คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
คำพูดและความรู้สึกที่มีให้... กลับพลิกผันทุกสิ่งทุกอย่างให้เปลี่ยนไป
“ฉันชอบ... โกคุเดระคุง...”
“คนที่เธอควรบอกคำนี้ด้วยไม่ใช่ฉัน แต่ต้องเป็นกับรุ่นที่สิบ!”
“แต่ฉันไม่ได้ชอบสึนะคุง!”
“ฉันก็ไม่ได้ชอบเธอเหมือนกัน! เพราะงั้นเธอควรหันไปรักคนที่รักเธอแทนที่จะเป็นฉัน!!”
ความรักที่บิดเบี้ยวนี้น่าจะหยุดเสียตั้งแต่ที่เขาปฏิเสธเธอ แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นเหมือนที่หวังไว้เมื่อคนที่เขาเคารพเทิดทูนที่สุด
รู้ความจริง...
“ในเมื่อเคียวโกะจังรักกุเดระคุง ฉันก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะ”
“ดูแลเธอ... และรักเธอให้มากๆ นะ...”
...
“นี่เธอบอกเรื่องนั้นกับรุ่นที่สิบเหรอ!?”
“มะ... ไม่ใช่ฉันนะจ๊ะ”
“หึ... ในเมื่อคนที่ฉันรักไม่สนใจฉัน แถมรุ่นที่สิบยังฝากเธอไว้กับฉันอีก”
“ต่อไปนี้เธอต้องมาเป็นที่ระบายของฉัน!!”
ความรักและความสัมพันธ์ที่แสนทรมาน คอยกัดกินใจเธอจนแทบขาดวิ่นไม่มีชิ้นดี
จนกระทั่งได้พบกับเขา...
“มันเป็นเรื่องที่ผิดเหรอคะ? ที่ฉันจะปฏิเสธคนที่ฉันไม่ได้รัก และบอกความรู้สึกของตัวเองให้คนที่ฉันรักรู้”
“การที่เรารักใครสักคนไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่เพราะหัวใจของเราไม่ตรงกับความรู้สึกของคนอื่น คนที่ผิดหวังในความรู้สึกนั้นจึงมองว่าเป็นเรื่องที่ผิด”
“เพราะงั้น... เธอจะมองว่าเป็นเรื่องที่ถูกหรือผิด ก็ขึ้นอยู่กับมุมมองความรักที่เธอมีให้เขาเสมอมา...”
ความทรมานที่เคยมี กลับมลายหายไปเพียงแค่มีเขาคอยอยู่ข้างๆ
แม้ว่า... เป็นเพียงแค่ที่ระบาย
แม้ว่า... เป็นเพียงคนที่เธอไม่เคยเหลียวแล
แม้ว่า... เธอจะไม่รักฉัน
ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอ ก็พอแล้ว...
เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป
“ฮารุขอโทษ ฮารุไม่ได้ตั้งใจบอกเรื่องนั้นกับคุณสึนะนะคะ!”
“แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้... คุณสึนะก็ไม่ตัดใจจากเคียวโกะจัง แล้วหันมามองฮารุสักที...”
เธอ สาวน้อยผู้ที่ทุ่มเทให้กับความรักอย่างเต็มเปี่ยม เพียงเพราะคิดถึงแต่ความรู้สึกของตัวเอง จึงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต...
แต่นั่น ก็ทำให้เธอได้พบกับเขาอีกเช่นเดียวกัน
“คึหึหึ มนุษย์นี่เห็นแก่ตัวและน่าขยะแขยงจริงๆ เลยนะครับ เพื่อความรัก ถึงกับยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างได้”
“ทำอย่างกับคุณไม่เคยมีความรักอย่างนั้นแหล่ะ!”
“ผมไม่สนใจเรื่องแบบนั้นหรอกครับ ผมสนใจแต่เรื่องที่จะให้ผมสบายเท่านั้น”
“นั่นไงคะ! คุณกำลังมีความรักอยู่ชัดๆ!”
“เพราะถ้าคุณไม่รักตัวเอง แล้วจะอยากให้ตัวเองสบายใจได้ไง มันก็เหมือนกับการที่เราอยากให้คนที่เรารักสบายใจนั่นแหล่ะค่ะ นั่นแหล่ะถึงเรียกว่าความรัก!!”
เขา ผู้ที่เกลียดมนุษย์ และมองความรักเป็นเรื่องไร้สาระ แต่เมื่อเจอกับเธอ
ความรักที่เคยน่าเบื่อหน่าย กลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจโดยไม่รู้ตัว
“น่าสนใจดีนี่ครับ คึหึหึ”
----คุยเล็กน้อย
แอบมาเปิดฟิคใหม่ หลังจากที่ดองเรื่องเก่าไปนานมากกก
คือกำลังลังเลอยู่ว่าจะแต่งเรื่องนั้นต่อดีไหม เพราะมันเลยในเรื่องรีบอร์นจริงๆ มานานมากแล้ว
ใครที่เคยเป็นแฟนคลับเราก็ลองตัดสินใจดูหน่อยนะคะ แต่คงหายไปหมดแล้วมั้ง ฮะๆๆ
ส่วนใครที่เพิ่งเคยอ่านของเราเรื่องนี้เป็นครั้งแรกก็ติชมกันด้วยนะคะ ^^
อาจจะมีเรทๆ บ้างนิดหน่อยสำหรับเร่องนี้ ไม่ว่ากันเนอะ
ความคิดเห็น