ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ร้ายมา...รักตอบ

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 13 หนีไม่พ้น

    • อัปเดตล่าสุด 15 เม.ย. 55


    บทที่ 13 หนีไม่พ้น
    “นี่มันอะไรกัน แม่งงไปหมดแล้ว เดย์ชอบผู้ชายแต่ทำไมเกศกับเดย์ถึง...”
    “คุณน้าครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ คือว่า...” รัฐเศรษฐ์เริ่มก่อน
    “แม่คะอย่าไปฟังเค้านะคะ แม่ไล่เค้าออกไปเถอะค่ะ เดี๋ยวเกศจะเล่าให้แม่ฟังเอง” หญิงสาวชิงพูดแทรกขึ้น
    “คุณน้าครับ ฟังผมก่อนครับ”
    “ไม่นะคะแม่ ฟังเกศค่ะ”
    เมื่อสองหนุ่มสาวโต้เถียงกันไม่หยุดจนคุณขวัญใจจำต้องสงบศึกให้ด้วยตัวเอง
    “หยุดทั้งคู่นั่นแหล่ะ เอาเป็นว่าแม่จะฟังเราทั้งคู่ แต่แม่จะฟังทีละคนเท่านั้น จะได้ไม่ต้องมาพูดแทรกกันไปมาแบบนี้ เกศเข้าห้องนอนไปซะ แม่จะคุยกับเดย์”
     ....
    “ไม่นะคะแม่ เกศไม่ยอมนะคะ ยังไงๆ เกศก็ไม่ยอมหมั้นกับนายนั่นเด็ดขาด” เกศกาญจน์โวยวายขึ้นทันทีเมื่อมารดาของเธอตามเข้ามาในห้องนอนด้านในของคอนโดหรูของเธอบอกข้อเสนอของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับไปเมื่อสักครู่
    “แม่ก็ไม่ยอมให้ลูกสาวของแม่ถูกผู้ชายจูบโดยไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเหมือนกัน”
    “แม่คะ เกศกับเค้าแค่จูบกันเองนะคะ เกศไม่ได้เสียตัวให้เค้าซักหน่อย จะต้องมารับผิดชอบอะไรกันคะ”
    “โอ้ยยยย ตายแล้ว ชั้นจะเป็นลม นี่ลูกสาวชั้นเป็นพวกสาวไฟแรงสูงขนาดที่เห็นเรื่องกอดจูบกับผู้ชายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วเหรอเนี่ย ชั้นมันผิดเองที่เลี้ยงลูกสาวมาแบบนี้” คุณขวัญใจมองลูกสาวด้วยแววตาตัดพ้อ จนเกศกาญจน์เองที่เป็นฝ่ายทนไม่ได้ต้องเดินเข้ามากราบมารดาด้วยความเสียใจที่ทำให้มารดาต้องเป็นทุกข์
    “เกศขอโทษนะคะคุณแม่ คุณแม่จะทำโทษเกศยังไงก็ได้แต่คุณแม่อย่ามองเกศด้วยสายตาผิดหวังแบบนี้เลยนะคะ”
    “แม่รักลูก ตั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยตีลูกซักแอะ แม่จะทำโทษลูกได้ยังไง”
    “แม่คะ…” เกศกาญจน์ยิ่งรู้สึกผิดหนักขึ้นจนไม่รู้จะพูดต่ออย่างไร
    “ถ้าลูกไม่อยากหมั้นกับเค้า แม่ก็จะไม่บังคับ แม่แค่อยากให้ฝ่ายนั้นเค้ารับผิดชอบเพราะลูกแม่เป็นผู้หญิง ยังไงก็เป็นฝ่ายเสียหาย”
     “ก็ได้ค่ะแม่ เกศจะหมั้นกับเค้าค่ะ” เกศกาญจน์จำยอมในที่สุด
    “จริงเหรอลูกเกศ”
    “จริงสิคะ”
    “ดีเลย งั้นพรุ่งนี้แม่จะชวนคุณป้าไปหาฤกษ์หมั้นกันให้เร็วที่สุด ผู้ชายอย่างพ่อเดย์น่ะ หาไม่ได้ง่ายๆ นะ” คุณขวัญใจดูกระตือรือร้นขึ้นมาทันทีจนเกศกาญจน์สงสัย
    “คือแม่หมายถึงฤกษ์น่ะมันหาไม่ได้ง่ายๆ น่ะ แม่อยากให้หมั้นหมายกันให้เรียบร้อย ปล่อยไว้นานไปเดี๋ยวลูกสาวของแม่จะยิ่งเสียชื่อ” มารดาของเธอแก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ
    ...
    เหตุการณ์ก่อนหน้า...
    ทันทีที่หญิงสาวเข้าห้องนอนไป รัฐเศรษฐ์ก็เริ่มต้นเล่าความจริงทั้งหมดให้คุณขวัญใจฟัง พร้อมกับเปิดคลิปเสียงเจ้าปัญหานั้นให้มารดาของหญิงสาวฟังด้วย
    “ตายแล้ว นี่น้าไม่รู้เลยนะว่ายัยเกศจะเล่นแรงขนาดนี้ น้าขอโทษแทนน้องด้วยนะ”
    “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้า แค่คุณน้าเข้าใจและหายโกรธผมกับคุณแม่ก็พอแล้วล่ะครับ”
    “แล้วที่เดย์มาจูบลูกสาวน้าล่ะว่ายังไง” คุณขวัญใจเสียงเขียวขึ้นมาทันที
    “ผมผิดเองครับคุณน้า ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ...”
    “แต่ผมจริงใจกับน้องเกศนะครับ ผมไม่ได้คิดเล่นๆ” รัฐเศรษฐ์รีบอธิบายเสริมเมื่อคุณขวัญใจเริ่มมีสีหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที
    “ผมแอบหลงรักน้องเกศมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว แต่ว่าก็มีเรื่องทำให้เราเข้าใจผิดกันตลอด ส่วนตัวผมเองก็ไม่กล้าจีบน้องตรงๆ พอผมรู้ว่าผมกับน้องจะได้ดูตัวกันแบบนี้ ผมก็คิดว่าเราจะมีโอกาสได้คบหาดูใจกันบ้าง แต่เปล่าเลย น้องเกศยังหาทางหลีกเลี่ยงผมจนถึงขั้นปั้นเรื่องว่าผมเป็นเกย์อีก ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับคุณน้า”
    “เดย์รักยัยเกศจริงๆ รึเปล่า” คุณขวัญใจถามย้ำ
    “จริงครับ” ชายหนุ่มยืนยันอย่างมั่นใจ
    “ถ้าอย่างนั้นน้าจะช่วยเอง อันที่จริงยัยเกศเองก็ยังไม่มีใคร และก็ไม่มีท่าทีจะคบกับใครเป็นพิเศษด้วย น้าจะเปิดโอกาสให้เดย์ได้คบหาดูใจกับยัยเกศ”
    “จริงเหรอครับคุณน้า ขอบคุณมากเลยครับ” ชายหนุ่มลิงโลดใจเมื่อผู้ใหญ่เปิดทางให้
    “เดี๋ยวก่อน น้ายังพูดไม่จบ แต่เดย์จะต้องให้สัญญากับน้าว่าระหว่างที่เดย์กับเกศคบกัน เดย์จะต้องไม่ทำให้เกศเสียหายแบบวันนี้อีก สัญญาได้มั้ย”
    “ครับคุณน้า” ชายหนุ่มสัญญาหนักแน่น
    “และเพื่อแสดงว่าผมจริงจังและจริงใจกับน้องเกศ ผมอยากขอหมั้นกับน้องเกศได้มั้ยครับ”
    “จะดีเหรอ เกศจะใจตรงกับเดย์รึเปล่า น้าเองก็ยังไม่รู้ และน้าเองก็ไม่อยากบังคับจิตใจลูกด้วย”
    “นะครับคุณน้า ถ้าผมกับน้องเกศยังมีสถานะแบบเดิมรับรองได้ว่าน้องเกศก็ไม่มีทางให้ผมเข้าใกล้เธอได้อีก แล้วผมจะเอาชนะใจเธอได้ยังไงล่ะครับ”
    “ก็ได้ๆ น้าจะลองดูนะ ตื้อเก่งเหมือนกันนะเราน่ะ น้าชักจะหวั่นใจแทนลูกสาวน้าซะแล้วสิ” คุณขวัญใจแซวว่าที่ลูกเขย
    ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×