คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1
ณ. KCD international school
สวัสดีคับผม ผมชื่อกันต์ธีรหรือเรียกว่าซีดีก็ได้คร้าบบบ ชื่อผมเฟี้ยวฟ้าวมะพร้าวแก้วมากใช่มั้ยครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงเรียนครับ โรงเรียนนี้ไม่รวยจริงเข้าไม่ได้นะครับบอกเลย 5555 ไม่มีใครไม่รู้จักผมหรอกครับ ใครๆก็รู้จักผมในฐานะลูกนักธุรกิจรายใหญ่ ผมว่าผมโม้มากไปล่ะ(ไรท์-พึ่งรู้ตัว) แหม่ผมก็โม้นิดๆหน่อยๆเอง
“ซีดี มีคนฝากของมาให้แกอ่ะ”บิวเพื่อนสาวของผมเอง หล่อนยื่นของให้ผม
“ใครฝากมาอ่ะ”ผมพุดแล้วหยิบขึ้นมาดู มันเป็นกล่องสี่เหลี่ยมเรียบๆไม่มีอะไรที่บอกได้เลยว่าใครส่งมา
“ไม่รู้ดิ ไม่ได้ถามชื่อ”บิวพุดก่อนจะยืนทำหน้างงๆ ยายคนนี้ดโก๊ะได้ตลอดเวลา
“แล้วทำไมไม่ถามล่ะ”
“เออว่ะ ฉันลืมคิด” โถ่เอ้ย ดูสิครับเพื่อนผม ว่าแต่ผมลองเปิดดูหน่อยดีกว่า
“เห้ย!/กรี๊ด” ผมโยนกล่องนั้นทิ้งไปโดยอัตโนมัติ รู้มั้ยในกล่องนั้นมันมีอะไร ในกล่องนั้นมันมีมือคนอยู่นะสิ ให้ตายเหอะกันต์ธีรจะเป็นลม
“กะแก มะมะมือ”บิวพูดแล้วยืนตัวสั่นอยู่ข้างหลังผม
“ใครมาเล่นแบบนี้ว่ะ แต่เอ๊ะ!”ผมเห้นกระดาษแผ่นนึงมันเสียบอยู่ใกล้ๆมือนั่น ผมเลยจำใจเดินเข้าไปหยิบมาอ่าน
‘ถ้าไม่อยากให้มือนั่นเป็นมือของแก บอกให้พ่อของขายหุ้นซ่ะ’ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย
“บิว ฉันกลับบ้านก่อนนะ ไม่มีอารมณ์เรียนแล้วว่ะ” ผมพูดแล้วเดินออกไป
“เห้ยย รอฉันด้วยเซเดด”บิวพุดแล้ววิ่งตามมา
หน้าโรงเรียน
ผมเดินออกมารอลูกน้องป๊าหน้าร.ร ป่านนี้แล้วยังไม่มาอีก แล้วอยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงอะไรซักอย่างคล้ายเสียงปืน
“ซีดี ใครมาจุดประทัดแถวนี้อ่ะ”บิวพุดแล้วหันไปรอบๆ
“เค้าคงถ่ายหนังกันมั้ง”ผมพุดอย่างไม่คิดอะไร แล้วจู่ๆก้มีคนวิ่งผ่านมามีปืนมาด้วย
“เห้ย แก มีปืนด้วยว่ะ”บิวพูด
“อย่าไปสนใจเลย”ผมพุดแล้วเดินไปตรงฟุตบาตเพื่อมองรถ
พลั๊กกก
“โอ๊ย!”อยู่ๆก็มีคนวิ่งมาชนผม จนผมล้มไป
“ซีดีเป็นไรป่าว”บิววิ่งมาหาผม
“ขอโทด”คนที่ชนผมกำลังจะวิ่งไปต่อ หนอยคิดว่าคนอย่างซีดีจะปล่อยไปง่ายๆหรอ ผมเลยคว้ามือไว้ซ่ะเลย
“นี่นายย ชนคนอื่นอ่ะเห็นมั้ย”
“ผมไม่มีเวลาจะคุยกับคุณตอนนี้ ผมจับคนร้ายอยู่”นายคนนั้นพูดแล้วสะบัดมือผมออก ผมเลยกระโดดขี่หลังซ่ะเลย
“นี่คุณลงไปเดี๋ยวนี้ ผมยุ่ง”นายนั่นพยายามสะบัดผมลง หึๆ รู้จักซีดีมือตุ๊กแกน้อยไป
“พลาดไปฉากเดียวเค้าไม่ไล่นายออกหรอก”ผมพุดทั้งที่ขี่หลังนายนั้นอยู่
“คุณพุดอะไรของคุณเนี้ย ลงไปเดี่ยวนี้”
“ก็นี่ถ่ายหนังอยุ่ไม่ใช่หรอ”ผมไม่ทันระวังตัวนายนี่ก็สะบัดผมลงจนได้
“ถ่ายหนังบ้าอะไรละ ผมจับผู้ร้ายปล้นธนาคารอยู่”
“สารวัติวรกรครับ มันหนีไปได้ครับ”
“เพราะคุณคนเดียวเลย ทำให้ผมจับผู้ร้ายไม่ได้ ผมจะจับคุณข้อหาขัดขว้างการทำงานของเจ้าหน้าที่ ไปกับผมเดี่ยวนี้” นายศาลาวัดบ้าบออะไรนั่นจับผมแล้วลากไปที่รถตำรวจ
“บิวช่วยฉันด้วยยย”ผมขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก แต่ดูเหมือนจะไม่ได้เรื่อง เพราะดูมันสิ ทำตาวิ้งๆมองอีตานี้อยู่ได้
“นี่นายรู้ไหมว่าฉันลูกครายยย ปล่อยฉันซักที”ผมพยายามแกะข้อมือออก
“คุณจะลุกใครใหญ่มาจากไหนไม่สำคัญ ตอนนี้ไปโรงพักกับผม” อีตาศาลาวัดบ้านี้ก็ดึงอยุ่ได้มือคนนะเว้ยไม่ใช่เชือก
“ไม่ปล่อยใช่มั้ย นี่แหนะ”ผมหวังต่อยเข้าไปที่หน้าแต่อีตานี่หลบได้แถมยังจับผมไปกอดไว้แน่น
“เย้ยยย ปล่อยซักทีสิว่ะ”ผมดิ้นอยู่ในอ้อมกอด
“ไม่ปล่อย!”
“นี่แหนะ!”
“โอ้ยย”ผมเหยียบเท้านายนี่ไปเต็มแรง จนลงไปนั่งกับพื้น
“บิวไปเร็ววว”
“หล่อจัง>///<”
“โถ่เอ้ยยย มานี่”ผมวิ่งไปลากบิวที่ยืนบื้ออยู่แล้วก็ขึ้นเท็กซี่ไปทันที
“ฝากไว้ก่อนเหอะไอเด็กตัวแสบ!”
บ้านปิติธัญ
ตอนนี้ผมถึงบ้านแล้ว เกือบได้ไปโรงพักแล้วซีดีเอ้ย ผมเดินเข้าไปในบ้านพร้อมบิวที่ตอนนี้ยังเดินเพ้ออยู่ พอถึงตัวบ้านผมก็เห็นป๊าคุยกับใครอยู่
“อ่าวซีดีมาแล้วหรอ มานี่มา”ป๊าเรียกผม
“งั้นเรากลับบ้านก่อนนะซี” บ้านบิวอยู่ใกล้บ้านผมครับถัดไป2หลังก็เป้นบ้านบิว
“มีไรป๊า”ผมเดินไปนั่งข้างป๊า
“นี่พลตำรวจเอกจารุวัตร”พ่อแนะนำคนตรงหน้าให้ผม
“แล้วเขามาทำไมอ่ะป๊า”
“ป๊าต้องการคนที่จะมาปกป้องลูกจากสตรูของป๊า ป๊าเลยให้เขาหาบอดี้การ์ดมาให้”
“ผมรับรองเลยครับ คนนี้ทั้งเก่ง ทั้งมีความสามารถ ดูแลคุณซีดีได้แน่นอน”
“แต่ซีดีดูแลตัวเองได้นะป๊า”
“ดูแลตัวเองได้หรอ แล้วเมื่อเช้าใครนะที่ลื่นผ้าเช็ดเท้าตกบรรได”
“โห่ ป๊าอ่ะ”ผมทำหน้าบูดใส่ป๊า
“คุณผู้ชายค่ะ มาแล้วค่ะ”ป้าแจ๋วเดินมาบอกป๊า ที่มาแล้วคงจะเป็นบอดี้การ์ดสินะ
“เขาเข้ามา”ป๊าพูด
.
.
“ขอโทดครับที่มาช้า พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อย” ผมหันไปมองต้นเสียง
“เห้ย/เห้ย” เชื่อมั้ยครับคนตรงหน้าผม คือไอศาลาวัดบ้านั่น โถ่เอ้ยย ชีวิตกันต์ธีรผู้น่ารัก
“อ่าวนี้รุ้จักกันหรอ”ป๊าถามผม
“ไม่ครับ อยากบอกนะว่านี่คือบอดี้การ์ดของผมอ่ะป๊า”
“ใช่ และห้ามปฏิเสธ”
“ป๊าอ่ะ”ผมพุดแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
ด้านป๊าของกันต์ธีร
“ผมฝากคุณด้วยนะสารวัติวรกร”
“เรียกผมว่ากั้งเฉยๆก็ได้ครับ”
“คุณกั้ง ผมหวังว่าคุณจะทำมันได้ ผมไว้ใจคุณนะ ฝากไอซีดีด้วย”
“ผมจะพยายามครับ”
“ขอบคุณมาก แจ๋วเอากระเป๋าคุณกั้งไปเก็บบนห้อง”
..
.
.
.
.
“เราต้องทำได้สิวรกร”ชายหนุ่มบอกตัวเองก่อนจะเดินไปที่ห้องตัวเอง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปแล้วตอนแรก
สารวัติวรกรจะรับมือคุณหนูซีดีได้มั้ยน้า
ฝากติดตามฟิคเรื่องนี้ของไรท์ด้วยนะจ้า
และเม้นกันเยอะๆนะ ไรท์จะได้มีกำลังใจ
ความคิดเห็น