บัลลังก์หงส์ซ่อนไฟ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ชีวิตที่สองนี้ นอกจากอับจนปัญญา

นางยังต้องเรียนรู้ การเป็นศรีภรรยา ของจอมราชันคนเถื่อน

“เหตุใด ยามที่ข้าลำบาก หรือ...พบปัญหาร้ายแรง จึงเป็นท่านเสมอ ที่มาถึงก่อนผู้อื่น” 

                “ฟ้าประทานให้เป็นเช่นนั้น จำที่เราเคยคุกเข่าใต้ต้นฝูซางได้หรือไม่ ผูกด้ายแดงคล้องใจเอาไว้ พันปีรักมั่นมิเสื่อมคลาย” 

                “พี่ข่าย... ทุกสิ่งที่ท่านกล่าว ล้วนขี้ตู่ และเห็นแก่ได้เพียงฝ่ายเดียว” 

                เขายิ้มทั้งปากและดวงตา จากนั้นก็ยื่นข้อเสนอกับมู่ฉือหลาน

                “หากเจ้าเป็นภรรยาข้า แกะนับพันตัว หรือม้าโลหิต แม้กระทั่งหุบเขาหัวขาดนี้ ข้ายินดียกให้เจ้าเป็นผู้ครอบครอง”

                “ฮึ สตรีเช่นข้านิยมถือดาบ และอยู่บนหลังม้า บัญชาการไพร่พลนับแสนชีวิต หากต้องแต่งกับท่าน ก็เกรงว่า คนที่ต้องตั้งครรภ์ และหุงหาอาหาร ย่อมเป็นบุรุษแซ่เจิน ผู้นี้” 

                และเจินข่าย ไม่เสียเวลาคิด เขาตอบเสียงดังว่า 

                “ไม่ว่าต้องแลกด้วยชีวิตตน ข้าล้วนยอม ขอให้ได้อยู่เคียงข้าง เจ้าและครองรักกัน ด้วยตัวข้าจะเป็นโลงเก่าผุผัง ให้ผีเน่าแสนอัปลักษณ์เช่นเจ้าหลับนอน”

                เมื่อเอ่ยจบ ริมฝีปากบางอุ่นซ่านก็ประกบลงมา หญิงสาวรับรู้ได้ถึงพลังแห่งชีวิต และความสิเน่หาของอีกฝ่าย ทว่ากว่าที่นางจะรู้จักหัวใจตนเองจริงๆ ก็เป็นช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตแล้ว! 

            “เจินข่าย... หากชาติหน้ามีจริง... ข้าจะไม่ผิดคำสัญญาต่อท่าน!”