ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 เพื่อนใหม่
บทที่ 5 เพื่อนใหม่
16 มิถุนายน 2550
คุณไดอารี่คะ
ในที่สุดวันนี้มีนก็ได้รู้จักเค้าแล้วล่ะค่ะ หลังจากเราเป็นแค่เพื่อนบ้านกันมานาน แถมพรุ่งนี้เรายังจะได้ไปกินข้าวด้วยกันอีกด้วยนะคะ จะเรียกว่าเดทแรกได้ไม๊น๊า ตื่นเต้นจังเลยค่ะ ก็เพราะยัยเกศน่ะสิคะ...
“ยัยมีนนนนนนนน ตื่นได้แล้วจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน นี่มันจะเก้าโมงแล้วนะ” เกศกาญจน์พยายามกระชากแขนคนนอนขี้เซาให้ลุกขึ้นจากเตียง
“อืออออ” มีนาดึงแขนกลับแล้วพลิกตัวหนีไปอีกด้านหนึ่งของเตียง
“ตื่นนนนนนนนนนนนน แกลุกสิ ไปอาบน้ำไปช็อปปิ้งกัน” เกศกาญจน์ไม่ยอมแพ้ ตามไปดึงแขนของมีนาขึ้นมาอีก
“แกจะบ้าเหรอ ตอนนี้ห้างมันยังไม่เปิดเลยนะ” มีนาลุกขึ้นมานั่งบ่นอย่างงัวเงีย
“ก็ชั้นจะไปเดินจตุจักรก่อน แล้วตอนบ่ายค่อยไปเซ็นทรัลลาดพร้าวต่อ”
“โห นี่แกจะเดินสายช็อปปิ้งเลยเหรอ”
“ใช่ แล้วพรุ่งนี้ชั้นก็จะไปสยาม กะพารากอนด้วย แล้วแกต้องไปกับชั้น ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องนอนต่อแล้ว”
“ฮืออออ แก แกมันเป็นโจรปล้นวันหยุดของช้านนนนน”
...
“ชั้นว่าชุดนี้เหมาะกับแก” เกศกาญจน์หยิบชุดเดรสลายดอกแขนกุดมาทาบตัวเพื่อนรัก
“มันยาวไปนะชั้นว่า” มีนาตอบ
“ไม่หรอก เดี๋ยวชั้นพาแกไปหารองเท้าส้นสูงที่ match กัน แกใส่แล้วจะได้ดูไม่เตี้ย”
“นี่แกไม่ต้องวิจารณ์ชั้นตรงๆ แบบนี้ก็ได้นะ”
“ก็ชั้นเป็นเพื่อนแกนี่ ชั้นก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้แก ส่วนอันไหนที่ไม่เหมาะกับแกชั้นก็ต้องพูดตรงๆ เหอะน่า แกเชื่อสายตาชั้นสิ”
“เอาตัวนี่แหละค่ะพี่” เกศกาญจน์หันไปสั่งคนขายเสร็จสรรพ
ตอนเย็นหลังจากเกศกาญจน์และมีนาช็อปปิ้งกลับมาแล้ว…
“พีท” เสียงเกศกาญจน์ร้องเรียกใครซักคน ทำให้มีนาซึ่งกำลังหอบหิ้วถุงเสื้อผ้าพะรุงพะรังตามหลังมาต้องหยุดชะงักแล้วเงยหน้ามอง
‘อุ้ยนั่นมันคุณ K Pop ห้องตรงข้ามนี่นา’
“อ่าว เกศ” ชายหนุ่มห้องตรงข้ามของมีนาทักทายเกศกาญจน์
“พีทอยู่ห้องนี้เหรอ”
“ใช่ แล้วเกศมาที่นี่ได้ไง”
“ก็เรามานอนห้องยัยมีนไง” เกศกาญจน์มองหน้าชายหนุ่มและหญิงสาวเพื่อนรักสลับไปมา เห็นว่าทั้งสองทำหน้างงๆ เลยถามขึ้นว่า
“อ้าว ยังไม่รู้จักกันหรอกเหรอ เห็นห้องอยู่ตรงข้ามกัน”
“ยังน่ะ” มีนาตอบขึ้นมา
“อ่อๆ นี่มีน หรือมีนาเพื่อนเรานะพีท เป็นเพื่อนเรียนตั้งแต่ประถมถึงม.ต้นน่ะ ส่วนนี่พีท หรือพีรพัฒน์ เป็นเพื่อนเรียนม. ปลายของชั้นเอง” เกศกาญจน์รีบแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” พีรพัฒน์เอ่ยทักก่อน
“เอ่อ เช่นกันค่ะ” มีนาเอ่ยตอบแล้วรีบก้มหน้าก้มตาไขประตูห้อง
“รู้จักกันไว้ก็ดีนะ เราเข้าห้องก่อนนะพีท ดีใจจริงๆ เลยที่ได้เจอเพื่อนเก่าอีก” เกศกาญจน์เห็นว่ามีนาไขประตูห้องจนเสร็จและเปิดประตูเดินเข้าไปแล้ว จึงหันมาอำลาชายหนุ่มแล้วเดินตามมีนาเข้าห้องไป
“ชั้นว่าแกดูแปลกๆ” เกศกาญจน์พูดขึ้นทันทีที่ปิดประตูลง และหรี่ตามองดูมีนาอย่างจับผิด
“แปลกยังไง” มีนาถามอย่างงงๆ
“แกชอบพีทเหรอ” เกศกาญจน์โพล่งคำถามออกมา
“เฮ้ยยย พูดอะไรน่ะ” มีนาหน้าแดงทันที “ไม่ใช่นะ”
“นั่นแน่แกชอบพีทแน่ๆ ไม่งั้นทำไมแกต้องหน้าแดงด้วย”
“ก็ชั้นร้อนนี่”
“แกอย่ามาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ แกชอบนายพีทจริงๆ ด้วย 555 ในที่สุดคุณหนูมีนาก็มีรักครั้งแรกแล้ว 555” เกศกาญจน์หัวเราะเสียงดังอย่างไม่ห่วงภาพพจน์อดีตดาวคณะเลยทีเดียว
“ยัยเกศ” มีนาปรามเสียงดุ
“มานี่ๆ ชั้นจัดให้แกเอง พีทอยู่ห้องอะไรนะ 511 ใช่ไม๊” เกศกาญจน์พูดเองเออเองเสร็จสรรพ แล้วรีบเดินไปหยิบหูโทรศัพท์ภายในขึ้นมากดเลขที่ห้องของชายหนุ่มลงไป
“ฮัลโหลพีทเหรอ นี่เกศเองนะ ... เกศจะโทรมาถามว่าพรุ่งนี้พีทว่างป่าว ... ดีเลยๆ ... พรุ่งนี้ไปกินข้าวกลางวันกันไม๊ ... เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายๆ เราก็ต้องขับรถกลับระยองแล้วน่ะ อุตส่าห์เจอเพื่อนเก่าทั้งทีก็อยากกินข้าวด้วยกัน ... ใช่ๆ ... ถ้างั้นพรุ่งนี้ 11 โมงเจอกันหน้าห้องนี่ล่ะ ... จ๊ะๆ บ้ายบาย” เกศกาญจน์วางหูไปแล้วหันมามองหน้ามีนาซึ่งแอบฟังอยู่
“ยัยมีน พรุ่งนี้ชั้นนัดพีทไปกินข้าวกับพวกเรานะ พรุ่งนี้แกต้องสวยที่สุด เข้าใจไม๊”
“มานี่เลย มาเลือกชุดกัน ชุดนี้ก็ดีนะเนี่ยแต่เพิ่งซื้อมาจะซักทันเหรอเนี่ย ไม่เอาๆ ไปดูในตู้แกก็ได้”
“โอ้ย ชุดนี้ไม่เอาป้าเกินไป ชุดนี้ก็ยังกับเด็กประถมชั้นบอกแกแล้วใช่ไม๊ว่าอย่าเอาชุดแบบนี้มาใส่อีก...แกไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวชั้นเลือกชุดให้แกเอง” เกศกาญจน์พูดเองเออเอง ขณะที่มือก็วุ่นวายอยู่กับการหยิบชุดนั้นชุดนี้ออกมาจากตู้
หลังจากที่มีนาออกมาจากห้องน้ำ เธอก็มองเห็นเสื้อผ้าของเธอกระจุยกระจายอยู่บนเตียง แต่เธอมองหาเพื่อนรักไม่เจอ จึงเดินไปถึงระเบียงก็มองเห็นเพื่อนรักกำลังตากผ้าอยู่
“เกศ ทำอะไรน่ะ”
“ชั้นก็ซักชุดใหม่ของแกที่ซื้อมาวันนี้น่ะสิ ชั้นดูในตู้แกแล้วไม่ถูกใจเลย บางตัวก็สวยดีแต่มันดูจงใจแต่งมากไปหน่อย ชั้นว่าตัวนี้แหละกำลังเหมาะ ชั้นเลยซักให้แกเลย ชั้นว่าตากคืนนี้พรุ่งนี้สายๆ ก็แห้งทันนัดดูตัวของแกตอนเที่ยงแน่ๆ 55”
“แล้วแกไม่ไปช็อปปิ้งแล้วเหรอ”
“โอ้ยเรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะ เรื่องเป็นแม่สื่อให้แกสำคัญกว่าเยอะ ไปเร็วแกรีบไปนอนได้แล้ว ชั้นจะไปอาบน้ำบ้าง”
มีนายิ้มขำเพื่อนที่ช่างจัดการทุกเรื่องของเธอ แต่ยังไงๆ เกศกาญจน์ก็ยังคงเป็นเพื่อนที่รักเธอมากที่สุดวันยันค่ำ
“เกศ ขอบคุณนะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น