คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Cjhapter 5 : ลักลอบ แหกกฎ ลุย!!!
ฮีชอลยื่นหน้าออกมาจากห้องนอนของตนเพื่อมาสังเกตเหตุการณ์ภายนอก หากแต่คนที่กำลังจะเดินออกไปถึงกับหยุดชะงักเพราะท่าทางระแวดระวังที่กำลังมองไปยังห้องนั่งเล่นขวางเขาไว้ทำให้เขาหยุดเดินแล้วสังเกตเงียบๆ จนร่างบางออกมายืนเต็มสัดส่วนแล้วหันหลังกลับมาเพื่อจะเดินไปยังห้องเพื่อนสนิทแต่ก็ชนกับคนที่ยืนอยู่ก่อน
“เฮ้ย!!! นายมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่??”ฮีชอลร้องอย่าตกใจ
“ก็ตั้งแต่ที่พี่ยื่นหน้าออกมานั่นล่ะครับ ทำตัวมีพิรุธนะครับเนี่ย ^-^ ”คำตอบที่ได้+กับสายตาที่มองไปยังกระเป๋าสะพายข้างสีแดงทำให้ฮีชอลชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ระดับฮีชอลรางวัลออสก้ายังมีมาครอบครอง (?)
“ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉันหน่า นายล่ะมายืนทำอะไรตรงนี้ นายซีวอน มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง จะลักลอบไปลักหลับฉันใช่มั้ยห๊ะ!?”ฮีชอลหาสีมาป้ายให้ซีวอนทันที ทำเอาคุณชายเราแทบอึ้ง
ช่างคิดหาเรื่องมาใส่ความริงๆเลย…
“ก็น่าสนนะครับ ^-^+ ”ซีวอนพูดขึ้น ในเมื่อใส่ความมารับซะหน่อยจะเป็นไรไป แล้วเดินเข้าใกล้ฮีชอลเรื่อยๆ ฮีชอลเกือบจะถอยหนีแต่นึกขึ้นได้ว่า เรื่องอะไรจะยอม
“นี่แน่ะ!!!!”ฮีชอลบรรจงเหยียบเท้าของคุณชายทันที ทำเอาซีวอนรีบชักเท้าออกมาเพราะความเจ็บ
“โอ๊ย!! พี่ครับ ผมแค่ล้อเล่นเองนะ”ซีวอนพูดโดยมีความเจ็บที่เท้าทำให้สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“ล้อเล่นเหรอ งั้นจำไว้อย่ามาล้อเล่นกับคิม ฮีชอล... ^-^ ”ฮีชอลพูดยิ้มๆเดินมาหยิกแก้มซีวอน แล้วเดินจากไป...
สะใจจริงๆ >O< ฮ่าๆๆๆ
ทางอีทึกนึกขึ้นได้ว่าตอนเย็นต้องทำการแหกกฎของโรงเรียน แล้วจะไม่มีคนทำมื้อเย็นให้หนุ่มๆหน้าหล่อจึงตัดสินใจเดินไปหาคังอินที่ห้อง...
ก๊อกๆๆ
“ใครน่ะ??...อ้าวนางฟ้า...เอ้ยอีทึกมีอะไรหรอ??”คังอินออกมาเปิดประตูเมื่อรู้ว่าเป็นนางฟ้ามาคนเดียวเขาก็รีบถามธุระทันที ก็แน่ล่ะคนอย่างอีทึกไม่ค่อยมาหาใครโดยไม่มีเพื่อนมาด้วย ก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา
“คือ...พอดีจะมาบอกว่าเดี๋ยวฉันกับชอลลี่จะพาน้องๆไปเอาของที่บ้านน่ะ พอดีน้องๆเขาลืมของ ฉะนั้นมื้อเย็นพวกนายจัดการกันเองไปก่อนนะ แล้วพวกฉันจะรีบกลับ ^-^; ”อีกทึกร่ายยาวอย่างกลัวโดนจับได้แต่ก็ยังยิ้มได้อยู่
“แล้วไปกันหมดเลยหรอน้องๆเธอน่ะ???”คังอินเอ่ยถามขึ้น ทำให้อีทึกคิดว่ากำลังถูกส่งสัย
“กะ...ก็ไปกันเยอะๆปลอดภัยดีนี่นา แล้วอีกอย่าง...กลับไปเอาของนะมีอะไรก็จะได้ช่วยๆกันถือไง ^-^”
อีถึกรีบตอบอย่างลนลานนิดๆแต่ยังยิ้มเสมอ
“งั้นไปเถอะ ระวังตัวด้วยนะ รีบไปแล้วรีบกลับล่ะ ^-^ ”คังอินยิ้มให้อย่างอ่อนโยนพลางเอามือจับหัวร่างบางตรงหน้าขยี้เบาๆ อีทึกมองนิ่งไปสักพัก
อบอุ่นดีจัง...
“แล้วมื้อเย็นพวกนายจะกินอะไรกันล่ะ??”อีทึกได้สติก็รีบเอ่ยถามขึ้น
“อ๋อ...เรื่องนั้นเดี๋ยวพวกฉันจัดการเองล่ะหน่า...ไม่ต้องห่วง ^-^ ”คังอินตอบทำให้อีทึกพยักหน้าแล้วรีบเดินออกไป คังอินมองตามแล้วก็เข้าไปในห้องตัวเอง
คนอะไรน่ารักจริงๆเลย...
อีทึกก็เจอกับฮีชอลที่เพิ่งมาถึงหน้าห้องของตนพอดี
“ทึกกี้เตรียมเอกสารรึยัง??”ฮีชอลรีบเอ่ยถามอย่างตื่นต้น
“ก็เรียบร้อยแล้วล่ะ เดี๋ยวจะเข้าไปเอา”อีทึกตอบ ทำให้ฮีชอลยิ้มอย่างพอใจ
“แล้วน้องๆ...”ฮีชอลยังไม่ทันจะถามก็เห็นกลุ่มน้องๆที่น่ารักของตนเดินมาหา ทุกคนดูเตรียมพร้อม สีหน้ายิ้มแย้มอย่างตื่นเต้นเรื่องที่ว่า...
‘ยังไม่ทันจะเปิดเทอมก็แหกกฎโรงเรียนแล้ว’
“แล้วเราจะบอกพวกที่เหลือยังไงอ่ะฮะ??”ซองมินเอ่ยถามขึ้น อีทึกกำลังจะเอ่ยปากบอกหากแต่ฮีชอลแทรกขึ้น
“บอกทำไมล่ะเราก็เดินออกไปเฉยๆเลยสิทำทีว่าออกไปเดินเล่น”ฮีชอลพูดอย่างไม่ใส่เท่าไหร่นัก แล้วก็หันหลังกลับเดินนำออกไปโดยอีทึกตามหลังเงียบๆท้ายกลุ่ม
ถ้าการจะเดินออกไปต้องผ่านห้องนั่งเล่นที่พวกเยซอง คยูฮยอน ซีวอน นั่งเล่นเกมส์กันอยู่ มีแต่ฮันคยองที่นั่งอ่านอ่านหนังสือเรื่อง เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ เมื่อเห็นเหล่าคนหน้าหวานเดินออกมากันเป็นกลุ่มก็หันไปมองด้วยความสนใจ
“ตัวเล็กจะไปไหนหรอครับ??”เยซองเอ่ยถามขึ้นทำให้เรียวอุคหันมาค้อนขวับและเพื่อนๆพี่ๆที่ยืนอยู่ด้วยหันมามองเรียวอุคเป็นตาเดียวในเชิงว่าไปสนิทกันจนมีฉายาเรียกตั้งแต่เมื่อไหร่ เรียวอุคได้แต่หันไปยิ้มแหยๆให้
“ว่าไงล่ะยัยบ้าฟักทอง??”คราวนี้คยูฮยอนเป็นฝ่ายถามซองมินบ้าง ทำให้ซองมินเชิดหน้าใส่
“พวกฉันแค่จะพาน้องๆไปเดินเล่นน่ะไม่มีไรมากเดี๋ยวกลับมา ^-^ ”ฮีชอลเป็นฝ่ายตอบทำให้ทั้ง 2 คนที่เพิ่งยิงคำถามมาพยักหน้า
“เหรอครับ ^-^+ ”ซีวอนเป็นฝ่ายถามฮีชอลแล้วมองไปที่กระเป๋าสะพายของฮีชอลแบบเดิม ทำให้ฮีชอลถลึงตาใส่ก่อนจะเดินนำออกไป พาลงลิฟท์ ทุกคนจึงทะยอยตามกันออกไป ฮันคยองหันมาทางซีวอนในเชิงถามว่าสงสัยอะไร
“ก็แค่คนจะไปเดินเล่นมีกระเป๋าเหมือนจะไปธุระกันทุกคนเลยครับไม่มีอะไรมากหรอก ^-^ ”ซีวอนตอบยิ้มๆทำให้ฮันคยองก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ
ทางด้านหนุ่มหน้าหวานพอพ้นจากคนในบ้านก็ต้องมาเจอกับคนหน้าประตูโรงเรียน
“พวกคุณหนูจะไปไหนครับ?”คุณลุงยามเอ่ยถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นกลุ่มนักเรียนจะเดินออกไปข้างนอก
“อ้อ...พอดีน้องๆเขาลืมของที่บ้านอ่ะครับ ผมสองคนเลยจะพาไปเอา ^-^ ”ฮีชอลพูดแล้วหันไปมองคนที่ตามมาทำให้คนที่ตามมาพยักหน้าหงึกๆ
“มันจะดีหรอครับทำไมไม่ให้คนที่บ้านเอามาให้ล่ะครับ”คุณลุงยามยังคงตื๊อไม่เลิก
“คือ...ว่าพอดีทางบ้านของน้องๆเขาไปทัวร์ฮ่องกงกันหมดน่ะครับ พวกผมเลยจะตามไปดูแล ^-^ ”อีกทึกช่วยพูด ทำให้ลุงยามพยักหน้าหงึกๆ แสดงว่าคำพูดของอีทึกหน้าเชื่อถือมากกว่าของฮีชอล แต่เหตุผลที่อีทึกยกมาอ้าง...บังเอิญไปมั้ยนั่น - -
“งั้นผมให้เวลาพวกคุณหนูไม่เกิน 2 ทุ่มนะครับ ปกติประตูโรงเรียนจะปิดตอนทุ่มครึ่ง แต่ผมจะรอคุณหนูถึง 2 ทุ่มนะครับ รีบกลับมาแล้วก็ระวังตัวด้วยครับ^^ ”ลุงยามพูดก่อนจะหลีกทางให้
“ขอบคุณฮะลุงยามไว้ผมจะเอาพายฟักทองมาฝากนะฮะ ^-^ ”ซองมินพูดแล้วเดินออกไปตามพี่ๆและเพื่อนๆ
และแล้วหนุ่มหน้าหวานก็ฝ่าประตูออกมาได้อย่างสบายอารมณ์ ที่เหลือก็แค่ไปสมัครงานเท่านั้นล่ะ...
ความคิดเห็น