ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปิดเทอมและเริ่มเล่นเกมส์ Phoric world
ในวันประกาศผลสอบปลายภาคเรียนของโรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง
“เฮ้อ…….คะแนนแย่อีกแล้วเรา”เป็นเสียงของนักเรียนชายชื่อ ไซห์ ที่กำลังดูคะแนนสอบของตัวเองอยู่หน้าห้องเรียน
วิง เพื่อนสนิทของไซอ์เดินออกมาจากห้องเรียนด้วยท่าทางสบายใจแล้วพูดว่า
“โย่ ไซห์ผลสอบเป็นไงบ้างตกกี่วิชาล่ะเทอมนี้”
วิงเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงผิวสีน้ำตาลมีตาสีดำและมีผมสีขาวไม่ยาวมาก
ไซห์ตอบกลับไปพร้อมกับใบหน้าที่ดูพอใจกับผลสอบของตัวเองว่า
“ได้เกรดหนึ่งทุกวิชา…แต่อย่างน้อยก็ไม่มีวิชาที่ต้องสอบซ่อมล่ะนะ ปิดเทอมนี้จะได้เล่นเกมส์ทั้งวันไม่ต้องกังวลเรื่องเวลา”
วิงยืนกุมขมับกับผลสอบสุดห่วยของไซอ์และถามว่า
“วันนี้ไปดูหนังกันมั้ย ฉลองที่แกไม่ต้องสอบซ่อมด้วยไง”
ไซห์ตอบกลับด้วยความรวดเร็ว
“โทษทีวันนี้ต้องรีบกลับบ้าน”
พอพูดเสร็จไซห์ก็เดินออกจากโรงเรียนและเดินตรงไปยังบ้านของเขาซึ่งอยู่ห่างจากโรงเรียน500เมตร ระหว่างทางเขาได้แวะไปที่ ศูนย์บริการรับ-ส่งของ เพื่อรับของที่พี่ของเขาส่งมาไห้จากต่างประเทศ ของที่เขาได้รับนั้นเป็นกล่องกระดาษขนาดใหญ่พอที่สามารถใส่โซฟาได้หนึ่งตัว
ไซอ์จึงต้องลากกล่องขนาดใหญ่ไปที่บ้านด้วยความยากลำบากและขนมันขึ้นบันไดไปหนึ่งชั้นเพื่อนำกล่องขนาดใหญ่ไปไว้กลางห้องของตัวเองที่อยู่ชั้นสองหลังจากนั้นไซห์ได้ทำกิจวัตประจำวันของเขาคือกินมาม่าเป็นข้าวมื้อเย็นทุกวันและอาบน้ำ
หลังที่ทำกิจวัตเสร็จสิ้นทุกอย่างไซอ์ได้ลงมือแกะกล่องกระดาษที่พี่ของเขาส่งมาไห้และพบว่ามีมันคือเครื่องที่มีไว้เพื่อเล่นเกมส์ออนไลท์ที่กำลังเป็นที่นิยมไปทั้วโลกรูปร่างของเครื่องนั้นเป็นแคปซูลขนาดใหญ่ที่พายในเป็นที่นอนที่ทำจากเนื้อผ้าชั้นดี ด้วยความที่เขาอยากเล่นเกมส์นี้มากไซห์จึงตัดสินใจเล่นเกมส์ทันที เขานอนลงในแคปซูลและกดปุ่ม[Login]ที่อยู่ซ้ายมือ
“กรุณาเลือกสภาพแวดล้อมในห้องพักส่วนตัวด้วยค่ะ ป่า ทุ่งหญ้า ภูเขา ทะเล แม่น้ำ”เสียงของระบบถามไซห์
“เอ่อ….มีอย่างอื่นนอกจากพวกนี้มั้ย”
“ท่านสามารถเลือกสภาพแวดล้อมอื่นได้โดยการซื่อจากโฟหริคช็อป”
“อืมมม งั้นเอาเป็นภูเขาละกัน”
“ขั้นตอนต่อไป กรุณาตั้งชื่อตัวละครที่ท่านต้องการจะใช้”
“สควอร์”
“มีผู้อื่นใช้ชื่อนี้แล้วกรุณาใช้ชื่ออื่น”
“อืม…..งั้นก็ ไซอ์”
“ชื่อไซอ์สามารถใช้ได้สิ้นสุดการลงทะเบียน”หลังจากลงทะเบียนฝาแคปซูลก็ปิดลงถายในมืดมิดไม่เห็นอะไรเลย
“เอ่อ…….แบบนี้ก็ออกจะน่ากลัวไปหน่อยแฮะ”-_-a
“กรุณาหลับเพื่อยืนยันการล็อกอิน”
ไซอ์ทำตามที่ระบบบอก
“ยืนยันการล็อกอิน เข้าสู่ Phoric world”
หลังที่ไซอ์หลับตาได้ไม่นานเขาเริ่มรู้สึกเหมือนกับกำลังตกจากที่สูงๆพอไซอ์ลืมตาก็พบว่า
“ว้ากกกกกกก!!!”O[]O
ตัวเขากำลังล่วงลงสู่พื้นดินที่สูงมากๆเหมือนกระโดดล่มไม่มีผิด
“ตายแน่ๆๆๆๆๆ ทำไงดีฟระเนี้ย จะว่าไปในนี้มันเป็นเกมส์นี่หว่าตกไปคงไม่เป็นไรอ่ะนะ ไม่เจ็บอยู่แล้ว 555+”
และแล้วไซอ์ก็ตกลงมากระแทกพื้นดินเต็มๆ
ตูม!!!!!!
“อ้ากกก!!! เจ็บโว้ย!!!ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ฟระเนี้ยนี่มันเกมส์ไม่ใช่รึไงฟร้า!”
ไซอ์โวยวายพลางลูบหัว
“อืมจะว่าไปถ้าเป็นของจริงคงกระดูกหักหัวแตกแหลกไปทั้งตัวแน่ๆก่อนอื่นก็หาเมืองแบบเกมส์ออนไลน์ทั่วไปสินะ”
ไซอ์มองไปรอบๆตัวพบว่าเขาตกลงมากลางป่า
“แล้วมันต้องไปทางไหนหล่ะนี่ เออใช่ใช้ระบบแผนที่ดูก็ได้ แสดงแผนที่”
เสียงของระบบตอบกลับมา
“ไม่สามารถแสดงแผนที่ได้ถ้าท่านยังไม่มีแผนที่”
“เฮอะๆสมจริงดีจังนะเกมส์นี้ทั้งความรู้สึกเจ็บและก็อารมณ์ร่วมในเกมส์สงสัยจะต้องเอาจริงซะหน่อยแล้วช่างเป็นเกมส์ที่น่าสนใจจริงๆ”ใบหน้าของไซอ์ที่ยิ้มและดวงตาดูมุ่งมั่นไม่ต่างจากพวกตัวร้ายในการ์ตูนที่ได้รับพลังระดับสุดยอดมาก็ว่าได้ หลังจากที่เข้าโหมดบ้าพลังแล้วก็เดินไปข้างหน้าโดยหวังว่าจะเจอทางเดินหรือเมืองหรืออะไรซักอย่างที่พอจะช่วยเขาได้บ้าง
-30 นาทีผ่านไป-
ไซอ์ยังคงหลงทางอยู่ในป่า
-1ชั้วโมงผ่านไป
ไซอ์ยังคงเดินอยู่ในป่าแต่การเดินในตอนนี้ต่างจาก1ชั้วโมงก่อนอย่างมากเพราะตอนนี้ท่าทางของไซอ์แทบไม่ต่างจากซอมบี้ท่าเดินที่เหมือนศพเดินได้แต่ก็ยังคงเดินต่อไปเลื่อยๆ ไม่นานนักของไซอ์เดินมาจนเจอน้ำตกเล็กๆที่น้ำไหลไม่แรงมากไซอ์ที่เหนื่อยเลยนั่งพักที่โขดหินข้างน้ำตก
“เฮ้อ………..เหนื่อยมากมายแต่ก็ดีที่เดินมาเจอน้ำตกนี่”
ไซอ์สูดอากาสที่เย็นชื่นเพราะละอองน้ำจากน้ำตก
“แล้วเมื่อไหร่………….จะออกจากป่านี้ได้ฟร้า!!!!!!!”ไซอ์ตะโกนสุดเสียง
เสียงของเขาดังไปทั่วทั้งป่า
“เฮ้อ พอหายเหนื่อยแล้วค่อยเดินต่อละกัน”
จู่ๆก็มีลูกไฟพุ่งลงมาที่น้ำตกพร้อมกับเสียงกระพือปีกของสัตว์บางชนิดไซอ์มองไปทางที่ลูกไฟพู่งมาแล้วสิ่งที่เชาเห็นนั้นก็คือมังกรไฟตัวใหญ่ประมานรถบรรทุกกำลังมองมาทางไซอ์ด้วยสายตาที่ไม่น่าจะเป็นมิตรสักเท่าไร
“อะโอ้……..เกมส์นี้ทำมังกรสวยดีแฮะ”ไซอ์ยิ้มแย้มราวกับว่ามันไม่ใช่สัตว์ที่อันตราย
ฟิ้ว…….ตูม! ลูกไฟลูกที่สองพุ่งเฉียดหัวไซอ์ไปชนกับต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง
O_O“เอ่อ…...ตะกี้มันรู้สึกอุ่นๆที่หัวด้วยแฮะสงสัยโดนจังๆคงร้อนแน่ๆเลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ”
พูดเสร็จไซอ์ก็วิ่งหนีมังกรสุดชีวิต
ตูม! ตูม! ตูม! มังกรไฟบินไล่และลัวลูกไฟใสไซอ์เป็นชุด
“ว้ากกกกกก!!! ช่วยด้วย!!!!!!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น