เข้ามาสวมร่างครั้งนี้ฉันจะได้กลับบ้านไหมนะ

"ชาลิณี...เราเลิกกันเถอะ"

"อือ...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะ"

"เอ่อ...นี่ผมพูดจริงนะชาลิณีผมไม่ได้ล้อเล่น"

"ฉันก็ไม่ได้ว่าคุณล้อเล่นนะเอาล่ะทีนี้ฉันกินข้าวต่อได้แล้วใช่ไหม?"

"คุณนี่มันเหลือจะเชื่อเลย!"

ฮ่า...ดูทำหน้าสิท่าทางเขาจะหัวเสียน่าดูเลยก็นะฉันไม่เคยคบกับใครโดยให้ใจเต็มร้อยอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ควรจะมีความอดทนและอยู่จนกว่าฉันจะกินเสร็จ แล้วไปส่งฉันที่บ้านสิอีตาบ้าเอ้ย!

เขาลุกออกไปโดยที่ไม่จ่ายส่วนของตัวเองเลยเหรอเนี่ย? เฮ้อช่างเป็นผู้ชายที่แย่มาก! ถึงจะหน้าตาดีก็เถอะ!

"คิดเงินค่ะ"

ฉันกลับมาถึงบ้านเองโดยสวัสดิภาพช่างเป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยยากจริงๆ หมายถึงช่วงเวลาในการทำงานอะนะ และต่อจากนี้คือช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย! 

ไม่เดี๋ยวก่อนฉันควรไปอาบน้ำแล้วค่อยมาเล่นสิ! พรุ่งนี้ก็ตรงกับวันหยุดด้วยโต้รุ่งเลยดีไหมนะ?

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จฉันก็พร้อมที่จะลองเกมใหม่ที่เพิ่งสั่งซื้อมาเมื่อ 3 วันก่อน ส่วนอุปกรณ์ให้เรียบร้อยและทิ้งตัวลงบนเตียงน้ำเย็นๆเอาล่ะฉันพร้อมที่จะสัมผัสกับเนื้อหาในเกมแล้ว!

แต่ใครจะคิดกันล่ะ ว่านั่นจะกลายเป็นสาเหตุที่ฉันไม่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมา...

เมื่ออยู่ๆเตียงน้ำของฉันเกิดรอยรั่วและมันไปโดนกับตัวปลั๊กไฟที่เชื่อมต่อ...

โลกทั้งใบของฉันมันก็ดับมืดลง...