ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : พบปะ
พบปะ
วันนี้หลังเลิกเรียนคู่รักชานโฮก็มานั่งรอเฮียเค้าที่สตูดิโอ ชานมันลงทุนไปฉกตัวโอมาจากที่ทำงานอีกแล้ว แต่พอก้าวเข้าตึกที่ไม่ได้มาแค่ไม่กี่อาทิตย์ก็ถึงกับตะลึง!!! ทำไมมันถึงสะอาดได้ถึงขนาดนี้วะ? โฮ่วววว~
“นี่ พวกแกมาทำไรวะ?”
จุนซูทักทันทีที่เห็นคู่รักคู่นี้มันมาอีกแล้ว เข้ามาก็เจอฉากสวีทวิ๊ดวิ่วกันเลยทีเดียว ไอเด็กพวกนี้แม่งแก่แดดชิบ!
“ก็มาหาเฮียไง คิดถึง มากินข้าวเป็นเพื่อน”
โฮตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสในอ้อมแขนชาน
“ถุย!!! จะมายืมสตูฉันทำวิมารอีกอะดิ”
“ก็ นิดนึง เกรงใจแทคมัน”
ชานตอบบ้างแล้วรั้งคอโฮมาหอมทีนึง แม่งเอียนว่ะ
“เกรงใจมัน แต่ไม่เกรงใจฉัน”
“โธ่!! สตูเฮีย ออกจะยิ่งใหญ่ ยืมซักห้องจะเป็นไรไป”
ชานโวยทันทีที่เฮียที่รักยิ่งอิดออด จริงๆชานเองก็มาทำบลาๆกับโฮที่นี่ออกจะบ่อย แต่วันนี้ทำเป็นพูดจาบ่ายเบี่ยง ชิ!
“เออ เสร็จแล้วเอาไปซักด้วยนะเว้ย เผื่อฉันพาเด็กคนอื่นมาเดี๋ยวเค้าตกใจ”
“เออน่า เดี๋ยวเอาไปซักให้ แล้วนี่เฮียไปไหนมาฮะ? ปกติเย็นๆอย่างนี้พี่ต้องอยู่นี่ดิ ไปไหนมา?”
“ไปรับเด็ก”
“เด็กไหน~ แฮ่มๆๆ เด็กที่มาทำความสะอาดที่นี่ใช่ป่าว? เดี๋ยวนี้เฮียใช้เด็กทำความสะอาดสตูแล้วหรา?”
“เด็กฝึกงานเว่ย!! พึ่งไปรับมาจากม.เลย เดี๋ยวก็เข้ามา ตอนนี้คงพยายามขนของตามฉันมาอยู่อ่ะ”
พูดไม่ทันขาดคำชายแก้มบวมก็ถือของมาเต็มมือจนแทบจะคาบอยู่แล้ว โหดร้ายมาก ใช้แรงงานเด็กหน้าอ่อน ส่วนตัวเองเดินตัวปลิวเข้ามาหน้าตาเฉย คำว่าน้ำใจไม่มีบัญญัติอยู่ในพจนานุกรมของคิมจุนซูมาแต่ไหนแต่ไร
“โอ้ววว ผมช่วยนะครับ เฮียนี่แม่งแล้งน้ำใจชิบ”
“เอ๊ะไอชาน อยากช่วยก็ช่วยไปดิ อย่ามาบ่นใส่ฉันได้ป้ะ?”
“ขอบคุณนะครับชานซอง”
อูยองว่าพลางยิ้มให้ชานที่เดินเข้ามาช่วยถือของ
“โอ๊ะ รู้จักผมด้วย?”
“ก็เด็กเข้าใหม่ปี3ก็มีอยู่แค่3คน แล้วหน้าตาดีกันยกแก๊งข่าวมันก็กระพือไปทั่วเป็นธรรมดา”
“จริงป้ะ? แหมไอเรื่องหน้าตาดีนี่ไปที่ไหนเค้าก็ว่าอย่างนั้นกันท้างน้านนน ว่าแต่นายชื่ออะไรอ่ะ? นายก็หน้าตาดีน้า ดูแก้มดิ ป๊องป่อง น่ารักจะตาย”
“อูยอง เค้าชื่ออูยอง เอาของไปเก็บ!!!”
จุนซูออกคำสั่งอย่างโมโหที่เห็นชานมาเจ๊าะแจ๊ะกับเด็กเค้า
“คร้าบบบ”
อูยองเดินก้มหน้าเข้าห้องเอาของไปกองในห้องตามมาด้วยชานซองที่เดินตามมาช่วย
“นายรู้จักคนที่ชื่อนิคคุณป้ะ?”
“รู้ นอนห้องเดียวกันด้วย!”
“จริงป้ะ? โอ๊ยยยย นายเป็นไรกันอ่ะ แล้วคนชื่อแทคยอนอ่ะ? ก็เห็นควงกับคนนั้นอยู่”
“นอนห้องเดียวกัน แต่คนละเตียง ส่วนคนชื่อแทคอ่ะเพื่อนฉัน แฟนพี่คุณ”
“งั้นคนชื่อแทคก็นอนกับพี่คุณอ่ะดิ เอ๊ะ ทำไมฉันต้องเรียกพี่คุณตามนายด้วยวะ? แต่นายเรียกฉันก็เรียกตามวะ”
“ก็ฉันเด็กกว่าเยอะเลยเรียก ส่วนเรื่องนอน ไอแทคนอนเตียงเดียวกับฉัน”
“อ้าวหรอ? แล้วทำไมไม่นอนกับแฟนอ่ะ?”
“มันโดนเนรเทศมานอนกับฉัน นี่ ให้ฉันถามนายบ้างดิ นายเป็นอะไรกับเฮียอ่ะอูยอง?”
“ลูกจ้าง เด็กฝึกงาน แม่บ้าน เด็กนวด คนสั่งอาหาร คนนั่งกินข้าวเป็นเพื่อน คนรับใช้”
“มีอีกอย่างที่ฉันว่านายเป็น”
“อะไรอ่ะ?”
“ทาส!!!”
“แฮ่ม!! นินทาไรวะ? อูยอง เอาของไปจัด”
“คร้าบบบบ”
จุนซูที่เดินตามมาออกคำสั่งอีกที ก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างบนโซฟาตัวยาวอย่างสบายอารมณ์ ตามมาด้วยจุนโฮที่ส่งสายตาพิฆาตให้ชานซองที่กำลังคุยกันอย่างสนิทสนมกับเด็กผู้ชายที่ชื่ออูยอง ต่อหน้าต่อตา
“ชาน มานั่ง!!!!!”
โฮสั่งก่อนที่ตัวเองจะหย่อนก้นลงนั่งข้างพี่ชาย แต่ชานที่มานั่งทีหลังก็มานั่งผ่ากลางพี่น้องเค้าด้วยความสนิท ก่อนจะกระแซะถามคำถามพี่เขย
“ชอบป้ะ?”
“ทำไม? ยุ่งไรวะ?”
“ป่าว~ ก็เห็นเด็กคนนี้เฮียเลี้ยงไม่เหมือนเด็กคนอื่น”
“อะไรก็เด็กคนอื่นฉันพามาฟัน แต่เด็กคนนี้เค้ามาฝึกงานโว่ย”
“อ๋อออออออออออออ.........หรอ? แล้วทำไมต้องคอยกันผมด้วย?”
“ก็เด็กในสังกัดฉัน อีกอย่างแกมากับน้องชายฉัน ต่อหน้าต่อตาพี่เขยนะแกเนี่ย”
“อ๋อ~ หรอ? แล้วสายตาที่คอยมองตามตลอดหมายความว่าไง?”
“ก็...........รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะเว่ย”
“แอ่ะ จนมุม ทำไม? คนนี้ต่างจากคนอื่นแล้วเฮียจะทำไง?”
“ค่อยๆจีบ”
“เฮียเนี่ยนะ จะจีบเด็กโว้ววววววววว~ ไม่เคยเห็นเฮียจีบใครซักคน เห็นอยากได้ใครก็หลอกเข้าห้องเลย”
“เพราะงี้ไง ฉันเลยไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน คนนี้ฉันเลยอยากได้ ถ้าได้จีบ ถ้าได้คบกันฉันว่าน่าจะดีกว่าหลอกไปฟันแล้วคืนเดียวจบ”
“อ๋อ หรา? จะจีบเค้าแล้วใช้เค้าอย่างกับทาส?”
“ก็จีบไม่เป็นนี่หว่า ฉันอยากให้เค้าทำไรฉันก็ให้เค้าทำให้เฉยๆ”
“โด่! ฟายเอ๊ย~”
“อ้าวๆๆ ไอนี่รามปาม”
“โทษที เฮียอ่ะ เอาใจคนอื่นอ่ะเป็นมะ? ว่าไอแทคมันเป็นลูกคนหนูมันยังเอาใจคนอื่นเป็นเลย เฮียนี่แม่ง”
“เอ๊ะ!! เอาเถอะน่า ถ้าสุดท้ายฉันจีบไม่ติด ฉันก็ลากขึ้นเตียงเลยมันก็จบ ใช่มะไอตี๋? อ้าว ไปไหนวะ??”
“จุนโฮ ที่ร๊ากกกก มานั่งเร็ว”
ชานแหงะไปเจอโฮที่กำลังจัดของช่วยอูยองอยู่ ใบหน้ายิ้มแย้มกันทั้งคู่เลย อะไรวะ?
“พี่โฮไปนั่งเถอะ เดี๋ยวผมจัดต่อเอง”
“เรียกโฮเฉยๆก็ได้ เชื่อมั้ยว่าฉันเป็นน้องนาย”
“ฮะ?”
“อื้ม จริงๆนะ ฉันเกิด 90 อ่ะ แต่ฉันไม่เรียกนายว่าพี่นะ”
“ตามบายดิ”
“ไอนั่นก็ด้วย เกิดปีเดียวกับฉัน”
โฮว่าพลางชี้ไปที่ชานซองที่กำลังเล่นอยู่บนโซฟากับเฮีย ฟัดกันไปฟัดกันมาเป็นเด็กน้อยเลย
“นี่เฮีย! โตเป็นควายแล้วยังเล่นกับไอชานเป็นเด็กๆไปได้ อายอูยองมั้ยน่ะ?”
จุนซูที่กำลังหัวเราะคิกคักเพราะโดนชานแกล้งจนลงไปกลิ้งบนโซฟาถึงกับหยุดแล้วกับมานั่งตัวตรงเหมือนเดิม แถมเก๊กหล่อด้วย
มีมุมนี้เหมือนกันแฮะ น่ารักว่ะ >_______<
“อูยอง ยิ้มไรฮะ? จัดของเสร็จยัง?”
“ยังคร้าบบบบ ใกล้แล้ว”
เฮียก็ยังพูดจาโฮกฮากอยู่ดีเว้ย จะน่ารักได้กี่นาทีวะ?
อูยองเร่งมือจัดๆจนเสร็จแล้วไปนั่งโซฟาเดี่ยวเพื่อร่วมดูหนังรักที่เค้าพึ่งเปิดกันด้วย
มองไปที่ชานโฮก็นั่งซบกันดูหนัง มองไปที่เฮียก็กำลังจะหลับแต่เอาหัวหนุนที่วางแขนของโซฟาแล้วเอาเท้าไปเกยไว้บนตักชานโฮ มองมาที่ตัวเองก็นั่งคนเดียว อะไรวะ? โคตรเกินเลยตู
“เฮียมีเพื่อนแล้วผมกลับนะ”
ตุ้บ!
“โอ๊ย!! อย่าพึ่งไป”
จุนซูที่กำลังจะเคลิ้มหลับถึงกับสะดุ้งเพราะเสียงอูยองจนตกโซฟา นอยด์อะไรของมันวะ?
“โธ่~ เฮียก็จะหลับ เค้าก็สวีทกัน แล้วผมทำไรอ่ะ?”
ป๊ก ป๊ก
“โอ๊ย/อ๊ากกก!!”
จุนซูลุกขึ้นเขกหัวน้องแล้วเดินไปกดเอาแผ่นหนังออก
“เฮ้ย เฮีย/เฮี่ย!!!”
“ดูไรกัน ไร้สาระว่ะ อูยอง นายหาว่าฉันจะหลับใช่มะ? นายเลยจะกลับ งั้นถ้าฉันดูหนังที่ฉันชอบคงไม่หลับแน่เว่ย”
“ไอนั่งฆาตกรรมอ่ะนะ? โห่ย รัยว้า ความโรแมนติกอยู่ไหนวะ?”
“ไม่รู้จัก ไปซั่มกันได้แล้วไป เย็นแล้ว เกะกะว่ะ”
“ชู่ววววววววววว~ เฮียพูดอะไรวะ? อายเค้า”
“เออ นี่ขายน้องตัวเองเลยนะเว่ย อูยอง อย่าไปฟัง เรามาดี”
“โห่ย ไอจอมลวงโลก ฟังนะอูยอง ไอสองตัวนี้มาที่นี่ก็เพื่อมาซั่มกัน เนื่องจากที่บ้านพวกมันไม่ค่อยสะดวก คอนโดโฮเตียงเล็ก ไม่แอดเวนเจอร์ ส่วนห้องไอชานมีคนอยู่ด้วยมันเลยไม่สะดวก ครางดังไม่ได้ เดี๋ยวเค้าเอาไปว....อื้อออออออ”
ชานโดดไปเอามืออุดปากทันที่เฮียเริ่มปากมาก เผากันซะละเอียดเลยเว้ย เฮียแม่งหน้าหมาชิบ
“หุบปากไปเลยเฮีย ข้าวยังไม่ได้กินเลย ไม่ต้องมาไล่ ผมยังไม่ไปทำไรกันหรอก ไม่มีแรง”
“โห่ย อูยองสั่งข้าวดิ๊ เบอร์เดิมๆ”
“ครับ”
แล้วอูยองก็กรอกรายการอาหารมากมายเป็นพิเศษมาให้สำหรับสี่คน แน่นอนก็ยังสติลเป็นเมนูไก่อีกเช่นเคย
ตาเฮียแกก็นั่งดูหนังอย่างตั้งใจ ส่วนคู่รักที่เตรียมตัวมาซั่มกันก็กำลังจะเคลิ้มหลับในอ้อมแขนของกันและกัน ส่วนอูยอง
“หาววววววววววววว~ -[~]-”
ติ๊งต่อง
“มาแล้ว/มาแล้ว/มาแล้ว/มาแล้ว เย้เย~”
อูยองรีบวิ่งไปทำหน้าที่รับของมาแล้วจัดใส่จานมาให้ พอเอามาวางทุกคนก็ถึงกับตะลึง คุณพระช่วย ไก่~
“ไก่ล้วนๆ นายคิดเมนูได้ไงเนี่ยอูยอง คอนเซ็ปไก่หรอ?”
“ครับ ผมชอบกินไก่เลยอยากให้ทุกคนกินด้วย เพราะกินไก่ ดีและมีประโยชน์ต่อร่างกาย หะ...”
“ให้โปรตีนสูง เสริมสร้างกล้ามเนื้อ ไขมันต่ำ มีหลากหลายเมนู เนื้อนุ่มและหอมหวานที่สุด แกคิดดู ตลอดอาทิตย์นึงที่รับไอเด็กนี่มาทำงานแกรู้มะ? ฉันท่องประโยคนี้ได้ขึ้นใจแล้ว สาวๆเค้าชอบเรียกฉันว่าพ่อแพนด้าน้อย แต่ทุกวันนี้หน้าฉันจะเป็นไก่อยู่แล้วววว”
“อย่าบ่นน่าเฮีย ถ้าเฮียไม่สั่งเองหรือไม่คิดเมนูมาผมจะสั่งแบบเนี้ยมีไรมะ?”
“ไม่มี๊~ น้องสั่งมาก็กินไปดิวะ พวกแกอย่าเรื่องมากดิ”
“ยังไม่มีใครว่าเลยซักคนเฮีย เฮียนั่นแหละเวิ่นยาวสุด กินๆกันเถอะ ผมกำลังฟิตเลย ที่รักกินเยอะ เสียงดังๆนะ”
“ไอชาน เลิกพูดเรื่องนี้ต่อหน้าสาธารนะชนได้แล้ว อายเป็นนะเว่ย”
“อ๋อ เหรอ โอเค กินๆๆ จะได้แข็งแรง เนอะที่รักเนอะ”
“พวกแกอย่ามาทำเรทในวงข้าวได้มะ? จะอ้วก!!”
“เฮียครับ กินข้าวอย่าพูดเรื่องอ้วกเดะ ใครเค้าพูดเริ่องอ้วกในวงข้าวกัน อ้วกเนี่ยมันให้ความรู้สึกสะอิดสะเอียนมันจะกินไม่ลง อ้วกเนี่ย...”
“พอเลยไอด้ง แกพูดเยอะสุดละ กินข้าวไปเลย เดี๋ยวไปส่ง”
“เบรกให้เบากว่าเมื่อวานนะเว่ย เดี๋ยวม้าตื่น”
“เออน่า อยากเข้าบ้าน อยากเข้าไปหวัดดีปาม้าก็ไม่ได้ โว๊ะ ดุชิบ”
“ก็สร้างความไม่น่ารักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลยนี่หว่า”
“ไม่ได้ตั้งใจนี่ ฉันก็ขับอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร ไม่เห็นจะมีใครด่าซักคน”
“แล้วขับอย่างนั้นบนถนนไม่มีใบสั่งส่งมาบ้านบ้างหรือไง หรือขับผ่านตำรวจเค้าไม่โบกอ่อ?”
“เค้าโบกฉันก็ไม่จอด เพราะยังไงเค้าก็จดทะเบียนไม่ทัน ส่วนใบสั่งส่งมามั้ย ก็ไม่นะ ว่าไงโฮ?”
“ที่สน.บ่นกันเสียงดังอยู่ เค้าบอกว่า แม่ง รถส้นตีนอะไรเร็วชิบหาย กล้องจับทะเบียนก็ไม่ทัน โบกแม่งก็ไม่จอด ถนนนี้โคตรพ่องโคตรแม่งสร้างมาให้มันแว้นอยู่คนเดียวงั้ยวะ? อย่างนี้อ่ะเฮีย”
“จริงป้ะ? เฮียพึ่งรู้จากปากแกวันนี้เลยนะเนี่ย!”
“เออ!! เค้ากำลังวางแผนดักเฮียกันอยู่ ไม่ใช่อะไร ด้วยความหมันไส้ล้วนๆ อุปส์ ความลับราชการ ;X”
“ไม่ทันและ แกคอยดูถ้าพวกแกจับฉันได้เมื่อไหร่ฉันจะจ่ายไม่อั้นเลย คิดว่าฉันไม่มีตังไงวะ?”
“ก็อยู่ให้เค้าจับดิ เค้าจะได้รู้ว่าเฮียมีจ่าย”
“เรื่องไรเล่า อยู่ก็ควายดิ”
“อื้อ ไอพลเมืองเลว อย่าให้ผมจับเฮียได้แล้วกัน”
“แกอยู่แผนกสรุปสำนวนคดีไอโฮ แกอย่าเจ๋อจับฉัน ไว้ให้พวกอ่อนๆไล่ฉันไปเหอะ”
“เฮียนี่ปากดีได้โล่เลย วันหลังผมต้องบันทึกเสียงไปให้พวกนั้นฟังบ้างแล้ว”
“อย่ายุ่งน่า~ ถ้าพวกนั้นมันอ่อนจับฉันไม่ได้ก็ปล่อยมันไป ยังไงฉันกับไอชานก็ไม่มีวันโดนตำรวจจับง่ายๆหรอกเนอะไอชาน”
พรวด~
น้ำที่ชานกำลังกระดกอยู่ถูกพ่นออกมาเต็มๆ มาพูดเรื่องนี้อะไรตอนนี้วะ รู้ว่าเฮียชอบท้าทาย อยากตายก็ตายคนเดียวสิวะ มาลากคนอื่นทำไม?
“อะไร แค่นี้ทำเป็นพุ่ง ป๊อด?”
“เฮียกับแกทำอะไรผิดกันถึงได้ชอบพูดจาท้าทายฉันนักฮะ?”
โฮเริ่มเค้นชานที่กำลังอึนอยู่
“เฮีย~” ชานขอความช่วยเหลือ
“อะไร เก่งจริงก็รู้เองดิ อย่าไปเค้นกับคนอื่นดิ ฉันก็แค่ชวนไอชานไปแว้นเกินความเร็วที่กฎหมายกำหนด แต่พวกแกก็ไม่รู้ว่าฉันทะเบียนอะไรใช่ม่า?”
จุนซูทำเป็นกวนไปกวนมาท้าทายโฮ เบี่ยงประเด็นเรื่องตัวเองับเรื่องอื่นอยู่ มันความสะใจส่วนตัวอ่ะ ตัวเองเป็นฆาตกรแท้ๆ แต่น้องชายที่เป็นตำรวจแม่งไม่เคยรู้อะไรเล้ย~ สะใจ!!
“เฮียผมอิ่มแล้ว”
“อะไรว้า ฉันยังไม่ได้กินเลย ไอชานแกอ่ะชวนฉันคุย ไอตี๋แกอ่ะชวนฉันเมาท์ ป่ะอูยอง ฉันไปส่ง”
นี่แหละพอเฮียได้พูดแล้วก็พล่ามยาว บวกปากดีได้ที คุยวงไหนแล้วโดนไล่เตะก็ไม่ต้องสงสัย เค้าหมันไส้ไอ้บ้านี่นั่นเอง
พอเมาท์จนประโยคสุดท้ายเสร็จเฮียก็เดินออกไปพร้อมอูยองแล้วทิ้งคู่รักให้ดินเนอร์กันต่อ
“ชาน พี่คุณเป็นไงมั่ง? หลังจากวันแต่งฉันยังไม่ได้เจออีกเลย”
“ไอแทคมันเทรนด์ภาษาเกาหลีแบบหลักสูตรหนักอยู่ วันก่อนให้ลองสั่งข้าวเองพี่แกก็เล่นสั่งเด็กผู้หญิง ผิดพลาดครั้งเดียวไอแทคมันเอาไปเมาท์ซะทั่วเลย”
“หรอ นายไม่ชอบบ้างหรอ? ของนอกอ่ะ?”
“ก็ชอบ แต่คุยไม่รู้เรื่อง ชอบของเกาหลีมากกว่า ตาก็ตี่ หน้าก็บาน ก้นก็ใหญ่ สะใจกว่าเยอะ”
“ไอชาน แกชมฉันหรอ?”
โฮไม่แน่ใจว่าไอชานมันชมหรือด่า
“ชมดิ อิ่มยัง? ชานพร้อมแล้วนะ”
“ไม่เบื่อบ้างหรือไงวะ?”
“ไม่อ่ะ นายชอบจำกัดฉัน ได้ทีไรก็ไม่เคยสะใจซักที”
“ใครได้ยินมั้ยว่ามันพูดว่าไม่สะใจ แม่งโต้รุ่งทุกที แล้วบอกว่าฉันจำกัด ฉันบอกว่าพอแกฟังฉันหรอ?”
“ไม่จำเป็นต้องฟัง เพราะนายอยู่ล่าง ฉันจะทำอะไรก็ได้”
“แล้วมาบ่น ชิ!”
“เอาน่า~ ซากนี่ทิ้งไว้นี่แหละ ให้เฮียเค้าจัดการไป เราเข้าห้องกันฝ่า เร็ว!”
“เฮ้ย ยังไม่พร้อม”
“ไม่เอา! ฉันพร้อมแล้ว”
ชานขี้เกียจรอท่าทางอิดออดของจุนโฮเลยอุ้มจุนโฮเข้าห้องไปเลย แล้วความคึกคักในห้องก็เสียงดังลั่นเหมือนเดิม เมื่อไหร่แทคจะได้แบบนี้บ้างวะ? แอบสงสารมันนะเนี่ย
เฮียนี่ก็ปากมากเหมือนกันนะเนี่ย พูดมากเมาท์เก่งเหลือเกิ๊น
พึ่งรู้ว่าเฮียคิดจะจีบเด็ก แต่เสือกจีบไม่เป็น
ไม่ใช่แค่จีบไม่เด็กไม่เป็น แต่ไม่เคยจีบใครเลย
เพราะเฮียก็อยากได้ใครก็พาไปเลย
แต่เด็กอูยองที่ใกล้ชิดมาอาทิตย์นึงก็ทำให้เฮียเปลี๊ยนไป อยากจะจีบขึ้นมา
ตอนต่อไปเวลาจะผ่านไปเร็วๆซักปีนึงเลย เรื่องของเรื่องอีไรท์ขี้เกียดพิมพ์เยอะ 555555555555555
ล้อเล่น ตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น ตอนหน้า 2012แว้วววววววว
เรื่องราวสำคัญต่างๆจะเกิดขึ้นในปีหน้า
เรื่องราวสำคัญต่างๆจะเกิดขึ้นในปีหน้า
ฝากติดตามด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น