คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สิ่งที่กำลังเกิดกับฉัน....
(AON)
“เชอรีน!! เชอรีน!!!!” ผมขับเจ็ทสกีตามเชอรีนมาติดๆๆ
“นายอ้น!!! นายมาทำอะไรเนี่ย!!” ดูเธอตกใจเล็กน้อย
“พายุกำลังเข้าแล้ว รีบขึ้นฝั่งกันเถอะครับ!!” ที่พวกเราต้องตะโกนเพราะเริ่มมีฝนตกและรู้สึกจะแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมทิ้งเจ็ทสกีที่ผมขี่ออกมาแล้วไปขึ้นขับเจ็ทสกีของเชอรีนแทน
“อดทนหน่อยนะครับเดี๋ยวก็ถึงฝั่งแล้ว” ผมพูดปลอบเชอรีนที่ตอนนี้เธอกอดผมแน่นแสดงให้เห็นถึงความกลัว.. ผมยอมรับว่าผมมองไม่เห็นข้างหน้าเพราะฝนตกหนักมาก แต่สิ่งที่ผมต้องหาคือฝั่ง!!! ผมขับไปเรื่อยๆจนถึงฝั่งที่ไหนสักที่แถวๆหาดป่าตอง ผมทิ้งเจ็ทสกีไว้แล้วพาเชอรีนไปหลบฝนในถ้ำ ผมรู้สึกที่นี้จะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเดี๋ยวตอนเช้าก็คงจะมีคนมารับพวกเราไป..
“หนาวไหม?” เชอรีนถามผม
“ไม่หรอกครับ คุณนั้นแหละหนาวไหม?”
“….” เธอไม่ตอบผมเอาแต่นั่งกอดเข่าแล้วสั่นเป็นลูกหมาตกน้ำ คงหนาวมากสินะ
“นะ..นี้!! คุณทำอะไรน่ะ??” เธอโวยวายใส่ผมเพราะตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดของผมเรียบร้อยแล้ว
“ผมรู้นะ คุณหนาว” คราวนี้ผมกอดเธอแน่นกว่าเดิมอีกเพราะผมก็รู้สึกเริ่มหนาวเหมือนกันแล้ว
“ขอบคุณนะที่อุตส่าห์มาช่วยฉัน ถ้านายไม่มาช่วยฉันคง….” สีหน้าของเธอดูเศร้าลง
“ผมต้องมาช่วยคุณอยู่แล้วอย่าห่วงเลย ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องไปช่วยคุณให้ได้ ^^” ก็ใจมันบอกอย่างงั้นหนิหน่า~
“^^” เธอยิ้มให้ผมก่อนกอดผมกลับ
“ฮัดชิ้ว!!! ฮ้ดชิ้ว!!” กำลังได้ฟิวล์เลยมาจามอะไรตอนนี้เนี่ย ไอ้อ้น -*-!!!
“นี้คุณไม่สบายรึป่าว??” เธอจับหน้าผาก จับแก้มของผมเพื่อวัดไข้ “ตัวร้อนนะ สงสัยจะมีไข้”
“ผมไม่เป็นอะไรหรอกคุณมากกว่าที่จะไม่สบาย” ผมรีบจับมือเธอมากุมไว้ แล้วปฎิเสธเธอ
“ฉันสบายดี คุณนั้นแหละ..!!!” เธอขึ้นเสียง โหดจังงง *0*!
“ครับๆ คุณหมอ .^^.” ผมยิ้มให้ก่อนจะดึงตัวเธอมากอด
“นี้คุณ!!”
“ก็ผมหนาวหนิ คุณจะปล่อยให้ผมหนาวตายงั้นหรอ?? ใจร้ายยยยย” ผมลากเสียงให้ดูน่าสงสาร แล้วก็ได้ผลเธอไม่พูดอะไรเลย >///< AON WIN!!!! ในคืนนั้นผมฝันว่าได้กอดหมอนข้างที่นุ่มและหอมมาก เป็นหมอนข้างที่ผมจะรักและดูแลเป็นอย่างดีตลอดไป~……
เป็นไงมีมุมให้ฟินๆกันนิดหน่อยแต่ของจริงพึ่งเริ่มนะ!! ^^
3 ตอนรวด ไรท์พยายามปั่นสุดๆ
อาจจะมีขาดตก อะไรบ้างนิดหน่อยน้าาา ^^
ความคิดเห็น