คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [MLTh] Pillow [MyungYeol]
Pillow
แว่วเสียุบเบาๆ มยอูแ้มเปลือาึ้นเหลียวมอน้าัวเห็นอยอลำลัยับัวปรับท่านั่ยุยิ ะรอยอีฝ่ายะหลับเอาหัวโหน้า่ารถ เพื่อนสนิททำหน้ายุ่มุ่นิ้วทั้ยัไม่ื่น เาเห็นแล้วอยื่นปลายนิ้วไปเบาๆ เ้าที่หว่าิ้วอีฝ่ายไม่ไ้ สีหน้าอยอล่อยผ่อนลายลนเป็นปิ
เ็หนุ่มลี่ยิ้มบาะไล่สายาสำรวใบหน้าน่ารัยามหลับ แพนา สันมู พวแ้มยุ้ย และริมฝีปาึ่เผยอน้อยๆ นั้นน่าเอ็นู อยอลเหมือนเ็น้อยนอนลาวัน บารั้มยอูเผลอิว่าัวเอโว่าอีฝ่าย
ุบ
ไม่ทันไรเ็น้อยอสัปหนไ้ีอี
มยอูพ่นลมำออมูเมื่อไ้ยินเพื่อนร่วมวบ่นึมำฟัไม่ไ้ศัพท์ใส่หน้า่ารถะะแัวุศีรษะับเบาะหนัหวัะนอน่อสบายๆ เ็หนุ่มส่ายหน้าับัว เาสะิปลุพี่ายแ่เือน
"นี่" มยอูเรีย
อยอลราอืออาัใไม่ยอมลืมา สุท้ายมยอูยอมแพ้ เาปลหมอรออาอัวเอไปสวมให้อีฝ่าย่อนหันลับมาัท่าให้ัวเอแล้วหลับามอยอลไปอีน
ไ้ยินเสียัโป๊ อยอลหลับาปี๋พลิัวหนีเสียน่ารำา ไม่นานนัเ็หนุ่มไ้ยินเสียนั้นอี เาลืมาึ้นมอมยอูึ่นั่้าๆ าวา พอเห็นอีฝ่ายเอามือลูบหัวป้อยๆ ทั้ยัหลับา เ็น้อย็พ่นหัวเราะพรืับัวเบาๆ ูท่าเพื่อนสนิทะสัปหหัวนหน้า่า เาส่ายหน้าใส่ฝ่ายนั้นอย่าระอา
มยอูนั่หลับอแ็ ำลับัับัวเอไม่ให้สัปห อยอลอออมยิ้มมออีฝ่าย เห็นใบหน้าหล่อเหลานั้นแล้วอหมั่นไส้ไม่ไ้ เ็น้อยยื่นมือไปหยิปลายมูเิอย่ามันเี้ยว เบื่อนหน้าาีนัเียว ไม่รู้ิมมยอูะหล่อให้ไ้อะไร
โป๊
แอลุนอเาประเนศีรษะใส่ระรถอี
อยอลำิ มอมยอูมุ่ยหน้าพลาพลิัวหาท่านอนใหม่นถูใอย่ารัใร่ เห็นอีฝ่ายหลับแล้วเ็หนุ่มเิ่วาม เาำลัะเ้านอน็สัเว่าที่อมีหมอนรออยู่
“หือ?” อยอลนใ เาำไม่ยัไ้ว่าัวเอใส่หมอนรออ
“่าเถอะ” เ็หนุ่มพึมพำับัวเบาๆ เาบแ้มับหมอนเรียมล่อมัวเอเ้านอนแ่แล้วเปลี่ยนใถอหมอนไปใส่ให้มยอูแทน
ุบ
มยอูลืมาึ้นเม้นมออยอล เห็นออีฝ่ายโล่แล้วึยมือสำรวรอบอัวเอ
“เฮ้อ” เ็หนุ่มถอนหายใใส่หมอนรออ เายิ้มอย่าีใ นึอบุที่ฝ่ายนั้นสู้อุส่าห์สละหมอนืนให้ แ่เสียุบๆ นั่นฟัแล้ววนให้ปวใ มยอูปลหมอนาอัวเอแล้วบรรรออให้อยอลหลับสบาย
โป๊
เ็น้อยอสะุ้ื่น เาะพริบามอมยอูๆ พอรู้สึถึสัมผัสนุ่มนิ่มรอบอัวเอ็ถึบาอ้อ
“ปัโธ่” อยอลฮึฮัใส่หมอนรออ่อนเสยา้อนปะหลับปะเหลือใส่มยอู เ็หนุ่มรู้สึอบุึ่ัใสำหรับน้ำใที่อีฝ่ายมอบให้ เาอมลมแ้มป่อมอเพื่อนสนิท่อนัสินใถอหมอนไปเสือไสใส่อให้
ใระทนฟัเสียัโป๊ๆ นั่นไหว
เาแลบลิ้นใส่มยอูแล้วหลับานอน
ุบ
โป๊
ุบ
โป๊
มยอูับอยอลสลับันื่นึ้นยัเยียหมอนรออให้อีฝ่าย ในที่สุเ็น้อยอ็ทนไม่ไหว เาีแนร่า้าๆ ัเพี้ยปลุมยอูื่นาฝัน ฝ่ายนั้นปรือามอเาพลาหาวใส่
“อะไร?”
“ไม่้อมาอะไร! เอาหมอนไปใส่อะแล้วไม่้อถอมาใส่ให้ันอีล่ะ!” เ็ประถมปลุปล้ำันหมอนใส่อให้เพื่อนสนิท
มยอูผลัมันออ “นายสิ้อสวมไว้ ไม่รู้ัวเลยสิท่าว่าเอาหัวโระรถลอทา”
“อย่าับนายไม่โ!” อยอลถลึาใส่
“หัวนายโัุบๆๆ”
“พ่อเ้าประู้!” เ็น้อยอแ่นหัวเราะ “อนายน่ะัโป๊เลยละ!”
มยอูมุ่นิ้วไม่่อำ เ็หนุ่มยุ้มหมอนใส่ออยอลไม่พูา
“เอ๊ะ บอว่าไม่้อๆ ไ”
“เอ๊ะ บอว่าให้ใส่ไว้ไ”
“เอ๊! นายนี่!”
“เอ๊!”
“เอ๊!”
“โว้ย!”
ู่ๆ นัมอูฮยอนโวยวายเสียั สอนบนเบาะหลัในสะุ้โหย
“ผีเ้าเหรอพี่?” อยอลเอามือทาบอพลาถามอย่าเสียวั นัมสาร์ฟัำถามแล้วยื่นมือมาแมะเหให้น้ออ่อนเือนาเบาะหน้าทันวัน
“รำา!” เมนโวอลว่าเสียเียว ในรถนี่นอาสอน้าหลั็มีเานั่หัวโ่ทนฟับทสนทนาปัาอ่อนนเียว เาเอี้ยวัวไปับหัวน้อสอนนัน ออำสั่ให้อยอลับมยอูนอนท่านั้นแล้วแย่หมอนมาใส่อไว้เอ
รุ่นน้อสอนรูิปปานั่พิหัวันอย่าว่า่าย ่าฝ่าย่าไม่ล้าแหยมนัมอูฮยอนยามอ์ล
“นอนท่านี้็ไ้เนอะ” อยอลว่า มอาปรึษาเพื่อนร่วมว
“อือ นอนท่านี้ันเถอะ” มยอูพยัหน้ารับ
เ็น้อยอถัวลบศีรษะับไหล่ร่า้าๆ แล้วหลับาล อีฝ่ายพิแ้มับลุ่มผมอเาแล้วส่ัวเอเ้าห้วนิทรา
ในรถเหลือเพียเสียหายใัฟี้ๆ นพี่อนัมับพาพวเาไปถึปลายทา
THE END
ความคิดเห็น