเท่าเดิมเพียงแต่มันตั้งใจขึ้น เพราะคุณคอยคุมความประพฤติอยู่ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างป๊ากับแทคก็ดูจะดีกันมากกว่าเดิมเพราะปีนี้ข่าวความเลวของแทคเงียบมากๆ เลยทำให้พ่อแทคต้องโทรมาเช็คว่าลูกชายยังมีลมหายใจอยู่หรือป่าว ทำไมถึงเงียบไปเลย
RRRRrrrrrrrrrr
“ครับป๊า”
(นี่มันจะหมดเทอมอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง ไม่เห็นมีใครโทรเรียกผู้ปกครองไปพบเลยวะ?)
“แหม ก็แน่นอนอยู่แล้ว แทคจัดการตัวเองได้น่า”
(แล้วไม่เห็นแกโทรมาขอตังก้อนใหญ่ไปยัดใต้โต๊ะให้อาจารย์แกเลย)
“อ๊ะ แน่นอน ปีนี้แทคสอบด้วยหัวตัวเองได้น้า~”
(แล้วนี่แกไม่เห็นโทรมาเรียกฉันให้ไปทำเรื่องย้ายมหาลัยให้เลย)
“จะย้ายไปไหนอีกล่ะป๊า แค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้ว เด็กนิสัยไม่ดีเต็มม.เลย”
(พูดอย่างกับแกดีตายละ ถ้าดีไม่ได้ไปอยู่หรอกที่นั่นน่ะ แล้วนี่ตั้งแต่เปิดเทอมฉันยังไม่ได้ไปไกล่เกลี่ยเรื่องชกต่อยทะเลาะวิวาทกับผู้ปกครองคนอื่นให้แกเลย)
“จะไปต่อยเค้าทำไมล่ะป๊า โว๊ะ นิสัย”
(ก็ที่แกต่อยก็เพราะเค้ามองหน้าไม่ใช่หรอ?)
“ตาก็มีไว้มองสิป๊า ผมคิดเป็นน่า”
(แล้วตั้งแต่เทอมที่แล้วยังไม่เห็นมีอาจารย์คนไหนโทรมาบอกว่าแกก้าวร้าว เถียงคำไม่ตกฟาก กวนเท้าหรือด่าอาจารย์อะไรแบบนี้เลย)
“โธ่ ไปด่าอาจารย์ได้ไงป๊า เค้าสอนเราเค้าให้ความรู้เรานะป๊า เนรคุณอย่างแรง!”
(เออ ว่ะเฮ้ย แล้วไม่เห็นมีอาจารย์สวยๆคนไหนโทรมาบอกว่าแกไล่จีบเค้า พยายามรวนรามเค้าเลย)
“โธ่ป๊า นรกกินกระบาลดิ ไปทำอย่างนั้นทั้งๆที่จริงๆไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นจริงอีกต่างหาก แค่แกล้งหยอกเล่นให้อาจารย์
(แล้วอาจารย์หนุ่มๆล่ะ?)
“มีที่ไหนล่ะ แก่ๆโหดๆท้างน้านนน ใครจะไปกล้า”
(แล้วไม่เห็นที่มหาลัยโทรมาหาฉันเลยว่าแกขาดสอบ หมดสิทธ์สอบ เวลาการเรียนไม่พอ อะไรแบบนั้นฉันอุตส่าเตรียมตัวไปข่มขู่เต็มที่เลยนะเนี่ย)
“โถ่ป๊า ผมไม่โดดเรียนแล้วผมจะหมดสิทธิสอบได้ไง แล้วป๊าจะไปข่มขู่เค้าเรื่องอะไรเล่า”
(เรื่องให้แกออกมาอย่างสวยๆไง แล้วก็ยังไม่มีใครมาบอกด้วยว่าแกโดนไล่ออก)
“ใครจะไล่ผมออกฮะ? ผมอ่ะก๊ดมีนัมแห่งซอนฮวานะรู้ป่าว หน้าตาก็หล่อเหลา หุ่นก็ดี พ่อก็รวย เรียนก็เก่ง”
(ว่าไงนะ? เรียนเก่ง??)
“อ่าฮะ 3.89 เอง ชิวๆ”
(...............)
“ป๊า!!!~ ยังอยู่ป้ะเนี่ย”
(อยู่ ฉันกำลังช็อก)
“ใช่มั้ยล่ะ? ผมก็ช็อกตัวเองเหมือนกัน ทั้งหมดเนี่ย มีคนๆนึงที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ ผมอยากให้ป๊าเจอเค้าจัง ผมอยากให้ป๊ายอมรับเค้าด้วย ถึงป๊าไม่รับผมก็จะดื้อคบอยู่ดี ป๊าก็เห็นว่าอยู่กับเค้าชีวิตผมมีแต่ดีกับดี”
(ผู้ชายใช่มั้ยไอลูกเวร!!)
(อื้อ)
(เฮอะ ยังไงฉันก็เชื่อว่าพวกแกคงไม่คบกันไปจนวันตายหรอก อยากจะคบตอนนี้ก็คบไป ฉันไม่ได้ว่า)
“จริงป้ะป๊า? ผมอยากโดดกอดป๊าตอนนี้เลย”
(เออ แกได้กอดฉันแน่ ถ้าแกจบด้วยเกรดงามๆฉันจะกลับไปจัดงานเลี้ยงฉลองให้แกเอง~)
(จริงหรอป๊า? ป๊าจะกลับมาฉลองให้ผมหรอ? งั้นผมจะควงคนที่ผมว่าไปให้ป๊าดูนะ สวยกว่ายัยเจซอีก)
“อะไรนะ?”
(จริงๆนะป๊า หน้าตาน่ารัก ยิ้มหวาน ตากลม สวยกว่ายัยเจซตั้งเยอะ)
“เออๆ ตามใจแกเถอะ งานแกนิ่”
(ขอบคุณครับป๊า รักป๊านะ บาย~)
โหยยย หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยเนอะ 555 ลืมกันแล้วกา? 555
หลังจากที่รู้ผลสอบไปเพียง8วิชาปรากฎว่าตกไปแล้ว4วิชา ท็อป1วิชา เลยตัดสินใจมาอัพฟิคดีกว่า (เกี่ยว?)
แล้วก็ชื่อตอนไรเตอร์ขี้เกียดคิดอ่ะ เริ่มหนึ่งใหม่รับการกลับมาครั้งใหม่ของไรต์แล้วกันเนอะ 555
เข้าเรื่องกันๆ
แทค ถ้าแกจะเคยเหี้...ขนาดเน้!! (แกนั่นแหละเขียนให้แทคเป็นแบบนี้ นังไรต์!! //// อ้าวเหรอ? //// เออ!!)
โฮได้เป็นผู้กองแล้ว เย้เย เตรียมตัววิ่งไล่จับพี่ชายกับสามีได้เลย หึหึ
ชานซู รับงานกันจนล้นมือ ทำจนได้นับเงินเพลินเลยอ่ะดิ ถ้าโดนจับเมื่อไหร่ล่ะ หึหึหึ
ส่วนแทค ปีนี้เป็นปีแรกตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาหลายปีที่แล้วเลยนะเนี่ย ที่ได้คุยดีกับป๊า
ปกติแทคจะต้องโทรไปเรื่องมหาลัย ให้ป๊ามาคุย มาเคลีย มาขู่ มาย้าย มายัดอะไรให้ต่างๆนาๆจนป๊าเอือม
แต่ตอนนี้มันก็มีบรรยากาศดีขึ้นมาแล้ว อีกไม่นานเจอป๊าแทคแน่ มีเรื่องใหญ่รออยู่ชัว หึหึหึ
ความคิดเห็น