คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ONE การทดสอบเครื่องอ่านความทรงจำ ช่วงเช้า
พฤษภาม ปี 2017 ประเทศี่ปุ่น
บ้านสอั้นแห่หนึ่ เวลาี 5
“ิยูมี่าวอะไรในโรเรียนบ้าหรอ?” หลัาอาบนํ้าแ่ัวเสร็ ัน็ไ้ยินเสียแ้เือนาแอปพลิเันส่้อวามยอฮิอย่าไลม์ ันเลยถามเ้าน้อายในะที่มือำลัเ็ผมอยู่
“อาารย์ให่บอว่าวันนี้โรเรียนไ้ถูเลือให้ทสอบเรื่ออ่านวามทรำน่ะ” านั้นเา็ทำหน้าเรีย
“นที่เ้าทสอบเรื่ออ่านวามทรำทั้ 5 นถูเลือไว้แล้ว… เมย์เธอเป็นนสุท้าย” วาสีม่วรามที่เหมือนับันเ็มไป้วยวามเรียและวามสับสน
“เฮ้อ…! อะไระเิ็้อเิ หาพวเารับไม่ไ้ับวามริอโลใบนี้็แล้วแ่พวเา เราสอนทำีที่สุแล้ว” ันถอนหายใแล้วลูบหัวอเาเป็นารปลอบใ ูเหมือนว่าอาารย์ให่เทเร่านนั้นะทนวามันอพวนในโรเรียนไม่ไ้สินะ บทะววย็ววยโรๆ ริๆเล้ยัวัน
“ผมิว่าั้แ่วันนี้พวเราไม่ไ้ลับมาที่นี่แล้วล่ะ ไหนๆ็เหลือเวลาอีมา เรามา่วยันเ็บอเท่าที่ําเป็นไว้่อน็ี” ิยูเสนอวามิอเาแล้วัน็พยัหน้าเห็น้วย านั้นพวเรา็่วยันเ็บอไปไว้ในโลนั้น นั่เล่นูทีวีันัพัหนึ่แล้วเินทาไปโรเรียนเน์เฟรย่า
โรเรียนเน์เฟรย่า 7 โมรึ่
พอพวเรามาถึ็ถูนรอบ้าุบิบนินทา บาน็มอ้วยสายารัเียราวับยะเปีย้าถนน บาน็หลบสายา้วยวามหวาลัวและรีบเินหนี ั้แ่ไอ้ประธานนัเรียนเวรที่ื่อแปลว่ายะสัมอย่าเ้าาไ โนโมิปล่อย่าวลือพวนั้น พวมนุษย์หน้าโ่็พาันหลเื่อเ้ายะสัมันอย่าไร้สมอโยไม่แม้แ่ิวิเราะห์แยแยะที่มาอ่าวลือเลย้วยํ้า มีเพียไม่ี่นเท่านั้นที่ไม่เื่อใน่าวลือ็ือมุราะ ฮิเมโะอาารย์วิาภาษาอัฤษอปี 1 สอพ่อลูอโพาลิปส์ อ็อโ้ อโพาลิปส์รัมนรีว่าารระทรวสาธารสุ เทเร่า อโพาลิปส์อาารย์ให่อโรเรียนเน์เฟรย่า และริ้า รอสไวส์เลาอเทเร่า
านั้นพวเรา็มาถึหอประุม ามำหนารแล้ววันนี้ทั้วันะหยุารเรียนารสอนทั้หม และผู้เ้าทสอบเรื่ออ่านวามทรำทั้ 5 นะ้อมานั่แถวหน้าทั้ 5 แถวามลำับ้ายไปวา และิยู็มานั่้าหลัันเรียมพร้อม่วยันหนี โย่วเ้า็ะเป็น 3 นแร็ือเ้ายะสัมาไ โนโมิ หลานสาวนเล็ออาารย์ให่เียน่า ลาสลาน่า และสาวสวยสุฮ็อเอลิเีย เลิฟโนวา านั้น็พัลาวันและปิท้าย่วบ่าย้วย 2 นที่เหลือือไรเน เมย์ (ปี 3) และัน ไรเน เมย์ (ปี 2) สสัยพวเาอยาเปรียบเทียบไรเน เมย์ทั้สอให้นทั่วโลเห็นผ่านารถ่ายทอสล่ะมั้?
“เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นารเสียเวลาอเิประธานนัเรียนาไ โนโมิึ้นมาเลย่ะ” อาารย์ให่ร่าเล็เท่าเ็ 12 ที่อายุไม่ไ้ 12 ามไ้พูึ้นานั้นเธอ็ไปนั่ประำที่เธอ านั้นเ้ายะสัม็ไปทสอบเรื่ออ่านวามทรำ
ันไม่สนใเ้าเ็เปรนี่หรอเลยสวมแอร์พอเรียมฟัเพล แ่็มี้อวามาไลม์เ้มาลาัน็เลย้อไลม์เพื่อไปอบ้อวามาผู้ส่นนั้น
หวานใno.1 มะระno.2 - อโทษ
แมวม่วอเธอ - ไม่เป็นไรหรอ ันเ้าใ
หวานใno.1 มะระno.2 - ไม่โรธหรอ?
แมวม่วอเธอ - ทำไม้อโรธ้วย? เธอไม่ผินี่
หวานใno.1 มะระno.2 - ็ันสัาับิยูว่าะูแลเธอให้ี
แมวม่วอเธอ - ้อวามเสีย (เป็นเสียอิยูที่บอว่าผมไม่โรธหรอ)
แมวม่วอเธอ - อ้อ! ไม่ใ่ว่าเธออยารู้านที่พวเราำลัทำอยู่นี่?
หวานใno.1 มะระno.2 - แ่ันอยาให้พวเธอบอ้วยัวเอมาว่า
แมวม่วอเธอ - เธอ็ถือะว่าารทสอบเรื่ออ่านวามทรำือำอบาพวเรา
แมวม่วอเธอ - ถ้าเธอยััวลอยู่เี๋ยวืนนี้ไปหา
หลัาส่้อวามนี้ไปเ้าัว็นิ่เียบไปเลย พอันเยหน้าไปหาเ้าัว็พบว่าเ้าัวำลั้มหน้า ้วยสายาที่ีอันทำให้เห็นหูอเ้าัวที่ำลัแอยู่
แมวม่วอเธอ - ิอะไรลามอยู่ล่ะสิ
แมวม่วอเธอ - น ลา ม
หวานใno.1 มะระno.2 - นรำ้นรหนรฟฟท
หวานใno.1 มะระno.2 - ไม่ใ่ ไม่ใ่ ไม่ใ่เลยันิ
แมวม่วอเธอ - ให้พิมพ์อีที
หวานใno.1 มะระno.2 - อโทษ่ะ ันิอะไรลามริๆ่ะ
แมวม่วอเธอ - แล้วอยาให้เป็นริมั้ยล่ะ?
หวานใno.1 มะระno.2 - อทยเพะำสหฟใหไำส
แมวม่วอเธอ - ั้นเอาี้ ันะเยหน้ามอเธอ ถ้าเธอ้อารเธอ็แ่พยัหน้า
ัน็เยหน้ามอเธอามที่พิมพ์ไป เ้าอผมสีาวเินและวาสีฟ้าอท้อฟ้านั้นมีอาารหน้าแนิๆ เราสอนสบาันแล้วนฝั่น้าม็พยัหน้าให้ัน ่าน่ารัริๆ
แมวม่วอเธอ - good girl
แมวม่วอเธอ - สิเอร์ไอเลิฟยู
หวานใno.1 มะระno.2 - สิเอร์ไอเลิฟยู
ารุยอพวเราบลรนี้พร้อมับวามทรำอเ้ายะสัมที่บล ไอ้เวรนั่นมันเินมานั่ที่อมันพร้อมส่สายารัเียมาที่ัน อนนี้ถึาอเียน่าแล้วที่้อเ้าไปทสอบ ันเ้าไปในไอทูปเพื่อไปอ่านอมเมน์และั้ใูวามทรำอเียน่าหลานสาวนเล็ออาาร์ให่เทเร่า
ส่วนวามทรำอไอ้เวรนั่นเท่าที่ย้อนไปูมา มัน็แ่โว์ทัษะเะบอลแบบาษื่นทั่วๆไปแ่็ไม่รู้ว่าทำไมถึมีแ่นมมันันนัันหนา พลัอรูปลัษ์ภายนอและมีโปรไฟล์ีมันส่ผลนานั้นเลยหรือไัน?
[เียน่านั้นำลัเล่นเบสบอลับลุ่มเพื่อนที่สนใในีฬานี้ เียน่าที่อยู่ฝ่ายแบเอร์ไ้ีลูที่พิทเอร์ออีทีมนลอยไปในเแฟร์(เลูลสนาม) แล้วลอยออไปนอสนาม เียน่าึรีบวิ่ผ่านเบสแ่ละเบสไปนถึเบสโฮมและทำโฮมรันไ้สำเร็]
// เ็ผู้หินนั้นทำโฮมรันไ้! เ๋เป้!!!!! //
// สุยอมาเลยลาสลาน่าั!!! เอฟีรับผม!!!! //
// +1 เมน์บน //
็แน่ล่ะ เียน่าไม่สิระูลลาสลาน่าเป็นมือโปร้านเบสบอลเลยล่ะ ไม้เบสบอลแทบะเรียไ้ว่าเป็นอาวุธประำระูลที่แท้ริแทนุแสวรร์ที่ 7 ัเมนท์ ออฟ ามา
[เียน่าับพี่สาวฝาแฝอเธอลูน่าผู้ึ่มีวาสีเหลือทอไ้เินออมาาร้านสะวื้อ พวเธอไ้เินลับบ้าน้วยวามวัเวเพราะอนนี้มัน็ึพอสมวร บวับแถวๆนี้มี่าวนหายสาบสูในอนึ้วยทำให้พวเธอ็ระมัระวัพอสมวร]
// ฝาแฝล่ะทุน!!! //
// แถวนั้นมี่าวนหายสาบสูในอนึไม่ใ่หรอ? //
// ริ้วย! แ่พวเธอในปัุบัน็ูปลอภัยีนี่ ันั้นไม่้อัวลไป //
[พอพวเธอมาถึรอแห่หนึ่พวเธอ็ถูพวอันธพาลุาม
“เฮ้ พ่อแม่ไม่เยสั่สอนรึไว่า ทำแบบนี้ะมีผู้หินไหนเ้าเอาพวแเป็นพ่อพันธ์”
“หรือมันะละลายไปันำนวนเินที่พวแใ้ไปแล้ว? ถ้าเป็นแบบนี้็ัะรู้สึบุพารีทุนอพวแแล้วสิ”
พวเธอหันหน้าไปมอเ้าอเสียทั้สอที่เ้ามา่วยพวเธอ พวเา็ือสอพี่น้อไรเน เสียแรเป็นอนพี่ไรเน เมย์ และเสียที่สอเป็นอนน้อไรเน ิยู
“ว- ว่าไนะ?!” หัวโอันธพาลร้อแหว
“สสัยรอยหยัในสมอะไม่มี้วยถึไ้เ้าใำพู่ายๆไ้ยาแบบนี้” ไรเนนพี่ถาถา่อไปและเินมาวาหน้าสอแฝลาสลาน่าับพวอันธพาลพร้อมับน้อายอเธอ
“อย่าอยู่เลยพวแ!!!!” พวอันธพาลพุ่เ้ามารุมสอพี่น้อไรเน]
// เ็สอนนั้นปาแ่บใ่ย่อย //
// ันเ้าใเหุผลที่ันโสแล้วล่ะ เพราะัน็เยทำัวแบบนี้มาเหมือนัน อายุะ 40 แล้วยัไม่มีแฟนัน เศร้าโว้ยยยยยยย //
// +1 เมน์บน T^T //
// ไอ้โ๋พวนั้นัวให่ว่าะ้วย เ็สอนนั้นโนรุมอันอ่วมแล้วมั้? //
[เียน่าับลูน่าิว่าสอพี่น้อไรเนโนรุมทำร้ายนอ่วม เพราะพวอันธพาลนั้นมีเรื่อ่อยเป็นประำและมีนาัวที่ให่ว่าสอพี่น้อไรเนที่มีส่วนสูเพียร้อยห้าสิบปลายๆ แ่แล้วภาพที่พวเธอเห็นลับาลปั ฝ่ายที่ถูรุมทำร้ายนอ่วมลายเป็นพวอันธพาล สอพี่น้อไรเนที่ไร้รอยี่วนไ้หันมาหาพวเธอ
“………” ่าฝ่าย่าเียบใส่ัน สอแฝลาสลาน่าระแวสอพี่น้อไรเนเพราะ่าวลือหนาหูพวนั้น
“พวเธอโ่หรือโ่ันแน่? ทั้ๆที่รู้อยู่แล้วว่าแถวนี้มันอันรายแ่ไหน็ยัออมา้านอะึื่นนานี้” เป็นไรเนนน้อที่เปิปาพู
“อะไรนะ?! พวเราไม่ไ้โ่ัหน่อย!” เียน่าโ้หลัาไ้ยิน
“แล้วมาทำอะไร? บ้าน่อ็มีทำไมไม่ลับ? ถึเป็นหลานออาารย์ให่เทเร่าพวเรา็ไม่เว้นที่ะ่าพวเธอนะ” ไรเน เมย์พูึ้น
“ทีพวเธอล่ะ บ้าน่อ็มีทำไมไม่ลับ?” ลูน่าสวนลับไป
“เฮ้อ พวเรามาทำาน เอาเป็นว่าให้พวเราไปส่พวเธอ็แล้วัน นำทาไปสิ” ไรเน ิยูอบพลาผายมือให้สอแฝลาสลาน่านำทาไป
“พวเราลับเอไ้น่า ไม่เห็นำเป็น้อมีนไปส่เลยันิ” เียน่าบ่นอุบอิบ
“โยแลับพวเธอ็ะเอนแบบเียวับเ้าั่สมอเท่าเม็ถั่วพวนั้นแล้วโนุไป?” ำพูอไรเน เมย์ทำให้พวเธอุิ านั้น็เธอ็อบลโยลวามระแวลเล็น้อย
อนนี้เียน่าและลูน่าลับมาถึบ้านอย่าปลอภัย พอพวเธอหันไปอบุสอพี่น้อไรเน็หายัวไปแล้ว พวเธอยัไม่ทันไ้อบุพวเาเลย้วยํ้า
“พวเาเป็นนีว่าที่ินะ ไม่เห็นเหมือนใน่าวลือเลย” ลูน่าพูหลัาสอพี่น้อไรเนหายัวไป
“แ่เรื่อปาัปาแ่บับเรื่อ่อยเป็นอรินี่สิ” หลัเียน่าพูบสอแฝลาสลาน่า็พาันเ้าบ้าน]
// บ้าน่าสอรุมห้าเนี่ยนะ แถวยัไร้รอยี่วน้วย //
// ศิลปะป้อันัวทั้นั้นเลย //
// พวหนูไป่วยเานะ ไปปาแ่บใส่เาทำไมล่ะลู //
// เ็สอนมาทำานึื่นแถวเป็นแถวนี้้วย น่าสสัยแฮะ //
// เอ้า! อยู่ๆ็หายไลม์ไม่อบ ไปเร็วัวุ้ย //
// นี่ทุน! ันไปหา่าวลือที่สอแฝลาสลาน่าพูถึแล้วล่ะ มีทั้สอล์เอร์ มีเรื่อ่อย ล่าสุในวามทรำอุเียน่าพวเาบอว่ามาทำานในอนึ ทำให้่าวลือเรื่อเป็นเ็เสี่ยเป็นริเ้าไปให่ //
// แล้วทาโรเรียนไม่ออแอั่นับเรื่ออเ็สอนนี้เลยรึไ? //
// ไม่รู้สิ เส้นให่มั้? //
‘เฮ้อ…เรื่อ่าวลือพวนั้นอีแล้ว ่าเถอะ เี๋ยวเรื่อพวพวนี้็ะบลในวันนี้แล้ว’
‘่อไป็เป็นาอเอลิเีย เลิฟโนวาแล้วสินะ’
‘……’
‘วามทรำไหนอเธอะแสออมาันนะ?’
[ เพราะวันนี้เป็นวันเรียนพิเศษอเอลิเีย เธอเลย้อเินทาลับหอพัสวนทอำในลาึ้วยัวนเียว ในระหว่านั้นเธอรู้สึเหมือนถูบาอย่า้อภายใ้วามมื านั้นเธอ็รู้สึถึมืออใรบานมาับไหล่้าวาแล้ว็…
ผลั๊วะ
“ยัยสอล์เอร์โริ! เธอิะทำอะไรุเลิฟโนวาน่ะ!!!” ประธานนัเรียนาไ โนโมิไ้โผลเ้า่อยเ้าอมือ้านั้น และนที่ับไหล่อเธอและถูเรียว่ายัยสอล์เอร์โริ็ือ…
“เมย์…” ไรเน เมย์ผู้เป็นพี่สาวอพี่น้อไรเนและยัเป็นอีแฟนสาวอเธอที่เลิราันไปแล้วว่ารึ่ปี ]
// เ็สอนนั้นเยบัน? ันะไม่มีปัหาอะไรับลุ่ม LGBTQIA+ หรอนะ แ่ถ้าเลิันไปแล้ว็ไม่วรมาทำัวแบบนี้สิ //
// ถึะไม่รู้ว่าเ้าหนุ่มนั่นโผล่มาาไหนแ่เา็ใร้อนไป ถ้าเิว่าทาลับบ้านอแม่หนูทั้สออาเป็นทาเียวัน็ไ้นี่ เราวรูวามทรำนี้ให้บ่อน่อยัสินแม่หนูไรเนนะ //
// วามิเ้าท่า //
[ ผลั๊วะ ผลั๊วะ
ไรเน ิยูที่เินามหลัมาเห็นพี่สาวอเาถูประธานนัเรียนาไ โนโมิ่อย เา็เ้ามา่อยประธานนัเรียนไปสอหมันประธานนัเรียนสลบเหมือ
“เมย์! เ็บมาไหม…?” เอลิเียที่ไ้สิ็รีบหยิบผ้าเ็หน้ามาเ็รามเลือรมุมปาออีฝ่าย ใบหน้าอเมย์นั้นมีรอยฟํ้าเป็นประปราย
“อบุ…ุเลิฟโนวา” เมย์อบุเธอ
‘ุเลิฟโนวาหรอ?’ เอลิเียะัไปัพัับวิธีเรียื่อเธออเมย์ ทั้ๆที่่อนหน้านี้เมย์ยัเรียเธอ้วยื่อ้นอเธอแท้ๆ แ่ในอนนี้เมย์ลับเรียเธอ้วยนามสุล เวลารึ่ปีที่ผ่านไปวามสัมพันธ์อพวเธอเรียไ้ว่าเป็นนแปลหน้าทีุ่้นเยัน
“นายไป่อยประธานนัเรียนแบบนั้น ไม่ลัวว่าะมีปัหาามมาหรอ?” เพราะประธานนัเรียนเป็นลูอนให่นโ เธอเลยลัวพวเาะมีปัหา
“เหอะ! ู่ๆ็เ้ามา่อยพี่ผมแบบไม่ถามอะไรัำ พี่ผมเป็นสอล์เอร์โริ? บิามารามันเถอะ บ้านพวผมไปทานี้อยู่แล้ว ฝ่ายนั้นมาว่ามั้ที่เหมาะับสอล์เอร์โริ? บ้านระูลาไและบ้านเพื่อนอหมอนี่ไม่อยู่ทานี้ แล้วเาะมาทำอะไรแถวนี้ในอนที่เธออยู่นเียวันเอลิเีย เลิฟโนวา?” ิยูอบมาแบบยาวเหยีย
“อนนี้ึมาแล้ว เี๋ยวพวเราไปส่เธอเอ ถึสวนทอำะไลว่าบ้านอพวเราแ่็แ่ไม่ี่ร้อยเมร” เมย์ลุึ้นพลาปัฝุ่น
“อนแรพวเราะว่าะทัทายและอาสาไปส่รุ่นพี่เลิฟโนวาแท้ๆ สุท้ายเมย์็้อมาเ็บัวะไ้” ิยูบ่นออมา
“แล้ว—” เอลิเียพูยัไม่บิยู็พูแทรเธอ
“เี๋ยวนอเา็มาามหาเอแหละ ไปไ้แล้วยัยหัวมพูหูา” ]
// เห็นมะ! ันถึไ้บอไว่าใหู้ไป่อน //
// พอฟัเ้าหนูไรเนพูแล้วมัน็น่าิแฮะ //
// เรียแฟนเ่าพี่ว่ายัยหัวมพูหูาเลยวุ้ย //
พอสถานาร์อมันเริ่มแย่ลและสายาอนรอบ้านมอมันแบบ้อารำอบ เ้าาไ็พยายามสุัวในารแถ-ลเรื่อในวันนั้น บาน็ยัเื่อมันเหมือนเิม และบาน็เหมือนสมอส่วนิวิเราะห์แยแยะเริ่มทำานและเลือบแลใในัวมัน พอเห็นมันิ้นรนเอาัวรอแบบนี้แล้วันรู้สึ…สนุและสมเพมันเหลือเิน
[ พวเธอสามนไ้เินมาเรื่อยๆพร้อมับวามเียบแสนอึอั นหนึ่็แฟนเ่าและอีนหนึ่็น้ออแฟนเ่าที่เธอเยรับปาเาว่าะูแลเมย์ให้ี
“อโทษนะ…ันอโทษในทุๆอย่าเลย” เธอทนับวามอึอันี้ไม่ไหวเลยเ้นำพูนี้ออมาาใ และเมย์เอ็ไม่ไ้อบอะไรออมาแ่สายาอเมย์นั้นบ่บอว่ารับำอโทษอเธอ
“วันนี้พวเธอเลิานเร็วหรอ?” เอลิเียเปลี่ยนเรื่อในารุย เธอำไ้ว่าเวลาเลิานอสอพี่น้อนั้นประมาเที่ยืนถึีหนึ่โยประมา
“อืม แ่็้อเรียมพร้อมไว้ลอเวลาเพราะวันนี้มันน้อยแปลๆ” เมย์อบไว้แ่นั้นแล้วเียบ่อ พวเธอเินันไปแบบเียบๆนถึสวนทอำ
“ันไม่ไ้เลียเธอหรอนะุเลิฟโนวา” พอเธอไ้ยินแบบนั้นเธอโล่ใ พอไ้ยินประโยถัมาอเมย์วามโล่ใอเธอไ้หายไป
“แ่ันเอ็ทำใรัเธอ่อไปไม่ไหว” พูบเมย์็หันหลัลับเพราะพวเธอทำหน้าที่เสร็แล้ว
“ทิศเหนือ…5 นาฬิา…บ้านัน…3 ิโลเมร…” เธอไ้ยินเมย์พึมพำและมีสีหน้าใ
“เธอไป่อนเลยเมย์ ผมอุยับรุ่นพี่เลิฟโนวาแป๊บนึเี๋ยวามไป” เมย์พยัหน้าแล้วรีบวิ่ไป
“รุ่นพี่เลิฟโนวาถ้าเธอรัพี่ผมริ อย่าพยายามอืนีและปล่อยพี่ผมไปหานที่ว่าเธอเถอะ ผมะไม่ยอมให้เธอมาแอ้มเมย์เป็นรั้ที่ 3 แล้ว” ิยูหันหลัลับและเรียมามเมย์ไป
“อ้อ! สำหรับเมย์แล้วเธอเป็นเหมือนแสสว่าที่สว่ายิ่ว่าอาทิย์ะอี แ่หลัาเรื่อเมื่อรึ่ปี่อนรุ่นพี่เลิฟโนวาในสายาอเมย์็เป็นเหมือนแสาไฟายหนึ่ระบอที่ถ่านใล้ะหม” ำพูทิ้ท้ายอเามันทำให้เธอเ็บ แ่็ไม่เท่าับเมย์ที่เ็บเพราะเธอมาหลายรั้หรอ ]
// อึอัับวามสัมพันธ์อสามนนี้ริๆ //
// ูาที่ไรเนนพี่อบ่อนหน้านี้และพึมพำแล้ว เหมือนานที่พวเาทำะเป็นำพวำรวไม่็ทหารแฮะ //
// +1 เมน์บน ูเ้าท่าว่าเป็นเ็เสี่ยั้เยอะ //
// ึที่แปลว่าึริๆ //
// เรื่อนี้เ็บันไปหลายฝ่าย ทั้เ็บัวริๆและเ็บที่ใ //
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
อ่านอาทิย์ละอนแลับเนื้อหายาวๆแบบุใ ุ้มีมั้ย?
ความคิดเห็น