เพราะพาพบพิน [จบแล้ว]

[Photo Credit: Pinterest]

พศิน

"เฮียพา  นิยายของผู้ชายคนนี้คือพูดน้อยต่อยหนัก ทั้งนิ่งทั้งดุ แต่ดันมีเด็กที่ไหนไม่รู้มาทำเค้าปั่นป่วนซะได้ แล้วเค้าก็พึ่งจะค้นพบซะด้วยว่าตัวเองน่ะแพ้เด็กขี้อ้อน!"

พศิกา

"หนูพิน นิยามของเธอคือถึงหน้าจะหวาน ลุคจะดูน่าแกล้ง แต่หนูพินคนนี้ไม่ยอมคนหรอกนะจะบอกให้ ไม้ตายของเธอคือ การอ้อน!"

[Photo Credit: Pinterest]

คำโปรย

มาหนูอย่างนู้นหนูอย่างนี้ คอยทำตัวน่ารักใส่อยู่นั่น หมดความอดทนขึ้นมาเมื่อไร รู้เรื่อง!

คำโปรย

"อยู่นิ่งๆ"

"หนูเจ็บ ฮึก" เสียงปนสั่นเครือจากร่างบาง ทำใจผมร้อนรน น้ำตาทุกหยดที่ไหลลงมาเหมือนน้ำกรดซึ่งซึมลึกลงไปในใจเขา ปราถนาเหลือเกินว่าการร้องไห้ของเธอในครั้งนี้เขาจะเห็นมันเป็นครั้งสุดท้าย

มือใหญ่วางลงบนหัวทุยเล็กแล้วลูบเบาๆอย่างปลอบโยนก่อนจะดึงร่างน้อยเข้ามากระชับกอดแน่น

"ไม่เป็นไร เฮียอยู่ตรงนี้ จะไม่มีใครมาทำอะไรหนูได้อีก อย่าร้องอีกเลยนะเด็กดี"