(exo) OH! YES KAIHUN | Dusk Till Dawn

ลำดับตอนที่ #16 : kokeun ▲ | HOW TO BE VAMPIRE 101

How to be

VAMPIRE 101

KIMJONGIN l OHSEHUN

- kokeun -

- - - - - - -

Live fast, die young

Bad boys do it well

- - - - - - -

เรื่องเล่าของเผ่าพันธุ์เหนือมนุษย์ ที่ต่างเล่าขานต่อๆกันมากว่าหลายร้อยหลายพันเรื่องราว แต่มีเผ่าพันธุ์หนึ่งที่มีอยู่จริงนั่นคือ แวมไพร์

แวมไพร์ คือผีดิบชนิดหนึ่งถือกำเนิดขึ้นในช่วงยุคกลาง ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นผีดิบที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป ตัวขาวซีดราวกับคนตาย มีฟันแหลมคมดื่มเลือดมนุษย์เป็นอาหาร มีชีวิตเป็นอมตะ มีพละกำลังเท่ากับผู้ชาย 20คน ใช้ชีวิตในตอนกลางคืนเพราะแพ้แสงแดดจนต้องหลบอยู่ในโลงในช่วงกลางวัน สามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ได้หลายชนิด สิ่งที่สามารถสยบแวมไพร์คือ ไม้กางเขน น้ำมนตร์ และกระเทียม วิธีการฆ่าแวมไพร์มีหลากหลายวิธีเช่น ตอกลิ่มให้ทะลุหัวใจ เผา หรือตัดหัวด้วยจอบของสัปเหร่อ มนุษย์ที่ตกเป็นเหยื่อของแวมไพร์จะกลายเป็นแวมไพร์ไปด้วย และกลายเป็นสาวกของแวมไพร์ผู้ดูดเลือดตนไปตลอดกาล

“แวมไพร์หรือซุปเปอร์แมนวะน่ะ” หนังสือเล่มหนาถูกปิดลงแม้ว่าเจ้าของพึ่งจะอ่านไปไม่ถึงหน้า มือก็กระชากแว่นที่สวมได้ไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ “ไร้สาระ”

หนังสือที่คิดว่าดูน่าเชื่อถือที่สุดเท่าที่เคยเห็นมากลับทำให้เขารู้สึกเสียดายเงินที่หลงผิดซื้อมา คิดว่าหนังสือเล่มนี้จะทำให้เขามีอะไรทำในช่วงเวลาแบบนี้ แต่เปล่าเลยมันผิดหวังมากสำหรับ โอ เซฮุน เพราะทุกอย่างในหนังสือมันแทบไม่เป็นความจริงเลย 

ทำไมเขาถึงรู้น่ะเหรอ.. ก็เพราะ เขาเป็น แวมไพร์ ยังไงล่ะ และนั่นมันทำให้เขาหงุดหงิดมากกว่าจะเพลิดเพลิน

ดวงตาสีน้ำตาลกระพริบมองเพดานสีขาว ร่างสูงโปร่งเหยียดยาวบนเตียงนุ่ม มือเรียวปาดเหงื่อที่ไหลมาไม่หยุด  มองนาฬิกาที่บ่งบอกว่าเป็นเวลาเกือบห้าทุ่ม หายใจเข้าออกพยายามสงบจิตสงบใจ ไม่บ่อยนักที่เขาจะเป็นแบบนี้ ใช่.. เขากำลังหิวมาก หิวถึงขนาดที่กลิ่นของสิ่งมีชิวิตที่เรียกว่าเพื่อนร่วมโลกนี่อบอวลจนตาเขาพร่าไปหมดจนต้องพยายามมองตรงๆเอาไว้

“ใจเย็นหน่า.. เซฮุน” พึมพำบอกตัวเอง ต้องโทษความโง่เง่าของตัวเองที่ไดเอทมากว่าสองเดือน ปกติพวกแวมไพร์ก็กินกันอาทิตย์ละครั้งอยู่แล้ว แต่นี่มันนรกชัดๆ!!

“ไม่-ไหว-แล้ว” เซฮุนเด้งตัวขึ้นหยิบฮู้ดที่แขวนอยู่มาสวมลวกๆทับกับชุดนอนลายทางขายาวไม่ลืมที่จะหยิบกุญแจรถออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบ

เรื่องจริงอย่างที่หนึ่งของแวมไพร์คือมีความกระหาย

.

วะฮะฮะฮ่า~

“เหี้ย! ขโมยตังค์กู!”

“จงอินเบาๆหน่อย แม่จะนอนแล้ว อย่าลืมล็อคประตูบานก่อนขึ้นนอนด้วยล่ะ” เด็กหนุ่มขานรับทั้งๆที่ใบหน้ายังคงจดจ้องอยู่ที่หน้าจอสมาร์ทโฟน คนเป็นแม่หันมามองลูกบังเกิดเกล้าอีกครั้งก่อนจะก้าวขึ้นบันใดและไม่ลืมที่จะทิ้งท้าย

“แล้วอย่าริแอบออกไปให้อาหารหมาอีกล่ะ! ถ้าขนมันมาติดมาอีกแล้วฉันจับได้ล่ะก็โดนดีแน่ๆ” เสียงบ่นค่อยๆเบาลงพร้อมกับเสียงประตูที่ปิด

คิม จงอิน ถอยหายใจก่อนจะขมวดคิ้วอีกครั้งเมื่อโดนขโมยเงินไปอีกหลายแสน แน่นอนเกมส์ที่ฮิตกันในตอนนี้คงไม่พ้น ไพเรทคิงคองที่เปลี่ยนมิตรสหายเป็นศัตรูได้เพียงชั่วข้ามคืน รักเกาะยิ่งกว่าชีวิตใครมาโจมตีเกาะหนึ่งครั้งต้องตามไปจองล้างจองผลาญให้ราบ จนบางทีเด็กน้อยก็เหงื่อตกทุกครั้งเมื่อหมุนได้ปืนใหญ่กลัวว่าจะมีเจ้ากรรมนายเวรโดยไม่รู้ตัว หมดอารมณ์ที่จะเล่น

เด็กหนุ่มผุดลุกขึ้นยืนเดินไปที่บันใดก่อนจะด้อมๆมองๆไปยังชั้นบนให้แน่ใจว่าแม่บังเกิดเกล้าจะไม่ลงมาอีก ก่อนจะเดินกลับไปยังโซฟาแล้วหยิบบางอย่างที่ซ่อนเอาไว้ มันคืออาหารสุนัข เพดดีกรู ที่เขาลงทุนใช้ค่าขนมที่ได้มาไปซื้อมัน สวมรองเท้าแล้วหยิบกุญแจบ้านก่อนแอบออกไปอย่างเงียบที่สุด

แหงนมองขึ้นไปยังห้องชั้นบนตำแหน่งห้องนอนของแม่ ก็พบว่ามันปิดไฟมืดสนิท ใบหน้าคมยกยิ้มอย่างสบายอารมณ์มองกล่องอาหารสุนัขในมือ

“รอก่อนนะ เอนเดอร์”

.

รถคันหรูหยุดลงข้างซอยมืดรกร้างในเวลานี้ปลอดคนเขารู้ดี แต่เป็นแหล่งอาหารของเขา.. ทุกคนอาจจะสงสัยอยู่ใช่ไหมว่าอาหารของแวมไพร์จริงๆอย่างเขาคืออะไร ถ้าบอกว่าจริงๆเรื่องราวแวมไพร์ไม่ใช่อยากที่รู้กันทั่วไป

แต่ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังเพราะแวมไพร์ก็มีอาหารเป็นเลือดจริงๆ แต่เป็นเลือดสัตว์(ซึ่งปกติเซฮุนดื่มเลือดจากสุนัขจรจัด)อาจจะฟังดูน่าขยักแขยงไปไปสักหน่อย แต่ทำยังไงได้ในเมืองแบบนี้มันก็หาสัตว์ใหญ่ๆจำพวกเก้งกวางยาก แล้วอีกข้อที่มนุษย์โลกรู้ไว้คือแวมไพร์เป็นเผ่าพันธุ์ชั้นสูงที่มีจิตใต้สำนึก พื้นฐานลักษณะนิสัยของแวมไพร์เป็นพวกรักสงบ รักเพื่อนมนุษย์มีจิตใจดี และขี้สงสาร(ยกเว้นกับอาหาร)

ร่างสูงโปร่งรีบร้อนลงจากรถความหิวครอบงำจนตาพร่าลายไปหมด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันคงเป็นสีเหลืองทองฉ่ำหราอย่างกระหายหิว เขี้ยวสองข้างก็รู้สึกคันๆ ไม่ต้องสงสัยว่ามันคงงอกออกมาเอง เพราะร่างกายของเขาแทบทนไม่ไหว

“เอเมน เอเมน เอเมน..” ปากก็พร่ำท่องขอขมาพระเจ้าให้จิตใจสงบลง ก้มหน้ามองพื้น ขายาวก็ก้าวไปยังตรอกซอยด้วยความรีบเร่งแต่ก็ต้องชะงัก

กลิ่นเด็ก..

“ขอโทษจริงๆนะ วันนี้มาช้า”

ไม่ใช่เสียงของเซฮุน ดวงตาเสียงทองประกายมองภาพตรงหน้า เด็กหนุ่มวัยกระเตาะกำลังนั่งยองๆ ลูบหัว หมาหน้าย่นตัวหนึ่งที่ควรจะเป็นอาหารเขาในวันนี้

“ถ้าแม่ฉันไม่เกลียดนาย นายคงจะไม่มานอนหนาวอยู่ตรงนี้” เด็กหนุ่มผิวแทนพูดกับหมาการแต่งที่มันยั่วยวนแวมไพร์ผู้หิวโซยิ่งนัก “กินเยอะๆนะ”

เซฮุนได้ยินมันชัดเจนทั้งๆที่สตินั่นเบลอๆ ที่เขารับรู้ตอนนี้คงเป็นประโยคของเด็กชายคนนั้นกับกลิ่นหอมหวานที่โชยมาแตะจมูกของเขาจนตาพร่ากว่าเดิม

น่ากิน..

ถ้าได้ลองกัดสักคำคงดีสินะ..

“โอ๊ยยย!!!”

ร่างโปร่งสะดุ้งนัยน์ตาสีทองเปลี่ยนกลับเป็นสีน้ำตาลดังเดิม กระพริบตาช้าๆ ขนลุกซู่เมื่อสติกลับมา หลักฐานยังคงคาอยู่ที่ปาก รสชาติแบบนี้มัน... เข้มข้นอ่อนหวานกว่าปกติ

“เจ็บ! พี่ทำอะไรผม!!” แรงผลักทำให้ร่างโปร่งเซถอยหลัง ที่เขาช็อคอาจจะเป็นเพราะสติเขากลับมาแล้ว เขี้ยวเขาหายเป็นดังเดิมแล้ว ดวงตาเรียวยังคงจ้องมองร่างเด็กหนุ่มที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แต่ก็ส่งสายตาไม่ไว้วางใจมาให้

“กัดผมทำไมวะ!” สาบานได้ว่าแวบหนึ่งเขาเห็นแสงเรืองๆที่ดวงตาของเด็กคนนั้น

ชิบหายแล้ว.. โอเซฮุน

ใช่ เขากำลังสติแตกจนพูดอะไรไม่ออก ขยับไปไหนไม่ได้ นอกจากยืนเล่นจ้องตากับเด็กตรงหน้าที่ยังคงทาบมือไว้ที่ลำคอตำแหน่งที่เขาพึ่งฝังเขี้ยวลงไปเมื่อกี้ เซฮุนอยากจะตบหน้าตัวเองหวังให้ตื่นขึ้นมาบนเตียงเรื่องราวทั้งหมดจะได้เป็นเพียงแค่ความฝันที่เกิดจากความหิวโหยของเขา แต่คงเป็นไปไม่ได้เมื่อรสชาติคาวยังคงติดอยู่ในโพรงปาก

นับหนึ่งถึงสามเพื่อสงบใจและตั้งสติ..

“พี่เป็นใคร ต้องการอะไร ผมไม่มีเงินหรอกนะครับ ปล่อยผมป..” ร่างสูงโปร่งพุ่งเข้าไปหาเด็กตรงหน้าทั้งที่ยังพูดไม่ทันจบประโยค แหวกริมฝีปากนั้นเพื่อสำรวจบางอย่าง

“ทาราวะ!” จงอินตาขวางมองใบหน้าหล่อเหลาที่ขมวดคิ้วตั้งใจแหวกปากเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย “เขี้ยว” คิ้วจงอินกระตุกเมื่ออีกคนเอ่ยออกมาแค่นั้น ปล่อยมือจากปากของเขาด้วยใบหน้าที่เครียดกว่าเดิม 

“ห่ะ?”

“เขี้ยวนายขึ้น..” สบตากับอีกฝ่ายที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว เมื่อได้ยินเด็กตรงหน้าก็ใช้นิ้วโป้งดันเขี้ยวทั้งสองข้างของตัวเองแล้วเอ่ยถาม “แล้วไง?”

ร่างโปร่งบางถอนหายใจก่อนจะยกมือลูบหน้าตัวเองแรงๆ เงยหน้าขึ้นสบตาสีดำขลับสงสัยของเด็กตรงหน้า ให้ตายสิ... เพียงก้าวเดียวก็ประชิดตัววางมือลงบนไหล่

“นายกลายเป็นแวมไพร์”

เรื่องจริงของแวมไพร์อีกข้อหนึ่ง มนุษย์ที่ถูกแวมไพร์กัดแล้วไม่ตายจะต้องกลายเป็นเป็นแวมไพร์เหมือนกัน

           

ซึ่งแน่นอน... เด็กตรงหน้ากลายเป็นแวมไพร์เรียบร้อย

________________________

 

How to be VAMPIRE 101

TRAILER

_________________________________________

วอท? น้อยไปเหรอ? เจอแบบจัดเต็มทีเดียวใน โอ้เยสไคฮุน2 นะจ้ะนายจ๋า

#ohyeskaihun