ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SHINee] HYUNMIN : ON THE OVERPASS

    ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 3 : ‘ฉันว่าไม่เกินหนึ่งเดือนจากนี้ นายต้องมีแฟนแน่ๆ :P’

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 56



    CHAPTER 3
     

    • • • • • on the overpass • • • • •


    - 2012.10.01 -

    หลังสอบมิดเทอมเสร็จ เป็นไปไม่ได้หรอกว่าจะมีนักเรียนคนไหนที่ได้หยุดอยู่บ้านตั้งแต่วันแรก
    และผมที่มาส่งงานเพิ่มคะแนนนี่ก็เป็นอีกคนครับ


    แทมิน ฉันไปสอบซ่อมเคมีตรงนู้นนะ   คีย์ก็ด้วย ฮ่าๆๆ


    อื้อๆ ฉันอ่านหนังสือรอตรงนี้แหละ’  
    ผมตอบรับก่อนจะก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือในมือต่อ แต่เสียงเฮฮาตรงหน้าทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมอง



    พี่จงฮยอนที่ยืนอยู่ในกลุ่มเพื่อนหันมาเห็นผมพอดี...


    ผมยิ้มให้เขา...




    อ้าว มาทำอะไรเนี่ย


    มาส่งงานครับ    ผมตอบ


    อ่อ ไปๆ ไปเที่ยวกัน’   ชวนผมไปเที่ยวด้วย


    ไปสิๆ ฮ่าๆๆ   ผมตอบเล่นๆ


    เห้ย! ชวนจริงๆนะ ไปไหม’


    ไม่จริงครับ ผมโกหก ฮ่าๆๆ
    ผมหัวเราะแบบไม่ได้ใส่ใจ พี่จงฮยอนยิ้มให้ผมอีกครั้งก่อนจะวิ่งลงบันไดตามเพื่อนๆไป


     

    • • • • • on the overpass • • • • •




    เป็นอีกเหตุการณ์ที่ไม่ได้สำคัญ ไม่ได้พิเศษ แล้วก็ไม่ได้มีอะไรน่าจดจำ...

    สำหรับผมในตอนนั้นน่ะนะ



    แต่ในตอนนี้มันไม่ใช่...

    ...

    ..

    .


    ถ้าความทรงจำของเรา




    สำหรับผมเกิดขึ้นที่เกาะกลางถนนในเย็นวันพุธที่แดดร้อนวันนั้น

    สำหรับพี่จงฮยอน... ก็คงจะเป็นตอนสายๆในวันจันทร์ที่ลมพัดแรงจนเส้นผมพันกันยุ่งเหยิง




    ...ที่ระเบียงข้างๆห้องหมวดวิทยาศาสตร์
     


    • • • • • on the overpass • • • • •




    - 2012.10.26 -

    ปิดเทอมของผมผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์ ผมหยุดอยู่บ้านเฉยๆ ตื่นนอน กิน เล่นคอม กิน แล้วก็นอน...


    ไม่แปลกเท่าไรมั้งครับ ผมคิดว่าเป็นวัฏจักรธรรมดาสำหรับวัยรุ่นที่ไม่ได้ออกไปเรียนพิเศษ




    วันนี้เป็นวันที่สามของการเปิดเทอม ทุกอย่างเริ่มเข้าที่และลงตัวแล้วล่ะ




    เฮ่! คีย์ๆๆ’

    พี่อนยูที่นั่งอยู่ที่โต๊ะใต้ต้นไม้ตะโกนเรียก ก่อนจะกวักมือเรียกคีย์ให้เดินไปหา ทั้งคู่นั่งคุยอะไรกันอยู่พักนึง จนทำให้ผมที่ตอนแรกกะจะยืนรอคีย์ต้องเปลี่ยนความคิด และเดินเข้าไปนั่งในโรงอาหารก่อน



    คุยกันนานเหลือเกินนนนน
    ผมบ่นเมื่อคีย์เดินยิ้มหน้าบานเข้ามานั่งตรงข้ามกับผมที่โต๊ะประจำในโรงอาหาร


    มีอะไร ทำไมมองหน้าฉันอย่างนั้น
    ผมเอ่ยถามหลังจากปล่อยให้คีย์มองหน้าผมแล้วยิ้มอยู่พักใหญ่ๆ




    เปล๊า แค่ฉันเห็นหน้านายแล้วฉันขำ ฮ่าๆๆ

    คีย์ตอบทีเล่นทีจริง ซึ่งมันทำให้ผมไม่อยากจะไปใส่ใจเท่าไร เรานั่งคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้กันสักพักก่อนจะชวนกันกลับ




    แทมิน นายโอเคไหมถ้านายจะมีแฟนเป็นคนเจ้าชู้นิดๆ
    คีย์ถามระหว่างทางเดินไปที่รถโรงเรียน


    ถามอะไรอย่างนั้น ไม่รู้สิ ก็คงไม่อะไรมั้ง นายว่าไงอ่ะ


    หรอ เป็นฉันคงไม่เอา


    ถ้าแค่มองๆแต่ไม่ได้จริงจังอะไรก็คงไม่เท่าไร
    ผมตอบอย่างใช้ความคิด ผมคิดว่างั้นน่ะนะ...




    ...




    ไปละนะ บ๊ายบาย    ผมโบกมือให้คีย์


    ‘^_____^’   คีย์ยิ้มให้ผมแปลกๆอีกแล้ว


    เป็นอะไรของนายเนี่ย -_-


    เปล่า แค่จะบอกว่า...


    ว่า?




    ฉันว่าไม่เกินหนึ่งเดือนจากนี้ นายต้องมีแฟนแน่ๆ :P’


    หะ...




    บ้าบอไปกันใหญ่แล้ว


    แล้วคนนี้ก็โอเคมากๆด้วย ฉันเชียร์นะ คนเนี้ย J

    คีย์ทิ้งระเบิดลูกยักษ์ไว้ให้ผมตามกู้ก่อนจะเดินจากไป



    ...


    18:29

    ผมคิดว่าตอนนี้ผมกำลังจะเป็นบ้า...


    ท่าทางแปลกประหลาดของคีย์ที่โรงเรียน ทำให้ตอนนี้ผมกำลังจะเป็นบ้า


    ผมถึงบ้าน อาบน้ำ กินข้าว แล้วเปิดคอมพิวเตอร์เล่นอินเทอร์เน็ตตามปกติ

    ล็อกอินเข้า facebook และสิ่งที่ผมเจอนั่นแหละ ทำให้ผมกำลังจะเป็นบ้า!

     



    คุณมี 2 คำร้องขอเป็นเพื่อนใหม่

    • Lee Jinki

    • Kim Jonghyun




    ผมกดยืนยันด้วยมืออันสั่นเทา รู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างในตัวกำลังจะประทุ


    ทำไมนะ...




    ฉันว่าไม่เกินหนึ่งเดือนจากนี้ นายต้องมีแฟนแน่ๆ :P’


    หะ...


    แล้วคนนี้ก็โอเคมากๆด้วย ฉันเชียร์นะ คนเนี้ย J

     


    ผมกำลังจะเป็นบ้าจริงๆ...




    - 2012.10.28 -

    ตื๊อดึ่ง ~

    เสียงกล่องข้อความใน facebook ดังขึ้น และเมื่อผมเปิดดูมันก็ทำให้ผมกำลังจะเป็นบ้าอีกครั้ง


    Kim Jonghyun : ไง เรา J


    ผมกระวนกระวายงุ่นง่านอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไป


    Lee Taemin : คร้าบผม


    Kim Jonghyun : รู้จักพี่ไหม


    Lee Taemin : ไม่อ่ะครับ


    ...


    ไร้การตอบรับจากพี่จงฮยอน พี่เขาคงไม่ได้เชื่อคนง่ายอะไรขนาดนั้นหรอกนะ



    Lee Taemin : เห้ย ผมล้อเล่น ฮ่าๆๆ รู้จักสิครับ




    และการสนทนาผ่านโซเชียลเน็ตเวิร์กครั้งแรกของเรา ก็จบลงแค่นั้น...



    • • • • • on the overpass • • • • •

     

    สายฝนที่เริ่มแรงขึ้นทำให้ผมเริ่มสั่น


    กับที่เดิมบนสะพานลอย... เกือบๆจะสามชั่วโมงแล้วที่ผมยังยืนอยู่ตรงนี้

    ถึงตัวจะเปียก ถึงจะหนาว แต่ผมยังอยากอยู่ต่อสักพัก



    เพราะความทรงจำที่มากเกินไปนั่น ทำให้ผมไปไหนไม่ได้จริงๆ...
     

    ______________________________

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×