Princess Night ทุ่มรักเทใจให้ยัยซาตาน

ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นแห่งโชคชะตา

1.

จุดเริ่มต้นแห่งโชคชะตา

แสงจันทร์ส่องประกายท่ามกลางรัตติกาลอันมืดมน ดวงดาราระยิบระยับแพรวพราวประดุจโคมเทียน

ความมืดมิดนั้นคืบคลานคลอบคลุมพร้อมๆความหนาวเหน็บ เหล่าดวงดาวสุกสกาวกระจ่างไขหม่นแสงลงทันทีทันใด ดวงจันทร์กลมโตเป็นเพียงลำแสงเดียวที่มีอยู่ในขณะนี้

ท้องฟ้าสีดำสนิทแปรเปลี่ยนเป็นสีเลือดอย่างน่าสะพรึงกลัว เช่นเดียวกับดวงจันทร์ที่บัดนี้ทอแสงวาวโรจน์เจิดจรัสไปทั่วท้องฟ้า

ปราสาทสีทองส่องแสงเรืองรองประดับประดาด้วยอัญมณีหลากสีสันตั้งตระหง่านด้วยความยิ่งใหญ่ แหวกฟากฟ้าและพื้นดิน หนึ่งในสถานที่สำคัญสี่แห่งอันเป็นที่ที่มนุษย์ไม่ควรล่วงรู้และจะไม่มีวันรู้! ม่านน้ำตกแห่งสรรพสิ่ง!!!

ฉับ ฉับ ฉับ!!!

เสียงจ้ำฝีเท้ารัวกระหนั่ม ร่างบางในอาภรณ์สีดำสนิทแบบขุนนางเก่าแก่..สมัยที่โลกยังมีแวมไพร์ ดวงหน้าหวานสวยของเจ้าตัวมีแววตระหนกอย่างเห็นได้ชัด เส้นผมสีดำสนิทเป็นมวยตกลู่ไม่เป็นทรง นัยน์ตาสีเงินแปลกประหลาดคู่โตแปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท ทันทีทันใดปีกสีเดียวกันนั้นกางสยาย ร่างทั้งร่างหายวับไปกับแสงแห่งราตรีกาล

‘โว้ย ทำไมฉันไม่ได้บรรยายบ้างอ่า ฉันเป็นนางเอกนะยะ ให้ฉันเป็นคนบรรยายเดี๋ยวนี้เลย ไม่ยอมๆ’ <== ปริ๊นเซส

‘อ่ะๆ ก็ได้ๆ’ <== คนเขียน

‘งั้นเริ่มใหม่เลยนะ’ <== ปริ๊นเซส

ตึกๆๆๆ

เสียงฝีเท้าฉันเองค่า^^//(น่ายินดีตรงไหนไม่ทราบ) เปิดเรื่องมา ลางไม่ดีซะแล้ว แฮ่กๆ ตอนนี้ฉันกำลังถูกไอคนเขียนมันสั่งให้วิ่งค่า วิ่งมานานสองชั่วยามได้แล้ว..มั้ง(หนึ่งชั่วยามประมาณสองชั่วโมง) วิ่งทำไม ทำไมต้องวิ่ง ในเมื่อฉันเป็นเทพธิดา มีปีกนะเฟ้ย

เฮ้อ ค่อยยังช่วย เหนื่อยซะจริงๆ คุณผู้อ่านคะ ตกลงนิยายเรื่องนี้ใครโง่ฟะเนี่ย ฉันหรือไอคนเขียน ง่า

ร่างแสนสวยสง่าของฉันลอยขึ้น โอม จงลอยๆ โอมๆ ฮ่าฮ่า (มันบ้าไปแล้ว-*-) จุดหมายปลายทางอยู่ที่ปราสาทสีทอง.. ปราสาทแห่งอีเดน คลอเอลเดอ

ระหว่างนี้ ขอคั่นเวลาชีวิตรันทน รันจัง โคนัน ไฮบาระ ยอดนักสืบปีเจ็ด แนะนำตัวกับสักตี๊ด ฉันเทพธิดาแห่งรัตติกาลมีนามปริ๊นเซส เซเซียร์ วานาเอล คลอเอลเดอ ผู้ครอบครองนัยน์ตาอสูรสีเงิน ขอย้ำสีเงินน่ะคะ สีเงิน สีเงินน่ะคะสีเงิน พอดีกว่า (มันน่าจะพอได้ตั้งนานแล้ว) ผมยาวสลวยสวยเก๋สีดำขลับ และปีกสีเดียวกัน ส่วนสูงหรอ? 150ปลายๆ น้ำหนักหรอ? ว้า พวกคุณนี่อยากรู้อยากเห็นกันจริงๆเชียว บอกไม่ได้หรอก อ้าวคุณไม่รู้หรอ ความลับทำให้ผู้หญิงมีเสน่ห์นะ นี่คุณกำลังบอกว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงงั้นสินะ ชิส์ โกรธจัง

PS 1. ทำไมชื่อ+นามสกุลฉันมันยาวงี้ฟะ

หายโกรธก่อนก็ได้ นี่ถ้าฉันไม่ได้กำลังแลนด์ดิ่งไม่มีวันหายโกรธง่ายๆแบบนี้หรอกนะ จะบอกให้ ยอดปราสาทสูงตระหง่านผ่านฟ้าและดิน ไม่ใช่ห่านฟ้านะ อ่านดีๆหน่อย ปราสาทแห่งนี้มีนามอันเกรียงไกรว่า คลอเอลเดอ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรู้ ยกเว้นเรา ยกเว้นคุณ

ต้องรีบหน่อยล่ะ อีกไม่นานการประชุมสมัชชาสภาสูงสุดของอีเดนจะเริ่มต้นแล้ว การประชุมครั้งนี้เป็นครั้งที่ เอ่อ เผอิญฉันจำไม่ได้ง่ะ ลืมไปชั่วขณะ ช่างเหอะ นี่ไม่ใช่เวลามาวิ่งไปนึกไปซะหน่อย เราต้องรีบ

กระจกเงาบานใหญ่ฉายภาพของเด็กสาวสวยผู้อยู่ในชุดสีดำสนิท ใครหว่า เส้นผมสีดำสนิทเกล้าเป็นมวยด้วยริบบิ้นสีแดงสด อ๋อ ใช่ ฉันเอง คาถาก้าวผ่านกระจกว่าไงนะ บัดซบแล้วไง ดันมาลืมอะไรตอนนี้

สามสิบวิต่อมา สมองอันชาญฉลาดแล่นกึกๆกักๆ ฉันคว้าคัมภีร์เวทย์สีเงินเล่มหนากว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่มห้าออกจากกระเป๋าสูญญากาศ ถ้านึกสถาพไม่ออกคุณลองเปิดโดราเอม่อนดูสิ แบบเดียวกันนั่นแหละ บอกก่อน พวกเราเหล่าเทพทันสมัยกว่ามนุษย์ตั้งเยอะ

ไม่นานนักกระจกบานโตค่อยๆกลายสภาพทีละเล็ก มันเปลี่ยนเป็นอ่างน้ำแนวตั้ง เท้าเล็กๆของฉันก้าวข้ามผ่านอ่างนั้นอย่างง่ายดาย สรุปง่ายๆ ร่างฉันผ่านมันอ่างนั้นไปได้อย่างไม่ยากเย็น ฮ่าฮ่า ช้านตัวเล็ก

อืมๆ ลางไม่ดีอีกแล้วล่ะสิ คำกล่าวที่ว่ากบควรอยู่ในกะลานั้นเป็นจริง -*- เนื่องจากสภาพภายนอกมันโหดร้ายTT[]TT

พ่อฉัน มหาเทพซาร์ อาเมน... ราชาแห่งอีเดนผู้ประทับบนบัลลังก์สีทองสง่าผ่าเผย และด้านขวามือของพ่อ...แม่ฉัน ซาริเอน่า เดย์เชียร์นั่งบนบัลลังก์ข้างๆ ซึ้งใจจัง นานๆทีจะมีหนที่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันโดยไม่ทะเลาะ ฮื่อๆๆ แต่ เราพบปัญหา นั่นก็คือคุณ! คุณห้ามล้อชื่อพ่อชื่อแม่ฉันนะ ไม่งั้นฉันไม่ดำเนินเรื่องต่อไปจริงๆเอ้า

ต่อๆ ถัดจากแม่ฉัน ขออธิบายหน่อยเหอะเดี๋ยวคุณจะงงกับระบบเครือ(พระ)ญาติอันแสนสับสนปนเป พ่อฉันมีภรรยาหลายคน เฮ้อ กังวลจังเวลาเล่าเรื่องครอบครัว คนแรกแม่ฉัน ซาริเอน่าหรือราชินีแห่งอีเดน คนที่สองไอล์หรือชายาเอก คนที่สามฟาร์เอลหรือชายารอง คนอื่นๆยังไม่บอกปล่อยให้งง

แม่ฉัน เดย์เชียร์เป็นลูกสาวเจ้าจอมปีศาจกับมนุษย์ น้าไอล์เป็นเทพธิดาสายเลือดบริสุทธิ์หนึ่งในห้าตระกูลใหญ่ ส่วนน้าฟาร์เอลเป็นธิดาเพียงคนเดียวของพญามัจจุราชคนปัจจุบัน ยิ่งหญ่ายกันซะจริงๆ

ไปด้านซ้ายของพ่อกันบ้าง ไล่เลยนะไดน์มอน เจส โอ๊ยนั่นยัยอาเน่ย์ กับหนูน้อยซินเธียก็อยู่ด้วย วันรวมญาติรึไงกัน ใช่แล้ว อย่างที่คุณคิดลูกพี่ลูกน้องฉันหมดแหละ

PS 2. ห้ามเอาเรื่องนี้ไปนินทานะ ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร

การบรรยายภาคสนามกำลังดำเนินต่อมาเรื่อยๆ ภาพผู้คนมากมายที่ยืนรายล้อมอยู่หน้าประรัมพิธีนี้คงเป็น... ขอเดานะ อำมาตย์ เสนา คหบดี ชนชั้นสูง คุณหนู คุณชาย หรือ ประชาชน มั่วแหลกเลยช้าน แหะๆ

“ปริ๊นเซส เราเพิ่งประชุมเสร็จเมื่อสามชั่วโมงนี้เอง”

“แหะๆ เหรอคะ แล้วการประชุม”

“ลงมติเรียบร้อยแล้วว่าต้องเป็นลูก”

“มติ.. มติอะไรกันคะ ฉัน เอ้อ หญิงไม่เห็นรู้เรื่อง” ระคายปากจังแหะ สะดีดสะดิ้งสิ้นดี โว้ย อย่างฉันมันต้อง พ่อ! ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษากันเล้ย ต่างหากล่ะ ไอแบบนี้มัน เวร!!

“คือว่างี้ปริ๊นเซสลูกรัก ซาร์ อาเมน พ่อของลูก…”

คุณผู้อ่านคะขอขัดจังหวะ อยากบอกเหลือเกินว่าฉันรู้ชื่อพ่อฉันนะคะคุณแม่ขา เอาล่ะ ต่อดีกว่า

“...กำลังบอกว่าลาร์เรียน่า ลูกของแม่ พี่สาวลูก หายตัวไปอย่างลึกลับจ๊ะ”

อันนั้นฉันก็รู้นะคะว่าลูกสาวแม่ พี่สาวฉัน ชื่อลาร์เรียน่า หะ..ว่าไงนะ หายตัวไปอย่างลึกลับ

ฉันลืมบอกอะไรคุณไปอย่างฉันมีพี่สาวแท้ๆ พ่อแม่เดียวกันหนึ่งคน เธอชื่อลาร์เรียน่า ซาร์เจีย วานาเอล คลอเอลเดอ เรียน่าเป็นเทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ ไม่ใช่แค่นั้น ครอบครัวฉันยิ่งใหญ่ที่สุดในธรณี โฮะๆ เธอเป็นถึงว่าที่ซาริเอน่า ว่ากันว่าพลังแห่งการเกิดของเธอไม่มีใครเทียม วู้ๆๆๆ

ดังนั้นการหายตัวไปของเรียน่าย่อมก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางไม่ดีกับสวนสวรรค์อีเดน คุณลองนึกสภาพของการตายสิคะ ตายแล้วไม่เกิดใหม่เลย ต้นไม้ ดอกไม้ สัตว์ เทพ มนุษย์ ปีศาจ พินาศย่อยยับแน่

เวรตะไลแล้วค่าท่าน TT[]TT

“ละ...แล้วไงต่อคะ”

“ซาร์ อาเมนกับแม่ เรามีความเห็นไม่ตรงกันนิดหน่อย พ่อของลูกอยากให้ลูกไปช่วยพี่ ส่วนตัวแม่มีความเห็นตรงกันข้าม”

ไม่ใช่แค่นิดหน่อยแน่ - -* ฉันรู้จักพ่อกับแม่ดี

“แต่มติย่อมเป็นมติ พ่อเป็นฝ่ายชนะเสียงโหวต”

“อะไรนะ ไม่จริงมั้ง”

ฉันแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง คนอย่างแม่ คนอย่างเดย์เชียร์แพ้เสียงโหวต แถมยังได้จังหวะเหมาะ มาแพ้อะไรตอนนี้เล่า ฮึ่มมม

“จริงจ๊ะ แม่แพ้เสียงโหวต ดังนั้นการคลายพันธนาการเป็นหน้าที่ของลูกปริ๊นเซส ส่วนหน้าที่คุ้มครอง...”

“คุ้มครอง คุ้มครองอะไร”

“คุ้มครองลูก...” แม่ฉันย้ำด้วยน้ำเสียงที่แสดงความไม่พ่อใจ (ไม่) น้อย “หน้าที่นี้เป็นของไดน์มอน”

ลงตอนสองแว้ว ดีจังเป็นอย่างมาก เพิ่งมีเวลา^[]^ ^.^