~เส้นบางบางระหว่างเรา~

ลำดับตอนที่ #4 : ~ราเชล เพื่อนสนิทผม 4~

ผมพักห้องข้างๆเรย์ ผมเปิดประตูเข้าไปในห้อง



ภายในห้องมันกว้างมาก ประดับด้วยรูปภาพต่างๆนาๆ ของทุกอย่างวางอย่างเรียบง่ายแต่ สวยงาม



ผมเปิดประตูออกไป สวยจริงๆ มันเป็นทะเล มีผู้คนไม่มาก ผมชอบที่นี่จัง แล้วข้างล่างก็มีสระน้ำ สวยดีนะ



ผมลงไปหาอะไรกิน ก็เจอกับเรย์ เธอวิ่งเข้ามาหาผม



“กินอะไรยั้ง”    เธอถามผม ดูเธอสดใสมาก



“ยัง”    ผมตอบอย่างหดหู่



“นายเป็นไรไปอีก”



“ป่าวนิ”



“แล้วมัยทำเสียงอย่างนี้”



“ไม่มีรัยหรอก ไปหาไรกินกัน”



“......................................”  เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วก้อเดินไปรอผมที่โต๊ะ



ผมก้อตักอาหารแล้วไปหาเธอ ขณะที่เรานั่งกินอาหาร ผมก็ไม่ได้พูดอะไร เธอก้อเงียบ ผมเลยพูดออกไปว่า



“ไปเล่นน้ำกัน”



“เย้”   เธอยิ้มออกทันทีที่ผมชวน แล้วเราก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ลงมาเล่นน้ำ



------------------------------------เส้นบางบางระหว่างเรา----------------------------------------



ผมลงมาจากห้อง ผมเห็นเธอยืนถือลูกบอลรอผมอยู่



ผมยืนอึ้งกับสิ่งที่ผมเห็น ทำไมหน่ะหรอ ก้อเธอใส่เสื้อสีฟ้าสดใส กางเกงสีขาวเรียบๆ มันดูน่ารักมากเลย เหมาะกับเธอดีนะ



ผมยืนมองเธออยู่นาน



“แกจะมองฉันอีกนานมั้ย”    เธอกะโกนมาทางผม



“ไม่นานหรอก แค่ ทั้งวันเลยงัย”    ผมกะโกนตอบเธอไป (ตอบแบบกวนๆง่ะ)



((ตุ๊บ))  “ไอ้บ้า”    เธอปาลูกบอลมาใส่ผม แล้ววิ่งหนีไป หน้าเทอแดง น่ารักดีอ่ะ ผมรีบวิ่งตามไป เอาบอลปาเธอคืน



((ปัก))   บอลโดนหัวเธอพอดีเลย อิอิ



“ฉันเจ็บนะ”



“เอ้า.....ฉันขอโทษ แกอย่างอนฉันเลย”    ผมรีบง้อเธอ ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ ผมหลงกลเธอแล้ว!! เธอเวียงผมล่วงน้ำไปเลย



“โห่....”    ผมร้องออกมาแล้วรีบวิ่งขึ้นไปหาเธอ แล้วอุ้มเธอขึ้นมา ใบหน้าของเธอตอนนี้น่ารักจัง



“แกปล่อยฉันนะโว๊ย”     เธอทุบผมแล้วร้องโววายออกมา แล้วสายตาของคนรอบข้างก็มองมาที่เรา



ฉันรู้สึกอายๆยังงัยก็ไม่รู้ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ก็ยังคงอุ้มเธอต่อไป จนถึงน้ำลึกประมาณเอว ผมก็โยนเธอลงไป



กริ๊ด...........................กริ๊ด...........................กริ๊ด...........................กริ๊ด...........................



เธอกริ๊ดออกมาดัง สนั่น!!!!



“แกจะกริ๊ดอะไรดังขนาดนี้ว่ะ”



“แก...ฉันเปียกหมดเลยนะ”

    

“ก็มาเล่นน้ำก้อต้องเปียกดิ แกติ๊งต๊องงัยว่ะ”



“................................”    เธอไม่ได้ตอบอะไรผม แต่...............



((ตุ๊บตุ๊บตุ๊บตุ๊บตุ๊บ))     เธอทุบผมไม่ยั้งเลยอ่า เจ็บหว่ะ



“โอ๊ย!! แกเบาๆหน่อยดิว่ะ ฉันก็เจ็บเป็นนะโว๊ย”    เธอไม่สนใจผม เธอยังคงทุบต่อไป มันไม่เหนื่อยงัยว่ะ



แต่ไม่เป็นไร ผมยอมให้เธอทุบอยู่แล้ว เราเล่นน้ำกันอยู่ ประมาณ เกือบ 2 ชั่วโมง



ผมไม่เหนื่อยเลย อยู่ใกล้เธอแล้วเป็นสุขดี



ถึงมื้อเย็น ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทานมื้อค่ำกับเรย์



ผมลงไปในชุดสบายๆ เป็นเสื้อแขนสั้นบางๆพริ้วๆ กางเกงขาสั้นประมาณเข่า ดูแล้วมันก็..โอเคนะ  



แล้วผมก็ไปขึ้นลิฟท์ลงไปชั้น 5 ชั้นห้องอาหารอ่ะ



ผมเดินออกมา พบพ่อกับแม่และแม่ของเรย์พอดี เลยเดินเข้าไปพร้อมกัน ผมถามแม่เรย์ว่า



“เรย์ไปไหนอ่ะครับ”



“อ๋อ เค้าแต่งตัวอยู่หน่ะลูก”



“ครับ”



แต่งตัวนานชะมัด ผมนั่งรอเธอ ตักอาหารมารอแล้ว แล้วเธอก้อมา ว้าว!!! น่ารักหว่ะ (กรูเห็นว่าเมิงก้อชมว่าน่ารักตลอดแหละ) หุหุ



“แกมาช้าจังว่ะ”



“แล้วใครสั่งให้แกรอฉันล่ะ” เออหว่ะกรูโง่เองนี่ฟรา เอ้า แต่กรูต้องรอดิ นั่นมันคนที่กรูแอบรักนะเฟื่อย....



“แกไม่ตักอาหารมากินล่ะ” เธอถามผม



“ก้อรอแกแหละ”



“อ้าว....เหอออ”



“เป็นไรไปอีกอ่า”



“ช่างเหอะ ไปหาไรกินกัน”



“อืม”



อาหารมื้อนั้นก็อร่อยดีนะ เรานั่งกินกันอยู่ 2 คน ส่วนพ่อกะแม่หน่ะหรอ ก้อนั่งกันอยู่ 3 คนไม่รู้คุยเรื่องไร



----------------------------------เส้นบางบางระหว่างเรา------------------------------------------



---------------------------------สตีฟ (พ่อวิคเตอร์) นำเรื่อง---------------------------------------



“คุณว่ามั้ย เค้า 2 คนเหมาะกันดีนะ”    สตีฟคุยกับแคทเทอร์รีน และนิโคล



“ฉันก็ว่างั้นแหละ”   นิโคลตอบมา



“คุณจะว่าไรมั้ยถ้าลูกชายฉันจีบลูกสาวคุณ”    แคทเทอรีนพูดกับนิโคล



“ฉันจะไปว่าไรได้ล่ะ มันอยู่ที่ลูกของคุณ กับลูกของฉัน”   นิโคลตอบกลับไป



“งั้นผมว่านะ ผมจะลองคุยกับลูกชายผมดู แต่จากการสังเกตนะ ลูกชายผมชอบลูกคุณชัว”



“ฉันก็ว่างั้นแหละ”



“ฉันก็เหมือนกัน” เค้าทั้ง 2 คิดเหมือนผม