คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2 : แต่ฉันว่า...พี่จงฮยอนน่ารักกว่า
CHAPTER 2
• • • • • on the overpass • • • • •
- 2012.06.14 -
‘คีย์ๆ นั่นใช่พี่จงกี้อะไรนั่นป้ะ’
ผมชี้ไม้ชี้มือไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งกินรามยอนอยู่ที่โต๊ะกลางโรงอาหาร
ดูเหมือนเขาจะเป็นเป้าสายตาของนักเรียนหญิงหลายคนๆเลยแฮะ...
‘ใช่ๆ ฮ่าๆๆ น่ารักเนอะ’
คีย์ขำให้กับท่าทางที่เหมือนเด็กๆของพี่จงฮยอนที่กำลังซี้ดปาก ปาดเหงื่อ ก่อนจะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆ
...ผมคิดว่ารามยอนนั่นอาจจะเผ็ดเกินไป
‘ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องตั้งชื่อให้ตัวเองตลกขนาดนั้น ฮ่าๆๆ’
ผมยังคงมองเขาอยู่ไม่ละสายตา
‘เป็นสไตล์ล่ะมั้ง ฮ่าๆๆ’
- 2012.06.21 -
‘พี่จงฮยอน!’
ผมยิ้มทักทายแล้วโบกมือให้ตามประสาคนรู้จัก
‘อ้าว! ว่าไงเรา ^^’ พี่จงฮยอนเดินมาทางผม
‘กำลังจะสอบครับ L’
ผมทำปากบู้ อะไรบางอย่างกำลังกระซิบว่าเราดูเหมือนจะกำลังสนิทกัน
‘อ่อหรอ งั้น...ขอให้ตกนะ ฮ่าๆๆ’
พี่จงฮยอนหัวเราะร่วนก่อนเดินจากไป
...
ไม่รู้สิ ผม...คิดว่าเขาประหลาดดี
คนเพิ่งรู้จักกันที่ไหนเขาจะมาแช่งให้อีกคนสอบตกกันล่ะ! L
- 2012.06.21 -
‘ฮี่ ~ ^___^’
ผมที่ยืนรอพบอาจารย์อยู่หน้าห้องหมวดภาษาเกาหลี ยิ้มทักทายพี่จงฮยอนที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องนั่น
‘;)’
พี่จงฮยอนยิ้มมุมปากตามแบบที่ชอบทำ
เขาเดินฉับๆมาที่ผม
...
ฟู่ว ~
แผ่นกระดาษในมือพี่จงฮยอนปัดผ่านศีรษะผมไป พร้อมกับเสียงฟู่วๆจากปากพี่จงฮยอน
ผมคิดว่า...พี่จงฮยอนอาจจะตั้งใจทำเอฟเฟ็กต์เสียงกระดาษปลิวหรืออะไรสักอย่าง
‘อุ้ย! ขอโทษๆๆ น้ำลายกระเด็น ฮ่าๆๆ’
พี่จงฮยอนเข้ามาวุ่นวายกับใบหน้าผมสักพักก่อนจะเดินออกไป
เกรดสิบเอ็ดคงเรียนหนักเกินไป หรือไม่ก็...เขาอาจจะไม่ค่อยเต็ม -_-
- 2012.07.04 -
‘เจอกันอีกแล้วนะพี่ ฮ่าๆๆ’ คีย์ทักทายพี่จงฮยอน
เราเจอกันอีกแล้ว...
บนรถประจำทางนั่น...
เย็นวันพุธ...
...
รถประจำทางจอดที่ป้ายหยุดรถ ผู้คนมากมายขึ้นมาแลดูเบียดเสียด พี่จงฮยอนลุกขึ้นยืนบอกให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งลงแทน...
‘อู้ววววว พี่จงฮยอนหล่อเลย’ ผมแซว
‘ถือกระเป๋าให้มั้ยพี่’
คีย์ที่นั่งข้างๆผมแสดงมารยาทอันดีด้วยการอาสาจะถือกระเป๋านักเรียนให้พี่จงฮยอน
‘อ้อ ไม่เป็นไรๆ’
พี่จงฮยอนปฏิเสธ
และ...
ปุ่บ!
กระเป๋านักเรียนถูกวางลงบนตักของผม ผมเงยหน้ามองพี่จงฮยอนงงๆ และพี่จงฮยอนเอง ก็ยิ้มมุมปากให้ผมนิดๆ
...
ไม่มีบทสนทนาระหว่างเรา
คงจะเพิ่งรู้สึกหนักล่ะมั้ง...
แต่ไม่รู้แฮะ... สถานการณ์นี้มีอะไรบางอย่างที่ผมเริ่มจะไม่เข้าใจ
- 2012.07.21 -
‘แทมิน นายว่าพี่จงฮยอนกับพี่มินโฮใครหล่อกว่ากัน’
คีย์ถามเมื่อเห็นรุ่นพี่นักเรียนชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินมา หนึ่งในนั้นมีพี่อนยูที่เป็นพี่รหัสของคีย์ พี่อีจุน พี่มินโฮ แล้วก็พี่จงฮยอน...
สี่คนนั้นเขาเป็นเพื่อนสนิทกันมากน่ะครับ
นักเรียนหญิงที่นี่กรี๊ดกร๊าดเขากันทั้งนั้น
ใครๆก็เรียกเขาว่าบอยแบนด์ ฮ่าๆๆ
‘พี่มินโฮสิ พี่มินโฮหล่อมากกกกก’
ยัยอึนจีเพื่อนสนิทอีกคนตอบคำถามแทบจะทันที
‘หรอ ฉันว่าพี่จงฮยอนหล่อกว่า’
คีย์ที่ดูเหมือนจะอวยพี่จงฮยอนได้ทุกขณะแย้งขึ้น
‘นายว่าไงอ่ะแทมิน’
อึนจีหันมาถามผม
เป็นคำถามที่ตอบยากแฮะ ยอมรับเลยว่าพวกเขาหน้าตาดีสูสีกันหมด ผมยืนมองพวกเขาที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
‘อืม...พี่มินโฮก็หล่อนะ’
‘แล้วพี่จงฮยอนล่ะ’
เสียงคีย์คล้ายๆผิดหวังดังแว่วอยู่ในโสตประสาท
ส่วนพี่จงฮยอนก็...
ทันใด คนหนึ่งในกลุ่มนั้นหันมาเห็นผมที่กำลังจ้องพวกเขาอย่างเต็มที่ คนๆนั้นกระตุกยิ้มมุมปากที่คุ้นเคยส่งมาให้
...
‘แต่ฉันว่า...พี่จงฮยอนน่ารักกว่า’
เสียงเฮลั่นจากคีย์ดังขึ้นเหมือนลุ้นมวยสากลโอลิมปิก นั่นทำให้สติผมกลับมานิดหน่อย
‘ฉันบอกแล้ววววว พี่จงฮยอนน่ะ ที่สุดเลย > <’
...
• • • • • on the overpass • • • • •
ลมเย็นๆพัดแรงขึ้น ท้องฟ้าสีดำ ละอองฝนเม็ดเล็กๆที่กระทบหน้า
...กับเพลงในไอพอดที่วนมาที่เพลงเศร้าเพลงเดิมอีกครั้ง
ผมยืนอยู่บนสะพานลอยนี่นานแค่ไหนแล้วนะ...
ผมตัดสินใจหยิบไอพอดขึ้นมา กดปลดล็อก และกำลังจะกดหยุดเพลงแสนเศร้านั่น แต่อะไรบางอย่างสั่งให้ผมยั้งมือ กดล็อกหน้าจอไอพอด ถือมันไว้นิ่งๆ
...
และก้มหน้ามองทัศนียภาพเก่าๆด้านล่างตามเดิม
คงจะเป็น...ความทรงจำที่มากเกินไปล่ะมั้ง
______________________________
ความคิดเห็น