คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 เชื่อกันมั่งเดะ
Chapter 3 เชื่อกันมั่งเดะ
“ความเชื่อใจ ถ้าอยากได้ ต้องให้ก่อน
มีคนเคยบอกกับผมไว้อย่างนี้
ผมทำตามคำพูดนั้น แต่ผลมันไม่เป็นอย่างนั้น
ผมให้ความเชื่อใจมันไปแล้ว แต่มัน..ไม่เชื่อใจผมเลย..”
-Phoo Part-
“คาบหน้า ผมจะสอบเก็บคะแนนบทนี้ทั้งหมด ขอให้ทุกคนโชคดี” อาจารย์ทิ้งระเบิดไว้ให้ผมแล้วเดินจากไป
เหอะๆ สบายๆอยู่แล้ว ผมมีอาจารย์ดีครับ ไอ้คุณธีร์ไง J
“เฮ้ยไอ้ธีร์ มึงได้ยินที่อาจารย์พูดแล้วใช่มั้ย? เตรียมตัวให้ดีเลยนะมึง” ผมบอกไอ้สูงที่นั่งเล่นเกมข้างๆ อย่างสบายใจเฉิบ
“สอบทีไรลำบากกูทุกที”
“ขอบคุณครับไอ้คุณธีร์” นี่แหละ วามหมายของคำว่า ไม่พูดก็เข้าใจ แค่บอกเตรียมตัว มันก็รู้ความคิดผมทุกซอกทุกมุม
มันไม่พูดอะไร เอาแต่เล่นเกมต่อ แต่ผมแอบเห็นมันยิ้มเล็กๆ แค่ได้เห็นมันยิ้มผมก็มีความสุขละ เป็นเชี่ยไรวะเนี่ย? ไอ้ภู
เวลา 12.00 น.
“เฮ้ยไอ้ธีร์ มึงไปกินข้าวก่อนได้เลยนะ” ผมบอก
“มึงจะไปไหนอ่ะ?”
“ไปเข้าห้องน้ำ จะเข้ากะกูไง?” ผมแกล้งถาม
“ไอ้บ้า งั้นกูไปรอที่แคนทีนนะ” -////-
“ครับ” ผมรับคำแล้วรีบวิ่งไปห้องน้ำทันที
ณ ห้องน้ำ
หลังจากทำธุระเสร็จ ผมก็รีบออกจากห้องน้ำแล้วก็ได้พบกับ..ไอ้วิน ผู้ชายที่สาวๆ กรี๊ดนักกรี๊ดหนา
ไอ้วินเดินมาขวางผมไว้
“จะรีบไปไหนล่ะ?” ไอ้วินถาม
ผมไม่ตอบ แต่รีบเดินหนีมัน ..แต่มันก็ยังอุตส่าห์มารั้งข้อมือผมไว้อีก
“ปล่อย” ผมบอก
ไอ้วินปล่อยมือผม แต่มันเดินอ้อมมาปิดทางผมแทน
“ดุซะด้วย ชอบว่ะ” มันต้อนจนหลังของผมติดผนัง ไอ้วินเอามือยันผนังแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นเรื่อยๆ
“…!!!” ผมช็อคมากจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่หลับตาปี๋มันคิดว่ามันเป็นสาวสวยหรอวะ ผมผู้ชายนะ ใกล้ขนาดนี้ สิงกูเลยมั้ย? ได้แต่คิดนั่นแหละ
“ไอ้เชี่ยวิน!” เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นพร้อมกับที่ร่างไอ้วินถูกแรงกระชากจากใครบางคนจนไกลออกไปจากผม ฮู่ว! ผมงี้ดีใจจนน้ำตาแทบเล็ด และยิ่งดีใจมากขึ้นไปอีก เมื่อรู้ว่าเสียงนั้นเป็นของไอ้ธีร์
“เสียดาย เจ้าของมาทวงคืนซะและ ไว้ครั้งหน้า เราค่อยมาต่อกันใหม่ละกัน” ไอ้วินทิ้งท้ายไว้แค่นั้น แล้วก็เดินยิ้มมุมปาก มือล้วงกระเป๋ากางเกงออกไปแบบที่มันชอบทำ
“เอ่อ ธีร์ ขอบใจมึงมากนะ”
“มึงมาหามันหรอ? แล้วก็ทิ้งกูเนี่ยนะ?”
“กูไม่ได้มาหามัน กูมาเข้าห้องน้ำแล้วบังเอิญเจอมันเฉยๆ จริงๆนะ”
“กี่ครั้งแล้ว?”
“กี่ครั้งเชี่ยไร ก็บอกว่าบัง..”
“บังเอิญ!!?”
“มึงไม่เชื่อกูหรอ?”
“...”
“โอเค กูนึกว่ามึงเข้าใจกู ไว้ใจกู เชื่อใจกู รู้จักกูดีที่สุดซะอีก ถ้ามึงยังคิดแบบนั้น เราอย่าเพิ่งคุยกันเลยดีกว่าว่ะ”
ไอ้ธีร์มองผมหน้านิ่ง แต่มือมันกำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือด วินาทีนั้นผมไม่กลัวอะไรแล้ว ถ้ามันกล้าต่อยผม ก็แสดงว่ามัน..ไม่เชื่อผมจริงๆ ถ้าแบบนั้น ผมคงทั้งเจ็บใจ และเสียใจ
ดีใจไอ้ธีร์ไม่ได้ทำอย่างที่ผมคิด แต่เสียใจ ไอ้ธีร์เดินหนีไปโดยไม่หันกลับมามองผมเลย
มึงไม่เชื่อกู..ไอ้สัสธีร์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk
ฮือๆ แอบเกลียดอิวิน T^T
ว่าแต่ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย?? จะถูกใจใครกันบ้างขอเม้นกำลังใจหน่อยน้าาาาาา
รักรีดเดอร์ทุกคน ม๊วฟ! >3<
ความคิดเห็น