คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่2 [100%]
กลางดึกของเมืองนามิโมริ
เสียงย่ำเท้าอย่างเป็นจังหวะคู่ขนานไปกับแสงสีตามบ้านเมืองที่มีไฟเปิดไว้อยู่ไม่กี่แห่งเท่านั้น ผู้คนในถนนเริ่มบางตาลง แต่ยังพอมีให้เห็นบ้าง สาวน้อยคนนึงที่กำลังเดินอยู่ก็เป็นหนึ่งในผู้คนที่เดินริมถนนอยู่
เด็กสาวฮำเพลงอย่างอารมณ์ดีหลังจากเดินกลับมาจากร้านสะดวกซื้อ และนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ซึ่งพอนึกถึงทีไรก็เรียกร้อยยิ้มให้กับเธอได้มากขึ้นเท่านั้น แต่ในขณะที่เธอกำลังยิ้มอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนกับมีใครกำลังทะเลาะกันอยู่ เธอหันซ้ายหันขวาแล้วก็พบสิ่งที่เธอต้องการเห็น
“เฮ้ย หาเรื่องรึไงวะไอ้เด็กเวร ส่งตังค์ที่มีเหลืออยู่ของแกมาให้พวกฉันจะดีกว่าน่า จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว” หนึ่งในกลุ่มวัยรุ่นที่ดูแล้วน่าจะไม่เกินอายุ 18 ปีพูดขึ้นพร้อมกับจิกหัวของคนที่อยู่เบื้องล่างของเขาขึ้นมา เด็กสาวหรี่ตามองคนที่ถูกทำร้ายเพื่อจะได้ดูออกว่าเป็นใคร ก่อนจะตกใจเมื่อคนที่โดนทำร้ายคือ...
“เอ็นมะคุง!” เคียวโกะตะโกนและถลาเข้าไปดูอาการของเอ็นมะทันที
“เอ็นมะคุง เป็นอะไรหรือเปล่าจ้ะ” เธอไถ่ถามอาการเขาด้วยความเป็นห่วง โดยลืมไปว่ารอบๆ มีแต่พวกสวะล้อมรอบตัวเธออยู่...
“อะไรกันจ้ะน้องสาว มาถึงก็เอาแต่พูดกับไอ้ยุ่นนี่ อยากเจ็บตัวหรือไง?” ชายผอมกะหร่องดูเหมือนคนติดยาเดินเข้าไปถามหาเคียวโกะ ก่อนจะยกมือขึ้นมาบีบแก้มให้เธอหันมา
“เห~ ก็น่ารักดีนี่หว่า ไปเที่ยวกับพี่มั้ยจ้ะน้อง” เขายื่นหน้ามาใกล้ๆ ร่างเล็กเบือนหน้านี่เพราะทนไม่ได้กับกลิ่นเหล้าของชายตรงหน้า
“ไม่ตอบนี่แสดงว่าโอเคสินะ เอ้า! ไปกันเถอะ” ชายหนุ่มกระชากร่างบางให้ลุกขึ้นยืนด้วย ก่อนจะลากไปโดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน
“อะ โอ๊ย” เคียวโกะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดในการกระทำของชายคนที่ลากเธอมา
“แหม เจ็บเหรอจ้ะ งั้นพี่เปลี่ยนมาเป็นอุ้มแทนดีมั้ย” เขายิ้มอย่างน่าเกลียดพร้อมกับพ่นลมหายใจฟืดฟาดออกมา เมื่อคิดถึงตอนที่กำลังได้อุ้มเด็กสาวที่ตัวน่าจะนุ่มนิ่มและน่าสัมผัส
“ปละ ปล่อยฉันเถอะค่ะ” เคียวโกะข้อร้องและพยายามบิดข้อมือออกจากมือปลาหมึกของอีตาชีกอ
“อย่าขัดขืนพี่ดีกว่านะจ้ะน้อง เพราะเดี๋ยวมันจะทำให้พี่อารมณ์เสีย” ร่างสูงพูดแต่เด็กสาวก็พยายามแกะข้อมือของเธอออกจากกำมือของเขาต่อไป เขามองเธออย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเหลือบไปเห็นขาอ่อนของคนที่เขากำลังจับมืออยู่ เนื่องจากเธอใส่กางเกงขาสั้นออกมาซื้อของ ทำให้เห็นขาอ่อนได้ชัดเจน และสัญชาติญานของผู้ชายต่ำๆ เขาเอื้อมมือไปลูบขาอ่อนของเธอทันที
“!” ทั้งคนที่ถูกลวนลามและคนที่นอนฟุบอยู่กับพื้นต่างตกใจในการกระทำของชายคนนั้น
“โหย ไรว้า เล่นจับก่อนเพื่อนนี่ไม่ดีเลยนะเว้ย” เสียงเพื่อนในกลุ่มตะโกนออกมาอย่างล้อเลียน ในขณะที่เคียวโกะได้แต่สั่นเท่านั้น เพราะเพิ่งเคยถูกลวนลามครั้งแรก เธอจึงได้แต่กลัวจนทำอะไรไม่ถูก
“ก็ขาออกจะขาวเนียนซะขนาดนี้ จะอดใจไม่ให้ลูบได้ไง~” เขาพูดพร้อมกับเลื่อนมือหยาบๆ ขึ้นไปเหมือนจะทำอะไรมากกว่านั้น
“มะ... ไม่!” เคียวโกะตัดสินใจต่อยไปที่ลูกตาของชายที่ลวนลามเธอ
“โอ๊ย! นะ... นังบ้านี่!” และเมื่อทันทีที่เขาปล่อยมือเธอไปกุมเบ้าตาของเขาแทน เธอจึงรีบหนีออกจากบริเวณนั้นทันที โดยไม่ลืมที่จะพยุงเอ็นมะออกมาด้วย แต่จะมีหรือ ที่ชายคนนั้นจะยอม...
“จะไปไหนกัน คิดว่าทำให้ฉันเจ็บแล้วจะหนีไปไหนพ้น” เขาว่าเสร็จ ก็ถีบร่างบางให้ล้มลง โดยไม่สนเลยว่าคนที่เขาถีบนั้นจะเป็นเพศแม่ของเขาก็ตาม
“ว้าย!” เธอลงไปกลิ้งกับพื้นและพยายามดันตัวขึ้น แต่ก็ถูกรองเท้าสกปรกๆ เหยียบมือไว้ไม่ให้เธอเคลื่อนไหวได้
“อึก...”
“ตอนแรกว่าจะไม่ใช้กำลังบังคับแล้วนะ แต่ในเมื่อเธอใช้กำลังก่อน...” เขาเว้นวรรคไว้ช่วงนึง ก่อนจะยกมือไปจับที่คอเสื้อของเด็กสาว “ก็คงต้องทำแบบนี้!!”
แคว่ก!!
“กรี๊ด!!!!!!” เสียงหวานร้องตะโกนอย่างสุดเสียงเมื่อมือหยาบกร้านฉีกเสื้อผ้าของเธอออกจนไม่เหลืออะไรไว้ให้ปิดบังส่วนในของเธออีก ลิ้นสากๆ ของคนที่คล่อมร่างบางไว้อยู่เริ่มเลียรอบๆ ปากเมื่อเห็นเนินอก ก่อนจะโน้มตัวไปซุกที่ต้นคอขาวของเด็กสาวทันที
“ยะ... อย่านะ” เธอพูด ส่วนมือก็ดันร่างชายคนที่พยายามจะข่มขืน ออกห่างจากตัวเธอ และส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้กับเพื่อนๆ ของเขา เผื่อหวังว่าพวกเขาจะช่วยหยุดการกระทำอันชั่วร้ายของเพื่อนตัวเอง แต่คำตอบที่ได้รับก็คือ...
“เฮ้ย! เสร็จแล้วฉันต่อนะเว้ย ฮ่าๆๆๆ” ชายผมทองบอก ก่อนที่จะหันไปก๊งกับเพื่อนๆ ในกลุ่มของเขาต่อ น้ำตาเริ่มเอ่อเมื่อได้ยินคำตอบ ก่อนจะคิดว่า เธอมันโง่เองที่หวังว่าคนพวกนี้จะช่วยเธอ
เธอหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง ทว่าสายตาเหลือบไปเห็นคนที่นอนอยู่กับพื้นค่อยๆ ขยับตัวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาหาเธอ นัยน์ตาสีแดงนั่นสื่อออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนว่า
เป็นห่วง...
และทันทีเห็นสายตานั่น น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน ก่อนจะร้องออกมาอย่างสุดเสียง
“ช่วยด้วย เอ็นมะคุง!!”
พลั่ก!!
ไวเท่าความคิด ร่างที่ตอนแรกนอนอยู่กับพื้นลุกขึ้นพร้อมกับหยิบไม้ฟาดไปที่หัวของไอ้สวะคนนั้นทันที
“อะ... อ้าก!!!!” เสียงร้องโหยหวนร้องออกมาพร้อมกับน้ำสีแดงข้นที่ไหลออกมาจากปากแผลเป็นทางยาว
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างขึ้นเพราะคาดไม่ถึงว่า คนที่พวกเขารุมซ้อมกันอยู่นั้นจะลุกขึ้นมาฟาดหัวคนอื่นได้ ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง เอ็นมะฉวยโอกาสจังหวะนี้ อุ้มเคียวโกะหนีไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเอาเสื้อคลุมร่างเธอเอาไว้ไม่ให้ใครเห็น
กว่าทุกคนจะรู้สึกตัว ร่างทั้งสองก็หายวับไปกับตาแล้ว โดยที่ยังไม่ทันได้ออกตัววิ่งตามไป พวกเขาจึงเลิกคิดที่จะตามแล้วหันมาประคองเพื่อนที่ถูกตีจนเลือดอาบไปส่งที่โรงพยาบาลแทน
แฮ่กๆ
เสียงหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยของคนที่กำลังอุ้มเธอไว้อยู่ ทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดรู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องเหนื่อยเกินความจำเป็นอย่างนี้
“อะ... เอ็นมะคุง ปล่อยฉันลงเถอะจ้ะ ฉันวิ่งเองได้” เคียวโกะเอ่ยปากพูดแต่เหมือนเขาจะไม่ฟังอะไรเลย ได้แต่วิ่งๆ ไปเท่านั้น พลางกระชับร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เหมือนเป็นเชิงให้รู้ว่า เงียบไปก่อน เมื่อเธอเห็นอย่างนั้นจึงไม่คิดจะพูดอะไรต่อ นอกจากจะก้มหน้าแล้วจับเสื้อของเอ็นมะอย่างเป็นกังวล
ร่างสูงวิ่งไปได้สักพักก่อนจะหันไปมองข้างหลัง เพื่อดูว่ามีใครตามมาหรือเปล่า เขาถอนหายใจเมื่อเห็นว่าไม่มีใครตามมา และวางร่างบางลงกับพื้นหญ้า ก่อนจะล้มตัวนอนลงบ้าง ร่างบางตกใจเมื่อเห็นเขานอนลง
“อะ เอ็นมะคุง! เป็นอะไรเหรอ” เคียวโกะว่าพลางเขย่าตัว เพื่อให้มีเขามีสติ
“เอ็นมะคุง ตอบฉันสิจ้ะ อย่าเงียบอย่างนี้”
“เอ็นมะคุง!!”
“อื้อ~ ขอนอนแป๊บนึง” เสียงอู้อี้ๆ ตอบกลับมาทำให้เธอสบายใจไปเปราะหนึ่ง และเริ่มสำรวจสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเอง เธอทอดสายตาออกไปตามบ้านเรือนที่ดูคุ้นตาก่อนจะคิดได้ว่า
นี่มันแถวบ้านเรานี่นา...
เคียวโกะหันมามองคนที่นอนอยู่ข้างๆ ซึ่งตอนนี้มีแต่บาดแผลเต็มไปหมดทั่วร่างกาย เธอมองเขาิและชั่งใจคิดสักพักนึง ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยปากบอกคนที่นอนอยู่
"เอ่อ เอ็นมะคุง" เอ็นมะปรือตาและเอียงหัวมาทางเคียวโกะเล็กน้อย เธออ้ำอึ้งเหมือนติดสินใจไม่ได้ว่าจะพูดออกไปดีไหม จนคนที่เพิ่งตื่นอดไม่ได้ที่จะต้องถามออกไป
"มีอะไรเหรอ" คนถูกถามสะดุ้ง และตัดสินใจพูดออกไปด้วยใบหน้าที่... เริ่มแดงระเรื่อ
"ไปบ้านฉันก่อนมั้ยจ้ะ?"
______________________________________________________________
ฮูเล่~ จบไปอีกตอน ซึ่งตอนแรกคิดว่าจะให้มันยาวกว่านี้นะเนี้ย แต่มันก็... นะ ฮ่าๆๆๆ
คืิอเวลาจำกัดเจ้าค่ะ ทำให้ไม่สามารถแต่งตอนนี้ให้ยาวไปกว่านี้ได้แล้ว เพราะว่้าถูกคนที่บ้านจ้องอยู่ เลยไม่ค่อยกล้าแต่ง แฮ่ๆๆ
ไว้จะมาลงตอนที่3 ให้นะคะ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นวันไหนเหมือนกัน แหะๆๆ
ตอนหน้า เอ็นมะจะไปบ้านเคียวโกะแล้ว ซึ่งจะเป็นยังไง ต้องติดตามชมค่ะ!
ปล. ขอบอกไว้เลยค่ะ ว่าตอนหน้าอาจจะมีฉากสวีทนิดนึง เนื่องจากจิ้นไว้เยอะ ฮ่าๆๆๆ แต่ที่จริงแอบจิ้นแบบติดเรทเลยนะเนี้ย ฮุๆ
เอ่อ เราไม่ได้เป็นคนลามกนะคะ คุณคนอ่าน
ความคิดเห็น