คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 11 เพื่อนเท่านั้น
บทที่ 11 เพื่อนเท่านั้น
นับจากเหตุการณ์เมื่อวันเกิดของพีรพัฒน์ มีนายังคงปฏิบัติตัวเป็นเพื่อนที่ดีกับพีรพัฒน์เหมือนเดิมถึงแม้เธอจะไม่สมหวังกับพีรพัฒน์ แต่เธอก็ยังอยากอยู่ใกล้ๆ พีรพัฒน์อยู่ดี เพราะเธอยังตัดใจจากพีรพัฒน์ไม่ได้นั่นเอง ถึงแม้บางครั้งเธออาจจะต้องเจ็บปวดกับการเป็นที่ปรึกษาความรักให้กับพีรพัฒน์ด้วยก็ตาม ทั้งคู่ยังคงสนิทสนม และไปเล่นดนตรีที่ร้านของพี่เบสทุกคืนวันเสาร์เช่นเดิม
24 ตุลาคม 2551
คุณไดอารี่คะ
จริงๆ ก็ดีแล้วนะคะที่มีนไม่ได้สารภาพรักกับพีทไป อย่างน้อยมันก็ทำให้มีนยังเป็นเพื่อนที่ดีกับพีทต่อไปได้ แต่ตอนนี้แม้แต่ความเป็นเพื่อนระหว่างเรามันก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว...
ภายหลังจากที่แฟนของพีรพัฒน์เรียนจบกลับมาจากต่างประเทศได้ประมาณหนึ่งเดือนพีรพัฒน์ก็มาบอกมีนาว่าจะย้ายออกจากอพาร์ตเม้นท์นี้แล้ว และจะเลิกไปเล่นดนตรีที่ร้านพี่เบสแล้วด้วยโดยที่ไม่ได้บอกเหตุผลอะไร แต่มีนาก็พอจะเข้าใจว่า พีรพัฒน์เคยบอกว่าแฟนของเขามักจะหึงหวงเขามากเกินไปจนบางครั้งพีรพัฒน์ก็อึดอัดใจ และตั้งแต่เธอกลับมาจากต่างประเทศเธอก็มาดูพีรพัฒน์กับมีนาเล่นดนตรีที่ร้านพี่เบสทุกสัปดาห์และมักจะแสดงสีหน้าไม่พอใจเสมอเมื่อมีสาวๆ ชื่นชมพีรพัฒน์
...
“มีน คืนนี้ไปเที่ยว...กันป่าว” เสียงมิ้นท์เพื่อนร่วมงานรุ่นเดียวกับมีนาชวนมีนาไปเที่ยวผับชื่อดังที่ตั้งอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่ง วันนี้มีนาเข้ามาทำงานที่ออฟฟิศของบริษัทตัวเองจึงเจอมิ้นท์ซึ่งเข้ามาออฟฟิศเช่นเดียวกัน
“เต้เค้าชวนน่ะ วันนี้เต้จะเลี้ยงวันเกิด” มิ้นท์พูดถึงเพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าครอบครัวของเต้ค่อนข้างร่ำรวย พ่อของเค้าเป็นเจ้าของบริษัทค้าเหล็กขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง แต่เต้ก็ยังเลือกที่จะมาทำงานเก็บเกี่ยวประสบการณ์ก่อนที่จะกลับไปช่วยธุรกิจของครอบครัว
“ที่นั่นมันต้องมีบัตรสมาชิกไม่ใช่เหรอ แถมแพงอีกต่างหาก” มีนาถาม
“เต้บอกว่าไม่เป็นไร ป๋าของเต้เค้าเป็นสมาชิกอยู่แล้ว เค้าบอกว่าป๋าอนุญาตให้ลงบัญชีป๋าได้เลย”
“ไปๆ ของฟรีไปหมดแหละ” มีนาตอบอย่างติดตลก จริงๆ แล้วมีนาก็ไม่ได้อยากไปเท่าไร แต่เพราะไม่อยากกลับไปเหงาอยู่คนเดียวที่อพาร์ตเม้นท์ซึ่งพีรพัฒน์ได้ย้ายออกไปแล้ว
...
“เอ้า พวกเราเปิดอะไรก็ได้ วันนี้ป๋าเลี้ยงเอง” หนุ่มเต้คุยโว
“แหม ป๋าเป๋ออะไรกันแก” เพื่อนอีกคนแซว
“ก็ป๋าของเต้ไงเลี้ยง 555” เต้รีบพูดแก้ตัว
วันนี้เพื่อนร่วมงานของมีนามาสังสรรค์กันสิบกว่าคน ทุกคนต่างพูดคุยอัพเดตเรื่องราวของตัวเองกันเพราะว่าไม่ได้เจอกันมานานพอควร มีนาคออ่อนจึงเลือกดื่มพวกเครื่องดื่มเบาๆ ที่ผสมแอลกอฮอล์แค่เล็กน้อยมากกว่า พอทุกคนเริ่มดื่มกันไปพอสมควรก็คุยเล่น เต้น ร้องกันอย่างสนุกสนาน ผิดกับมีนาถึงเธอจะพยายามฝืนทำสนุกสนานไปกับเพื่อนๆ แต่เมื่อเพื่อนๆ หันไปทางอื่น เธอกลับรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก ในหัวก็คิดถึงแต่พีรพัฒน์
“มีนให้เราไปส่งดีกว่าไม๊” มินท์ถาม
“เรากลับแท็กซี่เองก็ได้ เราไม่ได้เมา แถมมิ้นท์ยังต้องไปส่งสองคนนี้อีก” มีนาพยักเพยิดไปทางเพื่อนอีกสองคนที่ดูท่าทางจะมึนเมาพอสมควร แล้วแท็กซี่ที่พนักงานโรงแรมเรียกมาให้มีนาตรงหน้าล็อบบี้ก็มาถึงพอดี
“งั้นกลับดีๆ นะ ถึงแล้วโทรบอกเราด้วยนะ” มิ้นท์กล่าวลาขณะที่เพื่อนกำลังขึ้นแท็กซี่ไป
...
วันอาทิตย์นี้ก็เช่นเดียวกันที่เธอไม่อยากอยู่เหงาๆ ที่อพาร์ตเม้นท์คนเดียว เธอจึงหาเรื่องออกมาเดินเล่นตามห้างตั้งแต่ห้างเปิดเลยทีเดียว
“น้องมีนๆ” มีนาหันไปมองตามเสียงเรียก แล้วก็พบพี่พาย พี่สาวของพีรพัฒน์นั่นเอง
“สวัสดีค่ะพี่พาย” มีนาหันไปยกมือไหว้หญิงสาวรุ่นพี่ พี่พายอายุมากกว่าเธอถึง 8 ปี มากกว่าพี่สิงห์ของเธอด้วยซ้ำ ดังนั้นโดยมารยาทเธอควรจะไหว้พี่พายมากกว่าที่จะแค่ทักทายเฉยๆ
“นี่คุณเล็ก เพื่อนพี่เองจ๊ะ” มีนาหันไปยกมือไหว้ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่มาพร้อมกับพี่พายก็สังเกตเห็นว่าชายหนุ่มผู้นั้นมองเธอแบบแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแค่ยกมือรับไหว้เธอเท่านั้น เธอจึงไม่ได้คิดอะไร
“มาซื้ออะไรเหรอจ๊ะ” พี่พายถามต่อ
“แค่มาเดินเล่นดูเสื้อผ้าน่ะค่ะ” มีนาตอบกลับไป
ความคิดเห็น