ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (SF/OS) #OHARHAFIC | CHANBAEK SEKAI

    ลำดับตอนที่ #11 : △ chanbaek | SNAKE

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ค. 58



     

    กติกา #1เพลง1คู่ #จบหนึ่งเรื่อง

     

    1. รับโจทย์ โจทย์จะกำหนดให้แต่งฟิคสั้นๆ ประมาณ 100-300 คำ ด้วยตัวละครหรือคู่ที่กำหนด และให้แต่งจากเพลงที่กำหนด

    2. แต่งฟิคตามโจทย์ แล้วโพสต์ลง twitlonger.com หรือบล็อกส่วนตัวโดยโพสต์กติกานี้ไว้ด้านบนด้วย

    3. แท็กคนอื่นต่อโดยกำหนดตัวละครหรือคู่ และเพลง ถ้าเป็นเพลงภาษาต่างประเทศ รบกวนแนบคำแปลมาให้ด้วยจะขอบคุณมากค่ะ

    เช่น JB x Jr. (GOT7) เพลง A Thousand Years (Christina Perri) https://www.youtube.com/watch?v=XBZUZAcon-M

    4. ไม่บังคับรูปแบบความสัมพันธ์ position จะเขียนออกมาแบบไหนก็ได้ค่ะ โดยให้เพลงเป็นตัวกำหนด theme

    5. ก่อนแท็กใคร กระซิบถามกันก่อนก็ดีะนะคะว่าสะดวกไหม อยากให้เล่นกันด้วยความสมัครใจมากกว่า

    6. ขอให้สนุกค่ะ ;)

     

     

    รับโจทย์มาจาก @chezadn

    https://twitter.com/chezadn/status/602885873890394112

    GAIN - Paradise Lost (https://youtu.be/3lJaAgOGYlc)

     

     

     

     

    ------------------------------------------------------

     

     

     

     



     

    SNAKE

    CHANYEOL l BAEKHYUN

    - OHARHA -

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    คุณอาจไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

    และแน่นอน คุณไม่ต้องเข้าใจ

     

     

     

     

     

    ปาร์คชานยอลไม่เคยนึกรำคาญพงหญ้าข้างทาง ไม่แม้แต่ที่จะรู้สึกว่ามันกีดขวางหนทางสู่บ้านหลังเล็กซึ่งเป็นดั่งสวรรค์ปลายขอบฟ้า เขาเหนื่อยมาทั้งสัปดาห์ และคิดว่าคงจะไม่สามารถเหนื่อยหน่ายไปกว่านี้ได้อีกแล้วในขณะที่อัดนิโคตินเข้าปอด ไม่กี่วินาทีจากนั้น มันถูกส่งผ่านจมูกออกมาในรูปควันสีขาว ก่อนจะค่อย ๆ อวลหายไปจนเหลือแค่กลิ่นขมปร่าติดอยู่ในโพรงปาก

     

     

     

     

    ชานยอลไม่เข้าใจ

     

    เหตุใดเราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อได้มันมา เพียงเพื่อจะปล่อยออกสู่ความว่างเปล่า

     

     

     

     

    เขาเปิดประตูไม้เก่าซอมซ่อด้วยความคาดหวังอันแปลกประหลาด ริมฝีปากยิ้มออกมาได้เมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างยังคงสงบนิ่งอยู่บนโต๊ะต่างเตียงตัวนั้น มือใหญ่ทิ้งมวนบุหรี่ลงระหว่างธรณีประตูและเหยียบมันจนมอดคาฝ่าเท้าหลังจากนั้น เขาพาร่างของตนขึ้นไปร่วมบนไม้แผ่นเดียวกัน ทั้งขยับยุกยิก กระทั่งเสียงโลหะจากหัวเข็มขัดปลุกร่างซึ่งนอนขดให้ตื่นจากนิทรา ดวงตาเรียวรีเบิกโพลงด้วยความตื่นตระหนก แต่น่ากลัวที่ปาร์คชานยอลหัวเราะชอบอกชอบใจ

     

    ทีแรก เขาเกี่ยวกระหวัดเรียวขาเปลือยเปล่าให้เข้ามาใกล้ ส่งผลให้เชือกที่พันธนาการระหว่างข้อมือและคานไม้เหนือศีรษะรั้งตึงจนนิ่ง มันเป็นเช่นเดียวกับบยอนแบคฮยอนในตอนนี้ที่ปล่อยให้เขาผาดริมฝีปากไปตามใจชอบบนทุกส่วนของสรรพางค์ ชานยอลครางฮืมในลำคอ นัยน์ตาคมปลาบวับวาวเมื่อพบว่าตำหนิที่ตนได้เคยทำไว้นั้นเลือนหายไปจนสิ้นแล้ว

     

    แบคฮยอนไร้เรี่ยวแรงต่อกรกับผู้บุกรุกเหลือเกินในยามนี้ สาเหตุอาจมาจากจานสแตนเลสที่คว่ำอยู่กลางซากอาหารบูดเหม็นตรงมุมนั้น ชามน้ำที่ล้มคว่ำจนชานยอลไม่เห็นแม้แต่ร่องรอยความเปียกชื้นหลังการระเหย เขาเผลอหัวเราะออกมาอีกแล้ว ความรู้สึกเดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงทำให้ร่างกายพลุ่งพล่านอย่างประหลาด

     

    ผละออกเพื่อถอดเอาเสื้อแขนยาวซึ่งเป็นอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากตัว จากนั้นจึงรุกคืบเข้าหาเจ้าของเสียงหายใจติดขัดแล้วกัดฟัดลาดไหล่จนสาแก่ใจ

     

    แบคฮยอนครางลั่น แต่ยังห่างไกลจุดสูงสุดของสวรรค์เท่าที่เขารังสรรค์ได้

     

    ลิ้นชุ่มลากผ่ากลางลำตัว ไม่สนใจทั้งสีแดงล่อตาล่อใจสองข้างทางหรือหลุมตรงหน้าท้อง เขาครางฮืมในลำคอเป็นครั้งที่สอง ส่งผ่านอาวุธจากเรียวปากเข้าผ่านประตูสีชมพูเรื่อ มันตอดรับทักทาย แต่ก็พยายามผลักไสให้เขาออกไปไว ๆ โดยใช้ท่อนร้อนซึ่งกำลังขยายใหญ่เป็นแรงขู่ ทั้งไถไปทางซ้ายที ขวาที ปัดป่ายจนผมหน้าม้าสีเทายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง

     

    กลีบปากอิ่มตอดเก็บอากาศจากช่องทางนั้นจนเกิดเสียงดังน่าเกลียด ปลายลิ้นรุกไล่ให้แบคฮยอนยิ่งบีบมันแรงขึ้น แรงขึ้น

     

     

     

     

    Let me do it.” เขาพูด

     

     

     

     

    ไม่กี่นาทีจากนั้น ชานยอลจัดแจงเรียวขาให้แหวกออกกว้างแล้วยกขึ้นพาดไหล่เสียข้างหนึ่งด้วยคิดว่าคงถนัดกว่ากันมาก ลิ้นกลิ่นแบคฮยอนแลบเลียริมฝีปาก มันแห้งผากมาตลอดทั้งสัปดาห์ เว้นเสียแต่ตอนนี้

     

    บยอนแบคฮยอนครางลั่น และไม่ว่าจะเป็นเสียงแบบใด แก่นแท้คือความสุขสมเท่านั้นที่คนฟังสัมผัสได้ เขาเคลื่อนกายเนิบนาบ ขยับไปตามจังหวะเสียงหายใจผ่อนปรน ใบหน้าเชิดรั้นขึ้นมองคานไม้ด้วยสายตาพร่ามัว จากนั้นจึงกระทุ้งถี่ขึ้น กระทั้นเข้าไปจนลึกสุด แต่ไม่ว่าจะทำเท่าไร ปาร์คชานยอลกลับนึกเปรียบเทียบว่านี่ยังไม่ใช่ของจริง

     

    เขาเริ่มกระวนกระวาย คิดหาทางให้แบคฮยอนรู้สึกสุดยอดเกินกว่าที่ใครในโลกนี้จะหยั่งถึง

     

    คานไม้เหนือศีรษะขยับจนรวมเป็นหนึ่งเมื่อชัดเจนขึ้น เมื่อนั้น ชายหนุ่มจึงยิ้มได้อีกครั้ง

     

    เขาถอนกายออกอย่างฉับพลัน เอื้อมตัวไปปลดปล่อยพันธนาการให้ร่างข้างใต้ แม้จะนึกหงุดหงิดอยู่นิดหน่อยเมื่อข้อมือสองข้างยกขึ้นตบปะป่ายไปตามเนื้อตัวของเขาสะเปะสะปะ แต่ใครสน เมื่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้คงสุดยอดกว่ากันมาก

     

    เชือกเส้นหนาถูกพันรอบคอแบคฮยอนราวกับผ้าพันคอในฤดูหนาว ส่วนปลายสองข้างนั้นชานยอลรั้งมันเข้ากับมือซ้ายของตัวเอง เมื่อทุกอย่างได้ที่ ร่างสูงจึงดันทุรังเสือกกายเข้าไปอีกครั้ง

     

    และเป็นอีกคราที่ร่างเล็กเปล่งเสียงแหบแห้งปานจะขาดใจ

     

    ชานยอลคิดแทนว่านั่นคือความชอบใจ จึงเร่งตนเองให้ถี่ขึ้นเช่นเดียวกับระยะการขยับตัว นี่เป็นดั่งสวรรค์เล็ก ๆ ของเราสอง  เขากระซิบบอกเช่นนั้น ในขณะที่มือซ้ายเหยียดขึ้นจนสุดเพื่อให้เชือกบนรอบคอขาวหดรัศมีลงจนเสียงร้องเงียบไป ชั่วนาทีที่แบคฮยอนเหมือนจะขาดใจ เขาก็คลายมันออกหวังให้กอบโกยอากาศเข้าปอด และนึกสนุกเหลือเกินที่อีกฝ่ายทำได้ยากเพียงเพราะต้องรับเอาแรงกระทั้นกระแทกจนแผ่นหลังไถลเสียดผืนเตียง

     

     

     

     

    “ดีไหม” เขาพูด

     

    “จำคืนนี้เอาไว้”

     

     

     

     

    ไม่มีอย่างอื่นให้ต้องสนใจ ชานยอลบอกแบคฮยอนเช่นนั้นผ่านการกระทำ

     

    ในตอนที่ความรู้สึกพุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด ความทรมานที่ก้ำกึ่งระหว่างความสุขสมนั้นก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น มือซ้ายเหนือกรอบสายตาชักขึ้นจนสุดแขนและผ่อนลงเมื่อต้องการ เชือกยิ่งที่รัดรึงมากขึ้น ยาวนานขึ้น เสียงครางต่ำดังสลับไปกับเสียงหัวเราะ

     

     

     

     

    และพอก้มลงมองอีกที ชานยอลถึงเห็นว่าแบคฮยอนแน่นิ่งไปแล้ว

     

    “อ้าว” เขาอุทาน “แบคฮยอน”

     

     

     

     

     

     

    คุณอาจไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

    และแน่นอน คุณไม่ต้องเข้าใจ

     

     

     

     

     

     

    ปาร์คชานยอลพ่นควันสีขาวให้ลอยอบอวลไปในอากาศ ชั่งใจว่าจะเบือนสายตาไปทางไหน

     

    เมื่อเห็นเป้าหมาย เขาจึงทิ้งมวนบุหรี่แล้วก้าวลงจากรถเพื่อเหยียบมันให้มอดไป ผู้คนในตอนกลางคืนนั้นพลุกพล่านเหลือเกิน จากเหตุการณ์เมื่อวันก่อนจนถึงตอนนี้ ไม่มีสิ่งใดสร้างความบันเทิงใจเพื่อหลอกล่อให้เขาลืมความเหน็ดเหนื่อย ความโหดร้าย และเศษสวะที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นโลกโสมมใบนี้

     

     

     

     

    ชานยอลก็แค่อยากพัก

     

    และเขาเชื่อในคำโกหก ตราบใดที่มีความสุข

     

     

     

     

    ผู้ชายร่างเล็กในชุดเสื้อฮู้ทสีน้ำเงินเข้มยืนรออยู่ข้างน้ำพุ มือใหญ่จึงเปิดหมวกออกเพื่อให้เห็นเรือนผมสีเทาซอยสั้นตามที่ได้บอกเอาไว้ ชานยอลพินิจนัยน์ตาเรียวรีและผิวหน้าขาวเนียนนั้น ในหัวครุ่นคิดต่าง ๆ นานาว่าจะมีอะไรที่สุดยอดไปกว่าเซ็กส์กึ่งเป็นกึ่งตายอย่างการใช้เชือกรัดคอเช่นนั้นอีก

     

    “แบคฮยอน” เขาพูด

     

    บยอนแบคฮยอนยิ้มให้เป็นการตอบรับ แม้จะไม่เข้าใจว่าชื่อแทนโค้ดลับนี้มีความหมายอย่างไรก็ตามที

     

    แบคฮยอนมองผู้ชายที่เขานัดพบทางอินเทอร์เน็ตเดินนำไปขึ้นรถ เอ่ยถามถึงม้วนเชือกและอุปกรณ์หลายอย่างบนเบาะหลัง ทั้งคาดเดาไปเรื่อยเปื่อยว่าอีกฝ่ายมีอาชีพอะไร สองอย่างที่จูนเราเข้าหากันคือความเบื่อหน่ายและเซ็กส์นอกสถานที่

     

    เมื่อถึงบ้านขนาดเล็กหลังหนึ่ง แบคฮยอนไม่เห็นอะไรนอกจากโต๊ะต่างเตียง แต่เขาก็คิดว่ามันคงเร้าใจดีถ้าครั้งหนึ่งในชีวิตจะได้ลองมีประสบการณ์ในบ้านร้างบ้าง

     

    ชานยอลเดินตามเข้ามาพร้อมเชือก แล้วเขาก็เอื้อมมือไปปิดสวิตช์ไฟที่แบคฮยอนเพิ่งเปิดมันเมื่อครู่

     

     

     

     

     

    Anyone looking for the paradise lost.

     

     

     

     

     

     

     

    ------------------------------------------------------

     

     

     

     

     

     

     

    #OHARHAFIC

     

    ตอนตื่นมาเจอว่าได้แท็กนี้จากพี่หยก ยอมรับว่าตกใจมากจริง

    ยิ่งพอฟังเพลงก็แบบ #อื้มมมมมม มาเป็นงูขนาดนี้ คงเป็นอื่นไปไม่ได้

    5555555555555555555555555555555555

    เลือกครีเอทออกมาเป็นแบบนี้ หวังว่าจะชอบนะคะ <3

     

    ขอแท็กต่อให้ @_TheGIFTIM (Agent-Smith)

    คู่ CHANKAI or SEKAI

    Placebo - Fuck U  l  https://youtu.be/bqu-D8HwrMY

     

    M
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×