คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 ผู้ชายเย็นชา .....
“พี่คะหนูขอผ้าเย็นหน่อยค่ะ ขอน้ำด้วยนะคะ อย่างละ 2 อันค่ะ” ฉันเรียกพี่คนที่กำลังแจกผ้าเย็นกับน้ำอยู่เพื่อที่จะเอาผ้าเย็นไปให้คุณพี่ชายทั้ง 2ของฉัน
“เอ่อน้องคะเหลืออยู่แค่ชุดเดียวเองนะคะเดี๋ยวถ้าน้องต้องการจริงๆ อีก 10 นาทีถึงจะได้ค่ะ” พี่คนนั้นบอก เอ่อชุดเดียวก็เอาไปเถอะให้พี่โซลก่อนพี่ยูเครอไป
“ค่ะงั้น เฮ้ย!” ไม่ผิดหรอกเฮ้ยน่ะถูกแล้ว มีมือดีที่ไหนไม่รู้มาขโมยของฉันไปแล้ว อีบ้าที่ไหนเนี่ยคอยดูเถอะ
“นี่นาย ทำไมทำ บ.............แบบ น....นี้” ฉันหันหน้าไปมองพลางคิดคำด่าที่สาสมแต่พูดยังไม่ทันจบก็ต้องอึ้ง เพราะ อีคนที่หยิบผ้าฉันไปนั่น คือ อีสิ่งมีชีวิตตัวนั้นที่ทำให้หัวใจฉันเต้นแรง แบบไม่เป็นจังหวะอยู่นี่แหละ โอ้ยฟักทองงงงงงงงงงงเอ้ย!
“...................” ไม่พูด ไม่พูดอะไรเลย หน้าตาก็เฉยชาไร้อารมณ์เป็นบ้าอ่ะ แต่ทำไมหัวใจเต้นแรงจังว่ะ
“เอ่อ...............” แต่ฉันต้องพูดอะไรสักอย่างเพื่อที่จะเอาศักดิ์ศรีของฉันคืนมาไม่ได้แค่จังหวะหัวใจเต้นแรงไม่สามารถทำให้ฉันพูดอะไรไม่ออกหรอกเอาว่ะ
“นี่นาย น....นั่น ม......มัน เป็น ของ ฉ.........ฉัน น........นะ เอา ม........มา นี่ ” นี่แหละไม่เป็นไรของฉันโอ้ยทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วยเนี่ย
“ไม่สน” พูดแค่นั้น แค่นั้นจริงๆ อ้าย เสียงหล่อ เฮ้ย! ไอ้บ้าอย่ามัวมาพูดอะไรอย่างนี้อยู่สิมันเอาไปแล้วไอ้ขโมยหน้าหล่อนั่นนะมันเอาไปแล้ว
“เดี๋ยว น.....นั่น ผ.....ผ้า ฉัน” ไปแล้วไปเฉยเลย ตาบ้ามาทำให้หัวใจคนอื่นเต้นแรงแล้วก็ไปเฉยเลย ฮือๆ ไม่เหลือเลยมาดน้องสาวคนเก่ง กลายเป็นหมาหงอยไปโดยสิ้นเชิง
“พี่ยู พี่โซล หนูโดนมือดี แย่งน้ำกับผ้าไปแล้ว ขอโทษคะ” ฉันพูดขึ้นทำให้พี่ๆสงสัยว่าเป็นใคร
“ใครว่ะยัยตัวเล็กที่มันบังอาจมาแย่งผ้าเย็นและน้ำของพี่ไปหน้าตาเฉยเนี่ยต้องจัดการ” พี่ยูเคพูดพร้อมทำหน้า หลายอารมณ์ทั้งหงุดหงิด ทั้ง ขำไปพร้อมกัน ฮ่าๆ ฮาดีแหะ
“ฮยอนจุง เค้าชื่อ คิม ฮยอนจุง” ฉันพูดด้วยหน้าตาเรียบเฉย ไม่ค่อยอยากพูดชื่อนี้หรอกนะแต่พี่เค้าถามมาอ่ะต้องบอก โอ้ยแค่ชื่อก็ใจสั่นแล้วเนี่ย
“ฮยอนจุง หรอ นายนั่น นั่นเอง เย็นชา ไม่สนใจใคร อย่างนั้นนะไม่ต้องไปสนใจหรอกชั่งมันเถอะ มามา มานวดไหล่ให้พี่ก็พอ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“โอ้ยหิวจังเลย ไปหาไรกินดีกว่า ร้อนด้วยเนี่ย บายค่ะ ไปแล้วนะ” ใครจะทำ ชิ่งดิครับ
“เฮ้ย! ไอ้ตัวเล็ก เดี่ยวก่อน อย่ามาชิ่งหนีนะ อ้าวไปซะละ ไอ้น้องคนนี้” เสียงพี่ยูเคเรียกฉันแล้วก็หยุดไปในที่สุด อ้าวแล้วฉันจะไปไหนดีว่ะไปหาไรกินดีกว่าหิวจังเครียดแล้วหิวทุกทีเลย อ่ะไปกินเค๊กดีกว่า
“ฮัลโหล เฟิร์น อยู่ไหนเนี่ย”
“(อ๋ออยู่ห้องน้ำเนี่ย กำลังจะกลับไปที่สนามแล้วล่ะ แล้วโทรมามีไรหรอ)”
“อ๋อปล่าวหรอกแค่จะชวนไปกินเค๊กนะไปด้วยกันไหมละ”
“(อือก็ดีเหมือนกัน แล้วไอ้พวกนั้นละ)”
“งั้นเดี๋ยวจะไปตามให้ ไปรอที่ร้านเลยร้านเดิมนะ”
“(อือจ๊ามาเร็วๆน๊า บาย)” ตู๊ดตู๊ดตู๊ด
เฮ้อ ... แล้วฉันต้องเดินกลับไปใช่ไหมเนี่ย เหนื่อยโว้ย
“เฮ้ยไปกินเค๊กกันไหม” พอฉันเดินไปถึงก็ถามพวกมันที่กำลังดูบอลอย่างใจจดใจจ่ออยู่ทันที
“เป้นั่งก่อนเค้ายิงลูกโทษกันและมึงดูนั่นดิ นั่นๆพี่ต่อจะยิงและ กรี๊ดดดดดดดดด” ไม่ต้องตกใจค่ะว่าทำไมมดพูดอยู่ดีๆแล้วก็กรี๊ด ก็เพราะพี่ต่อยิงเข้าอ่ะดิ เย้ อ๋อลืมบอกตอนนี้ 5ประตู ต่อ 5แล้ว คราวนี้คาริเชียร์ยิง
“ไม่เข้า ไม่เข้า อ๊ายกรี๊ดดดดดดด” เหอะๆ ไม่ต้องตกใจอีกนั่นแหละว่าทำไมฟ้าพูดอยู่ดีๆแล้วทำไมกรี๊ดทั้งๆที่ไม่ใช่โรงเรียน
เรายิงก็ คาริเชียร์มันยิงไม่เข้าอ่าอ๊าย
ตอนนี้โรงเรียนเรากำลังฮือฮาส่งเสียงกรี๊ดกันใหญ่เพราะถ้าลูกนี้เข้าฝั่งเราก็จะ
ชนะนะสิ และคนที่เป็นคนเตะก็คือ คนๆนั้นอ่า คนนั้นแหละคนที่ทุกคนรู้ดีว่าคือใคร อือบอกก็ได้ ฮยอนจุงนั่นแหละ พี่ฮยอนจุงเตะจะเชียร์ดีไม๋เนี่ย
“พี่ฮยอนจุงขาสู้ๆนะค่ะ” เสียงนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น แหมอีตาพี่ฮยอนจุงของพวกเธอดูท่าจะไม่ลนใจเลยนะ ขนาดจะเตะลูกโทษหน้าตาก็ยังคงเย็นชาเหมือนเดิม
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เข้าไปแล้ว เข้าไปแล้ว พี่ฮยอนจุงยิงเข้าไปแล้ว เย้ ตอนนี้ทุกคนกรี๊ดให้พวกพี่นักบอลกันใหญ่ รวมถึงเพื่อนฉันด้วยเฮอะๆเรื่องกรี๊ดพวกฉันถนัดนักละโดยเฉพาะ มด ฮ่าๆ อย่าไปบอกมดนะ
“เฮ้ยเป้ ไปๆ ไปฉลองกัน” เสียงฟ้าค่ะ
“ฉลอง..............ฉลอง...............เออเฮ้ยลืมไปเลยอ่ะ” ฉันพูดเสียงดังด้วยความตกใจ “ลืมไร พูดซะตกอกตกใจหมด” กวางถาม
“ลืม.....ลืมเฟิร์นอะดิ ลืมเฟิร์นไว้ที่ร้านเค๊ก!”
“ฮ้ามึงลืมเฟิร์นเนี่ยนะ อีบ้ามึงลืมได้ไงว่ะเนี่ย” ฟ้าพูดพลางทำหน้าตกใจ
“แล้วเอ็งลืมเฟิร์นไว้ตอนไหนอ่ะ” พราวถาม
“ก็ตอนเค้ายิงจุดโทษกันอ่ะดิ” ฉันคิดนิดนึงก่อนตอบ
“ป่านนี้เฟิร์นคงแห้งตายไปแล้วล่ะ” โบว์บอกพร้อมกับขำหน่อยๆ
“เฮ้ยไม่ตลกนะเนี่ย ไปเก็บ เอ้ย! ไปรับเฟิร์นกันเถอะ” ฉันพูดผิดพูดถูกไปหมดแล้วเนี่ยโอ้ยเฟิร์นจะฆ่าฉันไหม๊เนี่ย
“เอ็งก็โทรไปหาเฟิร์นก่อนดิเดี๋ยวก็คลาดกันอีก ” กวางบอก เออเพิ่งเห็นเองฉลาดก็วันนี้แหละกวาง 55+ ห้ามไปบอกกวางเด้อ
“เออๆ” ตู๊ดตู๊ดตู๊ด
“(ฮัลโหล)”
“ฮัลโหลเฟิร์นอยู่ไหนเนี่ย”
“(ยังจะมาถามอีกอยู่ร้านเค๊กอะดิ)”
“เฮ้ยขอโทษนะเดี๋ยวไปรับแป๊บ”
“(อือ ... มาเร็วๆนะจะแห้งตายอยู่แล้วเนี่ย)”
“ค๊า” ตู๊ดตู๊ดตู๊ด
“เฟิร์นอยู่ไหนอ่ะ” พิมพ์ถาม
“อ๋ออยู่ร้านเค้กอ่ะดิ ยังไม่กลับเลยบอกให้ไปรับด้วยเนี่ย”
“เค้าว่าเราไปฉลองกันที่ร้านเค๊กกันดีไม๋” มดเสนอ
“เออๆดีเหมือนกันอยากกินเค๊กอยู่พอดี” กวางตอบ
“งั้นไปกันเหอะ” ฉันพูด
เสร็จปุ๊บฉันกับเพื่อนๆทั้งหลายก็ไปชุมนุมกับเฟิร์นทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
********
**********
************
***************
******************
**********************
ความคิดเห็น