ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จักรยานคันนั้น!
kang
สวัสดีคร้าบบบ ในที่สุดผมก็มีบทพูดเป็นของตัวเองสักที ผมขอแนะนำตัวก่อนนะ หรือทุกคนรู้จักผมแล้ว งั้นไม่แนะนำแหละ ล้อเล่น แฮร่ ผมชื่อกั้งครับ วรกร ศิริสรณ์ ผมเรียนอยู่ชั้นปี3ครับ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่ริมสระน้ำ เมื่อคืนผมก็นอนไม่หลับครับมัวแต่คิดเรื่องตัวเล็ก เฮ้อ ผมจะปากแข็งไปถึงไหนน้าาา แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้มีเมีย เอ้ย แฟน ซักทีล่ะเนี้ย คิดแล้วกลุ้ม
"พี่กั้ง!!"
"เห้ย! ยัยมุก" ผมตกใจนะสิครับเมื่อยัยมุกน้องสาวตัวแสบของผมโผล่พรวดมาตงหน้าผมนะสิ
"มุกเอง ตกใจไปได้"ยัยมุกพูดแล้วเดินมานั่งข้างผม
" พี่กั้งค่ะ สวัสดีค่ะ วันนี้บิวเอาคุกกี้มาฝากพี่กั้งด้วยค่ะ บิวทำเองเลยนะค่ะ" บิวเพื่อนของมุกน่ะ
ครับ บิวกำพร้าพ่อกับแม่ตั้งแต่เด็กๆตอนนี้ก็เหลือแต่พี่สาวที่คอยเลี้ยงดูบิว
"ขอบคุณครับน้องบิว"ผมพูดพร้อมยิ้มหวานให้น้อง
"แล้วนี่พี่มานั้งเหม่ออะไรตรงนี้เนี้ย" มุกพูด
"พี่ก็นั้งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย"ผมพูดก่อนจะมองไปบนท้องฟ้า
"ไอกั้งงงงงงงงงเว้ยยยย" เสียงไอเต้ครับ ผมจำได้ นั่นไงมันเดินมาแล้ว
"พี่กั้งพี่บอกเพื่อนพี่นะว่า มีมารยาทบ้าง"มุกพูดแล้วทำหน้ายู่ใส่ไอเต้
"อ่าวน้องมุกที่รักของพี่ คิดถึงจัง มาจุ๊บที"ไอเต้กำลังวิ่งไปหามุกแต่ผมจับไว้ก่อน ไอเต้มันชอบมุกครับ มันตามจีบมุกอยู่ทุกวัน แต่มุกมันไม่ใจอ่อนสักที
"แบร่ ไปบิวเราไปกันเถอะ เบื่อขี้หน้าใครบางคน"มุกพูดแล้วก็จุงมือบิวเข้าบ้านไป
"ไอเต้ มึงมาหากูมีไรว่ะ"
"กูไม่มีไรหรอก กูแค่คิดถึงมึง"มันพูดแล้วทำตาปิ้งๆใส่ผม ซึ่งขัดกับบุคคลิกมันมาก
"มาหายัยมุกก็บอกเพื่อน"ผมพูดแล้วแหงกกะบาลมันไปทีนึง
"เออหน่า มาหามุกก็เหมือนมาหามึง อยู่บ้านเดียวกันไม่ใช่อ่อ"
"เออๆ กูไม่เถียงมึงแหละ"ผมพูดพร้อมหยิบคุกกี้มากิน ว่าแต่ฝีมือบิวนี่ใช้ได้เลย
"เออไอกั้ง ข้างบ้านมึงมีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่หรอว่ะ"
"ไม่รู้ดิว่ะ กูไม่ได้สนใจ"
"ว่างๆมึงก็เดินไปดูบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเป็นเพื่อนบ้านไม่มีมนุษยสัมพันธ์"
"เออๆ เดี๋ยวกูไป"
"งั้นกูกลับแหละ เจอกันที่ม.เว้ย"ไอเต้พูดแล้วเดินออกไป
ผมก็ควรจะไปบ้าง นั่งตรงนี้นานล่ะ เมื่อย ตอนนี้ผมเดินเข้ามาในบ้านเห็นพ่อกับแม่นั่งดูทีวีอยู่
"คุณแม่ครับ ยัยมุกล่ะ"ผมพูดพร้อมไปนั้งข้างๆคุณแม่
"อ่อ ไปกับบิวน่ะ บอกจะกลับเย็น"
"เอ่อ คุณแม่ครับ ข้างๆบ้านเรามีคนย้ายมาอยู่ใหม่หรอครับ"
"อ่อ เพื่อนแม่เอง เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปให้รู้จัก"
"ครับคุณแม่" ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกไปนอกบ้าน ว่าแต่ผมไปดูสักหน่อยว่าข้างบ้านคือใคร
ตอนนี้ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังนั้น เอ๊ะ จักรยานคันนั้นทำไมผมคุ้นตาจัง เหมือนเคยเห็นที่ไหน นึกไม่ออก ว่าแล้วผมก็กำลังจะกดกริ่ง แต่คุณแม่ดันเรียกซ่ะก่อน
"ครับแม่ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ"ผมเดินเข้าบ้านไปอย่างเซ็งๆ
"เสียงใครนะคุ้นจัง คงหูแหว่ว เข้าบ้านดีกว่า" ประตูบ้านข้างๆก็ปิดลง
+++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปอีก1ตอน ถ้าอยากรู้ว่าใครกันนะที่ย้ายมาอยู่ข้างๆบ้านคุณชาย
สุดหล่อของเรา แล้วจักรยานคันนั้นของใคร
คอยติดตามชมตอนต่อไป สำหรับวันนี้ สวัสดีค่าาา
#มาอย่างนักข่าว
สวัสดีคร้าบบบ ในที่สุดผมก็มีบทพูดเป็นของตัวเองสักที ผมขอแนะนำตัวก่อนนะ หรือทุกคนรู้จักผมแล้ว งั้นไม่แนะนำแหละ ล้อเล่น แฮร่ ผมชื่อกั้งครับ วรกร ศิริสรณ์ ผมเรียนอยู่ชั้นปี3ครับ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่ริมสระน้ำ เมื่อคืนผมก็นอนไม่หลับครับมัวแต่คิดเรื่องตัวเล็ก เฮ้อ ผมจะปากแข็งไปถึงไหนน้าาา แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้มีเมีย เอ้ย แฟน ซักทีล่ะเนี้ย คิดแล้วกลุ้ม
"พี่กั้ง!!"
"เห้ย! ยัยมุก" ผมตกใจนะสิครับเมื่อยัยมุกน้องสาวตัวแสบของผมโผล่พรวดมาตงหน้าผมนะสิ
"มุกเอง ตกใจไปได้"ยัยมุกพูดแล้วเดินมานั่งข้างผม
" พี่กั้งค่ะ สวัสดีค่ะ วันนี้บิวเอาคุกกี้มาฝากพี่กั้งด้วยค่ะ บิวทำเองเลยนะค่ะ" บิวเพื่อนของมุกน่ะ
ครับ บิวกำพร้าพ่อกับแม่ตั้งแต่เด็กๆตอนนี้ก็เหลือแต่พี่สาวที่คอยเลี้ยงดูบิว
"ขอบคุณครับน้องบิว"ผมพูดพร้อมยิ้มหวานให้น้อง
"แล้วนี่พี่มานั้งเหม่ออะไรตรงนี้เนี้ย" มุกพูด
"พี่ก็นั้งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย"ผมพูดก่อนจะมองไปบนท้องฟ้า
"ไอกั้งงงงงงงงงเว้ยยยย" เสียงไอเต้ครับ ผมจำได้ นั่นไงมันเดินมาแล้ว
"พี่กั้งพี่บอกเพื่อนพี่นะว่า มีมารยาทบ้าง"มุกพูดแล้วทำหน้ายู่ใส่ไอเต้
"อ่าวน้องมุกที่รักของพี่ คิดถึงจัง มาจุ๊บที"ไอเต้กำลังวิ่งไปหามุกแต่ผมจับไว้ก่อน ไอเต้มันชอบมุกครับ มันตามจีบมุกอยู่ทุกวัน แต่มุกมันไม่ใจอ่อนสักที
"แบร่ ไปบิวเราไปกันเถอะ เบื่อขี้หน้าใครบางคน"มุกพูดแล้วก็จุงมือบิวเข้าบ้านไป
"ไอเต้ มึงมาหากูมีไรว่ะ"
"กูไม่มีไรหรอก กูแค่คิดถึงมึง"มันพูดแล้วทำตาปิ้งๆใส่ผม ซึ่งขัดกับบุคคลิกมันมาก
"มาหายัยมุกก็บอกเพื่อน"ผมพูดแล้วแหงกกะบาลมันไปทีนึง
"เออหน่า มาหามุกก็เหมือนมาหามึง อยู่บ้านเดียวกันไม่ใช่อ่อ"
"เออๆ กูไม่เถียงมึงแหละ"ผมพูดพร้อมหยิบคุกกี้มากิน ว่าแต่ฝีมือบิวนี่ใช้ได้เลย
"เออไอกั้ง ข้างบ้านมึงมีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่หรอว่ะ"
"ไม่รู้ดิว่ะ กูไม่ได้สนใจ"
"ว่างๆมึงก็เดินไปดูบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเป็นเพื่อนบ้านไม่มีมนุษยสัมพันธ์"
"เออๆ เดี๋ยวกูไป"
"งั้นกูกลับแหละ เจอกันที่ม.เว้ย"ไอเต้พูดแล้วเดินออกไป
ผมก็ควรจะไปบ้าง นั่งตรงนี้นานล่ะ เมื่อย ตอนนี้ผมเดินเข้ามาในบ้านเห็นพ่อกับแม่นั่งดูทีวีอยู่
"คุณแม่ครับ ยัยมุกล่ะ"ผมพูดพร้อมไปนั้งข้างๆคุณแม่
"อ่อ ไปกับบิวน่ะ บอกจะกลับเย็น"
"เอ่อ คุณแม่ครับ ข้างๆบ้านเรามีคนย้ายมาอยู่ใหม่หรอครับ"
"อ่อ เพื่อนแม่เอง เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปให้รู้จัก"
"ครับคุณแม่" ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกไปนอกบ้าน ว่าแต่ผมไปดูสักหน่อยว่าข้างบ้านคือใคร
ตอนนี้ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังนั้น เอ๊ะ จักรยานคันนั้นทำไมผมคุ้นตาจัง เหมือนเคยเห็นที่ไหน นึกไม่ออก ว่าแล้วผมก็กำลังจะกดกริ่ง แต่คุณแม่ดันเรียกซ่ะก่อน
"ครับแม่ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ"ผมเดินเข้าบ้านไปอย่างเซ็งๆ
"เสียงใครนะคุ้นจัง คงหูแหว่ว เข้าบ้านดีกว่า" ประตูบ้านข้างๆก็ปิดลง
+++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปอีก1ตอน ถ้าอยากรู้ว่าใครกันนะที่ย้ายมาอยู่ข้างๆบ้านคุณชาย
สุดหล่อของเรา แล้วจักรยานคันนั้นของใคร
คอยติดตามชมตอนต่อไป สำหรับวันนี้ สวัสดีค่าาา
#มาอย่างนักข่าว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น