>>[[เนเมซิส]]<<

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดฉาก - ทดสอบคัดเลือก

"แม่.....  ล้อเล่นใช่ไหม"เด็กหนุ่มวัย 16ปี  พยายามฝืนยิ้มกริ่ม  เมื่อได้รับรู้สิ่งที่ตัวเองจะต้องเจอ  ในการสอบเข้าสถานที่เรียนใหม่

"เปล่า..  แม่ยังไม่ได้บอกเจ้าว่าล้อเล่นซักนิด  เอาจริงๆต่างหากล่ะคราวนี้" เด็กหนุ่มตาสีฟ้าคม  ตบหน้าผากตัวเองดัง ป๊าบ!

        ก็โรงเรียนที่แม่ของเขาต้องการให้เข้าไปเรียน  มันใช่ธรรมดาเสียที่ไหน  เด็กหนุ่มกลอกตาไปมา  ก็ไอ้ "โรงเรียนเนเมซิส"  มันเป็นโรงเรียนบ้าสงครามชัดๆ!!!

        เนเมซิส   เป็นโรงเรียนที่ตั้งอยู่กลางป่าลึก  คนทั่วไปไม่มีโอกาสได้พบเห็น  หรือรู้ได้ว่ามันอยู่ที่ใด  แต่ผู้ที่จบโรงเรียนนี้ย่อมได้รับตำแหน่งทางการทหารชั้นสูง  แต่นั่นก็หมายถึงผู้ที่จะเหลือรอดชีวิตกลับมาบ้านเกิดเช่นกัน.....

"ไม่มีทางล่ะแม่  ขืนไปผมก็ตายน่ะสิ  อีกอย่างมันแทบไม่จำเป็นอะไรเลย  ตระกูลของเราเป็นตระกูลของ......."

"เพราะอย่างนี้เจ้าถึงต้องทำให้ตระกูลเปลี่ยนชื่อเสียงไปในทางที่ดีสิ  เซน่อน!" แม่ของเขาตัดบททันที  ก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปที่ประตูห้องนอน  แล้วปิดมันดังปัง!!

        เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อ เซน่อน  ล้มตัวลงนอนอย่างเบื่อหน่าย  มองไปที่กรอบรูปข้างหัวเตียง....

รูปครอบครัวที่ควรจะมี3 กลับมีเพียงแค่2คนแม่ลูก....

เขาไม่เคยมีโอกาสได้เจอพ่อของตนเองหรอก  เพราะตระกูลบรอค์เรนเชีย..

ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ...  มีเพียงเขาและแม่เท่านั้นที่รอดชีวิต...

"นี่คงเป็นหนทางที่ข้าจะตอบแทนพระคุณของท่านได้สินะ  ท่านพ่อ" เซน่อน  หมุนแหวนของบิดาตนบนนิ้วก้อยขวา

"ทางเดียวที่ข้าจะล้างมลทินให้ท่านได้  คือการไปที่นั่นเท่านั้นใช่หรือไม่" เด็กหนุ่มนั่งกุมมือ

"ข้าจะไม่ให้ท่านพ่อต้องตายฟรี  ข้าจะล้างมลทินทั้งหมดให้ท่านเองขอรับ!!"

* * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

    "เอ้าๆๆ  เร็วๆหน่อยสิเซน่อน  ยังเหลืออะไรอีกตั้งหลายอย่างที่ลูกยังไม่มีสำหรับไปโรงเรียนนะ" ถึงผู้เป็นแม่จะพูดเช่นนั้น  แต่ในมือของเด็กหนุ่มกลับมีของหอบหิ้วนับไม่ถ้วน 

"เราแค่ทดสอบก่อนไม่ใช่หรือแม่  จะรีบร้อนไปทำไมกัน"

"ก็เพราะแม่มั่นใจเต็มร้อย  ว่าลูกสอบผ่าน"  ตอบง่ายดีจังนะแม่ - -"

    เซน่อนอยากจะโทษวันเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วแบบนี้  วันสอบคัดเลือกเข้าโรงเรียน  โดยมีแม่อันเป็นที่รักโบกมือสั่งลา  เด็กนักเรียนค่อยๆทยอยเดินเข้าไปในตึกหอคอยสีดำ.....

    "สวัสดี  นายชื่ออะไร"เด็กหนุ่มผมสีฟ้ายาว  ดวงตาสีน้ำทะเล ยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตร  เด็กหนุ่มยิ้มตอบกลับทันที  อย่างน้อยเขาก็มีเพื่อนล่ะจริงไหม

"เอ่อ...  สวัสดี  ฉันชื่อเซน่อน" เพื่อนใหม่พยักหน้ารับรู้ 

"ฉัน ครูส...  ครูส  เเดนเซล  ยินดีที่ได้รู้จัก"หนุ่มผมฟ้า  หยิบหนังสือขึ้นมากางอ่าน  เซน่อนเขยิบกายเข้าหาอย่างสนใจ 

"มันคือหนังสือเรียนหรอ"

"เปล่า   ก็แค่หนังสือธรรมดาเล่มนึง  จริงสิ  นายรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการสอบครั้งนี้หรือยัง" เด็กหนุ่มส่ายหน้าไปมา  คนที่ถือหนังสือทำสีหน้าแปลกใจ

"จำเอาไว้ล่ะกัน  เวลาที่นายสอบน่ะ  พยายามอย่าเดินเพียงลำพัง"

"เฮ้ย!  หมายความว่าไง"ครูสยักไหล่ "ก็พี่ชายฉันบอกไว้อย่างนั้น.."

    ก่อนที่ทั้ง2หนุ่มจะได้พูดอะไรอีก  อยู่ๆพื้นแข็งๆที่นักเรียนยืนอยู่  ก็วูบหายไปในทันใด  ครูสยิ้มบาง

"แจ๋ว!" เสียงเพื่อนใหม่ดังอยู่ใกล้ๆ  "เซน่อน  ถ้าจำไม่ผิดพี่ชายฉันบอกไว้ว่า  มันสูงราวๆ 100 เมตร  ลงจอดดีๆล่ะ  แล้วเจอกันด้านล่าง"

    บ้า!  นี่มันบ้าชัดๆๆๆ!!!!!!

'เจ้าโง่เอ๊ย!  ลืมไปแล้วหรือไง  ดาบของพ่อไง  ดาบของพ่อ!!!'

เซน่อนรีบหยิบดาบที่เหน็บข้างกายออกพร้อมกับกวาดดาบลงไปด้านล่าง  ในเวลานั้นเองที่แสงไฟจางๆจากแหวนก็ส่องแสงสีทอง 

"เลิกนอนได้แล้ว  นายยังคิดจะสอบอีกไหม"เสียงของใครซักคน  พร้อมกับแรงเขย่าเบาๆที่ทำให้เด็กหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นมา

"ถ้านายยังอยากไปเนเมซิสอีกล่ะก็  รีบๆลุกขึ้นซะ"เด็กหนุ่มอีกคนที่เขาไม่เคยพบเห็น  รูปร่างสูงโปร่ง  สุขุม เยือกเย็น  ภายใต้เรือนผมสีดำ  ดวงตาดุเป็นประกาย  ทั้งหมดซ่อนไว้ภายใต้กรอบแว่นสีดำหนา...

"เอ่อ....  ขอบใจนะ  ฉันเซน่อน   บรอ..."เด็กหนุ่มคนนั้นส่ายหน้าไปมา

"ถ้านายอยากมีชีวิตที่มีความสุขในโรงเรียนล่ะก็  อย่าเอ่ยสกุล  หรือประเทศของตัวเอง" ดวงตาสีดำเข้มมองดูใบหน้าของเพื่อนใหม่  ที่กำลังเหลอหลา  งงงวย  ไม่เข้าใจความหมาย  จนในที่สุดเจ้าตัวถึงกับต้องถอนหายใจ

"เอาเป็นว่าเรียกฉันว่า เควิน  รีบๆหาทางออกจากที่นี่เถอะ  ก่อนที่จะไม่ได้ออกไป"

"หมายความว่าไง?"เซน่อนไม่วายถามคำถามงี่เง่า

"รู้ไหมทำไมเนเมซิสถึงมีคนที่เรียนจบออกมาได้ไม่ถึง50 ทั้งๆที่มีนักเรียนแห่กันสมัครเป็นร้อยๆ" เซน่อนยืนนิ่งก่อนจะพยักหน้าลง  ข่าวลือ  ไม่ใช่แค่ข่าวลือ....

"ใช่  เพราะผู้ที่สามารถมีชีวิต  หรือ อดทนได้นั้น  คือผู้ที่แข็งแกร่ง!!!"

---------------------------------------------------------------------

คิดถึงเนเมซิสจังเลยยยยยย   ตอนนี้พี่วัลแคนปรับปรุงโฉมใหม่ เป็น  "พี่เชลโล"  ยินดีต้อนรับ กลับสู่โรงเรียนไร้สาระอีกครั้งนะ

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

---------------------------------------------------------------------

คิดถึงเนเมซิสจังเลยยยยยย   ตอนนี้พี่วัลแคนปรับปรุงโฉมใหม่ เป็น  "พี่เชลโล"  ยินดีต้อนรับ กลับสู่โรงเรียนไร้สาระอีกครั้งนะ

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ