คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : My Affiant Chapter 3 Up 100%
Chapter 3
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นภายในห้องนอนสีหวาน คนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับอย่างสบายมือควานหาโทรศัพท์ไปเรื่อยตามเสียงเพื่อที่จะกดรับ แต่ก็ไม่ทันรับเพราะเสียงโทรศัพท์ดับไปซะก่อน แต่เวลาผ่านไปไม่ถึงนาทีเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาใหม่จนคนตัวเล็กต้องเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์บริเวณหัวเตียงอีกรอบ
ร่างเล็กค่อยๆปรือตามองเบอร์โทรศัพท์ รายชื่อที่โทรเข้ามามันช่างแปลกตาทำเอาคนตัวเล็กขยี้ตาเพื่อมองชัดๆ ก่อนจะเห็นเป็นเบอร์ “สามี” โทรเข้ามา
“เฮ้ยยยยยยยยยย!”คนตัวเล็กร้องเสียงหลงก่อนจะกดตัดสายทิ้งทันที
แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมาอีกทำเอาคนตัวเล็กนั่งคิดอยู่สักพักว่าจะรับดีไหมก่อนจะตัดสินใจกดรับสาย
“.....”
คนตัวเล็กกดรับโทรศัพท์แต่ก็ยังคงเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกไป
“รับสายสามีช้าจังนะ”
น้ำเสียงกวนๆของชานยอลถูกพูดออกมาตามสาย
“ไอ้.....”แบคฮยอนเจอคำพูดนั้นถึงกับเถียงไม่ออกกันเลยทีเดียว
“ไอ้อะไร ถ้าพูดจาไม่เพราะระวังตัวไว้ให้ดี”
“โทรมามีอะไร”คนตัวเล็กบอกด้วยนำเสียงเชิดๆก่อนจะล้มตัวลงไปนอนอย่างเดิม
“ตื่นมาแล้วอาบน้ำแต่งตัวซะ จะรับไปเรียน”
“ไม่ไป! ไปเองได้ไม่ต้องมายุ่ง”น้ำเสียงที่ฟังดูรั้นของแบคฮยอน แทบอยากจะทำชานยอลโผล่ไปอยู่ตรงหน้าไอ้คนที่ดื้ออยู่ซะตอนนี้เหลือเกิน
“ถ้าไปถึงแล้วยังไม่อาบน้ำโดนดีแน่”ชานยอลพูดแค่นั้นก่อนจะกดตัดสายทิ้งทันที ทิ้งแต่ความเจ็บใจให้แบคฮยอนไว้โมโหเล่น
“ไอ้บ้า ไอ้หน้าเอ๋อ ไอ้หื่น ไอ้ๆ โอ๊ยยยย”แบคฮยอนบ่นอย่างหัวเสียก่อนจะรีบไปตรงประตูห้องนอนเพื่อเช็คดูว่าล็อกหรือยัง ก่อนจะกลับมาล้มตัวนอนอย่างเดิม
ก็คนมันง่วงใครหน้าไหนก็อย่ามาขัดแบคฮยอนคนนี้ซะให้ยากเลย
1ชม.ผ่านไป
แกร๊ก เสียงไขประตูดังขึ้นอย่างเบาๆที่ห้องนอนของแบคฮยอน โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่ามีภัยมาเยือนตัวเองซะแล้ว
ชานยอลที่เดินเข้ามาภายในห้องนอนคนตัวเล็กก็ล็อกห้องไว้อย่างเดิมก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงปลายเตียงนอนของคนที่เป็นว่าที่คู่หมั้น
เค้าบอกว่าแล้วใช่ไหมถ้ามาถึงแล้วยังไม่อาบน้ำแต่งตัวล่ะก็โดนดีแน่
ชานยอลดึงผ้าห่มของคนตัวเล็กที่นอนขดอยู่บนเตียงออก ก่อนตัวเองจะขึ้นไปคร่อม โดยคนที่นอนหลับอยู่ไม่ได้อยู่เรื่องอะไรเลย
“แบคฮยอน”คนตัวสูงเอ่ยเรียกเบาๆข้างริมหู แต่แบคฮยอนก็ยังไม่รู้เรื่องใดๆทั้งสิ้น หลับเป็นตาย
เมื่อเค้าเรียกแล้วแต่คนตัวเล็กไม่ได้ยิน ดังนั้นเค้าจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นแล้ว คนตัวสูงเคลื่อนใบหน้ามาตรงริมฝีปากเรียวเล็กของแบคฮยอนทันที ก่อนจะกดริมฝีปากไปเบาๆแล้วค่อยๆหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนคนข้างล่างเริ่มรู้สึกตัว
“อื้ออออ”แบคฮยอนที่เมื่อสักครู่นอนหลับอยู่ ก็ลืมตาขึ้นมามองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเพราะการถูกก่อกวน แต่ก็ต้องตกใจเพราะเห็นชานยอลคร่อมตัวเองอยู่
ชานยอลบดเบียดริมฝีปากลงไปเพื่อกระตุ้นคนที่นอนอยู่ใต้ร่างของเค้า นี่แหละบทลงโทษสำหรับคนที่ไม่ยอมเชื่อฟัง
“อื้ออออ”เสียงของแบคฮยอนยังคงครางอยู่เรื่อยๆเพราะชานยอลไม่มีทีท่าว่าจะถอนจูบออก มิหนำซ้ำมือของชานยอลก็มาตะปบอยู่ที่ชุดนอนสีหวานตรงหน้าก่อนจะค่อยๆถอดกระดุมทีละเม็ดๆ เผยให้เห็นร่างและผิวของคนตัวเล็กอย่างเด่นชัด
มือของแบคฮยอนเริ่มปัดป่ายไปมาเพราะตัวเองเริ่มหายใจไม่ทัน จนทำให้ชานยอลต้องผละออกมาก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นคอของคนตรงหน้าแทน
“ชานยอล!”เมื่อปากของตัวเองเป็นอิสระคนตัวเล็กก็รีบตะโกนขึ้นมาทันที
“อ๊ะ”คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเมื่อถูกขบเม้นที่บริเวณลำคอไปทั่ว สร้างความเสียวให้ตัวเองเป็นอย่างดี
ชานยอลที่ไม่ได้สนใจเสียงเรียกร้องของแบคฮยอนกับก้มต่ำสร้างรอยรักให้แบคฮยอนไปเรื่อยๆไปทั่วจนตัวเองพอใจก่อนจะหยุดสิ่งที่ตัวเองทำ
“บอกแล้วใช่ไหมว่าโดนดีแน่ถ้าคิดจะขัดคำสั่ง”
ชานยอลเอ่ยเตือนแบคฮยอนด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ทั้งๆที่แบคฮยอนยังนอนหอบหายใจอยู่ที่เดิม
“ไอ้บ้า ใครใช้ให้ทำแบบนี้ห๊ะ!”แบคฮยอนตะโกนลั่นก่อนจะรีบคว้าเสื้อที่ถูกชานยอลถอดออกไป หวังจะเอามาใส่ให้เหมือนเดิม
“ก็เด็กไม่ฟังฉะนั้นก็ต้องทำโทษ”ชานยอลยักไหล่อย่างไม่แคร์ ก่อนจะใช้มือดึงเสื้อนอนที่แบคฮยอนจะเอากลับไปใส่ให้มาอยู่ที่ตัวเอง
“เอาคืนมานะ”คนตัวเล็กหน้ามุ่ยทันทีเมื่อชานยอลคว้าเอาเสื้อเค้าไป นี่เค้าโป๊อยู่นะเว้ย
“ไม่ต้องใส่มันแล้ว ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ หรือจะให้ช่วยถอดทั้งตัวดี?”ชานยอลพูดเพียงแค่นั้นก่อนแกล้งกระเถิบเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่บนเตียง ก่อนแบคฮยอนจะยกหมอนขึ้นมาเป็นกำบัง แล้วคิดหรอว่าหมอนใบเดียวจะช่วยอะไรได้แบคฮยอน
ชานยอลเดินเข้ามาแล้วคว้าหมอนใบนั้นโยนมันไปบนเตียงก่อนตั้งท่าจะแกล้งคนตัวเล็กอีกรอบ แต่ก็ไม่ทันซะแล้วแบคฮยอนรีบดันชานยอลออกไปทันทีก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างด่วนแล้วล็อกประตูอย่างแน่นหนา
“ไอ้บ้าเอ้ย”แบคฮยอนตะโกนอย่างหัวเสียอยู่ในห้องน้ำ ก่อนจะได้ยินเสียงคนข้างนอกตะโกนสวนกลับมา
“ถ้ายังไม่รีบอาบ วันนี้ก็ไม่ต้องไปเรียน เดี๋ยวจะทำให้นอนอยู่บนเตียงสมใจเลย”
อ๊ากกกกกกกกกกกก ไอบ้า ไอโรคจิต แบคฮยอนรับไม่ได้ ทำไมคู่หมั้นผมมันต้องเป็นคนหื่นขนาดนี้!!!
ตอนนี้แบคฮยอนกำลังนอนแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดพอตัวอย่างชิลๆ โดยไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้นสองที แต่แบคฮยอนคนนี้ก็ไม่สนใจเสียงเรียกแต่อย่างใดคนจะอาบน้ำ
“ใกล้เสร็จรึยัง”ชานยอลที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำถามขึ้น
“ยัง”แบคฮยอนตอบสั้นๆกระชับได้ใจความก่อนจะไม่สนใจคนทียืนอยู่หน้าห้องน้ำเท่าไหร่นัก
“ถ้าอีก5นาทียังไม่ออกมา วันนี้จะทำให้นอนบนเตียงทั้งวันจริงๆ”ชานยอลแอบขู่คนตัวเล็กที่อยู่ในห้องน้ำ ซึ่งมันก็ได้ผลเกินคาดเพราะแบคฮยอนรีบลุกขึ้นมาล้างตัวทันทีด้วยความไม่พอใจ
“อย่านะ จะออกไปแล้วๆ”แบคฮยอนรีบตะโกนกลับ ก่อนจะคว้าชุดคลุ่มอาบน้ำมาใส่แล้วรีบเปิดประตูออกไปทันที
แต่เมื่อออกมาก็เจอกับชานยอลที่นั่งอยู่ปลายเตียงยิ้มกวนๆมาให้ ซึ่งมันทำให้แบคฮยอนคนนี้หน้ามุ่ยไปทันที
“นี่กะจะยั่วกันรึไง”ชานยอลรีบถามขึ้นมา เพราะคนตัวเล็กตรงหน้ามัดสายคาดเอวชุดคลุมอาบน้ำไว้หลวมๆ แถมยังแอบเห็นรอยที่เค้าทำเมื่อกี้ประปรายอยู่ตามลำคอและหน้าอกเต็มไปหมด
“โรคจิต ไม่ได้ยั่วเว้ยหลบไปเลยจะแต่งตัว”
แบคฮยอนเดินเลี่ยงออกมาจากตรงนั้นก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดออกมาแล้วเดินเข้าไปแต่งตัวที่ติดกับห้องน้ำ
“พูดไม่เพราะอีกแล้วนะคุณคู่หมั้น ออกมาเจอดีแน่”
ชานยอลพูดขู่ไปอีกรอบเล่นเอาแบคฮยอนรีบเดินเข้าห้องแต่งตัวไปทันทีเพราะกลัวไอ้นี่จะบ้าจี้เดินตามมาทำอะไร คนยิ่งกลัวๆอยู่
เมื่อแบคฮยอนแต่งตัวเสร็จก็เดินมานั่งตรงโต๊ะเครื่องแป้งทันที หยิบครีมสารพัดมาทาบนใบหน้าและผิว ชานยอลมองอย่างยิ้มๆ เพราะส่วนมากคนที่ทำแบบนี้มักจะเป็นผู้หญิงที่ดูแลใบหน้าและผิวตัวเอง แต่ทำไมแบคฮยอนถึงดูแลตัวเองดีขนาดนี้ มิน่าที่เวลาเค้าสัมผัสร่างกายของคนๆนี้มันนุ่มนิ่มน่าจับน่าสัมผัสไปทุกส่วน
ผมยืนมองแบคฮยอนกรีดอายไลน์เนอร์อยู่รอบดวงตาคู่สวย เพราะเมื่อผมเห็นแบคฮยอนกรีดอายไลน์เนอร์ลงไปมันน่าหลงไหลกว่าเดิมเป็นไหนๆ สายตาที่คมเฉียบมันดึงดูดทุกๆคนได้เป็นอย่างดี คุณคู่หมั้นชักจะสวยเกินไปแล้ว
“ทำไมถึงชอบกรีดตา”ผมเอ่ยถามแบคฮยอนไปเพราะสงสัย
“ก็หม่าม๊าชอบจับไปแต่ง มันก็เลยติดเป็นนิสัย ทำไมอ่ะน่าเกลียดหรอ”แบคฮยอนรีบหันมาถามทันที ก่อนจะรีบหยิบทิชชู่จากกล่องที่วางอยู่แถวโต๊ะเครื่องแป้งเตรียมรอเพื่อจะเช็ดถ้าหากผมเผลอพูดคำว่าน่าเกลียดไปแน่ๆ
“เปล่า เวลาเห็นกรีดตาแล้วมันสวยมาก สวยจนอยากจะ...”ชานยอลเว้นช่วงแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งไปให้ ก่อนที่แบคฮยอนจะขยำทิชชู่ที่อยู่ในมือแล้วเขวี้ยงมาทางผมราวกับระบายอารมณ์
ผมขำเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปยืนข้างหลังคนตัวเล็กแล้วก้มหน้าลงไปอยู่ตรงไหล่ของคนตัวเล็กทันที
“อะ..อะไร ถอยไปได้แล้ว”ผมเอ่ยด้วยเสียงสั่นๆ ก็แหมอยู่ในห้อง2ต่อ2ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเองมากๆ เพราะแค่เจอหน้ากัน2วันมันยังลวนลามผมขนาดนี้แล้ว ถ้าเข้าวันที่3มันไม่จับผมไปเป็นเมียแล้วหรอครับเนี่ย
“ยิ่งมองใกล้ก็ยิ่งสวย”ชานยอลที่ไม่เคยจะสนใจคำพูดที่ปฎิเสธของคนตัวเล็ก กลับเอ่ยชมว่าคนตรงหน้าสวยมากจนคนตรงหน้าแก้มแดงขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะเก๊กไว้ กลัวเสียฟอร์ม
“พอเลยๆ จะไปเรียนแล้ว”แบคฮยอนรีบลุกขึ้นทันที ถ้ามีหวังยังอยู่ตรงนี้ที่เดิมตัวเองอาจจะโดนอะไรไปมากกว่านี้
แบคฮยอนรีบเดินไปคว้าไอโฟนคู่ใจกับหนังสือเรียนเดินออกจากห้องไปทันที ทิ้งให้ชานยอลเดินตามหลังมา เมื่อลงมาถึงก็เจอคุณหม่าม๊านั่งคุยอยู่กับหม่าม๊าของชานยอล ก็รีบเข้าไปทักทายทันที
“สวัสดีครับ”
หม่าม๊าของชานยอลเมื่อเห็นแบคฮยอนก็รีบรับคำทักทายของลูกสะใภ้ทันที เด็กอะไรน่ารักจริงๆ
“หนูแบคดื้อไหมชานยอล”คุณหม่าม๊าของผมหันไปถามชานยอลที่ยืนอยู่ข้างหลังผมซะงั้น
“ไม่ดื้อเลยครับน้องแบคเชื่อฟังผมทุกอย่าง”คนตัวสูงกล่าวยิ้มๆ
ก็แหงล่ะขู่แต่ละอย่างถ้าไม่เชื่อฟังป่านนี้ผมเสียตัวไปนานแล้วครับ
“หม่าม๊าอ่าถามแต่ไอ้บ้า... โอ้ยยย!”ยังไม่ทันพูดจบแบคฮยอนก็โดนคุณหม่าม๊าบิดแก้มตอนรับวันใหม่เลยทีเดียว
“ไปเรียกพี่เค้าว่าไอ้ได้ไง หนูแบคต้องเรียกพี่เค้าว่าพี่ชานยอลนะ”คุณหม่าม๊าหันมาพูดเสียงดุทันที
“หม่าม๊าหยิกผมอีกแล้วนะ”แบคฮยอนเอ่ยอย่างงอนๆ
“ก็เราทำตัวไม่น่ารักเลย”หม่าม๊าคนสวยพูดดุไปอีกรอบ
“ลูกแบคขอโทษ”แบคฮยอนนั่งก้มหน้าขอโทษคุณหม่าม๊าทันที
“ขอโทษพี่เค้าด้วย”คุณหม่าม๊าหันมาสั่งผมอีกแล้ว ทำไมๆ มีแต่คนเข้าข้างไอ้สูงนี่ด้วยแบคฮยอนไม่เข้าใจ T T
“หม่าม๊าอ่า”
“ลูกแบค”คุณหม่าม๊าสั่งเสียงเข้มไปอีกรอบ
“ก็ได้ๆ ขอโทษนะพี่ชานยอล”แบคฮยอนพูดเสียงอ่อนเสียงหวานจนคนที่ฟังอยากจะหลุดขำออกมาแต่ก็ต้องรักษามารยาทไว้ก่อน
“เธอก็ไม่เห็นต้องดุหนูแบคขนาดนั้นเลย”หม่าม๊าของชานยอลเอ็ดเพื่อนตัวเอง
“ถ้าพี่ชานยอลเค้าแกล้งอะไรมาบอกม๊าเลยนะหนูแบค”ในที่สุด ในที่สุดก็มีคนเข้าข้างผมแล้ว ฮ่าๆ แบคฮยอนรอบยิ้มอยู่ในใจ
“ได้เลยฮะถ้าพี่เค้าแกล้งผมผมจะมาฟ้องหม่าม๊าทันที”คนตัวเล็กตอบกลับด้วยน้ำเสียงร่าเริง ผิดกับที่พูดกับหม่าม๊าตัวเองอย่างลิบลับ
“งั้นผมขอตัวไปเรียนก่อนนะครับ”แบคฮยอนบอกหม่าม๊าทั้งสองก่อนจะเดินออกมา
“งั้นผมไปก่อนนะครับ”ชานยอลก็เอ่ยลาหม่าม๊าทั้งสองเหมือนกันแล้วเดินตามแบคฮยอนออกมาทันที
คนตัวเล็กเดินขึ้นรถที่คุ้นตาทันที แลมโบกินี่ที่อยากได้ ผมได้นั่งมันอีกแล้ว และต่อไปนี้ผมคงจะได้นั่งมันบ่อยๆด้วย ฮ่าๆ
เมื่อรถขับเคลื่อนไปสักพักคนข้างๆผมมันก็หันมาถามผมทันที
“วันนี้มีเรียนถึงกี่โมง”
“น่าจะบ่ายโมง นายอ่ะ”แบคฮยอนถามกลับไปทันที
“เรียกนายได้ไง เรียกพี่ชานยอลแบบเมื่อกี้สิอยากฟัง”
“ไม่เอาอ่ะกระดากปากตัวเอง”
“แบคฮยอน!”ชานยอลพูดเสียงเข้มทันที เพราะเจอคนตัวเล็กดื้อใส่อีกแล้ว
“อะไรเล่าผมจะฟ้องม๊านะว่าแกล้งกันอ่ะ”
“พี่ก็จะฟ้องม๊าของแบคเหมือนกัน”ชานยอลพูดขู่ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าหนูแบคฮยอนกลัวหม่าม๊าของตัวเองแค่ไหน
“อย่านะ ห้ามฟ้องด้วย”แบคฮยอนยู่ปากอย่างขัดใจก่อนจะเบือนหน้าหนี
“งั้นก็เรียกพี่ดีๆ”
แบคฮยอนไม่รู้ แบคฮยอนไม่สน แถมนั่งเชิดหน้าโดยไม่หันสนใจสิ่งที่คนข้างๆพูดสักนิด
เจ้าของรถแลมโบกินี่ที่ขับมาสักพักก็จอดรถข้างทางแล้วหันมาเคลียกับไอ้คนตัวเล็กที่แสนจะดื้อทันที
“จอดทำไม รีบๆขับรถไปเลย”คนตัวเล็กหันมาบอกให้ชานยอลขับรถไปต่อแต่เหมือนชานยอลจะไม่สนใจ
“ดื้อกับพี่ก่อนนะ อย่าหาว่าไม่เตือน”ชานยอลคว้าคนตัวเล็กเข้ามาเพื่อหวังจะแกล้ง จนแบคฮยอนหลับตาปี๋
“พูดแล้วๆ พี่ชานยอล”น้ำเสียงหวานๆเรียกว่าพี่ชานยอลถูกพูดออกมาทันที ทำเอาชานยอลยิ้มขำกับเด็กที่อวดดีตรงหน้าเหลือเกิน แบคฮยอนที่หลับตาปี๋ก็ค่อยลืมตาข้างนึงขึ้นมาเพื่อดูว่าชานยอลจะทำอะไรเค้าแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เมื่อแบคฮยอนเผลอชานยอลก็เลยตัดสินใจจุ๊บมาที่ปากของแบคฮยอนเบาๆ
“รางวัลสำหรับเด็กดี”
ชานยอลพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะปล่อยคนตัวเล็กนั่งต่อไปตามเดิม แล้วตัวเองก็หันมาขับรถเดินทางมหาลัยต่อ
“รางวัลก็มาจุ๊บ ทำโทษก็มาจูบ มีแต่เสียกับเสีย”แบคฮยอนเอ่ยเบาๆให้คนข้างได้ยิน ซึ่งมันทำให้คนข้างๆถึงกับหลุดขำออกมา
“ก็อย่าดื้อสิ ถ้าดื้อมากก็จะโดนหนักๆเข้าใจไหม”
“เชอะ”แบคฮยอนเอ่ยอย่างงอนๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มานั่งเล่นเกมส์ตามเดิม
รถคันหรูเคลื่อนตัวออกมาจากที่จอดรถข้างทาง คนตัวสูงขับรถอย่างอารมณ์ดีเพราะเมื่อกี้แอบเอาเปรียบรุ่นน้องที่เป็นถึงว่าที่คู่หมั้นไปเมื่อสักครู่นี้
ผมแอบชำเลืองมองคนตัวเล็กไปเรื่อยๆมือเรียวเล็กนั่นยังกดโทรศัพท์ไม่หยุดหย่อน ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆเจ้ามือถือเครื่องนั้นมีอะไรให้น่าสนใจมากกว่าผมขนาดนั้นเชียวหรือ
เมื่อเข้าเขตรั้วมหาวิทยาลัยผมขับรถตรงไปจอดรถแถวบริเวณคณะทันที ก่อนจะดับเครื่องยนต์แล้วหันมามองแบคฮยอนอีกรอบ แบคฮยอนที่มือยังคงกดอะไรอยู่สักอย่างในโทรศัพท์ บอกตามตรงมันเริ่มทำให้ผมไม่พอใจเล็กน้อย เพราะว่าที่คู่หมั้นไม่สนใจผมเลยสักนิดให้ตายสิ
ผมที่กำลังแอบคิดแผนการจะจัดการแบคฮยอน แต่กลับสบตากับคนตัวเล็กนี่เสียก่อนเลยหยุดชะงักความคิดออกไปชั่วคราว
“ถึงแล้วหรอ งั้นไปเรียนแล้วนะ”
แบคฮยอนที่เงยหน้าสบตากับชานยอล แล้วละสายตาไปดูยังเบื้องหน้าซึ่งมันคือมหาลัย คนตัวเล็กเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า ก่อนมือจะกระชับกระเป๋าแน่นแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตู แต่ก็โดนชานยอลห้ามไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วจะไปรับนะ”
แบคฮยอนเลิกคิ้วมองชานยอลอย่างงงเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ
“งั้นไปแล้วนะ”แบคฮยอนเอ่อยบอกชานยอลก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไปทันที โดยไม่ได้สนใจว่าที่คู่หมั้นเลยสักนิดว่านั่งทำหน้าอย่างไรอยู่บนรถ
แบคฮยอนเดินตามทางไปเรื่อยๆ ก่อนจะนั่งลงแถวม้านั่งหน้าคณะเพราะยังไม่ถึงเวลาเรียน เค้าโดนปลุกมาแต่เช้าเพราะคนตัวสูงนั่นยังไม่รู้ตารางเรียนของเค้าเลยสักนิดว่าต้องเรียนกี่โมง มันเลยทำให้เค้านั่งหน้าง่วงอยู่แบบนี้ อยากนอนต่อที่บ้านจัง ว่าแล้วแบคฮยอนก็เสียบหูฟังเข้าหูเพื่อฟังเพลงแล้วฟุบหน้าลงกับแขนที่วางรองไว้หนุนบนโต๊ะม้านั่งเพื่อรอเวลาเรียน
เพลงจังหวะฟังสบายๆกับสายลมเย็นๆทำเอาเจ้าตัวหลับไปแบบไม่รู้ตัว แล้วไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่มีคนมานั่งข้างๆแบคฮยนเช่นนี้
ลมหายใจที่เป่ารดอยู่แถวบริเวณหูและแก้ม เริ่มเอาแบคฮยอนขยุกขยิกไปมาเล็กน้อย ก่อนจะปรือตามองเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกขัดจังหวะการนอนจากใครสักคน
“ว๊า อดลักหลับซะแล้ว”คำพูดที่แสนเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้าทำเอาแบคฮยอนดีดตัวตรงขึ้นมาทันที ก่อนจะมองตาขวางอย่างไม่พอใจ
“ลวนลามอีกแล้วนะ”แบคฮยอนว่าด้วยน้ำเสียงงอนๆก่อนจะยู่ปากใส่คนตรงหน้า
มันอดไม่ได้จริงๆที่ต้องก้มหน้าลงมาสัมผัสกับเรียวปากเล็กนั่นเบาๆแล้วผละออก
“ชื่นใจ”คนตัวโตกว่าก่อนจะยิ้มยียวนใส่เจ้าตัวเล็ก
“พี่ชานยอล!”คนตัวเล็กขึ้นเสียงสูงก่อนจะเบือนหน้าหนีด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อนิดๆ
“ฮ่าๆ ไปเรียนได้แล้ว พี่มาเพื่อจะมาปลุกหรอกน่าเห็นหลับลึกซะขนาดนี้ ระวังขาดเรียนไม่รู้ด้วย”ชานยอลเอ่ยบอกด้วยความหวังดีก่อนจะยีหัวคนตัวเล็กนั่น แล้วจับมือให้คนตัวเล็กเดินตามเค้าไปตามทางเดินเพื่อไปส่งคนตัวเล็กที่ห้องเรียน
ชานยอลที่เดินจับมือแบคฮยอนอยู่นั้นทำเอาคนที่เดินผ่านไปผ่านมาถึงกับสะกิดเรียกกันดูรอบด้าน พร้อมกับเสียงกระชิบทั่วบริเวณนั้นก็แหมเดือนมหาลัยสุดหล่ออยู่ดีๆมีคู่หมั้นเป็นใครใครก็อดจะเสียดายไม่ได้
“นั่นคู่หมั้นชานยอลหรอ น่ารักจังแก”
“ได้ข่าวว่าชื่อแบคฮยอนนะ ถ้าไม่ใช่คู่หมั้นพี่ชานยอลฉันว่าจะจีบสักหน่อย”
“อย่าเลยแกสองคนนี้เค้าเหมาะสมกันดี” เหล่าผู้คนแถวนั้นต่างกันพากันอิจฉาคู่รักคนดังคู่ใหม่ประจำมหาวิยาลัยโซล ต่างคนต่างหากันพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม กับความน่ารักของทั้งคู่
แต่ก็มีบางกลุ่มที่ไม่พอใจกับข่าวประเด็นฮอตแบบนี้เช่นกัน ถึงกับตั้งแง่ขึ้นมา
“เนี่ยน่ะหรอคู่หมั้นพี่ชานยอล ฉันสวยกว่าเยอะล่ะแก”เสียงกระซิบตามทางเดินแถวนั้นทำเอาแบคฮยอนขมวดคิ้วก้มหน้าก้มตาเดินไม่สนใจใครทั้งสิ้น ทำไมคนฟังถึงเจ็บแบบนี้นะ
“เสียดายพี่เค้าจัง ไม่น่ามีคู่หมั้นเลย”
“ถ้าพี่เค้าไม่มีคู่หมั้นนะป่านนี้ฉันคงคบกับพี่เค้าไปและ”
เสียงกระซิบระยะเผาขนขนาดนี้แบคฮยอนได้ยินทุกคำพูด เค้าก็ได้แต่ก้มหน้าเดินไปตามทางเดินพยายามไม่สนใจใครที่กำลังพูดจาแบบนี้ใส่ นี่เค้าหน้าตาแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?
ชานยอลจับมือให้แบคฮยอนหยุดเดินก่อนจะหันมามองทางกลุ่มที่พึ่งเดินผ่านไปเมื่อสักครู่ แล้วจับมือพาแบคฮยอนย้อนเดินกลับไปตรงนั้น
“พี่ชานยอลมีอะไรรึเปล่าคะ”หญิงสาวตรงหน้าถามด้วยรอยยิ้มที่คนอื่นอาจจะมองว่าไร้เดียงสา แต่สำหรับชานยอลตอนนี้แล้วมันดูเป็นรอยยิ้มที่เสแสร้งเสียจริงๆ
“เรื่องที่จะพูดน่ะ...”
“พี่จะชวนฉันไปเดทหรือเปล่าคะ”หญิงสาวพูดแทรกขึ้นมาก่อนชานยอลจะพูดจบ
มือเรียวเล็กที่ยังกุมกับมือของชานยอลอยู่ อยู่ดีๆมือเรียวนั้นก็บีบกระชับมือชานยอลแน่นเพราะลุ้นกับสิ่งที่ชานยอลจะพูดออกไป จนชานยอลต้องหันมามองว่าที่คู่หมั้นแล้วหันไปมองเด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีกที
“ต่อไปห้ามดูถูกว่าที่คู่หมั้นพี่แบบนี้อีก อย่าหาว่าไม่เตือน”ชานยอลเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆก่อนจะจับมือคนตัวเล็กให้เดินออกมาจากตรงนั้นด้วยกัน ทิ้งแต่ความอับอายไว้ให้หญิงสาวตรงนั้นเพียงผู้เดียว
“อ้อ.. อีกอย่าง”ชานยอลหยุดการเดินก่อนจะเหลียวหลังมามองด้วยหางตาที่ไม่ค่อยจะเต็มใจสักเท่าไหร่
“อย่าคิดว่าตัวเองเลิศเลอกว่าคนอื่น ต่อให้เธอทำตัวดีเด่นแค่ไหนเธอก็สู้คู่หมั้นพี่ไม่ได้อยู่ดี”ชานยอลพูดเพียงแค่นั้นแล้วพาคนตัวเล็กเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ทิ้งแต่เสียงหัวเราะของคนอื่นๆที่หัวเราะเยาะสะใจกับคำพูดของชานยอลที่ตอกกลับหญิงสาวที่หน้าไม่อาย
ตอนที่3มาแล้ว
ชานยอลถึงเนื้อถึงตัวว่าที่คู่หมั้นตลอด
ครบ 100% แล้วครับผม
เรื่องนี้แต่งไว้รอหลายตอนแล้ว รออัพลงอย่างเดียว
รับรองความหื่น(รึเปล่า) อยากรู้ต้องติดตาม
เม้นเยอะจะมาอัพทันที ติดตามกันด้วยนะ ♥
ความคิดเห็น