ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My princess เจ้าหญิงของผม

    ลำดับตอนที่ #6 : พายุ!!!!!

    • อัปเดตล่าสุด 6 ม.ค. 57


    (AON)

    ขณะที่พวกเรากำลังรับประทานอาหารเที่ยงอยู่

    เป้งๆ เป้งๆ ตูมตามเคาะแก้ว ส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบ

    “ขอบคุณครับ หลังจากที่เรารับประทานอาหารเส็จแล้วเราก็จะมีกิจกรรมสันทนาเล็กๆน้อยๆให้เล่นกันนะครับ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่เปียกนะครับ มาทะเลทั้งที!! เอาล่ะครับผมขอรบกวนทุกคนมาจับฉลากแบ่งทีมนะครับ ในนี้จะมีทีมสีฟ้ากับทีมสีแดงนะครับ” ตูมตามหยิบกล่องในหนึ่งมาก่อนจะให้แต่ละคนมาจับจนครบทุกคน

    “เอาล่ะครับทีมสีฟ้าได้แก่ คุณอ้น คุณนท ผมและก็คุณเชอรีนครับ!!!” ตูมตามพูดก่อนจะเขยิบไปใกล้ๆนทอย่างเนียนๆ เฮ้ย!! หวงนะเว้ยๆๆ  -*-

    “ส่วนสีม่วงได้แก่ คุณตั้ม คุณบูรณ์ คุณแบมบี้และก็คุณดีครับ!!!” ตูมตามพูดอย่างอลังการ 555 (อีกและ = =)

    (พอรับประทานอาหารเสร็จ ริมชาดหาด)

    “เอาล่ะครับเกมส์แรกนะครับเห็นส้มพวกนี้มั้ยครับ แล้วเห็นตะกร้าตรงนู้นมั้ยครับ” ตูมตามพูดพร้อมชี้ไปที่ตะกร้าที่ตั้งอยู่ห่างจากพวกเราประมาณ 300 เมตร

    “อย่าบอกนะค่ะว่า….ยังไงค่ะ” ดีพูดเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ

    “โฮ้!! ก็แค่ง่ายๆเอง ก็เอาส้มไปไว้ในตะกร้า แต่ห้ามใช่มือหรือแขน แค่นี้เอง โด่ว!!” ตั้มรีบเข้ามาอธิบายกติกาให้ดีฟัง

    “จ้า!! พ่อคนเก่ง แต่เกมส์นี้ยากอ่ะดีไม่เล่นนะ” ดีพูดพร้อมเดินไปข้างหลัง

    “นี้แหละคนไม่มีประสบการณ์ ถ้าอย่างงั้นคุณแบมบี้คู่กับผมนะครับ” ตั้มพูดก่อนจะเดินมาข้างๆแบมบี้ (บ้ากามตลอดเลยนะ -*-)

    “ได้ที่ไหนเล่านี้พี่สาวฉันห้ามยุ่ง! พี่บูรณ์ไปเล่นเกมส์คู่กับพี่แบมนะ” เชอรีนพูดก่อนจะเดินลากแขนแบมบี้กับบูรณ์ออกมาแล้วกลับไปทีมตัวเอง โหดเหมือนกันแฮะ แต่ชอบอ่ะ -///-

    “แล้วทีมเราจะเอาไงค่ะ นทก็ไม่เล่นนะนทว่ามันยาก” นทถอนตัว

    “งั้น…….” ผมพูดพร้อมมองไปทางเชอรีน

    “ไม่เอาหรอกๆๆ” เชอรีนรีบปฏิเสธผมอย่างด่วน

    “งั้นแกคู่กับฉันนะไอ้ตาม” ผมทำหน้าหงอยๆ มองมาที่ตูมตาม

    “ไม่ได้ๆๆ!! เอาเปรียบทีมฉัน ต้องชายกับหญิงซิ” ใช่ๆๆๆ ไอ้พี่ตั้ม ต้องชายกับหญิง!!! >< รักพี่ก็วันนี้แหละ 555

    “งั้น…..” ผมหันไปทางเชอรีนอีกครั้ง แล้วคำตอบก็เป็นที่พอใจผมมากกกกกกกกกกก!!!!

    “ก็ได้ๆๆๆ” เชอรีนพูดก่อนจะเดินมาข้างหน้า เยส!

    “เอาละครับๆๆ เราให้เตรียมตัว ผมจะนับ1-3ช้าๆนะครับ จากนั้นเริ่มวิ่งไปได้ ถ้าส้มตกต้องมาเริ่มต้นใหม่นะครับ” ตูมตามพูดก่อนจะเริ่มนับ

    1

    “เราจะใช้ไรดีอ่ะนายอ้นๆๆๆ” ที่จริงผมก็รู้ว่าจะใช้อะไรแล้วแหละ แค่รอเวลาเฉยๆ

    2

    “ใช้นี้ไง” ผมพูดก่อนใช้มือหนึ่งหยิบส้มขึ้นมา แล้วอีกมือจับหัวของเชอรีนกดลงมา ใช่ผมใช้ ปาก!!’

    3 ไปได้ครับ!!”  ผมส่งสายตาไปให้เชอรีนเพื่อบอกว่าใช้ไปก่อนๆๆ ตอนนี้ไปเส้นชัยได้แล้ว เธอส่งสายตาวีนๆมาใส่ผมก่อนจะเดินออกไป แต่ดูเธอก็ตั้งใจมากกับการเล่นเกมส์นี้ ตอนนี้ปากของพวกเรามีแค่ส้มลูกหนึ่งกั้นอยู่ อ๊ายยยย >/////< (กรกฎเขิลแฮะๆๆ -[]- )

    ส่วนทางแบมบี้กับบูรณ์ก็ใช้แก้มแนบกับแอปเปิ้ลคนละข้าง น่ารักไปอีกแบบ

    ปรี๊ด!!!!!!

    “ทีมที่ชนะได้แก่ทีมสีฟ้าครับ!!!” พี่ตูมตามตะโกนขึ้น

    “เย้ๆๆๆ!” นทเป็นกองหนุนตาม แหม่~ เข้ากันได้ดีเหลือเกินนะ - -* เริ่มหวงและ

    (สักพัก)

    “ไปเกมส์ต่อไปเลยดีกว่านะครับ พวกคุณเห็นธงที่อยู่กลางทะเลมั้ยครับ?” ตูมตามชี้ไปทางธงที่มีปักอยู่กลางทะเล

    “อย่าบอกนะครับว่าจะให้เราว่ายไปเอาธงนั้น” บูรณ์พูดขึ้น

    “ตอนแรกผมก็คิดว่าอย่างนั้นแหละครับ” ตูมตามพูดหน้านิ่ง

    “เฮ้ย!!” พี่ตั้มตกใจ - - เขาพูดเล่นเฉยๆ ไอ้นี้ก็ตกใจโอเว่อร์

    “จะบ้าหรอครับ ผมมีเจ็ทสกีให้ขับใครขับไปถึงก่อนแล้วเอาธงกลับมาได้ก่อน ถือว่าเป็น The Winner!!! เกมส์นี้ใครจะเล่นครับ” ตูมตามพูดก่อนหันไปมองดูคนรอบๆข้าง

    “เชอรีนเล่นเองค่ะ เชอรีนชอบขับเจ็ทสกี” เชอรีนพูดก่อนเดินออกมาข้างหน้า พึ่งรู้ว่าเธอชอบขับเจ็ทสกีเ เหมือนเราเลยอ่ะ >//< แต่แมนไปนะบางที 555

    “งั้นเกมส์นี้ดีเล่นด้วยค่ะ” ดีพูดก่อนจะเดินออกมาแต่ก็ไม่วายโดนตั้มแขวะ

    “หน้าอย่างเธอขับเป็นด้วยหรอ” ตั้มทำหน้ากวน ถ้าผมเป็นดีผมกระโดดกัดติ่งหูไปแล้วนะเนี่ยแต่แปลกนานๆทีเห็นพี่ตั้มกวนใครจริงๆจังๆก็วันนี้แหละ เฮ้อออออ~ กลุ้ม = =*

    (ริมชายหาด)

    “คุณเชอรีน คุณดีพร้อมนะครับ” ตูมตามพูด

    “พร้อมค่ะ!” เชอรีน+ดี

    “ระวังนะครับ ปรี๊ด!” ตูมตามส่งสัญญาณเริ่มแข่งได้

    (สักพัก)

    ดูเหมือนเชอรีนจะไม่ได้เก่งแค่ปากแฮะ ดียังอยู่ใกล้ๆหาด ส่วนตัวเองไปนู้น~ เกือบถึงธงแล้ว

    “นายหัวครับ!! นายหัว” มีชาวประมงคนหนึ่งวิ่งมาทางพวกเรา

    “อะไรหรอครับ?” พี่ตั้มพูด

    “มีพายุเข้าครับ! รีบเข้าที่พักดีกว่านะครับ” เมื่อสิ้นคำพูดของชาวประมงผมก็มองดูท้องฟ้าที่กำลังมืดมน โชคดีที่ดียังอยู่ใกล้ฝั่งพวกเราจึงเรียกกลับมาได้แต่เชอรีนเธอไปใกล้มาก

    “เชอรีน!” ผมพยายามตะโกนเรียกเธอ แต่เธอไม่ได้ยินผมตัดสินใจขี่เจ็ทสกีที่ดีพึ่งเอามาจอดไปตามเธอกลับมา

    “ไอ้อ้น! แกจะไปไหนน่ะ!” พี่ตั้มตะโกนถามผม

    “ผมจะไปตามคุณเชอรีน พี่พาพวกคุณแบมบี้เข้าบ้านไปก่อนเลยนะ” ผมไม่รอใครพูดอะไรทั้งนั้น ผมขี่เจ็ทสกีออกไปและจุดมุ่งหมายของผมมีที่เดียวคือเชอรีน


    พี่เชอรีนจะเป็นยังไงต่อไป~ 
    ติดตามให้ได้นะค่ะ!! ^^
    ลุ้นๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×